Marcos 15
1 Y las primeras horas de la mañana, los principales sacerdotes, y los ancianos, y los escribas y todo el Sanedrín, se reunieron y pusieron cuerdas alrededor de Jesús, y se lo llevaron, y lo entregaron a Pilato.
ಅಥ ಪ್ರಭಾತೇ ಸತಿ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾಃ ಪ್ರಾಞ್ಚ ಉಪಾಧ್ಯಾಯಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಮನ್ತ್ರಿಣಶ್ಚ ಸಭಾಂ ಕೃತ್ವಾ ಯೀಶುಂ ಬನ್ಧಯಿತ್ವ ಪೀಲಾತಾಖ್ಯಸ್ಯ ದೇಶಾಧಿಪತೇಃ ಸವಿಧಂ ನೀತ್ವಾ ಸಮರ್ಪಯಾಮಾಸುಃ|
2 Y Pilato le hizo una pregunta: ¿Eres tú el Rey de los judíos? Y él, respondiendo, le dijo: Tú lo dices.
ತದಾ ಪೀಲಾತಸ್ತಂ ಪೃಷ್ಟವಾನ್ ತ್ವಂ ಕಿಂ ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾನಾಂ ರಾಜಾ? ತತಃ ಸ ಪ್ರತ್ಯುಕ್ತವಾನ್ ಸತ್ಯಂ ವದಸಿ|
3 Y los principales sacerdotes dijeron varias cosas contra él.
ಅಪರಂ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾಸ್ತಸ್ಯ ಬಹುಷು ವಾಕ್ಯೇಷು ದೋಷಮಾರೋಪಯಾಞ್ಚಕ್ರುಃ ಕಿನ್ತು ಸ ಕಿಮಪಿ ನ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ|
4 Y Pilato nuevamente hizo una pregunta, ¿No dice nada en respuesta? mira cuánto mal dicen que has hecho.
ತದಾನೀಂ ಪೀಲಾತಸ್ತಂ ಪುನಃ ಪಪ್ರಚ್ಛ ತ್ವಂ ಕಿಂ ನೋತ್ತರಯಸಿ? ಪಶ್ಯೈತೇ ತ್ವದ್ವಿರುದ್ಧಂ ಕತಿಷು ಸಾಧ್ಯೇಷು ಸಾಕ್ಷಂ ದದತಿ|
5 Pero Jesús no dio más respuestas, por lo que Pilato estaba lleno de asombro.
ಕನ್ತು ಯೀಶುಸ್ತದಾಪಿ ನೋತ್ತರಂ ದದೌ ತತಃ ಪೀಲಾತ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ಜಗಾಮ|
6 Ahora, en la fiesta de cada año, dejan que un prisionero sea puesto en libertad a petición suya.
ಅಪರಞ್ಚ ಕಾರಾಬದ್ಧೇ ಕಸ್ತಿಂಶ್ಚಿತ್ ಜನೇ ತನ್ಮಹೋತ್ಸವಕಾಲೇ ಲೋಕೈ ರ್ಯಾಚಿತೇ ದೇಶಾಧಿಪತಿಸ್ತಂ ಮೋಚಯತಿ|
7 Y había uno llamado Barrabás, en prisión con aquellos que habían ido contra el gobierno y en la lucha cometió un asesinato.
ಯೇ ಚ ಪೂರ್ವ್ವಮುಪಪ್ಲವಮಕಾರ್ಷುರುಪಪ್ಲವೇ ವಧಮಪಿ ಕೃತವನ್ತಸ್ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯೇ ತದಾನೋಂ ಬರಬ್ಬಾನಾಮಕ ಏಕೋ ಬದ್ಧ ಆಸೀತ್|
8 Y el pueblo subió, y le rogaban que hiciera como él había hecho por ellos en otros años.
ಅತೋ ಹೇತೋಃ ಪೂರ್ವ್ವಾಪರೀಯಾಂ ರೀತಿಕಥಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ಲೋಕಾ ಉಚ್ಚೈರುವನ್ತಃ ಪೀಲಾತಸ್ಯ ಸಮಕ್ಷಂ ನಿವೇದಯಾಮಾಸುಃ|
9 Y Pilato les respondió: ¿Es su deseo que deje libre al Rey de los Judíos?
ತದಾ ಪೀಲಾತಸ್ತಾನಾಚಖ್ಯೌ ತರ್ಹಿ ಕಿಂ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ರಾಜಾನಂ ಮೋಚಯಿಷ್ಯಾಮಿ? ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಕಿಮಿಷ್ಯತೇ?
10 Porque vio que los principales sacerdotes lo habían entregado por envidia.
ಯತಃ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾ ಈರ್ಷ್ಯಾತ ಏವ ಯೀಶುಂ ಸಮಾರ್ಪಯನ್ನಿತಿ ಸ ವಿವೇದ|
11 Pero los principales sacerdotes incitaron a la gente para que dejara salir a Barrabás.
ಕಿನ್ತು ಯಥಾ ಬರಬ್ಬಾಂ ಮೋಚಯತಿ ತಥಾ ಪ್ರಾರ್ಥಯಿತುಂ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾ ಲೋಕಾನ್ ಪ್ರವರ್ತ್ತಯಾಮಾಸುಃ|
12 Y Pilato volvió a decir en respuesta a ellos: ¿Qué, pues, voy a hacer con aquel a quien le pones el nombre del Rey de los judíos?
ಅಥ ಪೀಲಾತಃ ಪುನಃ ಪೃಷ್ಟವಾನ್ ತರ್ಹಿ ಯಂ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ರಾಜೇತಿ ವದಥ ತಸ್ಯ ಕಿಂ ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಕಿಮಿಷ್ಯತೇ?
13 Y volvieron a decir en voz alta: ¡crucifícalo!
ತದಾ ತೇ ಪುನರಪಿ ಪ್ರೋಚ್ಚೈಃ ಪ್ರೋಚುಸ್ತಂ ಕ್ರುಶೇ ವೇಧಯ|
14 Y Pilato les dijo: ¿Por qué, qué mal ha hecho? Pero su grito fue más fuerte, ¡crucifícalo!
ತಸ್ಮಾತ್ ಪೀಲಾತಃ ಕಥಿತವಾನ್ ಕುತಃ? ಸ ಕಿಂ ಕುಕರ್ಮ್ಮ ಕೃತವಾನ್? ಕಿನ್ತು ತೇ ಪುನಶ್ಚ ರುವನ್ತೋ ವ್ಯಾಜಹ್ರುಸ್ತಂ ಕ್ರುಶೇ ವೇಧಯ|
15 Y Pilato, queriendo hacer lo que agradaba al pueblo, dejó libre a Barrabás, y entregó a Jesús, cuando había sido azotado, para que lo mataran en la cruz.
ತದಾ ಪೀಲಾತಃ ಸರ್ವ್ವಾಲ್ಲೋಕಾನ್ ತೋಷಯಿತುಮಿಚ್ಛನ್ ಬರಬ್ಬಾಂ ಮೋಚಯಿತ್ವಾ ಯೀಶುಂ ಕಶಾಭಿಃ ಪ್ರಹೃತ್ಯ ಕ್ರುಶೇ ವೇದ್ಧುಂ ತಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮ್ಬಭೂವ|
16 Y los hombres del ejército lo llevaron a la plaza frente al edificio que es el Pretorio, y reunieron a toda la unidad militar.
ಅನನ್ತರಂ ಸೈನ್ಯಗಣೋಽಟ್ಟಾಲಿಕಾಮ್ ಅರ್ಥಾದ್ ಅಧಿಪತೇ ರ್ಗೃಹಂ ಯೀಶುಂ ನೀತ್ವಾ ಸೇನಾನಿವಹಂ ಸಮಾಹುಯತ್|
17 Y le pusieron un manto de púrpura, y torciendo una corona de espinas, se la pusieron;
ಪಶ್ಚಾತ್ ತೇ ತಂ ಧೂಮಲವರ್ಣವಸ್ತ್ರಂ ಪರಿಧಾಪ್ಯ ಕಣ್ಟಕಮುಕುಟಂ ರಚಯಿತ್ವಾ ಶಿರಸಿ ಸಮಾರೋಪ್ಯ
18 Y, como si lo honraran, dijeron: ¡Larga vida al Rey de los Judíos!
ಹೇ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ರಾಜನ್ ನಮಸ್ಕಾರ ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ತಂ ನಮಸ್ಕರ್ತ್ತಾಮಾರೇಭಿರೇ|
19 Y le dieron golpes en la cabeza con un palo y se burlaban de él, y, arrodillándose, lo adoraron.
ತಸ್ಯೋತ್ತಮಾಙ್ಗೇ ವೇತ್ರಾಘಾತಂ ಚಕ್ರುಸ್ತದ್ಗಾತ್ರೇ ನಿಷ್ಠೀವಞ್ಚ ನಿಚಿಕ್ಷಿಪುಃ, ತಥಾ ತಸ್ಯ ಸಮ್ಮುಖೇ ಜಾನುಪಾತಂ ಪ್ರಣೋಮುಃ
20 Y cuando se burlaban de él, le quitaban la túnica púrpura y le ponían sus túnicas. Y lo sacaron para matarlo en la cruz.
ಇತ್ಥಮುಪಹಸ್ಯ ಧೂಮ್ರವರ್ಣವಸ್ತ್ರಮ್ ಉತ್ತಾರ್ಯ್ಯ ತಸ್ಯ ವಸ್ತ್ರಂ ತಂ ಪರ್ಯ್ಯಧಾಪಯನ್ ಕ್ರುಶೇ ವೇದ್ಧುಂ ಬಹಿರ್ನಿನ್ಯುಶ್ಚ|
21 Y forzaron a uno que pasaba, Simón de Cirene, el padre de Alejandro y de Rufo, que venían del campo, a que le llevara la cruz.
ತತಃ ಪರಂ ಸೇಕನ್ದರಸ್ಯ ರುಫಸ್ಯ ಚ ಪಿತಾ ಶಿಮೋನ್ನಾಮಾ ಕುರೀಣೀಯಲೋಕ ಏಕಃ ಕುತಶ್ಚಿದ್ ಗ್ರಾಮಾದೇತ್ಯ ಪಥಿ ಯಾತಿ ತಂ ತೇ ಯೀಶೋಃ ಕ್ರುಶಂ ವೋಢುಂ ಬಲಾದ್ ದಧ್ನುಃ|
22 Y lo llevaron al lugar llamado Gólgota, que es, Lugar de las calaveras.
ಅಥ ಗುಲ್ಗಲ್ತಾ ಅರ್ಥಾತ್ ಶಿರಃಕಪಾಲನಾಮಕಂ ಸ್ಥಾನಂ ಯೀಶುಮಾನೀಯ
23 Y le dieron vino mezclado con mirra; pero él no lo tomó.
ತೇ ಗನ್ಧರಸಮಿಶ್ರಿತಂ ದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಂ ಪಾತುಂ ತಸ್ಮೈ ದದುಃ ಕಿನ್ತು ಸ ನ ಜಗ್ರಾಹ|
24 Y él fue clavado en la cruz; e hicieron una división de su vestimenta entre ellos, dando a la decisión del azar lo que todos debían tomar.
ತಸ್ಮಿನ್ ಕ್ರುಶೇ ವಿದ್ಧೇ ಸತಿ ತೇಷಾಮೇಕೈಕಶಃ ಕಿಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತೀತಿ ನಿರ್ಣಯಾಯ
25 Y fue la tercera hora cuando lo pusieron en la cruz.
ತಸ್ಯ ಪರಿಧೇಯಾನಾಂ ವಿಭಾಗಾರ್ಥಂ ಗುಟಿಕಾಪಾತಂ ಚಕ್ರುಃ|
26 Y la declaración de su crimen fue escrita en la cruz, EL REY DE LOS JUDÍOS.
ಅಪರಮ್ ಏಷ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ರಾಜೇತಿ ಲಿಖಿತಂ ದೋಷಪತ್ರಂ ತಸ್ಯ ಶಿರಊರ್ದ್ವ್ವಮ್ ಆರೋಪಯಾಞ್ಚಕ್ರುಃ|
27 Y pusieron dos ladrones en cruces con él, uno en su lado derecho, y uno en su lado izquierdo.
ತಸ್ಯ ವಾಮದಕ್ಷಿಣಯೋ ರ್ದ್ವೌ ಚೌರೌ ಕ್ರುಶಯೋ ರ್ವಿವಿಧಾತೇ|
28 Asi se cumplio la escritura que dice Y fue contado entre los malvados.
ತೇನೈವ "ಅಪರಾಧಿಜನೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಸ ಗಣಿತೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ," ಇತಿ ಶಾಸ್ತ್ರೋಕ್ತಂ ವಚನಂ ಸಿದ್ಧಮಭೂತ|
29 Y los que pasaban se burlaban de él, meneando la cabeza y diciendo: ¡Ja! tú que destruyes el Templo, y lo vuelves a levantar en tres días,
ಅನನ್ತರಂ ಮಾರ್ಗೇ ಯೇ ಯೇ ಲೋಕಾ ಗಮನಾಗಮನೇ ಚಕ್ರುಸ್ತೇ ಸರ್ವ್ವ ಏವ ಶಿರಾಂಸ್ಯಾನ್ದೋಲ್ಯ ನಿನ್ದನ್ತೋ ಜಗದುಃ, ರೇ ಮನ್ದಿರನಾಶಕ ರೇ ದಿನತ್ರಯಮಧ್ಯೇ ತನ್ನಿರ್ಮ್ಮಾಯಕ,
30 sálvate a ti mismo y desciende de la cruz.
ಅಧುನಾತ್ಮಾನಮ್ ಅವಿತ್ವಾ ಕ್ರುಶಾದವರೋಹ|
31 De la misma manera, los principales sacerdotes, riéndose de él entre sí con los escribas, dijeron: Salvador de los demás, no se puede salvar a sí mismo.
ಕಿಞ್ಚ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾ ಅಧ್ಯಾಪಕಾಶ್ಚ ತದ್ವತ್ ತಿರಸ್ಕೃತ್ಯ ಪರಸ್ಪರಂ ಚಚಕ್ಷಿರೇ ಏಷ ಪರಾನಾವತ್ ಕಿನ್ತು ಸ್ವಮವಿತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ|
32 Deja que el Cristo, el Rey de Israel, baje ahora de la cruz, para que podamos ver y tener fe. Y los que fueron puestos en cruces con él dijeron cosas malas contra él.
ಯದೀಸ್ರಾಯೇಲೋ ರಾಜಾಭಿಷಿಕ್ತಸ್ತ್ರಾತಾ ಭವತಿ ತರ್ಹ್ಯಧುನೈನ ಕ್ರುಶಾದವರೋಹತು ವಯಂ ತದ್ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ವಿಶ್ವಸಿಷ್ಯಾಮಃ; ಕಿಞ್ಚ ಯೌ ಲೋಕೌ ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಕ್ರುಶೇ ಽವಿಧ್ಯೇತಾಂ ತಾವಪಿ ತಂ ನಿರ್ಭರ್ತ್ಸಯಾಮಾಸತುಃ|
33 Cuando llegó la hora sexta, oscureció sobre toda la tierra hasta la hora novena.
ಅಥ ದ್ವಿತೀಯಯಾಮಾತ್ ತೃತೀಯಯಾಮಂ ಯಾವತ್ ಸರ್ವ್ವೋ ದೇಶಃ ಸಾನ್ಧಕಾರೋಭೂತ್|
34 Y a la hora novena, Jesús dijo en voz alta, Eloi, Eloi, ¿lama sabactani? que es, Dios mío, Dios mío, ¿por qué me has abandonado?
ತತಸ್ತೃತೀಯಪ್ರಹರೇ ಯೀಶುರುಚ್ಚೈರವದತ್ ಏಲೀ ಏಲೀ ಲಾಮಾ ಶಿವಕ್ತನೀ ಅರ್ಥಾದ್ "ಹೇ ಮದೀಶ ಮದೀಶ ತ್ವಂ ಪರ್ಯ್ಯತ್ಯಾಕ್ಷೀಃ ಕುತೋ ಹಿ ಮಾಂ?"
35 Y algunos de los que estaban cerca, oyéndole, dijeron: Mira, él está clamando a Elías.
ತದಾ ಸಮೀಪಸ್ಥಲೋಕಾನಾಂ ಕೇಚಿತ್ ತದ್ವಾಕ್ಯಂ ನಿಶಮ್ಯಾಚಖ್ಯುಃ ಪಶ್ಯೈಷ ಏಲಿಯಮ್ ಆಹೂಯತಿ|
36 Y uno de ellos fue rápido, y tomando una esponja llena de vino amargo, la puso sobre una vara, y se la dio a beber, diciendo: Déjalo; veamos si Elías viene a bajarlo.
ತತ ಏಕೋ ಜನೋ ಧಾವಿತ್ವಾಗತ್ಯ ಸ್ಪಞ್ಜೇ ಽಮ್ಲರಸಂ ಪೂರಯಿತ್ವಾ ತಂ ನಡಾಗ್ರೇ ನಿಧಾಯ ಪಾತುಂ ತಸ್ಮೈ ದತ್ತ್ವಾವದತ್ ತಿಷ್ಠ ಏಲಿಯ ಏನಮವರೋಹಯಿತುಮ್ ಏತಿ ನ ವೇತಿ ಪಶ್ಯಾಮಿ|
37 Entonces Jesús, dando un gran grito, y dio su último suspiro.
ಅಥ ಯೀಶುರುಚ್ಚೈಃ ಸಮಾಹೂಯ ಪ್ರಾಣಾನ್ ಜಹೌ|
38 Y la cortina del Templo se dividió en dos de punta a punta.
ತದಾ ಮನ್ದಿರಸ್ಯ ಜವನಿಕೋರ್ದ್ವ್ವಾದಧಃರ್ಯ್ಯನ್ತಾ ವಿದೀರ್ಣಾ ದ್ವಿಖಣ್ಡಾಭೂತ್|
39 Y cuando el capitán que estaba cerca, vió cómo abandonaba su espíritu, dijo: Verdaderamente este hombre era un hijo de Dios.
ಕಿಞ್ಚ ಇತ್ಥಮುಚ್ಚೈರಾಹೂಯ ಪ್ರಾಣಾನ್ ತ್ಯಜನ್ತಂ ತಂ ದೃಷ್ದ್ವಾ ತದ್ರಕ್ಷಣಾಯ ನಿಯುಕ್ತೋ ಯಃ ಸೇನಾಪತಿರಾಸೀತ್ ಸೋವದತ್ ನರೋಯಮ್ ಈಶ್ವರಪುತ್ರ ಇತಿ ಸತ್ಯಮ್|
40 Y había mujeres mirando de lejos: entre ellas estaban María Magdalena, y María, la madre de Santiago el menor, y de José, y Salomé,
ತದಾನೀಂ ಮಗ್ದಲೀನೀ ಮರಿಸಮ್ ಕನಿಷ್ಠಯಾಕೂಬೋ ಯೋಸೇಶ್ಚ ಮಾತಾನ್ಯಮರಿಯಮ್ ಶಾಲೋಮೀ ಚ ಯಾಃ ಸ್ತ್ರಿಯೋ
41 Que iban con él cuando estaba en Galilea y lo seguían y le servían; y varias otras mujeres que lo acompañaron a Jerusalén.
ಗಾಲೀಲ್ಪ್ರದೇಶೇ ಯೀಶುಂ ಸೇವಿತ್ವಾ ತದನುಗಾಮಿನ್ಯೋ ಜಾತಾ ಇಮಾಸ್ತದನ್ಯಾಶ್ಚ ಯಾ ಅನೇಕಾ ನಾರ್ಯೋ ಯೀಶುನಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಯಿರೂಶಾಲಮಮಾಯಾತಾಸ್ತಾಶ್ಚ ದೂರಾತ್ ತಾನಿ ದದೃಶುಃ|
42 Y cuando era tarde, porque era tiempo de alistarse, es decir, el día antes del día de reposo,
ಅಥಾಸಾದನದಿನಸ್ಯಾರ್ಥಾದ್ ವಿಶ್ರಾಮವಾರಾತ್ ಪೂರ್ವ್ವದಿನಸ್ಯ ಸಾಯಂಕಾಲ ಆಗತ
43 Vino José de Arimatea, hombre importante de la corte judía, que estaba esperando el reino de Dios; y él fue a Pilato sin temor, e hizo una petición para recoger el cuerpo de Jesús.
ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಾಪೇಕ್ಷ್ಯರಿಮಥೀಯಯೂಷಫನಾಮಾ ಮಾನ್ಯಮನ್ತ್ರೀ ಸಮೇತ್ಯ ಪೀಲಾತಸವಿಧಂ ನಿರ್ಭಯೋ ಗತ್ವಾ ಯೀಶೋರ್ದೇಹಂ ಯಯಾಚೇ|
44 Y Pilato se sorprendió de que ya hubiese muerto; y, enviando al capitán, hizo una pregunta para ver si había estado muerto por mucho tiempo.
ಕಿನ್ತು ಸ ಇದಾನೀಂ ಮೃತಃ ಪೀಲಾತ ಇತ್ಯಸಮ್ಭವಂ ಮತ್ವಾ ಶತಸೇನಾಪತಿಮಾಹೂಯ ಸ ಕದಾ ಮೃತ ಇತಿ ಪಪ್ರಚ್ಛ|
45 Y cuando tuvo noticias del capitán, dejó que José se llevara el cuerpo.
ಶತಸೇಮನಾಪತಿಮುಖಾತ್ ತಜ್ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಯೂಷಫೇ ಯೀಶೋರ್ದೇಹಂ ದದೌ|
46 Compró una sábana de lino, bajandolo lo envolvió en la sábana y lo puso en el sepulcro en una cueva, e hizo rodar una piedra en la entrada del sepulcro.
ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ ಸೂಕ್ಷ್ಮಂ ವಾಸಃ ಕ್ರೀತ್ವಾ ಯೀಶೋಃ ಕಾಯಮವರೋಹ್ಯ ತೇನ ವಾಸಸಾ ವೇಷ್ಟಾಯಿತ್ವಾ ಗಿರೌ ಖಾತಶ್ಮಶಾನೇ ಸ್ಥಾಪಿತವಾನ್ ಪಾಷಾಣಂ ಲೋಠಯಿತ್ವಾ ದ್ವಾರಿ ನಿದಧೇ|
47 Y María Magdalena y María, la madre de José, vieron dónde fue puesto.
ಕಿನ್ತು ಯತ್ರ ಸೋಸ್ಥಾಪ್ಯತ ತತ ಮಗ್ದಲೀನೀ ಮರಿಯಮ್ ಯೋಸಿಮಾತೃಮರಿಯಮ್ ಚ ದದೃಶತೃಃ|
