< Salmos 132 >
1 Señor, piensa en David y en todos sus problemas;
Canticum graduum. Memento Domine David, et omnis mansuetudinis eius:
2 Cómo juró a Jehová, y dio su palabra al gran Dios de Jacob, diciendo:
Sicut iuravit Domino, votum vovit Deo Iacob:
3 Verdaderamente, no entraré en mi casa, ni iré a mi cama,
Si introiero in tabernaculum domus meæ, si ascendero in lectum strati mei:
4 No daré sueño a mis ojos, ni dormiré un solo instante,
Si dedero somnum oculis meis, et palpebris meis dormitationem:
5 Hasta que tenga un lugar para el Señor, un lugar de descanso para el gran Dios de Jacob.
Et requiem temporibus meis: donec inveniam locum Domino, tabernaculum Deo Iacob.
6 Tuvimos noticias de esto en Efrata: llegamos a él en los campos del bosque.
Ecce audivimus eam in Ephrata: invenimus eam in campis silvæ.
7 Vamos a entrar en su tienda; déjanos adorar a sus pies.
Introibimus in tabernaculum eius: adorabimus in loco, ubi steterunt pedes eius.
8 Vuelve, oh Señor, a tu lugar de descanso; tú y el arca de tu fortaleza.
Surge Domine in requiem tuam, tu et arca sanctificationis tuæ.
9 Que tus sacerdotes se vistan de justicia; y que tus santos den gritos de alegría.
Sacerdotes tui induantur iustitiam: et sancti tui exultent.
10 Por amor a tu siervo David, no abandones a tu rey.
Propter David servum tuum, non avertas faciem Christi tui.
11 El Señor le dio un verdadero juramento a David, que no retiró, diciendo: Daré tu reino al fruto de tu cuerpo.
Iuravit Dominus David veritatem, et non frustrabitur eam: de fructu ventris tui ponam super sedem tuam.
12 Si tus hijos cumplen mi palabra y las enseñanzas que yo les daré, sus hijos serán regentes de tu reino para siempre.
Si custodierint filii tui testamentum meum, et testimonia mea hæc, quæ docebo eos: Et filii eorum usque in sæculum, sedebunt super sedem tuam.
13 Porque el corazón del Señor está en Sión, deseándolo para su lugar de descanso.
Quoniam elegit Dominus Sion: elegit eam in habitationem sibi.
14 Este es mi descanso para siempre: aquí estaré; porque este es mi deseo.
Hæc requies mea in sæculum sæculi: hic habitabo quoniam elegi eam.
15 Mi bendición será en su comida; y su pobre saciaré de pan.
Viduam eius benedicens benedicam: pauperes eius saturabo panibus.
16 Sus sacerdotes serán vestidos de salvación; y sus santos darán gritos de alegría.
Sacerdotes eius induam salutari: et sancti eius exultatione exultabunt.
17 Allí haré fértil el poder de David; he preparado una luz para mi rey.
Illuc producam cornu David, paravi lucernam Christo meo.
18 Sus enemigos se vestirán de vergüenza; pero haré que su corona brille.
Inimicos eius induam confusione: super ipsum autem efflorebit sanctificatio mea.