< Miqueas 7 >
1 ¡Ay de mí! porque yo soy como cuando recogen las frutas en verano después de la cosecha, como la última de las uvas; no hay racimo de uvas para comer, mi alma desea los primeros frutos.
ʻOiau ʻeku mamahi! He ʻoku ou hangē kuo ʻosi ʻae tānaki ʻoe ngaahi fua ʻoe faʻahitaʻu mafana, hangē ko e toenga kālepi ʻoe toʻukai: ʻoku ʻikai ha fuhinga kālepi ke kai: naʻe holi hoku loto ki he ʻuluaki toʻukai.
2 El hombre bueno se fue de la tierra, no hay nadie recto entre los hombres: todos esperan secretamente para actuar con violencia, cada hombre va tras su hermano con una red.
Kuo ʻauha ʻae kau māʻoniʻoni mei māmani: pea ʻoku ʻikai ha kau angatonu ʻi he kakai: ʻoku nau toitoi kotoa pē ki he toto; ʻoku nau taki taha tuli ʻa hono tokoua mo e kupenga.
3 Sus manos están preparadas para hacer el mal; el gobernante solicita dinero y el juez busca una recompensa; y el gran hombre toma decisiones a su gusto, y juntos lo traman.
Koeʻuhi ke nau fai fakamātoato ʻi he kovi ʻaki ʻae ongo nima ʻosi pe, ʻoku ʻeke ʻe he houʻeiki, pea ʻeke mo e fakamaau ki he meʻa foaki; pea mo e tangata māʻolunga ʻoku ne fakahā hono loto kovi pea pehē, ʻoku nau ʻufiʻufi ia.
4 El mejor de ellos es como una planta de espinos, y él más recto como un muro de espinas; él día que pongas tus centinelas él castigo llegará; entonces será su confusión.
Ko e lelei lahi ʻiate kinautolu ʻoku hangē ko e ʻakau talatala pe: ko ia ʻoku fungani angatonu ʻoku māsila ʻi he ʻa talatala: ʻoku hoko mai ʻae ʻaho ʻo ho kau leʻo, pea mo ho ʻaʻahi; ko eni ʻe hoko ʻenau puputuʻu.
5 No confíes en tu prójimo, no dejes que tu esperanza se coloque en un amigo: vigila las puertas de tu boca contra la que descansa sobre tu pecho.
ʻOua naʻa mou falala ki he kaumeʻa, ʻoua naʻa mou falala ki ha takimuʻa: leʻohi ʻae matapā ʻo ho ngutu, meiate ia ʻoku faʻaki ki ho fatafata.
6 Porque el hijo avergüenza a su padre, la hija va contra su madre y la nuera contra su suegra; y los que odian a los hombres son los de su familia.
He ʻoku fakaongokoviʻi ʻe he foha ʻa ʻene tamai; ʻoku tuʻu hake ʻae taʻahine ki heʻene faʻē, ʻae taʻahine ʻi he fono, ki heʻene faʻē ʻi he fono; ko e ngaahi fili ʻoe tangata, ʻae kau tangata ʻi hono fale.
7 Pero en cuanto a mí, estoy mirando al Señor; Estoy esperando al Dios de mi salvación; mi Dios me oirá.
Ko ia te u hanga kia Sihova; te u tatali ki he ʻOtua ʻo ʻeku fakamoʻui; ʻe fanongo mai kiate au ʻa hoku ʻOtua.
8 No te alegres por mi dolor, oh enemiga mía; después de mi caída me levantaré; Cuando esté sentado en la oscuridad, el Señor será una luz para mí.
ʻOua naʻa ke viki kiate au, ʻe hoku fili: ʻo kau ka hinga te u toetuʻu hake: ʻo kau ka nofo ʻi he poʻuli, ʻe hoko ʻa Sihova ko e maama kiate au.
9 Yo sufriré la ira del Señor, a causa de mi pecado contra él; hasta que él tome mi causa y haga lo correcto para mí: cuando me haga salir a la luz, veré su justicia;
Te u kātaki ʻae houhau ʻo Sihova, he kuo u fai angahala kiate ia, ke ʻoua ke ne fakamatala maʻaku, mo fai ʻae fakamaau koeʻuhi ko au; te ne ʻomi au ki he maama, pea te u mamata ki heʻene māʻoniʻoni.
10 Y mi enemiga lo verá y se cubrirá de vergüenza; La que me dijo: ¿Dónde está el Señor tu Dios? mis ojos verán su deseo efectuado sobre ella, ahora será aplastada bajo los pies como el polvo de las calles.
Pea ʻe toki mamata ai ʻa hoku fili, pea ʻe ʻufiʻufi ʻi he mā ʻaia naʻe pehē mai kiate au, ‘Komaʻā Sihova ko ho ʻOtua?’ ʻE sio ʻa hoku mata kiate ia: ko eni, ʻe malaki hifo ia ʻo hangē ko e pelepela ʻi he ngaahi hala.
11 ¡Él día para construir tus muros! en ese día se removerá el estatuto.
ʻI he ʻaho ko ia ʻe langa ho ngaahi ʻā, ʻi he ʻaho ko ia ʻe hiki ke mamaʻo ʻae fono.
12 En ese día vendrán a ti desde Asiria y las ciudades de Egipto, y desde Egipto hasta el río, y de mar en mar y de montaña en montaña.
ʻI he ʻaho ko ia ʻe haʻu ia, ʻio, kiate koe mei ʻAsilia, pea mei he ngaahi kolo kuo teu, pea mei he potu mālohi ʻo aʻu ki he vaitafe, pea mei he tahi ki he tahi, pea mei he moʻunga ki he moʻunga.
13 Pero la tierra se desolada a causa de su gente, como fruto de sus obras.
Ka neongo ia ʻe lala ʻae fonua koeʻuhi ko kinautolu ʻoku nofo ai, ko e fua ʻo ʻenau faianga.
14 Mantén a tu pueblo a salvo con tu cayado, la bandada de tu herencia, viviendo solos en el bosque en medio del Carmelo: déjalos que consigan su comida en Basán y Galaad como en el pasado.
Fafangaʻi ʻa hoʻo kakai ʻaki ʻae meʻa tā, ʻae kakai ʻo ho tofiʻa, ʻaia ʻoku nofo ngaongao ʻi he vao ʻakau ʻi he lotolotonga ʻo Kameli: tuku ke nau kai ʻi Pesani mo Kiliati, ʻo hangē ko e ngaahi ʻaho ʻi muʻa.
15 Como en los días en que saliste de la tierra de Egipto, te mostrare cosas maravillosas.
“ʻO fakatatau mo e ngaahi ʻaho ʻo hoʻo haʻu mei he fonua ko ʻIsipite, te u fakahā kiate ia, ʻae ngaahi meʻa fakaofo.”
16 Las naciones verán y serán avergonzadas por toda su fuerza; se llevarán las manos a la boca y se quedarán como mudas y sorda.
ʻE mamata ʻe he ngaahi puleʻanga, pea te nau ofo ʻi heʻenau mālohi kotoa pē: te nau ʻai honau nima ki honau ngutu; ʻe tuli ʻa honau telinga.
17 Lamerán el polvo como alimento como una serpiente, como las lombrices de la tierra; saldrán temblando de miedo de sus agujeros: vendrán con temor al Señor nuestro Dios, llenos de miedo por ti.
Te nau ʻemo ʻae efu, hangē ha ngata, te nau ngaolo mei honau ngaahi luo hangē ko e kelemutu ʻoe fonua: te nau manavahē kia Sihova ko hotau ʻOtua, pea te nau ilifia koeʻuhi ko koe.
18 ¿Quién es un Dios como tú, que perdona la iniquidad y pasa por alto los pecados del remanente de su herencia? no guarda su ira para siempre, porque su deleite está en la misericordia.
Ko hai ha ʻOtua ʻoku hangē ko koe, ke fakamolemole ʻae hia, pea ke laka atu ʻi he angahala ʻi he toenga ʻo hono tofiʻa? ʻOku ʻikai te ne maʻu ʻa hono houhau ʻo taʻengata, he ʻoku ne fiefia ʻi he ʻaloʻofa.
19 Él nuevamente tendrá compasión de nosotros; él sujetará nuestros pecados, y tú echarás todos nuestros pecados a lo profundo del mar.
ʻE toe foki mai ia, te ne manavaʻofa kiate kitautolu; te ne ikuʻi ʻetau ngaahi hia; pea te ke lī ʻenau ngaahi angahala kotoa pē, ki he loloto ʻoe tahi.
20 Cumpliras a Jacob la verdad y tu misericordia a Abraham, las cuales juraste a nuestros padres desde tiempos pasados.
Te ke fakapapau ʻae moʻoni kia Sēkope, pea mo e ʻaloʻofa kia ʻEpalahame, ʻaia naʻa ke fuakava ki heʻemau ngaahi tamai talu mei he ngaahi ʻaho ʻi muʻa.