< Salmos 102 >
1 Escucha mi oración, oh Señor, y deja que mi clamor llegue a ti.
Drottinn, heyrðu bæn mína! Hlustaðu á ákall mitt!
2 No se me oculte tu rostro en el día de mi angustia; escúchame y deja que mi clamor sea respondido rápidamente.
Snúðu ekki baki við mér á ógæfutímum. Hneigðu eyra þitt að mér og svaraðu mér fljótt.
3 Mis días se desperdician como humo, y mis huesos se queman como en un fuego.
Ævi mín líður svo hratt, dagarnir fljúga hver af öðrum.
4 Mi corazón está roto; se ha secado y muerto como la hierba, por lo que no pienso en la comida.
Heilsan er búin, hjartað er sjúkt – ég er eins og visið strá. Maturinn er bragðlaus, ég er hættur að finna bragð.
5 Debido a la voz de mi dolor, mi carne se desperdicia hasta los huesos.
Ég er ekkert nema skinn og bein.
6 Soy como un pájaro que vive solo en el desierto; como el pájaro nocturno en un desperdicio de arena.
Ég er líkastur pelikan í eyðimörk eða uglu í húsarúst.
7 Mantengo la vigilancia como un pájaro solo en la parte superior de la casa.
Ég ligg andvaka og styn eins og einmana fugl á þaki.
8 Mis enemigos dicen mal de mí todo el día; aquellos que son violentos contra mí hacen uso de mi nombre como una maldición.
Óvinir mínir hæða mig og spotta dag eftir dag.
9 Tengo polvo para el pan y mi bebida se ha mezclado con llanto.
Fæða mín er aska, ekki brauð, og drykkur minn blandast tárum mínum.
10 Por tu pasión y tu ira, porque yo fui enaltecido y humillado.
Þú ert mér reiður Drottinn og hefur varpað mér burt frá þér.
11 Mis días son como una sombra que se extiende; Estoy seco como la hierba.
Líf mitt líður burt eins og kvöldskuggi. Ég visna eins og gras
12 Pero tú, oh Señor, eres eterno; y tu nombre nunca llegará a su fin.
en þú Drottinn ríkir í dýrð þinni að eilífu. Þinn orðstír mun lifa frá kynslóð til kynslóðar.
13 De nuevo te levantarás y tendrás piedad de Sión; porque ha llegado el momento de que ella sea consolada.
Ég veit að þú munt koma og vægja Jerúsalem. – Gerðu það núna! – Efndu loforð þitt um hjálp.
14 Porque tus siervos se complacen en sus piedras, sienten dolor por sus ruinas.
Því að þjóð þín elskar hvern stein í múr hennar og jafnvel rykið á strætum hennar.
15 Entonces las naciones darán honor al nombre del Señor, y todos los reyes de la tierra temerán a su gloria.
Þjóðirnar og konungar þeirra skjálfi fyrir Drottni og hans miklu dýrð,
16 Cuando el Señor haya levantado los muros de Sión, y sea visto en su gloria;
því að Drottinn mun endurreisa Jerúsalem og birtast þar í dýrð!
17 Cuando ha oído la oración de los pobres, y no ha puesto su solicitud de lado.
Hann hlustar á bænir fátæklinganna, gefur gaum að beiðni þeirra.
18 Esto se pondrá por escrito para la generación venidera, y las personas del futuro alabarán al Señor.
Þetta hef ég skráð til þess að komandi kynslóðir lofi Drottin fyrir öll hans verk. Fólk sem enn hefur ekki séð dagsins ljós mun vegsama hann.
19 Porque desde su lugar santo el Señor lo ha visto, desde lo alto del cielo mira desde lo alto la tierra;
Segið þeim að Drottinn leit niður frá musteri sínu á himnum.
20 Al oír el clamor del prisionero, liberando a aquellos por quienes se ordena la muerte;
Hann heyrði stunur þjóðar sinnar í ánauðinni – hún var dauðans matur – og hann frelsaði hana!
21 Para que se proclame el nombre del Señor en Sión, y su alabanza en Jerusalén;
Þess vegna streyma þúsundir til musteris hans í Jerúsalem og lofa hann og vegsama um alla borgina.
22 Cuando se junten los pueblos, y los reinos, para adorar al Señor.
Konungar jarðarinnar eru í þeim hópi.
23 Él retiró de mí mi fortaleza en el camino; él ha acortado mis días.
Hann hefur tekið frá mér lífskraftinn og stytt ævi mína.
24 Diré: Dios mío, no me lleves antes de mi tiempo; tus años pasan por todas las generaciones.
En ég hrópaði til hans: „Þú, Guð sem lifir að eilífu, láttu mig ekki deyja fyrir aldur fram!
25 En el pasado pusiste la tierra sobre su base, y los cielos son obra de tus manos.
Í upphafi lagðir þú undirstöður jarðarinnar og himnarnir eru verk handa þinna.
26 Ellos llegarán a su fin, pero tú seguirás adelante; todos ellos envejecerán como un abrigo, y como una túnica serán cambiados:
Þau munu hverfa en þú ert að eilífu. Þau fyrnast, líkt og slitin föt sem lögð eru til hliðar.
27 Pero tú eres el inmutable, y tus años no tendrán fin.
En þú ert hinn sami og ár þín taka aldrei enda.
28 Los hijos de tus siervos tendrán un lugar seguro para descansar, y su descendencia estará siempre delante de ti.
En afkomendur okkar munu lifa og þú munt varðveita þá, kynslóð fram af kynslóð.“