< Salmos 106 >

1 Dejen que el Señor sea alabado. Alaben al Señor, porque él es bueno; porque su misericordia es inmutable para siempre.
Whakamoemititia a Ihowa. Whakawhetai ki a Ihowa; he pai hoki ia: he pumau tonu hoki tana mahi tohu.
2 ¿Quién puede dar cuenta de los grandes actos del Señor, o dejar en claro toda su alabanza?
Me wai e korero nga mahi nunui a Ihowa: e whakakite katoa nga whakamoemiti ki a ia?
3 Felices son aquellos cuyas decisiones son rectas, y el que hace justicia todo el tiempo.
Ka hari te hunga e mau ana ki te whakarite tika; me te kaimahi i te tika i nga wa katoa.
4 Recuerda, oh Señor, cuando eres bueno con tu pueblo; Oh, deja que tu salvación venga a mí;
Maharatia mai ahau, e Ihowa, kia rite ki tau manako ki tau iwi: tirotirohia mai ahau i runga i tau whakaoranga.
5 Para que pueda ver el bienestar de las personas de tu elección y participe en la alegría de tu nación y enorgullezca de tu herencia.
Kia kite ai ahau i te pai o au i whiriwhiri ai: kia koa ai, koa tahi me tau iwi; kia whakamanamana tahi ai me tou kainga tupu.
6 Somos pecadores como nuestros padres, hemos hecho mal, nuestros actos son malos.
Kua hara tahi matou me o matou matua, kua mahi matou i te kino, i te mea he.
7 Nuestros padres no pensaron en tus maravillas en Egipto; ellos no guardaron en la memoria la gran cantidad de tus misericordias, sino que te dieron motivos para la ira en el mar, incluso en el Mar Rojo.
Kihai o matou matua i mohio ki au mea whakamiharo i Ihipa, kihai hoki i mahara ki te tini o au arohatanga; engari ia i whakatoi ratou ki a koe i te moana, ae, i te Moana Whero.
8 Pero él era su salvador a causa de su nombre, para que los hombres pudieran ver su gran poder.
Otira whakaorangia ana ratou e ia, he whakaaro ki tona ingoa, kia matauria ai tona kaha.
9 Por su palabra, el mar Rojo se secó, y él los llevó por las aguas profundas como a través del desierto.
I riria ano e ia te Moana Whero, a kua maroke: na arahina ana ratou e ia i nga rire, ano ko waenga koraha.
10 Y los tomó a salvo de las manos de sus enemigos, y los mantuvo lejos de los ataques de los que estaban contra ellos.
Na whakaorangia ake ratou e ia i te ringa o te tangata i kino ki a ratou; a hokona ana ratou i roto i te ringa o te hoariri.
11 Y las aguas pasaron sobre sus enemigos; todos ellos llegaron a su fin.
A taupokina ana e nga wai o ratou hoariri, hore rawa tetahi morehu.
12 Entonces tuvieron fe en su palabra; ellos le dieron canciones de alabanza.
Na whakapono ana ratou ki ana kupu: a waiata ana i te whakamoemiti ki a ia.
13 Pero el recuerdo de sus obras fue breve; no esperando ser guiado por él,
Hohoro tonu to ratou wareware ki ana mahi: kihai i taria e ratou tona whakaaro:
14 Ellos dieron paso a sus malos deseos en la tierra baldía, y pusieron a Dios a prueba en el desierto.
Engari i whakaputa nui i o ratou hiahia i te tahora; whakamatautau ana ratou i te Atua i te koraha.
15 Y él les dio su pedido, pero envió una enfermedad devastadora en sus almas.
Na ka hoatu e ia ta ratou i inoi ai; otira i tukua atu e ia te hiroki ki to ratou wairua.
16 Estaban llenos de envidia contra Moisés en las tiendas, y contra Aarón, el santo del Señor.
I hae hoki ratou ki a Mohi i te puni, ki a Arona ano, ki te tangata tapu a Ihowa.
17 La apertura de la tierra puso fin a Datán, cubriendo a Abiram y su banda.
Ko te hamamatanga o te whenua, na horomia ana a Ratana; a taupokina iho te ropu o Apirama.
18 Y se encendió un fuego entre sus tiendas; los pecadores fueron quemados por las llamas.
A mura ana te ahi i to ratou ropu; wera ana i te mura te hunga kino.
19 Hicieron un becerro en Horeb, y adoraron a una imagen de oro.
I hanga e ratou he kuao kau ki Horepa, a koropiko ana ki te whakapakoko i whakarewaina.
20 Y su gloria fue transformada en imagen de buey, cuyo alimento es hierba.
Koia i whitia ai e ratou to ratou kororia mo te mea i rite ki te puru kai tarutaru.
21 No tenían memoria de Dios su salvador, que había hecho grandes cosas en Egipto;
Wareware ake i a ratou te Atua, to ratou kaiwhakaora, i mahi nei i nga mea nunui ki Ihipa.
22 Obras de maravilla en la tierra de Ham, y cosas de miedo en el Mar Rojo.
I nga mahi whakamiharo ki te whenua o Hama, i nga mea whakamataku ki te Moana Whero.
23 Y él se proponía poner fin a ellos si Moisés, su siervo especial, no se hubiera levantado delante de él, entre él y su pueblo, haciendo retroceder su ira, para guardarlos de la destrucción.
Na ka mea ia, kia whakangaromia ratou, me i kaua a Mohi, tana i whiriwhiri ai, te tu ki tona aroaro i te takiwa, hei papare ake i tona riri, kei huna ratou e ia.
24 Estaban disgustados con la buena tierra; no tenían fe en su palabra;
Ae ra, i whakahawea ratou ki te whenua ahuareka; kihai ratou i whakapono ki tana kupu;
25 Hablando contra él secretamente en sus tiendas, no escucharon la voz del Señor.
Heoi amuamu ana i roto i o ratou teneti, kihai i whakarongo ki te reo o Ihowa.
26 Entonces les juró que los exterminaría en la tierra baldía.
Na reira ka ara tona ringa ki a ratou, ki te turaki i a ratou i te koraha;
27 para que sus hijos se mezclen entre las naciones, y sean enviados a otras tierras.
Ki te turaki i o ratou uri i roto i nga iwi: ki te whakamarara i a ratou ki nga whenua.
28 Y se juntaron con Baal-peor, y tomaron parte en las ofrendas a los muertos.
I whakauru atu hoki ratou ki a Paarapeoro: a kai ana i nga patunga tapu ma nga mea mate.
29 Entonces lo enojaron por su comportamiento; y él envió enfermedad sobre ellos.
Koia i whakapataritari ai ratou i a ia ki a ratou hanga kia riri; a pakaru ana mai te mate uruta ki a ratou.
30 Entonces se levantó Finees y oró por ellos; y la enfermedad no se expandió.
Na ko te whakatikanga ake o Pinehaha, ki te whakaputa whakawa: a mutu iho te mate.
31 Y todas las generaciones que vinieron después de él guardaban para siempre el recuerdo de su justicia.
I kiia ai ia he tika i nga whakatupuranga katoa ake ake.
32 E hicieron enojar a Dios otra vez en las aguas de Meriba, y Moisés se angustió por causa de ellos;
I whakapataritari ano ratou i a ia ki nga wai o Meripa; na hemanawa ana a Mohi mo ratou:
33 Porque ellos hicieron amargar su espíritu, y él dijo cosas impías.
Na ratou hoki i whakatoi tona wairua, i he ai te kupu a ona ngutu.
34 No pusieron fin a los pueblos, como el Señor había dicho;
Kihai ratou i whakangaro i nga iwi i kiia nei e Ihowa ki a ratou;
35 Pero se unieron a las naciones, aprendiendo sus obras.
Heoi uru ana ki roto ki nga tauiwi, a ako ana i a ratou mahi.
36 Y adoraron a las imágenes; que eran un peligro para ellos:
I mahi hoki ratou ki a ratou whakapakoko, i mahangatia ai ratou.
37 Incluso hicieron ofrendas de sus hijos y sus hijas a espíritus malignos,
Ae, i patua e ratou a ratou tama me a ratou tamahine ma nga atua maori;
38 Y dieron la sangre de sus hijos y de sus hijas que no habían hecho mal, ofreciéndolas a las imágenes de Canaán; y la tierra quedó contaminada con sangre.
I whakahekea hoki te toto harakore, nga toto o a ratou tama, o a ratou tamahine, i patua nei e ratou ma nga whakapakoko o Kanaana; a poke iho te whenua i te toto.
39 Y se contaminaron con sus obras, yendo tras sus malos deseos.
Na poke iho ratou i a ratou mahi: a puremu ana ki a ratou mahi.
40 Entonces la ira del Señor ardió contra su pueblo, y él se enojó contra su heredad.
Koia i mura ai te riri o Ihowa ki tana iwi; a whakarihariha ana ia ki tona kainga tupu.
41 Y él los entregó en manos de las naciones; y fueron gobernados por sus enemigos.
A tukua ana ratou e ia ki te ringa o nga tauiwi; waiho ana te hunga i kino ki a ratou hei rangatira mo ratou.
42 Por ellos fueron aplastados, y humillados bajo sus manos.
Na ka tukinotia ratou e o ratou hoariri: ka pehia ki raro i o ratou ringa.
43 Una y otra vez los hizo libres; pero sus corazones se volvieron contra su propósito, y fueron vencidos por sus pecados.
He maha ana whakaoranga i a ratou: ko ratou ia i whakatoi ki a ia i o ratou whakaaro, a whakaititia ana i ta ratou kino.
44 Pero cuando su clamor llegó a sus oídos, tuvo piedad de su problema:
Ahakoa ra, i titiro ia ki to ratou matenga, i tona rongonga i ta ratou tangi:
45 Y tuvo en cuenta su acuerdo con ellos, y en su gran misericordia les dio el perdón.
I mahara hoki ia ki tana kawenata ki a ratou, a rite tonu ki te tini o ana mahi aroha te putanga ketanga o ona whakaaro:
46 Él puso lástima en los corazones de aquellos que los hicieron prisioneros.
I meinga hoki ratou e ia kia arohaina e te hunga katoa i whakaraua atu ai ratou.
47 Sé nuestro Salvador, Señor Dios nuestro, y nos volvamos a reunir de entre las naciones, para que glorifiquemos tu santo nombre y nos gloriamos en tu alabanza.
Whakaorangia matou, e Ihowa, e to matou Atua, kohikohia matou i roto i nga tauiwi: kia whakawhetai ai ki tou ingoa tapu, kia whakamanamana ai ki tou whakamoemiti.
48 Alabado sea el Señor Dios de Israel por los siglos de los siglos; y que toda la gente diga: que así sea. Alaba al Señor.
Kia whakapaingia a Ihowa, te Atua o Iharaira, i tua whakarere ano, a ake ake. A kia mea katoa te iwi, Amine. Whakamoemititia a Ihowa.

< Salmos 106 >