Nehemías 10

1 Y los que escribieron sus nombres fueron: Nehemías el gobernador, el hijo de Hacalías; y Sedequías.

۱ و کسانی که آن را مهر کردند اینانند: نحمیای ترشاتا ابن حکلیا و صدقیا.

2 Seraías, Azarías, Jeremías,

۲ وسرایا و عزریا و ارمیا.

3 Pasur, Amarias, Malquias,

۳ و فشحور و امریا و ملکیا.

4 Hatus, Sebanias, Maluc,

۴ و حطوش و شبنیا و ملوک.

5 Harim, Meremot, Obadias,

۵ و حاریم ومریموت و عوبدیا.

6 Daniel, Gineton, Baruc,

۶ و دانیال و جنتون و باروک.

7 Mesulam, Abias, Mijamin,

۷ و مشلام و ابیا و میامین.

8 Maazias, Bilgai, Semaias; estos eran los sacerdotes.

۸ و معزیا و بلجای وشمعیا، اینها کاهنان بودند.

9 Y los levitas: por su nombre, Josué, el hijo de Azanias, Binuy, de los hijos de Henadad, Cadmiel,

۹ و اما لاویان: یشوع بن ازنیا و بنوی از پسران حیناداد و قدمیئیل.

10 y sus hermanos, Sebanías, Hodias, Kelita, Pelaias, Hanan,

۱۰ وبرادران ایشان شبنیا و هودیا و قلیطا و فلایا وحانان.

11 Micaia, Rehob, Hasabias,

۱۱ و میخا و رحوب و حشبیا.

12 Zacur, Serebias, Sebanias,

۱۲ و زکور وشربیا و شبنیا.

13 Hodias, Bani, Beninu.

۱۳ و هودیا و بانی و بنینو.

14 Los jefes del pueblo: Paros, Pahat-moab, Elam, Zatu, Bani,

۱۴ وسروران قوم فرعوش و فحت موآب و عیلام وزتو و بانی.

15 Buni, Azgad, Bebai,

۱۵ و بنی و عزجد و بابای.

16 Adonías, Bigvai, Adin,

۱۶ و ادونیا وبغوای و عودین.

17 Ater, Ezequías, Azur,

۱۷ و عاطیر و حزقیا و عزور.

18 Hodias, Hasum, Bezai,

۱۸ وهودیا و حاشوم و بیصای.

19 Harif, Anatot, Nebai,

۱۹ و حاریف وعناتوت و نیبای.

20 Magpias, Mesulam, Hezir,

۲۰ و مجفیعاش و مشلام وحزیر.

21 Mesezabeel, Sadoc, Jadua,

۲۱ و مشیزبئیل و صادوق و یدوع.

22 Pelatias, Anan, Anaias,

۲۲ وفلطیا و حانان و عنایا.

23 Oseas, Hananías, Hasub,

۲۳ و هوشع و حننیا وحشوب.

24 Halohes, Pilha, Sobec,

۲۴ و هلوحیش و فلحا و شوبیق.

25 Rehum, Hasabna, Maasias,

۲۵ ورحوم و حشبنا و معسیا.

26 Y Ahías, Hanan, Anan,

۲۶ و اخیا و حانان وعانان.

27 Maluc, Harim, Baana.

۲۷ و ملوک و حاریم و بعنه.

28 Y el resto de la gente, los sacerdotes, los levitas, los guardianes de las puertas, los cantores, los sirvientes del templo y todos aquellos que se habían separado de los pueblos de la tierra para guardar la ley de Dios, sus esposas, sus hijos y sus hijas, todos los que tenían conocimiento y sabiduría;

۲۸ «و سایر قوم و کاهنان و لاویان و دربانان ومغنیان و نتینیم و همه کسانی که خویشتن را ازاهالی کشورها به تورات خدا جدا ساخته بودند با زنان و پسران و دختران خود و همه صاحبان معرفت و فطانت،

29 Se unieron a sus hermanos, a sus gobernantes, y se pusieron bajo una maldición y un juramento, para mantener sus pasos en el camino de la ley de Dios, que fue dada por Moisés, el siervo de Dios, y para mantener y hacer todas las órdenes del Señor, nuestro Señor, y sus decisiones y sus reglas;

۲۹ به برادران و بزرگان خویش ملصق شدند و لعنت و قسم بر خود نهادند که به تورات خدا که به واسطه موسی بنده خدا داده شده بود، سلوک نمایند و تمامی اوامر یهوه خداوند ما و احکام و فرایض او را نگاه دارند و به عمل آورند.

30 Y que no daríamos nuestras hijas a los pueblos de las tierras, ni tomaríamos a sus hijas para nuestros hijos;

۳۰ و اینکه دختران خود را به اهل زمین ندهیم و دختران ایشان را برای پسران خودنگیریم.

31 Y si los pueblos de las tierras vendrían a comerciar con bienes o alimentos en el día de reposo, no haríamos ningún intercambio con ellos en el día de reposo o en un día santo; y que en el séptimo año dejaríamos reposar la tierra; perdonaríamos las deudas.

۳۱ و اگر اهل زمین در روز سبت، متاع یاهر گونه آذوقه به جهت فروختن بیاورند، آنها را ازایشان در روزهای سبت و روزهای مقدس نخریم و (حاصل ) سال هفتمین و مطالبه هر قرض راترک نماییم.

32 E hicimos reglas para nosotros mismos, cobrándonos un tercio de siclo cada año por el mantenimiento del templo de nuestro Dios;

۳۲ و بر خود فرایض قرار دادیم که یک ثلث مثقال در هر سال، بر خویشتن لازم دانیم به جهت خدمت خانه خدای ما.

33 Por el pan santo, la ofrenda de la comida regular y la ofrenda quemada regular en los sábados y en la luna nueva y las fiestas fijas, y por las ofrendas por el pecado para quitar el pecado de Israel, y para todos. Para el servicio del templo de nuestro Dios.

۳۳ برای نان تقدمه و هدیه آردی دایمی و قربانی سوختنی دایمی در سبت‌ها و هلالها و مواسم و به جهت موقوفات و قربانی های گناه تا کفاره به جهت اسرائیل بشود و برای تمامی کارهای خانه خدای ما.

34 Y nosotros, los sacerdotes y los levitas y el pueblo, seleccionamos, por decisión del Señor, de aquellos que debían llevar la ofrenda de la leña al templo de Dios, por familias en los tiempos regulares, año tras año, para ser quemado en el altar del Señor nuestro Dios, como está registrado en la ley;

۳۴ و ما کاهنان و لاویان و قوم، قرعه برای هدیه هیزم انداختیم، تا آن را به خانه خدای خودبرحسب خاندانهای آبای خویش، هر سال به وقتهای معین بیاوریم تا بر مذبح یهوه خدای ماموافق آنچه در تورات نوشته است سوخته شود.

35 Y para llevar los primeros frutos de nuestra tierra, y los primeros frutos de todo tipo de árbol, año tras año, al templo del Señor;

۳۵ و تا آنکه نوبرهای زمین خود و نوبرهای همه میوه هر گونه درخت را سال به سال به خانه خداوند بیاوریم.

36 Así como el primero de nuestros hijos y de nuestro ganado, como está registrado en la ley, y los primeros primogénitos de nuestras vacas y de nuestros rebaños, que deben ser llevados a la casa de nuestro Dios, para los sacerdotes que son siervos en la casa de nuestro Dios.

۳۶ و تا اینکه نخست زاده های پسران و حیوانات خود را موافق آنچه در تورات نوشته شده است و نخست زاده های گاوان و گوسفندان خود را به خانه خدای خویش، برای کاهنانی که در خانه خدای ما خدمت می‌کنندبیاوریم.

37 Y que tomaríamos nuestras primicias de nuestras harinas, y nuestras contribuciones, y el fruto de todo tipo de árbol, vino y aceite, a los sacerdotes, a las habitaciones del templo de nuestro Dios; y la décima parte del producto de nuestra tierra a los levitas; porque ellos, los levitas, toman una décima parte en todos los pueblos de nuestra tierra arada.

۳۷ و نیز نوبر خمیر خود را و هدایای افراشتنی خویش را و میوه هر گونه درخت وعصیر انگور و روغن زیتون را برای کاهنان به حجره های خانه خدای خود و عشر زمین خویش را به جهت لاویان بیاوریم، زیرا که لاویان عشر رادر جمیع شهرهای زراعتی ما می‌گیرند.

38 Y el sacerdote, el hijo de Aarón, debe estar con los levitas, cuando los levitas tomen las décimas; y los levitas deben llevar una décima parte de las décimas al templo de nuestro Dios, a las habitaciones del tesoro.

۳۸ وهنگامی که لاویان عشر می‌گیرند، کاهنی ازپسران هارون همراه ایشان باشد و لاویان عشرعشرها را به خانه خدای ما به حجره های بیت‌المال بیاورند.

39 Porque los hijos de Israel y los hijos de Leví llevarán la ofrenda mecida del grano, el vino y el aceite a las habitaciones donde están los vasos del lugar santo, junto con los sacerdotes y los guardianes de las puertas y los cantores, y no renunciaremos a cuidar la casa de nuestro Dios.

۳۹ زیرا که بنی‌اسرائیل وبنی لاوی هدایای افراشتنی غله و عصیر انگور وروغن زیتون را به حجره‌ها می‌بایست بیاورند، جایی که آلات قدس و کاهنانی که خدمت می‌کنند و دربانان و مغنیان حاضر می‌باشند، پس خانه خدای خود را ترک نخواهیم کرد.»