Salmos 109
1 Dios de mi alabanza, que mi oración sea respondida;
Al la ĥorestro. Psalmo de David. Ho Dio, mia gloro, ne silentu.
2 Porque la boca del pecador está abierta contra mí en engaño; su lengua ha dicho cosas mentirosas contra mí.
Ĉar buŝon malvirtan kaj buŝon malican ili malfermis kontraŭ mi, Ili parolas kun mi per mensogema lango.
3 Las palabras de odio me han rodeado; ellos han hecho guerra contra mí sin causa.
Per vortoj de malamo ili min ĉirkaŭis, Kaj ili militas kontraŭ mi sen mia kulpo.
4 Por mi amor me devuelven odio; pero me he entregado a la oración.
Por mia amo ili min malamas; Sed mi preĝas.
5 Me han puesto mal por bien; odio a cambio de mi amor.
Ili pagas al mi malbonon por bono Kaj malamon por mia amo.
6 Pon un hombre malo sobre él; y que uno sea puesto a su mano derecha para decir mal de él.
Metu malvirtulon super lin; Kaj kontraŭulo stariĝu ĉe lia dekstra mano.
7 Cuando sea juzgado, que la decisión vaya contra él; y que su oración se convierta en pecado.
Kiam li estos juĝata, li eliru kulpa; Kaj lia preĝo estu peko.
8 Deje que su vida sea corta; deja que otro tome su posición de autoridad.
Liaj tagoj estu malmultaj; Lian oficon ricevu alia.
9 Que sus hijos no tengan padre, y que su esposa sea viuda.
Liaj infanoj estu orfoj, Kaj lia edzino estu vidvino.
10 Dejen que sus hijos vaguen, mirando a los demás por su comida; que los alejen de la compañía de sus amigos.
Liaj infanoj vagadu, Kaj ili petu kaj serĉu apud siaj ruinoj.
11 Deje que su acreedor tome todos sus bienes; y dejar que otros obtengan el beneficio de su trabajo.
Kreditoro forprenu ĉion, kion li havas; Kaj fremduloj disrabu lian laboron.
12 Que nadie tenga piedad de él ni que ayude a sus hijos cuando está muerto.
Neniu faru al li ion bonan; Kaj ne troviĝu kompatanto por liaj orfoj.
13 Que se corte su semilla; en la generación venidera, deje que su nombre se quede sin memoria.
Lia idaro estu kondamnita al ekstermo; En la dua generacio elviŝiĝu ilia nomo.
14 Tenga el Señor en cuenta la maldad de sus padres; y que el pecado de su madre no tenga perdón.
La malbonago de liaj patroj rememoriĝu al la Eternulo, Kaj la peko de lia patrino ne elviŝiĝu.
15 Sean siempre delante de los ojos del Señor, para que su memoria sea borrada de la tierra.
Ili estu ĉiam antaŭ la Eternulo, Kaj Li ekstermu la memoron pri ili de sur la tero.
16 Porque no tuvo misericordia, sino que fue cruel con los afligidos y los menesterosos, diseñando la muerte de los quebrantados de corazón.
Pro tio, ke li ne memoris fari bonfarojn, Kaj ke li persekutis mizerulon kaj malriĉulon kaj korsuferanton, Por lin mortigi.
17 Como él tuvo placer en maldecir, así que venga sobre él; y como no tenía deleite en la bendición, que esté lejos de él.
Li amis malbenon, kaj ĝi venis sur lin; Li ne volis benon, kaj ĝi malproksimiĝis de li.
18 Puso maldición como una túnica, y entró en su cuerpo como agua, y en sus huesos como aceite.
Li metis sur sin malbenon, kiel veston; Kaj ĝi penetris en lian internon, kiel akvo, Kaj en liajn ostojn, kiel oleo.
19 Que sea para él como una túnica que él se pone, que sea como una venda que lo rodea en todo momento.
Ĝi estu por li kiel vesto, per kiu li sin kovras, Kaj kiel zono, kiun li ĉiam portas ĉirkaŭ si.
20 Sea esta la recompensa dada a mis enemigos por el Señor, y a los que dicen mal de mi alma.
Tia estas de la Eternulo la agado kontraŭ miaj kontraŭuloj, Kaj kontraŭ tiuj, kiuj parolas malbonon kontraŭ mia animo.
21 Pero, oh Señor Dios, dame tu ayuda, a causa de tu nombre; llévame fuera de peligro, porque tu misericordia es buena.
Kaj Vi, ho Eternulo, mia Sinjoro, agu kun mi pro Via nomo; Ĉar bona estas Via favorkoreco, savu min.
22 porque soy pobre y necesitado, y mi corazón está herido en mí.
Ĉar mi estas malriĉulo kaj mizerulo, Kaj mia koro estas rompita en mia interno.
23 Me he desvanecido como la sombra cuando declina; me forzaron a salir de mi lugar como una langosta!
Kiel ombro longiĝanta mi malaperas; Oni forskuas min kiel akridon.
24 Mis rodillas son débiles por falta de comida; no hay grasa en mis huesos.
Miaj genuoj senfortiĝis de fastado, Kaj mia karno perdis la grason.
25 En cuanto a mí, se burlan de mí; sacudiendo la cabeza cuando me ven.
Kaj mi fariĝis mokataĵo por ili; Kiam ili vidas min, ili balancas sian kapon.
26 Dame ayuda, oh Señor mi Dios; en tu misericordia sé mi salvador;
Helpu min, ho Eternulo, mia Dio; Savu min laŭ Via boneco.
27 para que vean que es obra de tu mano; que tú, Señor, lo has hecho.
Kaj oni sciu, ke tio estas Via mano; Ke Vi, ho Eternulo, tion faris.
28 Pueden dar maldiciones, pero tú das bendición; cuando suban contra mí, sean avergonzados; pero que tu siervo se alegre.
Ili malbenas, sed Vi benu; Ili leviĝis, sed ili estos hontigitaj, kaj Via sklavo ĝojos.
29 Mis enemigos se cubran de vergüenza, cubriéndose de confusión como un manto.
Miaj kontraŭuloj kovriĝu per malhonoro, Kaj ili envolviĝu en sian honton kiel en veston.
30 Daré al Señor gran alabanza con mi boca; sí, le alabaré entre todas las personas.
Mi forte gloros la Eternulon per mia buŝo, Kaj meze de multaj homoj mi Lin laŭdos.
31 Porque él está siempre a la diestra de los pobres, para sacarlo de las manos de los que persiguen su alma.
Ĉar Li staras ĉe la dekstra flanko de malriĉulo, Por savi lin de tiuj, kiuj juĝas lian animon.
