< Salmos 105 >
1 ¡Alabado sea el Señor! den honor a su nombre, hablando de sus obras entre los pueblos.
Halleluja! Looft Jahweh, verkondigt zijn Naam, Maakt onder de volken zijn daden bekend;
2 Deje que su voz suene en canciones y melodía; deja que todos tus pensamientos sean de la maravilla de sus obras.
Zingt en juicht Hem ter ere, En verhaalt al zijn wonderen!
3 Ten la gloria en su santo nombre; que los corazones de aquellos que están buscando al Señor estén contentos.
Roemt in zijn heilige Naam: Vreugd moet er zijn in de harten der Jahweh-vereerders!
4 Que tu búsqueda sea para el Señor y para su fortaleza; deja que tus corazones vuelvan a él.
Wendt u tot Jahweh en zijn macht, Houdt niet op, zijn aanschijn te zoeken;
5 Recuerden las grandes obras que ha hecho; sus maravillas y las decisiones de su boca;
Denkt aan de wonderen, die Hij deed, Aan zijn tekenen, aan zijn gerichten:
6 Oh descendencia de Abraham, su siervo, hijos de Jacob, sus amados.
Gij kinderen van Abraham, zijn dienaar; Gij zonen van Jakob, zijn vriend!
7 Él es el Señor nuestro Dios; él es el juez de toda la tierra.
Hij, Jahweh, is onze God; Voor heel de aarde gelden zijn wetten!
8 Ha guardado para siempre su pacto, la palabra que dio por mil generaciones;
Hij blijft zijn verbond voor eeuwig indachtig, En zijn belofte in duizend geslachten:
9 El acuerdo que hizo con Abraham, y su juramento a Isaac;
Het verbond, met Abraham gesloten, De belofte, aan Isaäk gezworen.
10 Y la dio a Jacob por ley, y a Israel por eterno acuerdo;
En Hij heeft die belofte aan Jakob bekrachtigd, Aan Israël het eeuwig verbond:
11 Diciendo: A ti daré la tierra de Canaán, como herencia que te toca.
Hij zeide: "Aan u zal Ik geven Het land van Kanaän als uw erfdeel."
12 Cuando todavía eran pequeños en número, y extraños en la tierra;
Toch waren ze daar maar gering in getal, Nog zonder aanzien en vreemd.
13 Cuando anduvieron de una nación a otra, y de un reino a otro pueblo.
En toen ze nog zwierven van volk tot volk, Van het ene rijk naar het andere,
14 Él no dejaría que nadie los hiciera mal; incluso advirtió a reyes,
Duldde Hij niet, dat iemand ze kwelde, Maar tuchtigde koningen om hunnentwil:
15 Diciendo: No pongas tu mano sobre los que han sido marcados con mi aceite santo, y no hagan mal a mis profetas.
"Raakt mijn gezalfden niet aan, En doet mijn profeten geen leed!"
16 Y quitó toda la comida de la tierra, y la gente quedó sin pan.
En toen Hij honger in het land had ontboden, Alle broodstokken stuk had geslagen,
17 Envió un hombre delante de ellos, a José, que fue dado como siervo por un precio:
Zond Hij een man voor hen uit, Werd Josef verkocht als een slaaf;
18 Sus pies estaban fijos en cadenas; su cuello fue puesto en la cárcel;
Men sloeg zijn voeten in boeien, In ijzeren ketens werd hij gekluisterd.
19 Hasta el momento en que su palabra se hizo realidad; fue probado por la palabra del Señor.
Maar toen eindelijk zijn voorzegging vervuld was, En Jahweh’s uitspraak hem in het gelijk had gesteld,
20 El rey envió hombres a quitar sus cadenas; el gobernante de la gente, que lo dejó en libertad.
Beval de koning, hem te bevrijden, Liet de heerser der volken hem los;
21 Lo hizo señor de su casa y gobernador de todo lo que tenía;
Hij stelde hem aan tot heer van zijn huis, Tot bestuurder van heel zijn bezit.
22 Para dar a sus jefes que enseñanza a su placer, y para que sus legisladores puedan obtener la sabiduría de él.
En terwijl hij diens vorsten door zijn geest onderrichtte, En wijsheid leerde aan zijn oudsten,
23 Entonces Israel vino a Egipto, y Jacob estaba viviendo en la tierra de Cam.
Trok Israël Egypte binnen, Werd Jakob gast in het land van Cham.
24 Y su pueblo se engrandeció grandemente, y se hizo más fuerte que los que estaban contra ellos.
Daar liet Hij zijn volk heel vruchtbaar worden, Veel talrijker dan zijn verdrukkers.
25 Sus corazones se volvieron para odiar a su pueblo, por lo que hicieron designios secretos contra ellos.
Maar toen hun hart verstarde, en zij zijn volk gingen haten, En trouweloos zijn dienaren kwelden,
26 Envió a Moisés, su siervo, y Aarón, el hombre de su elección.
Zond Hij Moses, zijn dienstknecht, Aäron, dien Hij zelf had gekozen;
27 Hizo ver sus señales entre el pueblo y sus maravillas en la tierra de Cam.
En zij verrichtten zijn tekenen onder hen, En wonderen in het land van Cham.
28 Envió noche negra y oscureció; y ellos no fueron en contra de su palabra.
Hij zond duisternis af, en maakte het donker; Maar men achtte niet op zijn bevel.
29 Según su palabra, sus aguas se convirtieron en sangre, y él envió la muerte sobre todos sus peces.
Hij veranderde hun wateren in bloed, En doodde hun vissen.
30 Su tierra estaba llena de ranas, incluso en las habitaciones del rey.
Hun land krioelde van kikkers, Tot in de zalen zelfs van hun koning.
31 El dio la palabra, y vino la mosca del perro, y los insectos sobre toda la tierra.
Hij sprak: Daar kwamen de muggen, Muskieten over heel hun gebied.
32 Les dio hielo para la lluvia y fuego ardiente en su tierra.
Hij gaf hun hagel voor regen, En het vuur laaide op in hun land.
33 Y destruyó sus viñas y sus higueras, y destruyeron los árboles de su tierra.
Hij sloeg hun wijnstok en vijg, En knakte de bomen op hun grond.
34 Por su palabra vinieron langostas, y langostas jóvenes más de las que pueden ser contadas,
Hij sprak: Daar kwamen de sprinkhanen aan, En ontelbare slokkers;
35 Y pusieron fin a todas las plantas de su tierra, y se comieron todos los frutos de la tierra.
Ze verslonden al het gewas op het veld, En schrokten de vruchten weg van hun akker.
36 Él mató al primer hijo de cada familia en la tierra, los primeros frutos de su fuerza.
Hij sloeg alle eerstgeborenen in hun land, Al de eersten van hun mannenkracht.
37 Sacó a su pueblo con plata y oro; no había entre ellos persona débil.
Toen voerde Hij hen uit met zilver en goud, En geen van hun stammen bleef struikelend achter.
38 Egipto se alegró cuando se fueron; porque el temor de ellos había caído sobre ellos.
Egypte was blij, dat ze gingen; Want de schrik voor hen had ze bevangen.
39 Una nube se extendía sobre ellos para cubrirse; y él envió fuego para dar luz en la noche.
En Hij spreidde een wolk uit tot dek, Een vuur, om de nacht te verlichten.
40 A petición del pueblo, envió pájaros y les dio el pan del cielo como alimento.
Zij baden: Hij liet de kwakkels komen, En verzadigde hen met brood uit de hemel;
41 Su mano hizo abrir la roca, y las aguas brotaron; descendieron por los lugares secos como un río.
Hij spleet de rotsen: daar borrelden de wateren, En vloeiden door de woestijn als een stroom:
42 Porque él tuvo presente su santa palabra, y Abraham, su siervo.
Want Hij was zijn heilige belofte indachtig, Aan Abraham, zijn dienaar, gedaan!
43 Y se llevó a su pueblo con alegría, los hombres de su selección con alegres gritos:
Zo leidde Hij zijn volk met gejubel, Zijn uitverkorenen onder gejuich.
44 Y les dio las tierras de las naciones; y tomaron el trabajo de los pueblos por herencia;
Hij schonk hun de landen der heidenen, En ze erfden het vermogen der volken:
45 Para que guarden sus órdenes, y sean fieles a sus leyes. Alaba al Señor.
Opdat ze zijn geboden zouden volbrengen, En zijn wetten onderhouden!