Marcos 15
1 Y las primeras horas de la mañana, los principales sacerdotes, y los ancianos, y los escribas y todo el Sanedrín, se reunieron y pusieron cuerdas alrededor de Jesús, y se lo llevaron, y lo entregaron a Pilato.
අථ ප්‍රභාතේ සති ප්‍රධානයාජකාඃ ප්‍රාඤ්ච උපාධ්‍යායාඃ සර්ව්වේ මන්ත්‍රිණශ්ච සභාං කෘත්වා යීශුං බන්ධයිත්ව පීලාතාඛ්‍යස්‍ය දේශාධිපතේඃ සවිධං නීත්වා සමර්පයාමාසුඃ|
2 Y Pilato le hizo una pregunta: ¿Eres tú el Rey de los judíos? Y él, respondiendo, le dijo: Tú lo dices.
තදා පීලාතස්තං පෘෂ්ටවාන් ත්වං කිං යිහූදීයලෝකානාං රාජා? තතඃ ස ප්‍රත්‍යුක්තවාන් සත්‍යං වදසි|
3 Y los principales sacerdotes dijeron varias cosas contra él.
අපරං ප්‍රධානයාජකාස්තස්‍ය බහුෂු වාක්‍යේෂු දෝෂමාරෝපයාඤ්චක්‍රුඃ කින්තු ස කිමපි න ප්‍රත්‍යුවාච|
4 Y Pilato nuevamente hizo una pregunta, ¿No dice nada en respuesta? mira cuánto mal dicen que has hecho.
තදානීං පීලාතස්තං පුනඃ පප්‍රච්ඡ ත්වං කිං නෝත්තරයසි? පශ්‍යෛතේ ත්වද්විරුද්ධං කතිෂු සාධ්‍යේෂු සාක්‍ෂං දදති|
5 Pero Jesús no dio más respuestas, por lo que Pilato estaba lleno de asombro.
කන්තු යීශුස්තදාපි නෝත්තරං දදෞ තතඃ පීලාත ආශ්චර‍්‍ය්‍යං ජගාම|
6 Ahora, en la fiesta de cada año, dejan que un prisionero sea puesto en libertad a petición suya.
අපරඤ්ච කාරාබද්ධේ කස්තිංශ්චිත් ජනේ තන්මහෝත්සවකාලේ ලෝකෛ ර‍්‍යාචිතේ දේශාධිපතිස්තං මෝචයති|
7 Y había uno llamado Barrabás, en prisión con aquellos que habían ido contra el gobierno y en la lucha cometió un asesinato.
යේ ච පූර්ව්වමුපප්ලවමකාර්ෂුරුපප්ලවේ වධමපි කෘතවන්තස්තේෂාං මධ්‍යේ තදානෝං බරබ්බානාමක ඒකෝ බද්ධ ආසීත්|
8 Y el pueblo subió, y le rogaban que hiciera como él había hecho por ellos en otros años.
අතෝ හේතෝඃ පූර්ව්වාපරීයාං රීතිකථාං කථයිත්වා ලෝකා උච්චෛරුවන්තඃ පීලාතස්‍ය සමක්‍ෂං නිවේදයාමාසුඃ|
9 Y Pilato les respondió: ¿Es su deseo que deje libre al Rey de los Judíos?
තදා පීලාතස්තානාචඛ්‍යෞ තර්හි කිං යිහූදීයානාං රාජානං මෝචයිෂ්‍යාමි? යුෂ්මාභිඃ කිමිෂ්‍යතේ?
10 Porque vio que los principales sacerdotes lo habían entregado por envidia.
යතඃ ප්‍රධානයාජකා ඊර්ෂ්‍යාත ඒව යීශුං සමාර්පයන්නිති ස විවේද|
11 Pero los principales sacerdotes incitaron a la gente para que dejara salir a Barrabás.
කින්තු යථා බරබ්බාං මෝචයති තථා ප්‍රාර්ථයිතුං ප්‍රධානයාජකා ලෝකාන් ප්‍රවර්ත්තයාමාසුඃ|
12 Y Pilato volvió a decir en respuesta a ellos: ¿Qué, pues, voy a hacer con aquel a quien le pones el nombre del Rey de los judíos?
අථ පීලාතඃ පුනඃ පෘෂ්ටවාන් තර්හි යං යිහූදීයානාං රාජේති වදථ තස්‍ය කිං කරිෂ්‍යාමි යුෂ්මාභිඃ කිමිෂ්‍යතේ?
13 Y volvieron a decir en voz alta: ¡crucifícalo!
තදා තේ පුනරපි ප්‍රෝච්චෛඃ ප්‍රෝචුස්තං ක්‍රුශේ වේධය|
14 Y Pilato les dijo: ¿Por qué, qué mal ha hecho? Pero su grito fue más fuerte, ¡crucifícalo!
තස්මාත් පීලාතඃ කථිතවාන් කුතඃ? ස කිං කුකර්ම්ම කෘතවාන්? කින්තු තේ පුනශ්ච රුවන්තෝ ව්‍යාජහ්‍රුස්තං ක්‍රුශේ වේධය|
15 Y Pilato, queriendo hacer lo que agradaba al pueblo, dejó libre a Barrabás, y entregó a Jesús, cuando había sido azotado, para que lo mataran en la cruz.
තදා පීලාතඃ සර්ව්වාල්ලෝකාන් තෝෂයිතුමිච්ඡන් බරබ්බාං මෝචයිත්වා යීශුං කශාභිඃ ප්‍රහෘත්‍ය ක්‍රුශේ වේද්ධුං තං සමර්පයාම්බභූව|
16 Y los hombres del ejército lo llevaron a la plaza frente al edificio que es el Pretorio, y reunieron a toda la unidad militar.
අනන්තරං සෛන්‍යගණෝ(අ)ට්ටාලිකාම් අර්ථාද් අධිපතේ ර්ගෘහං යීශුං නීත්වා සේනානිවහං සමාහුයත්|
17 Y le pusieron un manto de púrpura, y torciendo una corona de espinas, se la pusieron;
පශ්චාත් තේ තං ධූමලවර්ණවස්ත්‍රං පරිධාප්‍ය කණ්ටකමුකුටං රචයිත්වා ශිරසි සමාරෝප්‍ය
18 Y, como si lo honraran, dijeron: ¡Larga vida al Rey de los Judíos!
හේ යිහූදීයානාං රාජන් නමස්කාර ඉත්‍යුක්ත්වා තං නමස්කර්ත්තාමාරේභිරේ|
19 Y le dieron golpes en la cabeza con un palo y se burlaban de él, y, arrodillándose, lo adoraron.
තස්‍යෝත්තමාඞ්ගේ වේත්‍රාඝාතං චක්‍රුස්තද්ගාත්‍රේ නිෂ්ඨීවඤ්ච නිචික්‍ෂිපුඃ, තථා තස්‍ය සම්මුඛේ ජානුපාතං ප්‍රණෝමුඃ
20 Y cuando se burlaban de él, le quitaban la túnica púrpura y le ponían sus túnicas. Y lo sacaron para matarlo en la cruz.
ඉත්ථමුපහස්‍ය ධූම්‍රවර්ණවස්ත්‍රම් උත්තාර‍්‍ය්‍ය තස්‍ය වස්ත්‍රං තං පර‍්‍ය්‍යධාපයන් ක්‍රුශේ වේද්ධුං බහිර්නින්‍යුශ්ච|
21 Y forzaron a uno que pasaba, Simón de Cirene, el padre de Alejandro y de Rufo, que venían del campo, a que le llevara la cruz.
තතඃ පරං සේකන්දරස්‍ය රුඵස්‍ය ච පිතා ශිමෝන්නාමා කුරීණීයලෝක ඒකඃ කුතශ්චිද් ග්‍රාමාදේත්‍ය පථි යාති තං තේ යීශෝඃ ක්‍රුශං වෝඪුං බලාද් දධ්නුඃ|
22 Y lo llevaron al lugar llamado Gólgota, que es, Lugar de las calaveras.
අථ ගුල්ගල්තා අර්ථාත් ශිරඃකපාලනාමකං ස්ථානං යීශුමානීය
23 Y le dieron vino mezclado con mirra; pero él no lo tomó.
තේ ගන්ධරසමිශ්‍රිතං ද්‍රාක්‍ෂාරසං පාතුං තස්මෛ දදුඃ කින්තු ස න ජග්‍රාහ|
24 Y él fue clavado en la cruz; e hicieron una división de su vestimenta entre ellos, dando a la decisión del azar lo que todos debían tomar.
තස්මින් ක්‍රුශේ විද්ධේ සති තේෂාමේකෛකශඃ කිං ප්‍රාප්ස්‍යතීති නිර්ණයාය
25 Y fue la tercera hora cuando lo pusieron en la cruz.
තස්‍ය පරිධේයානාං විභාගාර්ථං ගුටිකාපාතං චක්‍රුඃ|
26 Y la declaración de su crimen fue escrita en la cruz, EL REY DE LOS JUDÍOS.
අපරම් ඒෂ යිහූදීයානාං රාජේති ලිඛිතං දෝෂපත්‍රං තස්‍ය ශිරඌර්ද්ව්වම් ආරෝපයාඤ්චක්‍රුඃ|
27 Y pusieron dos ladrones en cruces con él, uno en su lado derecho, y uno en su lado izquierdo.
තස්‍ය වාමදක්‍ෂිණයෝ ර්ද්වෞ චෞරෞ ක්‍රුශයෝ ර්විවිධාතේ|
28 Asi se cumplio la escritura que dice Y fue contado entre los malvados.
තේනෛව "අපරාධිජනෛඃ සාර්ද්ධං ස ගණිතෝ භවිෂ්‍යති," ඉති ශාස්ත්‍රෝක්තං වචනං සිද්ධමභූත|
29 Y los que pasaban se burlaban de él, meneando la cabeza y diciendo: ¡Ja! tú que destruyes el Templo, y lo vuelves a levantar en tres días,
අනන්තරං මාර්ගේ යේ යේ ලෝකා ගමනාගමනේ චක්‍රුස්තේ සර්ව්ව ඒව ශිරාංස්‍යාන්දෝල්‍ය නින්දන්තෝ ජගදුඃ, රේ මන්දිරනාශක රේ දිනත්‍රයමධ්‍යේ තන්නිර්ම්මායක,
30 sálvate a ti mismo y desciende de la cruz.
අධුනාත්මානම් අවිත්වා ක්‍රුශාදවරෝහ|
31 De la misma manera, los principales sacerdotes, riéndose de él entre sí con los escribas, dijeron: Salvador de los demás, no se puede salvar a sí mismo.
කිඤ්ච ප්‍රධානයාජකා අධ්‍යාපකාශ්ච තද්වත් තිරස්කෘත්‍ය පරස්පරං චචක්‍ෂිරේ ඒෂ පරානාවත් කින්තු ස්වමවිතුං න ශක්නෝති|
32 Deja que el Cristo, el Rey de Israel, baje ahora de la cruz, para que podamos ver y tener fe. Y los que fueron puestos en cruces con él dijeron cosas malas contra él.
යදීස්‍රායේලෝ රාජාභිෂික්තස්ත්‍රාතා භවති තර්හ්‍යධුනෛන ක්‍රුශාදවරෝහතු වයං තද් දෘෂ්ට්වා විශ්වසිෂ්‍යාමඃ; කිඤ්ච යෞ ලෝකෞ තේන සාර්ද්ධං ක්‍රුශේ (අ)විධ්‍යේතාං තාවපි තං නිර්භර්ත්සයාමාසතුඃ|
33 Cuando llegó la hora sexta, oscureció sobre toda la tierra hasta la hora novena.
අථ ද්විතීයයාමාත් තෘතීයයාමං යාවත් සර්ව්වෝ දේශඃ සාන්ධකාරෝභූත්|
34 Y a la hora novena, Jesús dijo en voz alta, Eloi, Eloi, ¿lama sabactani? que es, Dios mío, Dios mío, ¿por qué me has abandonado?
තතස්තෘතීයප්‍රහරේ යීශුරුච්චෛරවදත් ඒලී ඒලී ලාමා ශිවක්තනී අර්ථාද් "හේ මදීශ මදීශ ත්වං පර‍්‍ය්‍යත්‍යාක්‍ෂීඃ කුතෝ හි මාං?"
35 Y algunos de los que estaban cerca, oyéndole, dijeron: Mira, él está clamando a Elías.
තදා සමීපස්ථලෝකානාං කේචිත් තද්වාක්‍යං නිශම්‍යාචඛ්‍යුඃ පශ්‍යෛෂ ඒලියම් ආහූයති|
36 Y uno de ellos fue rápido, y tomando una esponja llena de vino amargo, la puso sobre una vara, y se la dio a beber, diciendo: Déjalo; veamos si Elías viene a bajarlo.
තත ඒකෝ ජනෝ ධාවිත්වාගත්‍ය ස්පඤ්ජේ (අ)ම්ලරසං පූරයිත්වා තං නඩාග්‍රේ නිධාය පාතුං තස්මෛ දත්ත්වාවදත් තිෂ්ඨ ඒලිය ඒනමවරෝහයිතුම් ඒති න වේති පශ්‍යාමි|
37 Entonces Jesús, dando un gran grito, y dio su último suspiro.
අථ යීශුරුච්චෛඃ සමාහූය ප්‍රාණාන් ජහෞ|
38 Y la cortina del Templo se dividió en dos de punta a punta.
තදා මන්දිරස්‍ය ජවනිකෝර්ද්ව්වාදධඃර‍්‍ය්‍යන්තා විදීර්ණා ද්විඛණ්ඩාභූත්|
39 Y cuando el capitán que estaba cerca, vió cómo abandonaba su espíritu, dijo: Verdaderamente este hombre era un hijo de Dios.
කිඤ්ච ඉත්ථමුච්චෛරාහූය ප්‍රාණාන් ත්‍යජන්තං තං දෘෂ්ද්වා තද්‍රක්‍ෂණාය නියුක්තෝ යඃ සේනාපතිරාසීත් සෝවදත් නරෝයම් ඊශ්වරපුත්‍ර ඉති සත්‍යම්|
40 Y había mujeres mirando de lejos: entre ellas estaban María Magdalena, y María, la madre de Santiago el menor, y de José, y Salomé,
තදානීං මග්දලීනී මරිසම් කනිෂ්ඨයාකූබෝ යෝසේශ්ච මාතාන්‍යමරියම් ශාලෝමී ච යාඃ ස්ත්‍රියෝ
41 Que iban con él cuando estaba en Galilea y lo seguían y le servían; y varias otras mujeres que lo acompañaron a Jerusalén.
ගාලීල්ප්‍රදේශේ යීශුං සේවිත්වා තදනුගාමින්‍යෝ ජාතා ඉමාස්තදන්‍යාශ්ච යා අනේකා නාර‍්‍යෝ යීශුනා සාර්ද්ධං යිරූශාලමමායාතාස්තාශ්ච දූරාත් තානි දදෘශුඃ|
42 Y cuando era tarde, porque era tiempo de alistarse, es decir, el día antes del día de reposo,
අථාසාදනදිනස්‍යාර්ථාද් විශ්‍රාමවාරාත් පූර්ව්වදිනස්‍ය සායංකාල ආගත
43 Vino José de Arimatea, hombre importante de la corte judía, que estaba esperando el reino de Dios; y él fue a Pilato sin temor, e hizo una petición para recoger el cuerpo de Jesús.
ඊශ්වරරාජ්‍යාපේක්‍ෂ්‍යරිමථීයයූෂඵනාමා මාන්‍යමන්ත්‍රී සමේත්‍ය පීලාතසවිධං නිර්භයෝ ගත්වා යීශෝර්දේහං යයාචේ|
44 Y Pilato se sorprendió de que ya hubiese muerto; y, enviando al capitán, hizo una pregunta para ver si había estado muerto por mucho tiempo.
කින්තු ස ඉදානීං මෘතඃ පීලාත ඉත්‍යසම්භවං මත්වා ශතසේනාපතිමාහූය ස කදා මෘත ඉති පප්‍රච්ඡ|
45 Y cuando tuvo noticias del capitán, dejó que José se llevara el cuerpo.
ශතසේමනාපතිමුඛාත් තජ්ඥාත්වා යූෂඵේ යීශෝර්දේහං දදෞ|
46 Compró una sábana de lino, bajandolo lo envolvió en la sábana y lo puso en el sepulcro en una cueva, e hizo rodar una piedra en la entrada del sepulcro.
පශ්චාත් ස සූක්‍ෂ්මං වාසඃ ක්‍රීත්වා යීශෝඃ කායමවරෝහ්‍ය තේන වාසසා වේෂ්ටායිත්වා ගිරෞ ඛාතශ්මශානේ ස්ථාපිතවාන් පාෂාණං ලෝඨයිත්වා ද්වාරි නිදධේ|
47 Y María Magdalena y María, la madre de José, vieron dónde fue puesto.
කින්තු යත්‍ර සෝස්ථාප්‍යත තත මග්දලීනී මරියම් යෝසිමාතෘමරියම් ච දදෘශතෘඃ|
