< Salmos 120 >
1 En mi angustia, mi llanto subió al Señor, y él me dio una respuesta.
«Yuⱪiriƣa qiⱪix nahxisi» Beximƣa kün qüxkǝndǝ mǝn Pǝrwǝrdigarƣa nida ⱪildim; U manga jawab bǝrdi.
2 Oh Señor, sé el salvador de mi alma de los labios mentirosos y de la lengua del engaño.
I Pǝrwǝrdigar, jenimni yalƣan sɵzlǝydiƣan lǝwlǝrdin, Aldamqi tildin ⱪutuldurƣaysǝn.
3 ¿Qué castigo te dará? ¿Qué más te hará él, lengua falsa?
Sanga nemǝ berilidu, Sanga nemǝ ⱪoxuluxi kerǝk, Əy aldamqi til?
4 Flechas afiladas del fuerte y fuego ardiente.
— Palwan atⱪan ɵtkür oⱪlar, Arqa qoƣliri sanga tǝgsun!
5 La aflicción es mía porque soy extraño en Mesec, y vivo en las tiendas de Cedar.
Mǝxǝk diyarida musapir bolup yaxiƣinimƣa, Kedar qedirliri arisida turƣinimƣa ⱨalimƣa way!
6 Mi alma ha estado viviendo por mucho tiempo con los que odian la paz.
Mǝn tinqliⱪⱪa ɵqlǝr arisida uzundin buyan turuwatimǝn;
7 Estoy a favor de la paz; pero cuando digo eso, están a favor de la guerra.
Mǝn tinqliⱪpǝrwǝrmǝn; Biraⱪ gǝp ⱪilsam, ular uruximizla, dǝydu.