San Mateo 13
1 En aquel día, Jesús salió de la casa y se sentó a la orilla del mar.
ಅಪರಞ್ಚ ತಸ್ಮಿನ್ ದಿನೇ ಯೀಶುಃ ಸದ್ಮನೋ ಗತ್ವಾ ಸರಿತ್ಪತೇ ರೋಧಸಿ ಸಮುಪವಿವೇಶ|
2 Y se le unió un gran número de personas, de modo que subió a un bote; y la gente se sentó junto al mar.
ತತ್ರ ತತ್ಸನ್ನಿಧೌ ಬಹುಜನಾನಾಂ ನಿವಹೋಪಸ್ಥಿತೇಃ ಸ ತರಣಿಮಾರುಹ್ಯ ಸಮುಪಾವಿಶತ್, ತೇನ ಮಾನವಾ ರೋಧಸಿ ಸ್ಥಿತವನ್ತಃ|
3 Y les dio enseñanza en forma de historia, diciendo: Él sembrador salió a poner semilla en la tierra;
ತದಾನೀಂ ಸ ದೃಷ್ಟಾನ್ತೈಸ್ತಾನ್ ಇತ್ಥಂ ಬಹುಶ ಉಪದಿಷ್ಟವಾನ್| ಪಶ್ಯತ, ಕಶ್ಚಿತ್ ಕೃಷೀವಲೋ ಬೀಜಾನಿ ವಪ್ತುಂ ಬಹಿರ್ಜಗಾಮ,
4 Y mientras lo hacía, algunas semillas cayeron junto al camino, y los pájaros vinieron y los tomaron como alimento:
ತಸ್ಯ ವಪನಕಾಲೇ ಕತಿಪಯಬೀಜೇಷು ಮಾರ್ಗಪಾರ್ಶ್ವೇ ಪತಿತೇಷು ವಿಹಗಾಸ್ತಾನಿ ಭಕ್ಷಿತವನ್ತಃ|
5 Y parte de la semilla cayó entre las piedras, donde no tenía mucha tierra, y de inmediato surgió porque la tierra no era profunda;
ಅಪರಂ ಕತಿಪಯಬೀಜೇಷು ಸ್ತೋಕಮೃದ್ಯುಕ್ತಪಾಷಾಣೇ ಪತಿತೇಷು ಮೃದಲ್ಪತ್ವಾತ್ ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ತಾನ್ಯಙ್ಕುರಿತಾನಿ,
6 y cuando el sol estaba alto, fue quemada; y debido a que no tenía raíz, se secó y murió.
ಕಿನ್ತು ರವಾವುದಿತೇ ದಗ್ಧಾನಿ ತೇಷಾಂ ಮೂಲಾಪ್ರವಿಷ್ಟತ್ವಾತ್ ಶುಷ್ಕತಾಂ ಗತಾನಿ ಚ|
7 Y algunas semillas cayeron entre espinas, y las espinas crecieron y la ahogaron,
ಅಪರಂ ಕತಿಪಯಬೀಜೇಷು ಕಣ್ಟಕಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಪತಿತೇಷು ಕಣ್ಟಕಾನ್ಯೇಧಿತ್ವಾ ತಾನಿ ಜಗ್ರಸುಃ|
8 Y otras, cayendo sobre la tierra buena, dieron fruto, algunas ciento, algunas sesenta, y otras treinta veces más.
ಅಪರಞ್ಚ ಕತಿಪಯಬೀಜಾನಿ ಉರ್ವ್ವರಾಯಾಂ ಪತಿತಾನಿ; ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಕಾನಿಚಿತ್ ಶತಗುಣಾನಿ ಕಾನಿಚಿತ್ ಷಷ್ಟಿಗುಣಾನಿ ಕಾನಿಚಿತ್ ತ್ರಿಂಶಗುಂಣಾನಿ ಫಲಾನಿ ಫಲಿತವನ್ತಿ|
9 El que tiene oídos, que oiga.
ಶ್ರೋತುಂ ಯಸ್ಯ ಶ್ರುತೀ ಆಸಾತೇ ಸ ಶೃಣುಯಾತ್|
10 Y vinieron los discípulos y le dijeron: ¿Por qué les dices cosas en forma de historias?
ಅನನ್ತರಂ ಶಿಷ್ಯೈರಾಗತ್ಯ ಸೋಽಪೃಚ್ಛ್ಯತ, ಭವತಾ ತೇಭ್ಯಃ ಕುತೋ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾ ಕಥ್ಯತೇ?
11 Y les respondió: A ustedes se les ha dado a conocer los secretos del reino de los cielos, pero a ellos no se les ha dado.
ತತಃ ಸ ಪ್ರತ್ಯವದತ್, ಸ್ವರ್ಗರಾಜ್ಯಸ್ಯ ನಿಗೂಢಾಂ ಕಥಾಂ ವೇದಿತುಂ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಮದಾಯಿ, ಕಿನ್ತು ತೇಭ್ಯೋ ನಾದಾಯಿ|
12 Porque a cualquiera que tiene, se le dará, y tendrá más; pero el que no tiene, incluso lo que tiene le será quitado.
ಯಸ್ಮಾದ್ ಯಸ್ಯಾನ್ತಿಕೇ ವರ್ದ್ಧತೇ, ತಸ್ಮಾಯೇವ ದಾಯಿಷ್ಯತೇ, ತಸ್ಮಾತ್ ತಸ್ಯ ಬಾಹುಲ್ಯಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ, ಕಿನ್ತು ಯಸ್ಯಾನ್ತಿಕೇ ನ ವರ್ದ್ಧತೇ, ತಸ್ಯ ಯತ್ ಕಿಞ್ಚನಾಸ್ತೇ, ತದಪಿ ತಸ್ಮಾದ್ ಆದಾಯಿಷ್ಯತೇ|
13 Por esta razón, puse cosas en forma de historias; porque viendo no ven, y oyendo no oyen ni entienden.
ತೇ ಪಶ್ಯನ್ತೋಪಿ ನ ಪಶ್ಯನ್ತಿ, ಶೃಣ್ವನ್ತೋಪಿ ನ ಶೃಣ್ವನ್ತಿ, ಬುಧ್ಯಮಾನಾ ಅಪಿ ನ ಬುಧ್ಯನ್ತೇ ಚ, ತಸ್ಮಾತ್ ತೇಭ್ಯೋ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾ ಕಥ್ಯತೇ|
14 Y para ellos, las palabras de Isaías se han cumplido, aunque oigas, no entenderás; y viendo, verán y no percibirán.
ಯಥಾ ಕರ್ಣೈಃ ಶ್ರೋಷ್ಯಥ ಯೂಯಂ ವೈ ಕಿನ್ತು ಯೂಯಂ ನ ಭೋತ್ಸ್ಯಥ| ನೇತ್ರೈರ್ದ್ರಕ್ಷ್ಯಥ ಯೂಯಞ್ಚ ಪರಿಜ್ಞಾತುಂ ನ ಶಕ್ಷ್ಯಥ| ತೇ ಮಾನುಷಾ ಯಥಾ ನೈವ ಪರಿಪಶ್ಯನ್ತಿ ಲೋಚನೈಃ| ಕರ್ಣೈ ರ್ಯಥಾ ನ ಶೃಣ್ವನ್ತಿ ನ ಬುಧ್ಯನ್ತೇ ಚ ಮಾನಸೈಃ| ವ್ಯಾವರ್ತ್ತಿತೇಷು ಚಿತ್ತೇಷು ಕಾಲೇ ಕುತ್ರಾಪಿ ತೈರ್ಜನೈಃ| ಮತ್ತಸ್ತೇ ಮನುಜಾಃ ಸ್ವಸ್ಥಾ ಯಥಾ ನೈವ ಭವನ್ತಿ ಚ| ತಥಾ ತೇಷಾಂ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಂ ಕ್ರಿಯನ್ತೇ ಸ್ಥೂಲಬುದ್ಧಯಃ| ಬಧಿರೀಭೂತಕರ್ಣಾಶ್ಚ ಜಾತಾಶ್ಚ ಮುದ್ರಿತಾ ದೃಶಃ|
15 Porque el corazón de este pueblo se ha engrosado, y sus oídos oyen despacio, y tienen los ojos cerrados; por temor a que vean con sus ojos y escuchen con sus oídos y se vuelvan sabios en sus corazones y vuelvan a mí, para que yo los sane.
ಯದೇತಾನಿ ವಚನಾನಿ ಯಿಶಯಿಯಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾ ಪ್ರೋಕ್ತಾನಿ ತೇಷು ತಾನಿ ಫಲನ್ತಿ|
16 Pero bendecidos sus ojos que ven, y oídos, que oyen.
ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮಾಕಂ ನಯನಾನಿ ಧನ್ಯಾನಿ, ಯಸ್ಮಾತ್ ತಾನಿ ವೀಕ್ಷನ್ತೇ; ಧನ್ಯಾಶ್ಚ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಶಬ್ದಗ್ರಹಾಃ, ಯಸ್ಮಾತ್ ತೈರಾಕರ್ಣ್ಯತೇ|
17 Porque en verdad es digo que los profetas y los hombres rectos deseaban ver lo que ven, y no lo vieron; y oír lo que oyen sus oídos, y no lo oyeron.
ಮಯಾ ಯೂಯಂ ತಥ್ಯಂ ವಚಾಮಿ ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ಯದ್ಯದ್ ವೀಕ್ಷ್ಯತೇ, ತದ್ ಬಹವೋ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನೋ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಾಶ್ಚ ಮಾನವಾ ದಿದೃಕ್ಷನ್ತೋಪಿ ದ್ರಷ್ಟುಂ ನಾಲಭನ್ತ, ಪುನಶ್ಚ ಯೂಯಂ ಯದ್ಯತ್ ಶೃಣುಥ, ತತ್ ತೇ ಶುಶ್ರೂಷಮಾಣಾ ಅಪಿ ಶ್ರೋತುಂ ನಾಲಭನ್ತ|
18 Escuchen, pues, la historia del sembrador que puso la semilla en la tierra.
ಕೃಷೀವಲೀಯದೃಷ್ಟಾನ್ತಸ್ಯಾರ್ಥಂ ಶೃಣುತ|
19 Cuando la palabra del reino llega a cualquiera, y no la entiende, entonces viene el Maligno, y rápidamente quita lo que fue puesto en su corazón. Éste es la semilla que cayó en el camino.
ಮಾರ್ಗಪಾರ್ಶ್ವೇ ಬೀಜಾನ್ಯುಪ್ತಾನಿ ತಸ್ಯಾರ್ಥ ಏಷಃ, ಯದಾ ಕಶ್ಚಿತ್ ರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಕಥಾಂ ನಿಶಮ್ಯ ನ ಬುಧ್ಯತೇ, ತದಾ ಪಾಪಾತ್ಮಾಗತ್ಯ ತದೀಯಮನಸ ಉಪ್ತಾಂ ಕಥಾಂ ಹರನ್ ನಯತಿ|
20 Y lo que fue sobre las piedras, este es el que, al oír la palabra, de inmediato la toma con alegría;
ಅಪರಂ ಪಾಷಾಣಸ್ಥಲೇ ಬೀಜಾನ್ಯುಪ್ತಾನಿ ತಸ್ಯಾರ್ಥ ಏಷಃ; ಕಶ್ಚಿತ್ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವೈವ ಹರ್ಷಚಿತ್ತೇನ ಗೃಹ್ಲಾತಿ,
21 Pero no teniendo raíz en sí mismo, continúa por un tiempo; y cuando viene la persecución o el dolor, debido a la palabra, luego tropieza, rápidamente y se llena de dudas.
ಕಿನ್ತು ತಸ್ಯ ಮನಸಿ ಮೂಲಾಪ್ರವಿಷ್ಟತ್ವಾತ್ ಸ ಕಿಞ್ಚಿತ್ಕಾಲಮಾತ್ರಂ ಸ್ಥಿರಸ್ತಿಷ್ಠತಿ; ಪಶ್ಚಾತ ತತ್ಕಥಾಕಾರಣಾತ್ ಕೋಪಿ ಕ್ಲೇಸ್ತಾಡನಾ ವಾ ಚೇತ್ ಜಾಯತೇ, ತರ್ಹಿ ಸ ತತ್ಕ್ಷಣಾದ್ ವಿಘ್ನಮೇತಿ|
22 Y lo que cayó entre espinos, éste es el que oye la palabra; y los cuidados y afanes de esta vida, y los engaños de la riqueza, detienen el crecimiento de la palabra y no da fruto. (aiōn g165)
ಅಪರಂ ಕಣ್ಟಕಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಬೀಜಾನ್ಯುಪ್ತಾನಿ ತದರ್ಥ ಏಷಃ; ಕೇನಚಿತ್ ಕಥಾಯಾಂ ಶ್ರುತಾಯಾಂ ಸಾಂಸಾರಿಕಚಿನ್ತಾಭಿ ರ್ಭ್ರಾನ್ತಿಭಿಶ್ಚ ಸಾ ಗ್ರಸ್ಯತೇ, ತೇನ ಸಾ ಮಾ ವಿಫಲಾ ಭವತಿ| (aiōn g165)
23 Y la semilla que fue puesta en buena tierra, éste es el que escucha la palabra, y entienden; y quien da fruto, unos cien, unos sesenta, unos treinta veces más.
ಅಪರಮ್ ಉರ್ವ್ವರಾಯಾಂ ಬೀಜಾನ್ಯುಪ್ತಾನಿ ತದರ್ಥ ಏಷಃ; ಯೇ ತಾಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ವುಧ್ಯನ್ತೇ, ತೇ ಫಲಿತಾಃ ಸನ್ತಃ ಕೇಚಿತ್ ಶತಗುಣಾನಿ ಕೇಚಿತ ಷಷ್ಟಿಗುಣಾನಿ ಕೇಚಿಚ್ಚ ತ್ರಿಂಶದ್ಗುಣಾನಿ ಫಲಾನಿ ಜನಯನ್ತಿ|
24 Y él les contó otra historia, diciendo: El reino de los cielos es semejante al hombre que puso buena semilla en su campo;
ಅನನ್ತರಂ ಸೋಪರಾಮೇಕಾಂ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾಮುಪಸ್ಥಾಪ್ಯ ತೇಭ್ಯಃ ಕಥಯಾಮಾಸ; ಸ್ವರ್ಗೀಯರಾಜ್ಯಂ ತಾದೃಶೇನ ಕೇನಚಿದ್ ಗೃಹಸ್ಥೇನೋಪಮೀಯತೇ, ಯೇನ ಸ್ವೀಯಕ್ಷೇತ್ರೇ ಪ್ರಶಸ್ತಬೀಜಾನ್ಯೌಪ್ಯನ್ತ|
25 Pero mientras los hombres dormían, vino uno que tenía odio por él y puso malas semillas entre el grano, y se fue.
ಕಿನ್ತು ಕ್ಷಣದಾಯಾಂ ಸಕಲಲೋಕೇಷು ಸುಪ್ತೇಷು ತಸ್ಯ ರಿಪುರಾಗತ್ಯ ತೇಷಾಂ ಗೋಧೂಮಬೀಜಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ವನ್ಯಯವಮಬೀಜಾನ್ಯುಪ್ತ್ವಾ ವವ್ರಾಜ|
26 Pero cuando el tallo verde subía y daba fruto, las malas plantas se veían al mismo tiempo.
ತತೋ ಯದಾ ಬೀಜೇಭ್ಯೋಽಙ್ಕರಾ ಜಾಯಮಾನಾಃ ಕಣಿಶಾನಿ ಘೃತವನ್ತಃ; ತದಾ ವನ್ಯಯವಸಾನ್ಯಪಿ ದೃಶ್ಯಮಾನಾನ್ಯಭವನ್|
27 Y vinieron los siervos del señor de la casa, y le dijeron: Señor, ¿no has puesto buena semilla en tu campo? ¿cómo es que tiene malas plantas?
ತತೋ ಗೃಹಸ್ಥಸ್ಯ ದಾಸೇಯಾ ಆಗಮ್ಯ ತಸ್ಮೈ ಕಥಯಾಞ್ಚಕ್ರುಃ, ಹೇ ಮಹೇಚ್ಛ, ಭವತಾ ಕಿಂ ಕ್ಷೇತ್ರೇ ಭದ್ರಬೀಜಾನಿ ನೌಪ್ಯನ್ತ? ತಥಾತ್ವೇ ವನ್ಯಯವಸಾನಿ ಕೃತ ಆಯನ್?
28 Y él dijo: Alguien ha hecho esto con odio. Y los sirvientes le dicen: ¿Quiere usted que arranquemos la mala hierba?
ತದಾನೀಂ ತೇನ ತೇ ಪ್ರತಿಗದಿತಾಃ, ಕೇನಚಿತ್ ರಿಪುಣಾ ಕರ್ಮ್ಮದಮಕಾರಿ| ದಾಸೇಯಾಃ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ, ವಯಂ ಗತ್ವಾ ತಾನ್ಯುತ್ಪಾಯ್ಯ ಕ್ಷಿಪಾಮೋ ಭವತಃ ಕೀದೃಶೀಚ್ಛಾ ಜಾಯತೇ?
29 Pero él dice: No, no sea que, por casualidad, mientras arrancan la hierba mala, puedan arrancar el trigo con ellas.
ತೇನಾವಾದಿ, ನಹಿ, ಶಙ್ಕೇಽಹಂ ವನ್ಯಯವಸೋತ್ಪಾಟನಕಾಲೇ ಯುಷ್ಮಾಭಿಸ್ತೈಃ ಸಾಕಂ ಗೋಧೂಮಾ ಅಪ್ಯುತ್ಪಾಟಿಷ್ಯನ್ತೇ|
30 Que crezcan juntos hasta la siega del grano; y luego diré a los obreros: “recogan primero la hierba mala, y ponganla en manojos para quemar; pero recojan el trigo en mi granero”.
ಅತಃ ಶ್ಸ್ಯಕರ್ತ್ತನಕಾಲಂ ಯಾವದ್ ಉಭಯಾನ್ಯಪಿ ಸಹ ವರ್ದ್ಧನ್ತಾಂ, ಪಶ್ಚಾತ್ ಕರ್ತ್ತನಕಾಲೇ ಕರ್ತ್ತಕಾನ್ ವಕ್ಷ್ಯಾಮಿ, ಯೂಯಮಾದೌ ವನ್ಯಯವಸಾನಿ ಸಂಗೃಹ್ಯ ದಾಹಯಿತುಂ ವೀಟಿಕಾ ಬದ್ವ್ವಾ ಸ್ಥಾಪಯತ; ಕಿನ್ತು ಸರ್ವ್ವೇ ಗೋಧೂಮಾ ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ಭಾಣ್ಡಾಗಾರಂ ನೀತ್ವಾ ಸ್ಥಾಪ್ಯನ್ತಾಮ್|
31 Y les contó otra historia, diciendo: El reino de los cielos es semejante al grano de mostaza que un hombre tomó y puso en su campo;
ಅನನ್ತರಂ ಸೋಪರಾಮೇಕಾಂ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾಮುತ್ಥಾಪ್ಯ ತೇಭ್ಯಃ ಕಥಿತವಾನ್ ಕಶ್ಚಿನ್ಮನುಜಃ ಸರ್ಷಪಬೀಜಮೇಕಂ ನೀತ್ವಾ ಸ್ವಕ್ಷೇತ್ರ ಉವಾಪ|
32 El cual es más pequeño que todas las semillas; pero cuando ha crecido, es más grande de las hortalizas, y se convierte en un árbol, de modo que las aves del cielo vienen y hacen sus lugares de descanso en sus ramas.
ಸರ್ಷಪಬೀಜಂ ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಾದ್ ಬೀಜಾತ್ ಕ್ಷುದ್ರಮಪಿ ಸದಙ್ಕುರಿತಂ ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಾತ್ ಶಾಕಾತ್ ಬೃಹದ್ ಭವತಿ; ಸ ತಾದೃಶಸ್ತರು ರ್ಭವತಿ, ಯಸ್ಯ ಶಾಖಾಸು ನಭಸಃ ಖಗಾ ಆಗತ್ಯ ನಿವಸನ್ತಿ; ಸ್ವರ್ಗೀಯರಾಜ್ಯಂ ತಾದೃಶಸ್ಯ ಸರ್ಷಪೈಕಸ್ಯ ಸಮಮ್|
33 Otra historia les dio: El reino de los cielos es semejante a la levadura que tomó una mujer, y puso en tres medidas de harina, hasta que todo fue fermentado.
ಪುನರಪಿ ಸ ಉಪಮಾಕಥಾಮೇಕಾಂ ತೇಭ್ಯಃ ಕಥಯಾಞ್ಚಕಾರ; ಕಾಚನ ಯೋಷಿತ್ ಯತ್ ಕಿಣ್ವಮಾದಾಯ ದ್ರೋಣತ್ರಯಮಿತಗೋಧೂಮಚೂರ್ಣಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಮಿಶ್ರೀಭವನಪರ್ಯ್ಯನ್ತಂ ಸಮಾಚ್ಛಾದ್ಯ ನಿಧತ್ತವತೀ, ತತ್ಕಿಣ್ವಮಿವ ಸ್ವರ್ಗರಾಜ್ಯಂ|
34 Todas estas cosas que Jesús dijo a la gente en forma de historias; y sin una historia no les dijo nada:
ಇತ್ಥಂ ಯೀಶು ರ್ಮನುಜನಿವಹಾನಾಂ ಸನ್ನಿಧಾವುಪಮಾಕಥಾಭಿರೇತಾನ್ಯಾಖ್ಯಾನಾನಿ ಕಥಿತವಾನ್ ಉಪಮಾಂ ವಿನಾ ತೇಭ್ಯಃ ಕಿಮಪಿ ಕಥಾಂ ನಾಕಥಯತ್|
35 Para que se haga realidad lo que dijo el profeta, Hablare por medio de parábolas; Daré conocimiento de cosas guardadas en secreto desde la fundación del mundo.
ಏತೇನ ದೃಷ್ಟಾನ್ತೀಯೇನ ವಾಕ್ಯೇನ ವ್ಯಾದಾಯ ವದನಂ ನಿಜಂ| ಅಹಂ ಪ್ರಕಾಶಯಿಷ್ಯಾಮಿ ಗುಪ್ತವಾಕ್ಯಂ ಪುರಾಭವಂ| ಯದೇತದ್ವಚನಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾ ಪ್ರೋಕ್ತಮಾಸೀತ್, ತತ್ ಸಿದ್ಧಮಭವತ್|
36 Entonces él se fue del pueblo y entró en la casa; y sus discípulos se acercaron a él y le dijeron: “Haznos saber la historia de la cizaña en el campo”.
ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಮನುಜಾನ್ ವಿಸೃಜ್ಯ ಯೀಶೌ ಗೃಹಂ ಪ್ರವಿಷ್ಟೇ ತಚ್ಛಿಷ್ಯಾ ಆಗತ್ಯ ಯೀಶವೇ ಕಥಿತವನ್ತಃ, ಕ್ಷೇತ್ರಸ್ಯ ವನ್ಯಯವಸೀಯದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾಮ್ ಭವಾನ ಅಸ್ಮಾನ್ ಸ್ಪಷ್ಟೀಕೃತ್ಯ ವದತು|
37 Y él respondió y dijo: El que pone la buena semilla en la tierra es el Hijo del hombre;
ತತಃ ಸ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ, ಯೇನ ಭದ್ರಬೀಜಾನ್ಯುಪ್ಯನ್ತೇ ಸ ಮನುಜಪುತ್ರಃ,
38 Y el campo es el mundo; y la buena semilla son los hijos del reino; y las semillas malas son los hijos del Maligno;
ಕ್ಷೇತ್ರಂ ಜಗತ್, ಭದ್ರಬೀಜಾನೀ ರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಸನ್ತಾನಾಃ,
39 Y el que los puso en la tierra es Satanás; y la siega del grano es el fin del mundo; y los segadores son los ángeles. (aiōn g165)
ವನ್ಯಯವಸಾನಿ ಪಾಪಾತ್ಮನಃ ಸನ್ತಾನಾಃ| ಯೇನ ರಿಪುಣಾ ತಾನ್ಯುಪ್ತಾನಿ ಸ ಶಯತಾನಃ, ಕರ್ತ್ತನಸಮಯಶ್ಚ ಜಗತಃ ಶೇಷಃ, ಕರ್ತ್ತಕಾಃ ಸ್ವರ್ಗೀಯದೂತಾಃ| (aiōn g165)
40 Así como la planta mala se juntan y se queman con fuego, así será en el fin del mundo. (aiōn g165)
ಯಥಾ ವನ್ಯಯವಸಾನಿ ಸಂಗೃಹ್ಯ ದಾಹ್ಯನ್ತೇ, ತಥಾ ಜಗತಃ ಶೇಷೇ ಭವಿಷ್ಯತಿ; (aiōn g165)
41 El Hijo del Hombre enviará a sus ángeles, y sacarán de su reino todos los que son causa de tropiezo, y a todos los que hacen mal,
ಅರ್ಥಾತ್ ಮನುಜಸುತಃ ಸ್ವಾಂಯದೂತಾನ್ ಪ್ರೇಷಯಿಷ್ಯತಿ, ತೇನ ತೇ ಚ ತಸ್ಯ ರಾಜ್ಯಾತ್ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ವಿಘ್ನಕಾರಿಣೋಽಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಲೋಕಾಂಶ್ಚ ಸಂಗೃಹ್ಯ
42 Y los pondrán en el fuego; habrá llanto y gritos de dolor y crujir de dientes.
ಯತ್ರ ರೋದನಂ ದನ್ತಘರ್ಷಣಞ್ಚ ಭವತಿ, ತತ್ರಾಗ್ನಿಕುಣ್ಡೇ ನಿಕ್ಷೇಪ್ಸ್ಯನ್ತಿ|
43 Entonces los rectos brillarán como el sol en el reino de su Padre. El que tiene oídos, que oiga.
ತದಾನೀಂ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಲೋಕಾಃ ಸ್ವೇಷಾಂ ಪಿತೂ ರಾಜ್ಯೇ ಭಾಸ್ಕರಇವ ತೇಜಸ್ವಿನೋ ಭವಿಷ್ಯನ್ತಿ| ಶ್ರೋತುಂ ಯಸ್ಯ ಶ್ರುತೀ ಆಸಾತೇ, ಮ ಶೃಣುಯಾತ್|
44 El reino de los cielos es como un tesoro escondido en un campo, que un hombre encontró y volvió a esconder; y en su alegría va y vende todo lo que tiene, para obtener ese campo.
ಅಪರಞ್ಚ ಕ್ಷೇತ್ರಮಧ್ಯೇ ನಿಧಿಂ ಪಶ್ಯನ್ ಯೋ ಗೋಪಯತಿ, ತತಃ ಪರಂ ಸಾನನ್ದೋ ಗತ್ವಾ ಸ್ವೀಯಸರ್ವ್ವಸ್ವಂ ವಿಕ್ರೀಯ ತ್ತಕ್ಷೇತ್ರಂ ಕ್ರೀಣಾತಿ, ಸ ಇವ ಸ್ವರ್ಗರಾಜ್ಯಂ|
45 Una vez más, el reino de los cielos es como un comerciante en busca de hermosas perlas.
ಅನ್ಯಞ್ಚ ಯೋ ವಣಿಕ್ ಉತ್ತಮಾಂ ಮುಕ್ತಾಂ ಗವೇಷಯನ್
46 Y habiéndose encontrado con una perla de gran precio, fue y vendió todo lo que tenía a cambio de ella.
ಮಹಾರ್ಘಾಂ ಮುಕ್ತಾಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ನಿಜಸರ್ವ್ವಸ್ವಂ ವಿಕ್ರೀಯ ತಾಂ ಕ್ರೀಣಾತಿ, ಸ ಇವ ಸ್ವರ್ಗರಾಜ್ಯಂ|
47 Otra vez, el reino de los cielos es como una red, que fue puesta en el mar y tomó todo tipo de peces;
ಪುನಶ್ಚ ಸಮುದ್ರೋ ನಿಕ್ಷಿಪ್ತಃ ಸರ್ವ್ವಪ್ರಕಾರಮೀನಸಂಗ್ರಾಹ್ಯಾನಾಯಇವ ಸ್ವರ್ಗರಾಜ್ಯಂ|
48 Cuando estaba llena, la ponen sobre la arena; y sentados allí, ponen lo bueno en cestas, pero lo malo echan fuera.
ತಸ್ಮಿನ್ ಆನಾಯೇ ಪೂರ್ಣೇ ಜನಾ ಯಥಾ ರೋಧಸ್ಯುತ್ತೋಲ್ಯ ಸಮುಪವಿಶ್ಯ ಪ್ರಶಸ್ತಮೀನಾನ್ ಸಂಗ್ರಹ್ಯ ಭಾಜನೇಷು ನಿದಧತೇ, ಕುತ್ಸಿತಾನ್ ನಿಕ್ಷಿಪನ್ತಿ;
49 Así será en el fin del mundo: los ángeles vendrán y sacarán lo malo de entre los justos, (aiōn g165)
ತಥೈವ ಜಗತಃ ಶೇಷೇ ಭವಿಷ್ಯತಿ, ಫಲತಃ ಸ್ವರ್ಗೀಯದೂತಾ ಆಗತ್ಯ ಪುಣ್ಯವಜ್ಜನಾನಾಂ ಮಧ್ಯಾತ್ ಪಾಪಿನಃ ಪೃಥಕ್ ಕೃತ್ವಾ ವಹ್ನಿಕುಣ್ಡೇ ನಿಕ್ಷೇಪ್ಸ್ಯನ್ತಿ, (aiōn g165)
50 Y los pondrán en el fuego; allí habrá llanto y crujir de dientes.
ತತ್ರ ರೋದನಂ ದನ್ತೈ ರ್ದನ್ತಘರ್ಷಣಞ್ಚ ಭವಿಷ್ಯತಃ|
51 Jesús les dijo ¿Están todas estas cosas ahora claras para ustedes? Ellos le dicen, sí.
ಯೀಶುನಾ ತೇ ಪೃಷ್ಟಾ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಕಿಮೇತಾನ್ಯಾಖ್ಯಾನಾನ್ಯಬುಧ್ಯನ್ತ? ತದಾ ತೇ ಪ್ರತ್ಯವದನ್, ಸತ್ಯಂ ಪ್ರಭೋ|
52 Y él les dijo: Por esta razón, todo escriba que se ha hecho discípulo del reino de los cielos es como el dueño de una casa, que saca de su tesoro cosas nuevas y cosas viejas.
ತದಾನೀಂ ಸ ಕಥಿತವಾನ್, ನಿಜಭಾಣ್ಡಾಗಾರಾತ್ ನವೀನಪುರಾತನಾನಿ ವಸ್ತೂನಿ ನಿರ್ಗಮಯತಿ ಯೋ ಗೃಹಸ್ಥಃ ಸ ಇವ ಸ್ವರ್ಗರಾಜ್ಯಮಧಿ ಶಿಕ್ಷಿತಾಃ ಸ್ವರ್ವ ಉಪದೇಷ್ಟಾರಃ|
53 Y cuando Jesús llegó al final de estas historias, se fue de allí.
ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶುರೇತಾಃ ಸರ್ವ್ವಾ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾಃ ಸಮಾಪ್ಯ ತಸ್ಮಾತ್ ಸ್ಥಾನಾತ್ ಪ್ರತಸ್ಥೇ| ಅಪರಂ ಸ್ವದೇಶಮಾಗತ್ಯ ಜನಾನ್ ಭಜನಭವನ ಉಪದಿಷ್ಟವಾನ್;
54 Y entrando en su tierra, les dio enseñanza en su sinagoga, y se sorprendieron grandemente, y dijeron: ¿De dónde sacó este hombre esta sabiduría y estos milagros?
ತೇ ವಿಸ್ಮಯಂ ಗತ್ವಾ ಕಥಿತವನ್ತ ಏತಸ್ಯೈತಾದೃಶಂ ಜ್ಞಾನಮ್ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಚ ಕಸ್ಮಾದ್ ಅಜಾಯತ?
55 ¿No es este el hijo del carpintero? ¿No es su madre llamada María? y sus hermanos Santiago y José y Simón y Judas?
ಕಿಮಯಂ ಸೂತ್ರಧಾರಸ್ಯ ಪುತ್ರೋ ನಹಿ? ಏತಸ್ಯ ಮಾತು ರ್ನಾಮ ಚ ಕಿಂ ಮರಿಯಮ್ ನಹಿ? ಯಾಕುಬ್-ಯೂಷಫ್-ಶಿಮೋನ್-ಯಿಹೂದಾಶ್ಚ ಕಿಮೇತಸ್ಯ ಭ್ರಾತರೋ ನಹಿ?
56 Y sus hermanas, ¿no están todas con nosotros? ¿De dónde, entonces, tiene todas estas cosas?
ಏತಸ್ಯ ಭಗಿನ್ಯಶ್ಚ ಕಿಮಸ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ನ ಸನ್ತಿ? ತರ್ಹಿ ಕಸ್ಮಾದಯಮೇತಾನಿ ಲಬ್ಧವಾನ್? ಇತ್ಥಂ ಸ ತೇಷಾಂ ವಿಘ್ನರೂಪೋ ಬಭೂವ;
57 Y ellos no creyeron en él. Pero Jesús les dijo: Un profeta no está en ninguna parte sin honor, sino en su país y entre su familia.
ತತೋ ಯೀಶುನಾ ನಿಗದಿತಂ ಸ್ವದೇಶೀಯಜನಾನಾಂ ಮಧ್ಯಂ ವಿನಾ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀ ಕುತ್ರಾಪ್ಯನ್ಯತ್ರ ನಾಸಮ್ಮಾನ್ಯೋ ಭವತೀ|
58 Y los milagros que hizo allí eran pocos en número porque no tenían fe.
ತೇಷಾಮವಿಶ್ವಾಸಹೇತೋಃ ಸ ತತ್ರ ಸ್ಥಾನೇ ಬಹ್ವಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ನ ಕೃತವಾನ್|
