Proverbios 29
1 Un hombre que odia las palabras de reprensión endurece su corazón, de repente será destruido y no se recuperará.
Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.
2 Cuando los rectos tienen poder, la gente está contenta; cuando un hombre malo es el gobernante, la pena llega a la gente.
Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.
3 Un hombre amante de la sabiduría es un gozo para su padre; pero el que va en compañía de prostitutas es un derrochador de riquezas.
Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.
4 Un rey, por regla correcta, hace que la tierra sea segura; pero uno lleno de deseos la convierte en un desperdicio.
Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.
5 Un hombre que siempre adula a su vecino extiende una red para sus pasos.
Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.
6 En los pasos de un hombre malo hay una red para él, pero el hombre recto escapa rápidamente y está contento.
Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
7 El hombre recto presta atención a la causa de los pobres: el malvado no piensa en ello.
Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.
8 Los hombres de orgullo son la causa de los actos violentos en una ciudad, pero hombres sabios alejan la ira de los hombres.
Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.
9 Si un hombre sabio va a la ley con un hombre necio, puede estar enojado o reírse, pero no habrá descanso.
Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.
10 Los sanguinarios odian al hombre bueno, y los malvados van tras su alma.
Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.
11 Un hombre necio deja salir toda su ira, pero un hombre sabio lo guarda silenciosamente.
Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.
12 Si un gobernante presta atención a las palabras falsas, todos sus siervos son malvados.
Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.
13 El pobre y su acreedor se encuentran cara a cara: el Señor ilumina sus ojos por igual.
Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.
14 El rey que es un verdadero juez en la causa de los pobres, estará a salvo para siempre en el trono de su poder.
Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.
15 La vara y las palabras de corrección dan sabiduría; pero un niño que no es guiado es motivo de vergüenza para su madre.
Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.
16 Cuando los hombres malvados están en el poder, aumentan las maldades; pero los rectos tendrán placer cuando vean su caída.
Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.
17 Entrena a tu hijo, y él te dará descanso; Él deleitará tu alma.
Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.
18 Donde no hay visión, las personas están descontroladas; pero el que guarda la ley será feliz.
Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.
19 Un siervo no será entrenado por las palabras; porque aunque el sentido de las palabras es claro para él, no le dará atención.
Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.
20 ¿Has visto a un hombre que es rápido con su lengua? Hay más esperanza para un hombre tonto que para él.
Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.
21 Si un sirviente es cuidado suavemente desde sus primeros años, al final se convertirá en una causa de dolor.
Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.
22 Un hombre enojado es la causa de la contienda, y un hombre dado a la ira hace mucho mal.
Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.
23 El orgullo de un hombre será la causa de su caída, pero el que tiene un espíritu apacible recibirá honor.
Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.
24 Un hombre que toma parte con un ladrón tiene odio por su alma; él es puesto bajo juramento, pero no dice nada.
Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.
25 El temor del hombre es causa de peligro; pero el que pone su fe en el Señor tendrá un lugar seguro en lo alto.
Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.
26 La aprobación de un gobernante es deseada por grandes números: pero la decisión en la causa de un hombre viene del Señor.
Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.
27 El hombre malo es repugnante para los rectos, y el que es recto es repugnante para los malvados.
Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.
