Salmos 106
1 Dejen que el Señor sea alabado. Alaben al Señor, porque él es bueno; porque su misericordia es inmutable para siempre.
| سپاس بر خداوند! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی. |
2 ¿Quién puede dar cuenta de los grandes actos del Señor, o dejar en claro toda su alabanza?
| کیست که بتواند تمام کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است بیان کند و شکر و سپاس او را آنچنان که باید و شاید، بجا آورد؟ |
3 Felices son aquellos cuyas decisiones son rectas, y el que hace justicia todo el tiempo.
| خوشا به حال آنانی که با انصاف هستند و همیشه آنچه را راست است انجام می‌دهند. |
4 Recuerda, oh Señor, cuando eres bueno con tu pueblo; Oh, deja que tu salvación venga a mí;
| ای خداوند، هنگامی که بر قوم خود رحمت می‌فرمایی و آنها را نجات می‌دهی مرا نیز به یاد آور و نجات بده تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم و با قوم تو شادی کنم و در فخر آنها شریک باشم. |
5 Para que pueda ver el bienestar de las personas de tu elección y participe en la alegría de tu nación y enorgullezca de tu herencia.
6 Somos pecadores como nuestros padres, hemos hecho mal, nuestros actos son malos.
| ما نیز مانند اجداد خود گناه کرده‌ایم؛ شرور و بدکار بوده‌ایم. |
7 Nuestros padres no pensaron en tus maravillas en Egipto; ellos no guardaron en la memoria la gran cantidad de tus misericordias, sino que te dieron motivos para la ira en el mar, incluso en el Mar Rojo.
| اجدادمان معجزات تو را در مصر درک ننمودند. آنها محبتهای تو را فراموش کردند و در کنار دریای سرخ از اطاعت تو سر باز زدند. |
8 Pero él era su salvador a causa de su nombre, para que los hombres pudieran ver su gran poder.
| اما تو، به خاطر نام خود، آنها را نجات دادی و بدین وسیله قدرت خود را آشکار ساختی. |
9 Por su palabra, el mar Rojo se secó, y él los llevó por las aguas profundas como a través del desierto.
| دریای سرخ را امر فرمودی و خشک گردید و بنی‌اسرائیل را هدایت کردی تا از میان دریا که همچون بیابان، خشک شده بود گذر کنند. |
10 Y los tomó a salvo de las manos de sus enemigos, y los mantuvo lejos de los ataques de los que estaban contra ellos.
| آنها را از دست دشمنانشان رهانیدی و آزاد ساختی. |
11 Y las aguas pasaron sobre sus enemigos; todos ellos llegaron a su fin.
| همه دشمنان آنها در دریا غرق شدند و حتی یکی از آنها نیز زنده نماند. |
12 Entonces tuvieron fe en su palabra; ellos le dieron canciones de alabanza.
| آنگاه قوم خداوند، به وعده‌های او ایمان آوردند و او را با سرود ستایش کردند. |
13 Pero el recuerdo de sus obras fue breve; no esperando ser guiado por él,
| ولی طولی نکشید که معجزاتش را فراموش کردند و بدون مشورت با او به راه خود ادامه دادند. |
14 Ellos dieron paso a sus malos deseos en la tierra baldía, y pusieron a Dios a prueba en el desierto.
| آنها با خواسته‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا امتحان کردند. |
15 Y él les dio su pedido, pero envió una enfermedad devastadora en sus almas.
| خدا هم آنچه را که خواستند به ایشان داد، ولی آنها را به بیماری سختی مبتلا ساخت. |
16 Estaban llenos de envidia contra Moisés en las tiendas, y contra Aarón, el santo del Señor.
| بنی‌اسرائیل در صحرا به موسی و هارون، پیشوایان برگزیده خداوند، حسد بردند. |
17 La apertura de la tierra puso fin a Datán, cubriendo a Abiram y su banda.
| آنگاه زمین دهان گشود و «داتان» و «ابیرام» را با خاندانشان فرو برد، |
18 Y se encendió un fuego entre sus tiendas; los pecadores fueron quemados por las llamas.
| و آتش از آسمان بر طرفداران ایشان افروخته شد و آن مردم شرور را سوزانید. |
19 Hicieron un becerro en Horeb, y adoraron a una imagen de oro.
| بنی‌اسرائیل در دامنه کوه سینا بُتی گوساله شکل از طلا ساختند و آن را پرستش کردند. |
20 Y su gloria fue transformada en imagen de buey, cuyo alimento es hierba.
| آنها به جای عبادت خدای پرجلال، مجسمه گاو را پرستش نمودند. |
21 No tenían memoria de Dios su salvador, que había hecho grandes cosas en Egipto;
| آنها خدای نجات دهنده خود را خوار شمردند و کارهای شگفت‌انگیز او را در مصر سرزمین حام و دریای سرخ فراموش کردند. |
22 Obras de maravilla en la tierra de Ham, y cosas de miedo en el Mar Rojo.
23 Y él se proponía poner fin a ellos si Moisés, su siervo especial, no se hubiera levantado delante de él, entre él y su pueblo, haciendo retroceder su ira, para guardarlos de la destrucción.
| آنگاه خداوند خواست ایشان را هلاک کند، ولی خادم برگزیده او موسی به شفاعت برخاست و التماس نمود که از نابود کردن آنها بگذرد. |
24 Estaban disgustados con la buena tierra; no tenían fe en su palabra;
| بنی‌اسرائیل نمی‌خواستند وارد سرزمین موعود شوند، چون به وعده خدا که گفته بود آن زمین را به ایشان می‌دهد، ایمان نداشتند. |
25 Hablando contra él secretamente en sus tiendas, no escucharon la voz del Señor.
| آنها در خیمه‌های خود پیوسته غرغر می‌کردند و به دستورهای خداوند گوش نمی‌دادند. |
26 Entonces les juró que los exterminaría en la tierra baldía.
| از این رو، خداوند خواست ایشان را در صحرا نابود کند، |
27 para que sus hijos se mezclen entre las naciones, y sean enviados a otras tierras.
| و فرزندانشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده و آواره سازد. |
28 Y se juntaron con Baal-peor, y tomaron parte en las ofrendas a los muertos.
| بنی‌اسرائیل در «فغور» به پرستش بت بعل پرداختند و از گوشت قربانیهایی که به بتهای بی‌جان تقدیم می‌شد، خوردند. |
29 Entonces lo enojaron por su comportamiento; y él envió enfermedad sobre ellos.
| با این رفتار خود، خشم خداوند را برانگیختند که به سبب آن بیماری وبا دامنگیر آنها شد. |
30 Entonces se levantó Finees y oró por ellos; y la enfermedad no se expandió.
| آنگاه «فینحاس» برخاسته، افراد مقصر را مجازات نمود و وبا قطع گردید. |
31 Y todas las generaciones que vinieron después de él guardaban para siempre el recuerdo de su justicia.
| این کار نیک فینحاس در نزد خدا هرگز فراموش نخواهد شد و تمام نسلها او را به نیکی یاد خواهند کرد. |
32 E hicieron enojar a Dios otra vez en las aguas de Meriba, y Moisés se angustió por causa de ellos;
| بنی‌اسرائیل در کنار چشمهٔ «مریبه»، خداوند را خشمگین ساختند، چنانکه حتی موسی به خاطر آنها از ورود به سرزمین کنعان محروم شد. |
33 Porque ellos hicieron amargar su espíritu, y él dijo cosas impías.
| زیرا چنان موسی را به ستوه آوردند که او غضبناک شده، سخن ناشایست به زبان راند. |
34 No pusieron fin a los pueblos, como el Señor había dicho;
| آنها، قومهایی را که خداوند گفته بود از بین ببرند، نکشتند، |
35 Pero se unieron a las naciones, aprendiendo sus obras.
| بلکه با آنها وصلت نمودند و از کارهای بد ایشان پیروی کردند. |
36 Y adoraron a las imágenes; que eran un peligro para ellos:
| بتهای آنها را پرستش نمودند و با این کار، خود را محکوم به مرگ کردند. |
37 Incluso hicieron ofrendas de sus hijos y sus hijas a espíritus malignos,
| اسرائیلی‌ها، پسران و دختران خود را برای بتها قربانی کردند. |
38 Y dieron la sangre de sus hijos y de sus hijas que no habían hecho mal, ofreciéndolas a las imágenes de Canaán; y la tierra quedó contaminada con sangre.
| خون فرزندان بی‌گناه خود را برای بتهای کنعان ریختند و زمین موعود را با خون آنها ناپاک ساختند. |
39 Y se contaminaron con sus obras, yendo tras sus malos deseos.
| با این کارها، خود را آلوده کردند و به خدا خیانت ورزیدند. |
40 Entonces la ira del Señor ardió contra su pueblo, y él se enojó contra su heredad.
| بنابراین، خشم خداوند بر بنی‌اسرائیل افروخته شد و او از آنها بیزار گردید. |
41 Y él los entregó en manos de las naciones; y fueron gobernados por sus enemigos.
| آنها را به دست قومهایی که از ایشان نفرت داشتند، سپرد تا بر آنها حکمرانی کنند. |
42 Por ellos fueron aplastados, y humillados bajo sus manos.
| دشمنانشان بر آنها ظلم کردند و ایشان را خوار و ذلیل ساختند. |
43 Una y otra vez los hizo libres; pero sus corazones se volvieron contra su propósito, y fueron vencidos por sus pecados.
| خداوند بارها بنی‌اسرائیل را از دست دشمنانشان نجات بخشید، ولی آنها هر بار بر ضد او شوریدند و در گناهان خود بیشتر غرق شدند. |
44 Pero cuando su clamor llegó a sus oídos, tuvo piedad de su problema:
| با وجود این، هنگامی که فریاد برآوردند، خداوند به داد ایشان رسید و به درماندگی آنها توجه نمود. |
45 Y tuvo en cuenta su acuerdo con ellos, y en su gran misericordia les dio el perdón.
| او وعده‌ای را که به ایشان داده بود، به یاد آورد و به سبب محبت فراوانش، آنها را مجازات نکرد. |
46 Él puso lástima en los corazones de aquellos que los hicieron prisioneros.
| او دل اسیرکنندگان آنها را به رقت آورد تا به آنها رحم کنند. |
47 Sé nuestro Salvador, Señor Dios nuestro, y nos volvamos a reunir de entre las naciones, para que glorifiquemos tu santo nombre y nos gloriamos en tu alabanza.
| ای یهوه، خدای ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم. |
48 Alabado sea el Señor Dios de Israel por los siglos de los siglos; y que toda la gente diga: que así sea. Alaba al Señor.
| متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. و همه مردم بگویند «آمین!» سپاس بر خداوند! |
