Proverbios 5
1 Hijo mío, presta atención a mi sabiduría; deja que tu oído se vuelva a mi enseñanza:
Mijn zoon, schenk uw aandacht aan mijn wijsheid, Neig uw oor tot mijn inzicht;
2 para que seas gobernado por un propósito sabio, y tus labios mantengan el conocimiento.
Dat overleg en ervaring u mogen behoeden, En u bewaren voor de lippen van een vreemde vrouw.
3 Porque la miel está cayendo de los labios de la mujer extraña, y su voz es más suave que el aceite;
Want al druipen de lippen der vreemde van honing, En is haar gehemelte gladder dan olie,
4 Pero su fin es amargo como el ajenjo, y afilado como una espada de dos filos;
Ten slotte is zij bitter als alsem, En scherp als een tweesnijdend zwaard.
Haar voeten dalen af naar de dood, Tot de onderwereld leiden haar schreden; (Sheol h7585)
6 Ella nunca mantiene su mente en el camino de la vida; sus caminos son inciertos, ella no tiene conocimiento.
Ze bakent de weg des levens niet af, Maar haar paden kronkelen ongemerkt!
7 Escúchenme, hijos míos, y no guarden mis palabras de ustedes.
Welnu dan kinderen, luistert naar mij, Keert u niet af van mijn woorden.
8 Vete lejos de ella, no te acerques a la puerta de su casa;
Houd uw weg verre van haar, Nader niet tot de deur van haar huis:
9 Por temor a dar tu honor a los demás, y tu riqueza a los hombres extraños:
Anders moet ge aan anderen uw frisheid afstaan, Uw jaren offeren aan een ongenadig mens
10 Y los hombres extraños se llene con tus riquezas, y el fruto de tu trabajo ir a la casa de los demás;
Verrijken zich vreemden met uw vermogen, En komt uw zuurverdiend loon in het huis van een ander.
11 Y estarás lleno de dolor al final de tu vida, cuando tu carne y tu cuerpo se envejezca;
Dan slaat ge ten slotte aan ‘t jammeren, En moet ge, als heel uw lichaam op is, bekennen:
12 Y dirás: ¿Cómo fue la enseñanza odiada por mí, y mi corazón no valoró el entrenamiento?
Hoe heb ik toch de tucht kunnen haten, En de vermaning in de wind kunnen slaan?
13 ¡No presté atención a la voz de mis maestros, mi oído no se dirigió a los que me guiaban!
Waarom heb ik niet geluisterd naar hen, die mij onderwezen, Geen aandacht geschonken aan hen, die mij leerden?
14 Estaba en casi todas las maldades en compañía de la gente.
Nu hebben mij haast alle rampen getroffen Midden in de kring van mijn volk!
15 Deja que el agua de tu cisterna y no la de los demás sea tu bebida y agua fluyendo de tu propia fuente.
Drink water uit uw eigen bron, Een koele dronk uit uw eigen put
16 Que no fluyan tus manantiales en las calles, ni tus corrientes de agua en los lugares abiertos.
Zoudt ge úw wellen over de rand laten stromen, Uw watergolven over de straten?
17 Déjales que sean solo para ti, no para otros hombres contigo.
Néén, u alleen behoren zij toe, Niet aan vreemden nevens u.
18 Deja que la bendición sea en tu fuente; ten gozo en la esposa de tus primeros años.
Houd dus uw bron voor u zelf, En geniet van de vrouw uwer jeugd:
19 Como cierva amorosa y cierva amable, que sus pechos te den siempre deleite; deja que tu pasión sea movida en todo momento por su amor.
Die aanminnige hinde, Die bevallige gems; Haar borsten mogen u ten allen tijde bevredigen. Aan haar liefde moogt ge u voortdurend bedwelmen.
20 ¿Por qué te permites, hijo mío, salir del camino con una mujer extraña, y tomar otra mujer en tus brazos?
Waarom, mijn zoon, zoudt ge u aan een vreemde te buiten gaan, De boezem strelen van een onbekende?
21 Porque los caminos del hombre están delante de los ojos del Señor, y él pone todas sus caminos en la balanza.
Voor de ogen van Jahweh liggen de wegen van iedereen open, Hij let op de paden van allen:
22 El malvado será tomado en la red de sus crímenes, y encarcelado en las cuerdas de su pecado.
De boze wordt in zijn eigen wandaden verstrikt, In de banden van zijn zonden gevangen;
23 El llegará a su fin por necesidad de enseñanza; él es tan tonto que irá vagando por el camino erróneo.
Zijn losbandigheid brengt hem om het leven, Door zijn vele dwaasheden komt hij om.
