Salmos 106

1 Dejen que el Señor sea alabado. Alaben al Señor, porque él es bueno; porque su misericordia es inmutable para siempre.

Haleluja! Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco.

2 ¿Quién puede dar cuenta de los grandes actos del Señor, o dejar en claro toda su alabanza?

Kiu eldiros la potencon de la Eternulo, Aŭdigos Lian tutan gloron?

3 Felices son aquellos cuyas decisiones son rectas, y el que hace justicia todo el tiempo.

Bone estas al tiuj, kiuj observas justecon, Kiuj agas bone en ĉiu tempo.

4 Recuerda, oh Señor, cuando eres bueno con tu pueblo; Oh, deja que tu salvación venga a mí;

Memoru min, ho Eternulo, pro favoro al Via popolo; Sendu al mi Vian savon,

5 Para que pueda ver el bienestar de las personas de tu elección y participe en la alegría de tu nación y enorgullezca de tu herencia.

Por ke mi vidu la bonstaton de Viaj elektitoj, Por ke mi ĝoju kun la ĝojo de Via popolo, Por ke mi triumfu kun Via heredo.

6 Somos pecadores como nuestros padres, hemos hecho mal, nuestros actos son malos.

Ni pekis kune kun niaj patroj, Ni malbonagis, ni malvirtis.

7 Nuestros padres no pensaron en tus maravillas en Egipto; ellos no guardaron en la memoria la gran cantidad de tus misericordias, sino que te dieron motivos para la ira en el mar, incluso en el Mar Rojo.

Niaj patroj en Egiptujo ne komprenis Viajn miraklojn, Ne memoris Vian grandan bonecon; Kaj ili ribelis apud la maro, apud la Ruĝa Maro.

8 Pero él era su salvador a causa de su nombre, para que los hombres pudieran ver su gran poder.

Sed Li savis ilin pro Sia nomo, Por montri Sian potencon.

9 Por su palabra, el mar Rojo se secó, y él los llevó por las aguas profundas como a través del desierto.

Kaj Li ekkriis al la Ruĝa Maro, kaj ĝi elsekiĝis; Kaj Li kondukis ilin tra la abismoj, kiel tra la dezerto.

10 Y los tomó a salvo de las manos de sus enemigos, y los mantuvo lejos de los ataques de los que estaban contra ellos.

Kaj Li savis ilin el la mano de la malamanto, Kaj Li liberigis ilin en la mano de la malamiko.

11 Y las aguas pasaron sobre sus enemigos; todos ellos llegaron a su fin.

Kaj la akvo kovris iliajn kontraŭulojn; Eĉ unu el ili ne restis.

12 Entonces tuvieron fe en su palabra; ellos le dieron canciones de alabanza.

Tiam ili ekkredis al Liaj vortoj, Ili ekkantis Lian gloron.

13 Pero el recuerdo de sus obras fue breve; no esperando ser guiado por él,

Sed baldaŭ ili forgesis Liajn farojn, Ili ne fidis Lian konsilon.

14 Ellos dieron paso a sus malos deseos en la tierra baldía, y pusieron a Dios a prueba en el desierto.

Ili fordonis sin al siaj kapricoj en la dezerto, Kaj ili incitis Dion en la stepo.

15 Y él les dio su pedido, pero envió una enfermedad devastadora en sus almas.

Kaj Li plenumis ilian deziron, Sed Li sendis pereon al iliaj animoj.

16 Estaban llenos de envidia contra Moisés en las tiendas, y contra Aarón, el santo del Señor.

Ili enviis Moseon en la tendaro, Aaronon, sanktulon de la Eternulo.

17 La apertura de la tierra puso fin a Datán, cubriendo a Abiram y su banda.

Malfermiĝis la tero kaj englutis Datanon, Kaj kovris la anaron de Abiram.

18 Y se encendió un fuego entre sus tiendas; los pecadores fueron quemados por las llamas.

Kaj ekbrulis fajro en ilia anaro, Flamo forbruligis la malvirtulojn.

19 Hicieron un becerro en Horeb, y adoraron a una imagen de oro.

Ili faris bovidon ĉe Ĥoreb, Kaj adorkliniĝis antaŭ fandaĵo.

20 Y su gloria fue transformada en imagen de buey, cuyo alimento es hierba.

Ili ŝanĝis sian honoron En bildon de bovo, kiu manĝas herbon.

21 No tenían memoria de Dios su salvador, que había hecho grandes cosas en Egipto;

Ili forgesis Dion, sian savanton, Kiu faris grandajn farojn en Egiptujo,

22 Obras de maravilla en la tierra de Ham, y cosas de miedo en el Mar Rojo.

Miraklojn en la lando de Ĥam, Timindaĵojn apud la Ruĝa Maro.

23 Y él se proponía poner fin a ellos si Moisés, su siervo especial, no se hubiera levantado delante de él, entre él y su pueblo, haciendo retroceder su ira, para guardarlos de la destrucción.

Kaj Li decidis ekstermi ilin; Sed Moseo, Lia elektito, stariĝis antaŭ Li ĉe la fendo, Por forklini Lian koleregon, ke Li ilin ne ekstermu.

24 Estaban disgustados con la buena tierra; no tenían fe en su palabra;

Kaj ili malŝatis la dezirindan landon, Ili ne kredis al Lia vorto.

25 Hablando contra él secretamente en sus tiendas, no escucharon la voz del Señor.

Ili murmuris en siaj tendoj, Kaj ne aŭskultis la voĉon de la Eternulo.

26 Entonces les juró que los exterminaría en la tierra baldía.

Tial Li ĵuris al ili per levo de Sia mano, Por faligi ilin en la dezerto,

27 para que sus hijos se mezclen entre las naciones, y sean enviados a otras tierras.

Kaj por disfaligi ilian semon inter la popoloj, Kaj disĵeti ilin en la landojn.

28 Y se juntaron con Baal-peor, y tomaron parte en las ofrendas a los muertos.

Kaj ili aliĝis al Baal-Peor, Kaj manĝis oferricevojn de malvivuloj.

29 Entonces lo enojaron por su comportamiento; y él envió enfermedad sobre ellos.

Kaj ili kolerigis Lin per siaj faroj; Kaj disvastiĝis inter ili epidemio.

30 Entonces se levantó Finees y oró por ellos; y la enfermedad no se expandió.

Kaj stariĝis Pineĥas kaj aranĝis juĝon; Kaj la epidemio haltis.

31 Y todas las generaciones que vinieron después de él guardaban para siempre el recuerdo de su justicia.

Kaj tio estas kalkulita al li kiel bonfaro, Por ĉiuj generacioj kaj eterne.

32 E hicieron enojar a Dios otra vez en las aguas de Meriba, y Moisés se angustió por causa de ellos;

Kaj ili kolerigis Lin ĉe la akvo de Meriba, Kaj pro ili fariĝis malbono al Moseo;

33 Porque ellos hicieron amargar su espíritu, y él dijo cosas impías.

Ĉar ili maldolĉigis lian spiriton, Kaj li eldiris ion nepripensitan per sia buŝo.

34 No pusieron fin a los pueblos, como el Señor había dicho;

Ili ne ekstermis la popolojn, Pri kiuj diris al ili la Eternulo;

35 Pero se unieron a las naciones, aprendiendo sus obras.

Sed ili miksiĝis kun la popoloj Kaj lernis iliajn farojn;

36 Y adoraron a las imágenes; que eran un peligro para ellos:

Ili servis al iliaj idoloj, Kaj ĉi tiuj fariĝis reto por ili.

37 Incluso hicieron ofrendas de sus hijos y sus hijas a espíritus malignos,

Kaj ili oferdonis siajn filojn kaj filinojn al demonoj;

38 Y dieron la sangre de sus hijos y de sus hijas que no habían hecho mal, ofreciéndolas a las imágenes de Canaán; y la tierra quedó contaminada con sangre.

Kaj ili verŝis senkulpan sangon, la sangon de siaj filoj kaj filinoj, Kiujn ili oferportis al la Kanaanaj idoloj; Kaj la tero malpuriĝis de sango.

39 Y se contaminaron con sus obras, yendo tras sus malos deseos.

Kaj ili malpuriĝis per siaj faroj, Kaj malĉastiĝis per siaj agoj.

40 Entonces la ira del Señor ardió contra su pueblo, y él se enojó contra su heredad.

Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontraŭ Lia popolo, Kaj Li abomenis Sian heredon;

41 Y él los entregó en manos de las naciones; y fueron gobernados por sus enemigos.

Kaj Li donis ilin en la manojn de idolanoj, Kaj iliaj malamantoj ekregis super ili.

42 Por ellos fueron aplastados, y humillados bajo sus manos.

Kaj premis ilin iliaj malamikoj, Kaj sub la manoj de ĉi tiuj ili humiliĝis.

43 Una y otra vez los hizo libres; pero sus corazones se volvieron contra su propósito, y fueron vencidos por sus pecados.

Multajn fojojn Li ilin savis; Sed ili ribeladis per siaj entreprenoj, Kaj ili senfortiĝis pro sia krimeco.

44 Pero cuando su clamor llegó a sus oídos, tuvo piedad de su problema:

Sed Li ekrigardis ilian suferon, Kiam Li aŭdis ilian kriadon;

45 Y tuvo en cuenta su acuerdo con ellos, y en su gran misericordia les dio el perdón.

Kaj Li rememoris Sian interligon kun ili, Kaj Li ekbedaŭris laŭ Sia granda favorkoreco;

46 Él puso lástima en los corazones de aquellos que los hicieron prisioneros.

Kaj Li aperigis kompaton por ili Ĉe ĉiuj iliaj malliberigintoj.

47 Sé nuestro Salvador, Señor Dios nuestro, y nos volvamos a reunir de entre las naciones, para que glorifiquemos tu santo nombre y nos gloriamos en tu alabanza.

Savu nin, ho Eternulo, nia Dio, Kaj kolektu nin el inter la popoloj, Por glori Vian sanktan nomon, Por triumfi pro Via gloro.

48 Alabado sea el Señor Dios de Israel por los siglos de los siglos; y que toda la gente diga: que así sea. Alaba al Señor.

Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, de eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diru: Amen. Haleluja!