Proverbios 5
1 Hijo mío, presta atención a mi sabiduría; deja que tu oído se vuelva a mi enseñanza:
Mijn zoon! merk op mijn wijsheid, neig uw oor tot mijn verstand;
2 para que seas gobernado por un propósito sabio, y tus labios mantengan el conocimiento.
Opdat gij alle bedachtzaamheid behoudt, en uw lippen wetenschap bewaren.
3 Porque la miel está cayendo de los labios de la mujer extraña, y su voz es más suave que el aceite;
Want de lippen der vreemde vrouw druppen honigzeem, en haar gehemelte is gladder dan olie.
4 Pero su fin es amargo como el ajenjo, y afilado como una espada de dos filos;
Maar het laatste van haar is bitter als alsem, scherp als een tweesnijdend zwaard.
Haar voeten dalen naar den dood, haar treden houden de hel vast. (Sheol h7585)
6 Ella nunca mantiene su mente en el camino de la vida; sus caminos son inciertos, ella no tiene conocimiento.
Opdat gij het pad des levens niet zoudt wegen, zijn haar gangen ongestadig, dat gij het niet merkt.
7 Escúchenme, hijos míos, y no guarden mis palabras de ustedes.
Nu dan, gij kinderen! hoort naar mij, en wijkt niet van de redenen mijns monds.
8 Vete lejos de ella, no te acerques a la puerta de su casa;
Maak uw weg verre van haar, en nader niet tot de deur van haar huis;
9 Por temor a dar tu honor a los demás, y tu riqueza a los hombres extraños:
Opdat gij anderen uw eer niet geeft, en uw jaren den wrede;
10 Y los hombres extraños se llene con tus riquezas, y el fruto de tu trabajo ir a la casa de los demás;
Opdat de vreemden zich niet verzadigen van uw vermogen, en al uw smartelijke arbeid niet kome in het huis des onbekenden;
11 Y estarás lleno de dolor al final de tu vida, cuando tu carne y tu cuerpo se envejezca;
En gij in uw laatste brult, als uw vlees, en uw lijf verteerd is;
12 Y dirás: ¿Cómo fue la enseñanza odiada por mí, y mi corazón no valoró el entrenamiento?
En zegt: Hoe heb ik de tucht gehaat, en mijn hart de bestraffing versmaad!
13 ¡No presté atención a la voz de mis maestros, mi oído no se dirigió a los que me guiaban!
En heb niet gehoord naar de stem mijner onderwijzers, noch mijn oren geneigd tot mijn leraars!
14 Estaba en casi todas las maldades en compañía de la gente.
Ik ben bijna in alle kwaad geweest, in het midden der gemeente en der vergadering!
15 Deja que el agua de tu cisterna y no la de los demás sea tu bebida y agua fluyendo de tu propia fuente.
Drink water uit uw bak, en vloeden uit het midden van uw bornput;
16 Que no fluyan tus manantiales en las calles, ni tus corrientes de agua en los lugares abiertos.
Laat uw fonteinen zich buiten verspreiden, en de waterbeken op de straten;
17 Déjales que sean solo para ti, no para otros hombres contigo.
Laat ze de uwe alleen zijn, en van geen vreemde met u.
18 Deja que la bendición sea en tu fuente; ten gozo en la esposa de tus primeros años.
Uw springader zij gezegend; en verblijd u vanwege de huisvrouw uwer jeugd;
19 Como cierva amorosa y cierva amable, que sus pechos te den siempre deleite; deja que tu pasión sea movida en todo momento por su amor.
Een zeer liefelijke hinde, en een aangenaam steengeitje; laat u haar borsten te allen tijd dronken maken; dool steeds in haar liefde.
20 ¿Por qué te permites, hijo mío, salir del camino con una mujer extraña, y tomar otra mujer en tus brazos?
En waarom zoudt gij, mijn zoon, in een vreemde dolen, en den schoot der onbekende omvangen?
21 Porque los caminos del hombre están delante de los ojos del Señor, y él pone todas sus caminos en la balanza.
Want eens iegelijks wegen zijn voor de ogen des HEEREN, en Hij weegt al zijne gangen.
22 El malvado será tomado en la red de sus crímenes, y encarcelado en las cuerdas de su pecado.
Den goddeloze zullen zijn ongerechtigheden vangen, en met de banden zijner zonden zal hij vastgehouden worden.
23 El llegará a su fin por necesidad de enseñanza; él es tan tonto que irá vagando por el camino erróneo.
Hij zal sterven, omdat hij zonder tucht geweest is, en in de grootheid zijner dwaasheid zal hij verdwalen.
