Proverbios 5
1 Hijo mío, presta atención a mi sabiduría; deja que tu oído se vuelva a mi enseñanza:
Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
2 para que seas gobernado por un propósito sabio, y tus labios mantengan el conocimiento.
Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
3 Porque la miel está cayendo de los labios de la mujer extraña, y su voz es más suave que el aceite;
Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
4 Pero su fin es amargo como el ajenjo, y afilado como una espada de dos filos;
Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi. (Sheol h7585)
6 Ella nunca mantiene su mente en el camino de la vida; sus caminos son inciertos, ella no tiene conocimiento.
Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
7 Escúchenme, hijos míos, y no guarden mis palabras de ustedes.
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
8 Vete lejos de ella, no te acerques a la puerta de su casa;
Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
9 Por temor a dar tu honor a los demás, y tu riqueza a los hombres extraños:
Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
10 Y los hombres extraños se llene con tus riquezas, y el fruto de tu trabajo ir a la casa de los demás;
By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
11 Y estarás lleno de dolor al final de tu vida, cuando tu carne y tu cuerpo se envejezca;
I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
12 Y dirás: ¿Cómo fue la enseñanza odiada por mí, y mi corazón no valoró el entrenamiento?
I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
13 ¡No presté atención a la voz de mis maestros, mi oído no se dirigió a los que me guiaban!
Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
14 Estaba en casi todas las maldades en compañía de la gente.
Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
15 Deja que el agua de tu cisterna y no la de los demás sea tu bebida y agua fluyendo de tu propia fuente.
Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
16 Que no fluyan tus manantiales en las calles, ni tus corrientes de agua en los lugares abiertos.
Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
17 Déjales que sean solo para ti, no para otros hombres contigo.
Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
18 Deja que la bendición sea en tu fuente; ten gozo en la esposa de tus primeros años.
Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
19 Como cierva amorosa y cierva amable, que sus pechos te den siempre deleite; deja que tu pasión sea movida en todo momento por su amor.
Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
20 ¿Por qué te permites, hijo mío, salir del camino con una mujer extraña, y tomar otra mujer en tus brazos?
Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
21 Porque los caminos del hombre están delante de los ojos del Señor, y él pone todas sus caminos en la balanza.
Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
22 El malvado será tomado en la red de sus crímenes, y encarcelado en las cuerdas de su pecado.
Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
23 El llegará a su fin por necesidad de enseñanza; él es tan tonto que irá vagando por el camino erróneo.
Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
