Proverbios 26
1 Como la nieve en verano y la lluvia cuando se corta el grano, el honor no es natural para los necios.
Jako śnieg w lecie, i jako deszcz we żniwa; tak głupiemu nie przystoi chwała.
2 Como el gorrión en su vagabundeo y la golondrina sin nido, así la maldición no llega sin una causa.
Jako się ptak tam i sam tuła, i jako jaskółka lata: tak przeklęstwo niezasłużone nie przyjdzie.
3 Un látigo para el caballo, una boca para el asno, y una vara para la espalda de los tontos.
Bicz na konia, ogłów na osła, a kij potrzebny jest na grzbiet głupiego.
4 No le des una respuesta necia al necio, o serás como él.
Nie odpowiadaj głupiemu według głupstwa jego, abyś mu i ty nie był podobny.
5 Da una respuesta necia al necio, o parecerá sabio a sí mismo.
Odpowiedz głupiemu według głupstwa jego, aby się sobie nie zdał być mądrym.
6 El que envía la noticia por mano de un necio, le corta los pies y bebe su daño.
Jakoby nogi obciął, tak się bezprawia dopuszcza, kto się głupiemu poselstwa powierza.
7 Las piernas de alguien que no tiene poder de caminar cuelgan sueltas; así es un dicho sabio en la boca de los necios.
Jako nierówne są golenie u chromego: tak jest powieść w ustach głupich.
8 Dar honor a un hombre necio es como tratar de mantener una piedra fija en un cordón.
Jako kiedy kto przywiązuje kamień drogi do procy: tak czyni ten, który uczciwość głupiemu wyrządza.
9 Como un aguijón que sube a la mano de un hombre vencido por la bebida, así es una palabra sabia en la boca de un hombre necio.
Jako ciernie, gdy się dostaną w rękę pijanego: tak przypowieść jest w ustach głupich.
10 Como el arquero que hiere a todos los que pasan, es un necio vencido por la bebida.
Wielki Pan stworzył wszystko, a daje zapłatę głupiemu, daje także zapłatę przestępcom.
11 Como un perro que regresa a su vómito, es el hombre tonto haciendo sus tontos actos otra vez.
Jako pies wraca się do zwrócenia swego: tak głupi powtarza głupstwo swoje.
12 ¿Has visto a un hombre que parece ser sabio? Hay más esperanza para los necios que para él.
Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim.
13 El que odia el trabajo dice: Hay un león en el camino; un león está en las calles.
Leniwy mówi: lew na drodze, lew na ulicach.
14 Una puerta se convierte en su columna, y el que odia el trabajo en su cama.
Jako się drzwi obracają na zawiasach swoich: tak leniwiec na łóżku swojem.
15 El que odia el trabajo pone su mano profundamente en la vasija: volver a llevársela a la boca es un fastidio para él.
Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich.
16 El que odia el trabajo en su opinión, se cree más sabio que siete hombres que son capaces de dar una respuesta con buen sentido.
Leniwiec zda się sobie być mędrszym, niżeli siedm odpowiadających z rozsądkiem.
17 El que se confunde en una pelea que no le compete, es como el que toma un perro de las orejas mientras pasa.
Jakoby też psa za uszy łapał, kto się mimo idąc w cudzą zwadę wdaje.
18 Como el que está fuera de sí, lanza palos ardientes y flechas de muerte,
Jako szalony wypuszcza iskry i strzały śmiertelne:
19 así es el hombre que se aprovecha del engaño de su prójimo, y dice: ¿solo era una broma?
Tak jest każdy, który podchodzi przyjaciela swego, a mówi: Azam ja nie żartował?
20 Sin madera, el fuego se apaga; y donde no hay una conversación secreta, el argumento se termina.
Gdy niestaje drew, gaśnie ogień; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada.
21 Como aliento sobre carbones y leña en llamas, entonces un hombre dado a la discusión comienza una pelea.
Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady.
22 Las palabras de uno que dice mal de su prójimo en secreto son como alimento dulce, descienden a las partes internas del estómago.
Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
23 Los labios lisos y el corazón malo son como un vaso de barro bañado en plata.
Wargi nieprzyjacielskie i serce złe są jako srebrna piana, którą polewają naczynie gliniane.
24 Con sus labios, el que odia hace que las cosas parezcan lo que no son, pero el engaño se acumula dentro de él;
Ten, co kogo nienawidzi, za inszego się udaje wargami swemi; ale w sercu swojem myśli o zdradzie.
25 Cuando dice palabras buenas, no tengas fe en él; porque en su corazón hay siete males.
Gdyć się ochotnym mową swą ukazuje, nie wierz mu: bo siedmioraka obrzydliwość jest w sercu jego.
26 Aunque su odio esté cubierto de engaño, su pecado será visto abiertamente antes de la reunión del pueblo.
Nienawiść zdradliwie bywa pokryta; ale odkryta bywa złość jej w zgromadzeniu.
27 El que hace un hoyo en la tierra, él mismo irá cayendo en ella; y sobre aquel por quien se hace rodar una piedra, lo aplastará.
Kto drugiemu dół kopie, wpada weń; a kto kamień toczy, na niego się obraca.
28 Una lengua falsa tiene odio para aquellos que tienen corazones limpios, y una boca aduladora es la causa de la caída.
Człowiek języka kłamliwego ma utrapienie w nienawiści, a usta łagodne przywodzą do upadku.
