Marcos 7
1 Y se juntaron a él los fariseos y algunos de los escribas que habían venido de Jerusalén,
அநந்தரம்’ யிரூஸா²லம ஆக³தா: பி²ரூஸி²நோ(அ)த்⁴யாபகாஸ்²ச யீஸோ²: ஸமீபம் ஆக³தா: |
2 Y vieron que algunos de sus discípulos tomaban su pan con manos sucias, es decir, sin lavar.
தே தஸ்ய கியத: ஸி²ஷ்யாந் அஸு²சிகரைரர்தா²த³ அப்ரக்ஷாலிதஹஸ்தை ர்பு⁴ஞ்ஜதோ த்³ரு’ஷ்ட்வா தாநதூ³ஷயந்|
3 Ahora bien, los fariseos y todos los judíos no toman comida sin lavarse las manos con cuidado, manteniendo la vieja tradición de nuestros antepasados:
யத: பி²ரூஸி²ந: ஸர்வ்வயிஹூதீ³யாஸ்²ச ப்ராசாம்’ பரம்பராக³தவாக்யம்’ ஸம்மந்ய ப்ரதலேந ஹஸ்தாந் அப்ரக்ஷால்ய ந பு⁴ஞ்ஜதே|
4 Y cuando vienen del mercado, no toman alimento hasta que sus manos se lavan; y varias otras reglas que hay, que les han dado para mantener - lavado de tazas y ollas y recipientes de bronce.
ஆபநாதா³க³த்ய மஜ்ஜநம்’ விநா ந கா²த³ந்தி; ததா² பாநபாத்ராணாம்’ ஜலபாத்ராணாம்’ பித்தலபாத்ராணாம் ஆஸநாநாஞ்ச ஜலே மஜ்ஜநம் இத்யாத³யோந்யேபி ப³ஹவஸ்தேஷாமாசாரா: ஸந்தி|
5 Y los fariseos y los escribas le preguntaron: ¿Por qué tus discípulos no guardan las reglas de nuestros antepasados, sino que toman su pan con las manos sucias?
தே பி²ரூஸி²நோ(அ)த்⁴யாபகாஸ்²ச யீஸு²ம்’ பப்ரச்சு²: , தவ ஸி²ஷ்யா: ப்ராசாம்’ பரம்பராக³தவாக்யாநுஸாரேண நாசரந்தோ(அ)ப்ரக்ஷாலிதகரை: குதோ பு⁴ஜம்’தே?
6 Y él dijo: Bien dijo Isaías de lo hipocrita que son ustedes, como está escrito, Esta gente me honra con sus labios
தத: ஸ ப்ரத்யுவாச கபடிநோ யுஷ்மாந் உத்³தி³ஸ்²ய யிஸ²யியப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ யுக்தமவாதீ³த்| யதா² ஸ்வகீயைரத⁴ரைரேதே ஸம்மந்யநதே ஸதை³வ மாம்’| கிந்து மத்தோ விப்ரகர்ஷே ஸந்தி தேஷாம்’ மநாம்’ஸி ச|
7 Pero su culto es inútil, su adoración es en vano, mientras que ellos enseñan doctrinas de los mandamientos de los hombres.
ஸி²க்ஷயந்தோ பி³தீ⁴ந் ந்நாஜ்ஞா ப⁴ஜந்தே மாம்’ முதை⁴வ தே|
8 Echando a un lado los mandamientos de Dios, para seguir las reglas de los hombres.
யூயம்’ ஜலபாத்ரபாநபாத்ராதீ³நி மஜ்ஜயந்தோ மநுஜபரம்பராக³தவாக்யம்’ ரக்ஷத² கிந்து ஈஸ்²வராஜ்ஞாம்’ லம்’க⁴த்⁴வே; அபரா ஈத்³ரு’ஸ்²யோநேகா: க்ரியா அபி குருத்⁴வே|
9 Y les dijo: Verdaderamente has apartado los mandamientos de Dios, para guardar las tradiciones de los hombres.
அந்யஞ்சாகத²யத் யூயம்’ ஸ்வபரம்பராக³தவாக்யஸ்ய ரக்ஷார்த²ம்’ ஸ்பஷ்டரூபேண ஈஸ்²வராஜ்ஞாம்’ லோபயத²|
10 Porque Moisés dijo: Honra a tu padre y a tu madre, y el que maldiga de padre o madre, que tenga el castigo de la muerte.
யதோ மூஸாத்³வாரா ப்ரோக்தமஸ்தி ஸ்வபிதரௌ ஸம்மந்யத்⁴வம்’ யஸ்து மாதரம்’ பிதரம்’ வா து³ர்வ்வாக்யம்’ வக்தி ஸ நிதாந்தம்’ ஹந்யதாம்’|
11 Pero ustedes dicen: Si un hombre le dice a su padre o a su madre: no puedo ayudarte porque todo lo que tengo: es Corbán, es decir, dado a Dios,
கிந்து மதீ³யேந யேந த்³ரவ்யேண தவோபகாரோப⁴வத் தத் கர்ப்³பா³ணமர்தா²த்³ ஈஸ்²வராய நிவேதி³தம் இத³ம்’ வாக்யம்’ யதி³ கோபி பிதரம்’ மாதரம்’ வா வக்தி
12 También afirman que quien dice esto ya no están obligados hacer nada por su padre o su madre;
தர்ஹி யூயம்’ மாது: பிது ர்வோபகாரம்’ கர்த்தாம்’ தம்’ வாரயத²|
13 Hacen que la palabra de Dios no tenga efecto, la invalidan según su tradición, que han transmitido: y muchas otras cosas que hacen.
இத்த²ம்’ ஸ்வப்ரசாரிதபரம்பராக³தவாக்யேந யூயம் ஈஸ்²வராஜ்ஞாம்’ முதா⁴ வித⁴த்³வ்வே, ஈத்³ரு’ஸா²ந்யந்யாந்யநேகாநி கர்ம்மாணி குருத்⁴வே|
14 Volviéndose otra vez al pueblo, les dijo: Escúchenme todos, y entiendan mis palabras.
அத² ஸ லோகாநாஹூய ப³பா⁴ஷே யூயம்’ ஸர்வ்வே மத்³வாக்யம்’ ஸ்²ரு’ணுத பு³த்⁴யத்⁴வஞ்ச|
15 Nada de lo que entra de fuera del hombre lo contamina, pero las cosas que salen del corazon hombre son las que contaminan al hombre.
பா³ஹ்யாத³ந்தரம்’ ப்ரவிஸ்²ய நரமமேத்⁴யம்’ கர்த்தாம்’ ஸ²க்நோதி ஈத்³ரு’ஸ²ம்’ கிமபி வஸ்து நாஸ்தி, வரம் அந்தராத்³ ப³ஹிர்க³தம்’ யத்³வஸ்து தந்மநுஜம் அமேத்⁴யம்’ கரோதி|
16 [Si alguno tiene oídos para oír, oiga].
யஸ்ய ஸ்²ரோதும்’ ஸ்²ரோத்ரே ஸ்த: ஸ ஸ்²ரு’ணோது|
17 Y cuando él había entrado en la casa lejos de todo el pueblo, sus discípulos le hicieron preguntas sobre el dicho.
தத: ஸ லோகாந் ஹித்வா க்³ரு’ஹமத்⁴யம்’ ப்ரவிஷ்டஸ்ததா³ ஸி²ஷ்யாஸ்தத்³ரு’ஷ்டாந்தவாக்யார்த²ம்’ பப்ரச்சு²: |
18 Y él les dijo: ¿Tienen tan poca sabiduría, tampoco no entienden? ¿No ven que todo lo que entra a un hombre de fuera no puede hacerlo impuro,
தஸ்மாத் ஸ தாந் ஜகா³த³ யூயமபி கிமேதாத்³ரு’க³போ³தா⁴: ? கிமபி த்³ரவ்யம்’ பா³ஹ்யாத³ந்தரம்’ ப்ரவிஸ்²ய நரமமேத்⁴யம்’ கர்த்தாம்’ ந ஸ²க்நோதி கதா²மிமாம்’ கிம்’ ந பு³த்⁴யத்⁴வே?
19 Porque no va al corazón sino al estómago y sale con el desperdicio? Él dijo esto, haciendo que toda la comida esté limpia.
தத் தத³ந்தர்ந ப்ரவிஸ²தி கிந்து குக்ஷிமத்⁴யம்’ ப்ரவிஸ²தி ஸே²ஷே ஸர்வ்வபு⁴க்தவஸ்துக்³ராஹிணி ப³ஹிர்தே³ஸே² நிர்யாதி|
20 Y él dijo: Lo que sale del hombre, eso contamina al hombre.
அபரமப்யவாதீ³த்³ யந்நராந்நிரேதி ததே³வ நரமமேத்⁴யம்’ கரோதி|
21 Porque desde adentro, desde el corazón de los hombres, vienen malos pensamientos y placeres inmundos,
யதோ(அ)ந்தராத்³ அர்தா²ந் மாநவாநாம்’ மநோப்⁴ய: குசிந்தா பரஸ்த்ரீவேஸ்²யாக³மநம்’
22 La toma de bienes y de vida, la fe quebrantada entre marido y mujer, el deseo de riqueza, maldad, engaño, pecados de la carne, palabras de enojo, soberbia, actos necios.
நரவத⁴ஸ்²சௌர்ய்யம்’ லோபோ⁴ து³ஷ்டதா ப்ரவஞ்சநா காமுகதா குத்³ரு’ஷ்டிரீஸ்²வரநிந்தா³ க³ர்வ்வஸ்தம இத்யாதீ³நி நிர்க³ச்ச²ந்தி|
23 Todos estos males vienen de adentro, y contaminan al hombre.
ஏதாநி ஸர்வ்வாணி து³ரிதாந்யந்தராதே³த்ய நரமமேத்⁴யம்’ குர்வ்வந்தி|
24 Y se fue de allí a la tierra de Tiro y Sidón. Y entró en una casa, deseando que nadie lo supiera; y no pudo guardarla en secreto.
அத² ஸ உத்தா²ய தத்ஸ்தா²நாத் ஸோரஸீதோ³ந்புரப்ரதே³ஸ²ம்’ ஜகா³ம தத்ர கிமபி நிவேஸ²நம்’ ப்ரவிஸ்²ய ஸர்வ்வைரஜ்ஞாத: ஸ்தா²தும்’ மதிஞ்சக்ரே கிந்து கு³ப்த: ஸ்தா²தும்’ ந ஸ²ஸா²க|
25 Pero una mujer, cuya hija tenía un espíritu inmundo, que había tenido noticias de él, vino enseguida y se puso a sus pies.
யத: ஸுரபை²நிகீதே³ஸீ²யயூநாநீவம்’ஸோ²த்³ப⁴வஸ்த்ரியா: கந்யா பூ⁴தக்³ரஸ்தாஸீத்| ஸா ஸ்த்ரீ தத்³வார்த்தாம்’ ப்ராப்ய தத்ஸமீபமாக³த்ய தச்சரணயோ: பதித்வா
26 Ahora la mujer era griega, sirofenicia de nacimiento, y le rogó que le echara fuera el espíritu maligno en su hija.
ஸ்வகந்யாதோ பூ⁴தம்’ நிராகர்த்தாம்’ தஸ்மிந் விநயம்’ க்ரு’தவதீ|
27 Y él le dijo: Deja que los niños coman primero, porque no es correcto tomar el pan de los hijos y dárselo a los perros.
கிந்து யீஸு²ஸ்தாமவத³த் ப்ரத²மம்’ பா³லகாஸ்த்ரு’ப்யந்து யதோ பா³லகாநாம்’ கா²த்³யம்’ க்³ரு’ஹீத்வா குக்குரேப்⁴யோ நிக்ஷேபோ(அ)நுசித: |
28 Pero ella le respondió: Sí, Señor; hasta los perros que están debajo de la mesa toman los pedazos que los niños dejan caer.
ததா³ ஸா ஸ்த்ரீ தமவாதீ³த் போ⁴: ப்ரபோ⁴ தத் ஸத்யம்’ ததா²பி மஞ்சாத⁴: ஸ்தா²: குக்குரா பா³லாநாம்’ கரபதிதாநி கா²த்³யக²ண்டா³நி கா²த³ந்தி|
29 Y él le dijo: Por esta palabra sigue tu camino; el espíritu malo ha salido de tu hija.
தத: ஸோ(அ)கத²யத்³ ஏதத்கதா²ஹேதோ: ஸகுஸ²லா யாஹி தவ கந்யாம்’ த்யக்த்வா பூ⁴தோ க³த: |
30 Y ella se fue a su casa, y vio a la niña en la cama, y el espíritu malo salió.
அத² ஸா ஸ்த்ரீ க்³ரு’ஹம்’ க³த்வா கந்யாம்’ பூ⁴தத்யக்தாம்’ ஸ²ய்யாஸ்தி²தாம்’ த³த³ர்ஸ²|
31 Y otra vez salió de Tiro, y vino por Sidón al mar de Galilea, por la región de Decápolis.
புநஸ்²ச ஸ ஸோரஸீதோ³ந்புரப்ரதே³ஸா²த் ப்ரஸ்தா²ய தி³காபலிதே³ஸ²ஸ்ய ப்ராந்தரபா⁴கே³ந கா³லீல்ஜலதே⁴: ஸமீபம்’ க³தவாந்|
32 Y vinieron a él con uno que estaba sordo y mudo; y le pidieron que le pusiera las manos encima.
ததா³ லோகைரேகம்’ ப³தி⁴ரம்’ கத்³வத³ஞ்ச நரம்’ தந்நிகடமாநீய தஸ்ய கா³த்ரே ஹஸ்தமர்பயிதும்’ விநய: க்ரு’த: |
33 Y lo apartó del pueblo en privado, y metió sus dedos en sus oídos, y puso saliva en la lengua del hombre con su dedo;
ததோ யீஸு² ர்லோகாரண்யாத் தம்’ நிர்ஜநமாநீய தஸ்ய கர்ணயோங்கு³லீ ர்த³தௌ³ நிஷ்டீ²வம்’ த³த்த்வா ச தஜ்ஜிஹ்வாம்’ பஸ்பர்ஸ²|
34 Y levantando los ojos al cielo, respiró hondo, y le dijo: Efata, es decir, sé abierto.
அநந்தரம்’ ஸ்வர்க³ம்’ நிரீக்ஷ்ய தீ³ர்க⁴ம்’ நிஸ்²வஸ்ய தமவத³த் இதப²த: அர்தா²ந் முக்தோ பூ⁴யாத்|
35 Y se le abrieron los oídos, y las cuerdas vocales se soltaron y empezó hablar claramente.
ததஸ்தத்க்ஷணம்’ தஸ்ய கர்ணௌ முக்தௌ ஜிஹ்வாயாஸ்²ச ஜாட்³யாபக³மாத் ஸ ஸுஸ்பஷ்டவாக்யமகத²யத்|
36 Y les dio órdenes de no dar noticias de ello a nadie; pero cuanto más hizo este pedido, tanto más lo hicieron público.
அத² ஸ தாந் வாட⁴மித்யாதி³தே³ஸ² யூயமிமாம்’ கதா²ம்’ கஸ்மைசித³பி மா கத²யத, கிந்து ஸ யதி ந்யஷேத⁴த் தே ததி பா³ஹுல்யேந ப்ராசாரயந்;
37 Y se llenaron de asombro, diciendo: Todo lo ha hecho bien; los sordos oyen otra vez y los mudos hablan.
தே(அ)திசமத்க்ரு’த்ய பரஸ்பரம்’ கத²யாமாஸு: ஸ ப³தி⁴ராய ஸ்²ரவணஸ²க்திம்’ மூகாய ச கத²நஸ²க்திம்’ த³த்த்வா ஸர்வ்வம்’ கர்ம்மோத்தமரூபேண சகார|
