Marcos 4
1 Y otra vez él estaba enseñando cuando cayó la tarde a la orilla del mar. Y una gran cantidad de gente había venido a él, por lo que se metió en un bote en el mar y se sentó; y toda la gente estaba en la tierra junto al mar.
ଜିସୁ ଗାଲିଲି ହାମ୍ଦୁର୍ ଗୁଟିତ ଆରେ ରଗ ହିକାୟ୍ ହିଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାନ୍, ଆରେ ହେନି ମାନାୟାର୍ ତା ଲାଗାଂ ରୁଣ୍ଡାଆତାର୍ ଜେ ହେୱାନ୍ ହାମ୍ଦୁର୍ତ ମାନି ର ଡଙ୍ଗାତ ହାଲ୍ଜି କୁଚ୍ଚାନ୍ ଆରି ମାନାୟାର୍ ହାମ୍ଦୁର୍ ଲାଗାଂ ର ବୁଇଁତ ମାଚାର୍ ।
2 Y les dio enseñanza acerca de varias cosas en forma de historias, y les dijo en su enseñanza: Escuchen:
ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେୱାନ୍ ଉତର୍ମୁଡ଼୍ ହିଜ଼ି ହେୱାରିଂ ବେସି କାତା ବିସ୍ରେ ହିକ୍ୟା ହିଦେଂ ଲାଗାତାନ୍, ପାଚେ ନିଜ୍ ହିକ୍ୟା ବିସ୍ରେ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍ ୱେନାଟ୍ ।
3 Un hombre salió a poner semilla en la tierra:
“ହୁଡ଼ାଟ୍, ରୱାନ୍ ୱିତ୍ନାକାନ୍ ୱିଦେଂ ହତ୍ତାନ୍ ।
4 Y mientras lo hacía, parte de la semilla cayó en el camino, y los pájaros vinieron y lo tomaron para la comida.
ହେୱାନ୍ ୱିତୁ ୱିତୁ କେତେକ୍ ବିୟାନ୍ ହାଜ଼ି କଚଣ୍ତ ଆର୍ନାତ୍, ପାଚେ ପଟିଂ ୱାଜ଼ି ହେଦାଂ ତିନିକ୍ ।
5 Y otra parte cayó sobre las piedras, donde no había mucha tierra; y brotó enseguida, porque la tierra no era profunda;
ଆରେ କେତେକ୍ ଅଲପ୍ ଚିକ୍ଲା ମାନି କାଲ୍କୁ କୁଡ଼ିତ ଆର୍ନାତ୍ ଆରି ବେସି ଚିକ୍ଲା ହିଲ୍ୱି କାଜିଂ ହାଣ୍ଡେଲ୍ ନେସ୍ନାତ୍ ।
6 Y cuando el sol estaba en lo alto, fue quemada; y debido a que no tenía raíz, se secó y murió.
ମାତର୍ ୱେଡ଼ା ହତ୍ତିସ୍ ମୁର୍ଜା ଆନାତ୍ ଆରେ ଚିରା ହାର୍ କିଜ଼ି ହାଲ୍ୱିତି କାଜିଂ ୱାଜ୍ଜି ହାଚାତ୍ ।
7 Y otra parte cayó entre espinos, y los espinos crecieron y la ahogaron, y no tenía espacio para crecer ni dar fruto.
ଆରେ କେତେକ୍ ୱାଡ଼ି କୁଡ଼ିକାଙ୍ଗ୍ ଆର୍ନାତ୍, ଆରେ ୱାଡ଼ିକୁଡ଼ି ନିଙ୍ଗ୍ଜି ଗାଜା ଆଜ଼ି, ହେୱାକାଂ ଡାବାୟ୍ କିନିକ୍ ଆରି ଇନାକାପା ପାଡ଼୍ ୱାଉତ୍ ।
8 Y algunos, cayendo sobre la buena tierra, dieron fruto, subieron y aumentaron, y dieron treinta, sesenta y cien veces más.
ପାଚେ, ହାର୍ଦି ମେଦ୍ନିତ ଆର୍ନାତ୍, ଆରି ନେସ୍ଦି ପାନ୍ଚି ନିଙ୍ଗ୍ଜି ରିକଡ଼ି ଦସ୍ ଗାଡ଼୍ହା, ତିନ୍କଡ଼ି ଗାଡ଼୍ହା ଆରେ ପାଞ୍ଚ୍କଡ଼ି ଗାଡ଼୍ହା ପାତେକ୍ ପାଡ଼୍ ଆସ୍ତାତ୍ ।”
9 Y les dijo: Cualquiera que tiene oídos, que oiga.
ପାଚେ ହେୱାନ୍ ଇଚାନ୍, “ଇନେରିଂ ୱେଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ କିତୁଲ୍ ମାନାତ୍, ହେୱାନ୍ ୱେନେନ୍ ।”
10 Y cuando estaba solo, los que estaban a su alrededor con los doce le hicieron preguntas sobre el propósito de las historias.
ହେୱାନ୍ ରକାନ୍ ମାନିୱେଡ଼ାଲିଂ ତା ହାଙ୍ଗ୍ଦାକାର୍ ବାରଜାଣ୍ ଚେଲାର୍ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ହେୱାନିଂ ହେ ଉତର୍ମୁଡ଼୍କୁ ବିସ୍ରେ ୱେନ୍ବେଦେଂ ଲାଗାତାର୍ ।
11 Y les dijo: A ustedes se les ha dado el secreto del reino de Dios, pero a los que están afuera, todas las cosas se les dan en forma de historias;
“ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍,” ଇସ୍ୱର୍ତି ରାଜିନି ଡ଼ୁକ୍ତି କାତା, ପୁଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ କାଜିଂ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ସାକ୍ତି ହିଦ୍ୟା ଆତାତ୍ନ୍ନା, “ମାତର୍ ହେ ବାର୍ତି ମାନାୟାରିଂ ସବୁ ବିସ୍ରେ ଉତର୍ମୁଡ଼୍ ଇନ୍ୟାନାତା,
12 Para que viendo ellos vean, y no les quede claro; y escuchándolo, no entenderán; por temor a que puedan volverse a mí y obtener perdón.
ଇନେସ୍ ହେୱାର୍ ହୁଡ଼୍ଜି ହୁଡ଼୍ଜି ବୁଜାଆଦେଂ ଆଡୁର୍, ଆରି ୱେନୁ ୱେନୁ ପୁଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଆଡୁର୍, କାତେହିନା ହେୱାର୍ ଇସ୍ୱର୍ତାକେ ୱାନାର୍ ଆରି କେମା ପାୟା ଆନାର୍ ।”
13 Y él les dijo: Si no tienen clara esta historia, ¿cómo van a tener claridad sobre los demás?
ହେୱାନ୍ ଆରେ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇ କାତା ବୁଜା ଆଉଦେରା କି? ଲାଗିଂ ଇନେସ୍ ବିନେନି ୱିଜ଼ୁ ଉତର୍ମୁଡ଼୍ ବୁଜା ଆଦେଂ ଆଡ୍ନାଦେର୍?
14 El sembrador siembra la semilla La semilla es la palabra.
ୱିତ୍ନାକାନ୍ ଇସ୍ୱର୍ତି ବେରଣ୍ ୱିତ୍ନାନ୍ ।
15 Y estos son ellos en el camino, donde la palabra es plantada; y cuando han oído, el diablo viene inmediatamente y quita la palabra que ha sido plantada en ellos.
ଇନେର୍ ୱେନାର୍, ଆରେ ୱେଚ୍ଚି ଦାପ୍ରେ ସୟ୍ତାନ୍ ୱାଜ଼ି ହେୱାର୍ ତାକେ ୱିତ୍ତାକା ବେରଣ୍ କିସ୍ତି ଅନାତ୍ । ହେୱାର୍ ବେରଣ୍ ୱିତ୍ୟାଆତି ହାଜ଼ିନି ମେଦ୍ନି ଲାକେ ।
16 Y de la misma manera, estos son los que están plantados en las piedras, quienes, cuando la palabra ha llegado a sus oídos, inmediatamente la reciben con alegría;
ହେ ଲାକେ, ଇନେର୍ ଆଏତ୍ ବେରଣ୍ ୱେଚ୍ଚି ଦାପ୍ରେ ୱାର୍ୟା ଆଜ଼ି ହେଦାଂ ମାନି କିତାର୍,
17 Y no tienen raíz en sí mismos, sino que continúan por un tiempo; luego, cuando viene el problema o el dolor, debido a la palabra, rápidamente se llenan de dudas.
ମାତର୍ ହେୱାର୍ ତାକେ ଚିରାବିତ୍ରେ ହାଲ୍ୱି କାଜିଂ ଅଲପ୍ ଦିନ୍ ତିର୍ ମାନ୍ଗାନାର୍, ପାଚେ ବେରଣ୍ କାଜିଂ ଦୁକ୍ କି ନିନ୍ଦା ୱାତିସ୍ ହେ ଦାପ୍ରେ ବାଦାପାୟା ଆନାର୍, ହେୱାର୍ ୱିତିୟାତି କାଲ୍କୁଡ଼ିନି ମେଦ୍ନି ଲାକେ ।
18 Y otros son los plantados entre las espinas; estos son los que han oído la palabra,
ୱାଡ଼ି କୁଡ଼ିତ ଆର୍ତି ବିୟାନ୍ ଲାକେ ହେ ନେକ୍ରିକାବୁର୍ ଆରେ କେତେଜାଣ୍ ୱେନାର୍,
19 Y los cuidados de esta vida, y los engaños de las riquezas, y el deseo de que entren otras cosas, detienen el crecimiento de la palabra, los ahoga y no da fruto. (aiōn g165)
ମାତର୍ ସଁସାର୍ନି ଚିନ୍ତା, ଦାନ୍ ଲବ୍ରା ଆରି ବାରବିନି ଲାବ୍ଡ଼ି ହେୱାର୍ ମାନ୍ତିଂ ଗୁରାୟ୍ କିନି କାଜିଂ ହେ କାତା ପାଡ଼୍ ପାୟା ଆଉତ୍ । (aiōn g165)
20 Y estos son los que fueron plantados en la buena tierra; reciben la palabra con gusto, y dan fruto, a treinta, sesenta y cien veces más.
ଆରେ, ଇନେର୍ ବେରଣ୍ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ହେଦାଂ ମାନିକିନାର୍ ଆରି ରିକଡ଼ିଦସ୍ ଗାଡ଼୍ହା, ତିନିକଡ଼ି ଗାଡ଼୍ହା, ଆରେ ପାଞ୍ଚ୍କଡ଼ି ଗାଡ଼୍ହା ପାଡ୍ ୱାନାତ୍, ହେୱାର୍ ୱିତିୟା ଆଜ଼ି ମାଚି ହାର୍ଦି ମେଦ୍ନି ଲାକେ ।”
21 Y él les dijo: Cuando entra la luz, ¿la gente la pone debajo de una vasija, o debajo de la cama, y no sobre su mesa?
ଆରେ ରଗ ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଇନେର୍ ଇନାୱାଡ଼ାଂ ବଇଟା ଆହି କିଜ଼ି ମାଣ୍ ତାରେନ୍ କି କାଟେଲ୍ ତାରେନ୍ ଇନାକା ଇଟ୍ୟା ଆନାତ୍? ବଇଟା ଇଟ୍ନି ବାହା ଜପି ଇଟ୍ଦେଂ ଇଞ୍ଜି ତାହି ୱାୱାକା?
22 No hay nada cubierto que no se vea abiertamente, y nada se ha hecho secreto que no saldrá a la luz.
ଇନାକିଦେଂକି ଚଞ୍ଜ୍ୟା ଆୱାକା ଇନାକା ଆକାୟ୍, ଆରେ ଜଦି ଡ଼ୁକ୍ତାତ୍ନ୍ନା, ହେଦାଂ ବାର୍ତ ହତ୍ତେଂ ଡ଼ୁକ୍ତାତ୍ନ୍ନା ।
23 Si alguno tiene oídos, que oiga.
ଜଦି ଇନେରିଂ ୱେଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ କିତୁଲ୍ ମାନାତ୍, ହେୱେନ୍ ୱେନେନ୍!”
24 Y él les dijo: Tengan cuidado de lo que oyen: en la misma medida que tú das, recibirás, y te darán más.
ହେୱାନ୍ ପାଚେ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଇନାକା ୱେନାଦେରା, ହେ ବିସ୍ରେ ଜାଗ୍ରତ୍ । ଇମ୍ଣି ମାଣ୍ତାଂ ଲାଚ୍ନାସ୍, ହେ ମାଣ୍ତାଂ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଲାଜ୍ଜି ହିଦ୍ନାତ୍, ଆରି ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଆଦିକ୍ ହିଦ୍ୟା ଆନାତ୍ ।
25 Al que tiene, se le dará; y al que no tiene, aun lo que tiene le será quitado.
ଇନାକିଦେଂକି ଇନେରିଂ ମାନାତ୍, ତାଙ୍ଗ୍ ହିୟାଆନାତ୍; ଆରି ଇନେରିଂ ହିଲୁତ୍, ତା ତାକେ ଇନାକା ମାନାତ୍, ହେଦାଂ ଇସ୍ୱର୍ ତାକେଣ୍ଡାଂ ଅନାନ୍ ।”
26 Y él dijo: Tal es el reino de Dios, como si un hombre pusiera su semilla en la tierra,
ଆରେ ରଗ ହେୱାନ୍ ଇଚାନ୍, ଇସ୍ୱର୍ତି ରାଜି ଇ ଲାକେ, ରୱାନ୍ ଜାର୍ ମେଦ୍ନିତ ବିୟାନ୍ ୱିତ୍ନାନ୍ ।
27 Y se durmió y se levantó, de noche y de día, y la semilla creció, aunque no tenía idea de cómo creció.
ପାଚେ, ରୱାନ ମାନାୟ୍ ନାଣା ହୁନ୍ଞ୍ଜ୍ନାନ୍ ଆରି ଅଜଡ଼୍ ଆତିସ୍ ଜାଗ୍ରତ୍ ଆନାନ୍, ଆରି ବିୟାନ୍ ଇନେସ୍ କିଜ଼ି ନେସ୍ଇ ପାନ୍ତାତ୍, ହେଦାଂ ହେୱାନ୍ ପୁନୁନ୍ ।
28 La tierra da fruto por sí misma; primero la hoja, luego la cabeza, luego el grano completo.
ମେଦ୍ନି ନିଜେ ପାଡ଼୍ ଆହିକିନାତ୍, ପର୍ତୁମ୍ ଆକି, ପାଚେ କେନ୍ଦା, ତା ପାଚେ ଜିକିତ ଗଁମ୍ ବାର୍ତି ।
29 Pero cuando el grano está listo, envía rápidamente hombres para que lo corten, porque ha llegado el momento de cortarlo.
ମାତର୍ ତାସ୍ ହେନ୍ତାତେ ତାସ୍ ସମୁ ୱାତିସ୍ ହେୱାନ୍ କୱେସ୍ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ତ୍ରେସ୍ନାନ୍ ।
30 Y él dijo: ¿Qué imagen podemos dar del reino de Dios, o con qué historia podemos dejarlo en claro?
ଜିସୁ ଆରେ ଇଚାନ୍, “ଆସେଙ୍ଗ୍ ଇନେର୍ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ଇସ୍ୱର୍ ରାଜିତିଂ ଡାଡ଼ାୟ୍ କିନାସ୍? କି ଆରେ ଇମ୍ଣି ଉତର୍ମୁଡ଼୍ତ ହେଦାଂ ବୁଜାୟ୍ କିନାସ୍?
31 Es como un grano de mostaza que, cuando se pone en la tierra, es más pequeño que todas las semillas en la tierra,
ହେଦାଂ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ ହାର୍ହୁ ମାଞ୍ଜି ଲାକେ; ମେଦ୍ନିତ ୱିତିନି ୱାଡ଼ାଙ୍ଗ୍ ହେଦାଂ ପୁର୍ତିତ ସବୁ ପାଡ଼୍ତାଂ ହାରୁ ।
32 Pero cuando se planta, sale y se hace más alto que todas las plantas, y saca grandes ramas, para que las aves del cielo puedan descansar en su sombra.
ମାତର୍ ୱିତିସ୍ ହେଦାଂ ପାନ୍ଚି ସବୁ କୁଚାତାଂ ଗାଜା ଆନାତ୍, ପାଚେ ଡାଡ଼୍ ଏଲେଙ୍ଗ୍ ଆଜ଼ି ଗାଜା ଗାଜା ଆନିଂ ଜେ, ଆକାସ୍ନି ପଟିଂ ହେ ହିତ୍ଡ଼ିତ ବାହା କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆଡ୍ନିକ୍ ।”
33 Y con varias historias les dio su enseñanza, ya que podían entender por medio de este método:
ହେୱାନ୍ ଇ ଲାକେ ବେସି ଉତର୍ମୁଡ଼୍ ହୁଦାଂ ହେୱାରିଂ ୱେନ୍ଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ବୁଜାଆନି ସାକ୍ତି ସମାନ୍ ହେୱେର୍ ଲାଗେ ବେରଣ୍ ପର୍ଚାର୍ କିଜ଼ି ମାଚାନ୍,
34 Y sin una historia no les dijo nada; pero en privado a sus discípulos, dejó en claro todas las cosas.
ଆରେ ଉତର୍ମୁଡ଼୍ ୱେଚ୍ୱାଦାଂ ହେୱାନ୍ ହେୱାର୍ ତାକେ ଇମ୍ଣି ବେରଣ୍ପା ଇନ୍ୱାଦାଂ ମାଚାନ୍ । ମାତର୍ ହେୱାନ୍ ବିନେନିକାର୍ ହିଲ୍ୱି ୱେଡ଼ାଲିଂ କାତା ତାଙ୍ଗ୍ ହେ ଚେଲାରିଂ ସବୁ ବିସ୍ରେ ବୁଜାୟ୍ କିଜ଼ି ମାଚାନ୍ ।
35 Y aquel día, cuando llegó la noche, les dijo: Pasemos al otro lado.
ହେଦାଂ କାଜିଂ ମ୍ଡିକାହାରେସ୍ ଆତିଲେ ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ୱାଡୁ, ହାମ୍ଦୁର୍ ଆନ୍ଟି ପାଡ଼୍କା ହାନାସ୍ ।”
36 Y apartándose del pueblo, se lo llevaron con ellos, en el bote. Y otros barcos estaban con él.
ହେବେତାଂ ହେୱାର୍ ମାନାୟାରିଂ ପିସ୍ତି, ଜିସୁ ଇମ୍ଣି ଡଙ୍ଗାତ ମାଚାନ୍, ହେ ଲାକେ ହେୱାନ୍ ଡଙ୍ଗା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ଅଜ଼ି ହାଚାର୍, ପାଚେ ବିନ୍ ବିନ୍ ଡଙ୍ଗାଙ୍ଗ୍ପା ହେୱାନ୍ ହୁକେ ମାଚିକ୍ ।
37 Y una gran tormenta de viento subió, y las olas subieron a la barca, de modo que la barca se estaba llenando.
ଆରି, ତ୍ରିପ୍କୁ ହୁଜ଼ାୱାଣି ଆତାତ୍, ପାଚେ ଲଡ଼ି ପଡ୍ନି କାଜିଂ ଡଙ୍ଗାତ ଏଜ଼ୁଂ ବାର୍ତି ଆଦେଂ ଲାଗିତିକ୍ ।
38 Y él mismo estaba en la parte de atrás del bote, durmiendo en el cojín; y ellos, al despertarlo, le dijeron: Maestro, ¿no te importa que nos estamos hundiendo?
ହେ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ହେୱାନ୍ ଡଙ୍ଗାନି ପାଚ୍ବାଗାଂ ଆକ୍ସା କାପ୍ଡ଼ା ପାଟାତ ଡୁପ୍ଚି ହୁନ୍ଜି ମାଚାନ୍; ଆରେ ହେୱାର୍ ହେୱାନିଂ ନିକ୍ଚି ଇଚାର୍, “ଏ ଗୁରୁ, ଆପେଂ ହାତାପ୍, ନିଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ଚିନ୍ତା ହିଲୁତ୍?”
39 Y saliendo de su sueño, dio fuertes órdenes al viento, y dijo al mar: Paz, enmudece. Y el viento bajó, y hubo una gran calma.
ଇବେଣ୍ଡାଂ ହେୱାନ୍ ନିଙ୍ଗ୍ଜି ଦୁକାତିଙ୍ଗ୍ ଦାକା ହିଜ଼ି ଲଡ଼ିତିଂ ଇଚାନ୍, “ପ୍ଡକ୍ ଇନା, ଚିମ୍ରା!” ହେବେଣ୍ଡାଂ ଦୁକା ମଦା ଆତାତ୍ ଆରେ ସବୁ ତିର୍ ଆତାତ୍ ।
40 Y él les dijo: ¿Por qué están llenos de temor? ¿Todavía no tienen fe?
ଆରେ, ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, ଏପେଙ୍ଗ୍ “ଇନେକିଦେଂ ଏଚେକ୍ ଡ୍ରିକୁଣା କାଦେର୍? ଇଦାଂ! ଇନାକା ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତି ହିଲୁତ୍?”
41 Y su temor fue extremo, y dijeron el uno al otro: ¿Quién es éste, que aun el viento y el mar cumplen sus órdenes?
ହେବେ ହେୱାର୍ ବେସି ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆଜ଼ି ହେୱେର୍ ହେୱାର୍ ୱେଚ୍ପା ଆଦେଂ ଲାଗାତାର୍, “ଇୱାନ୍ ଜେ ଇନେନ୍? ଦୁକା ଆରେ ହାମ୍ଦୁର୍ ରିଣ୍ଡାଂପା ଇୱାନ୍ ବଲ୍ ମାନି କିନିକା!”
