San Lucas 7
1 Después de haber llegado al final de todas sus palabras al pueblo que le oía, entró en Capernaum.
தத: பரம்’ ஸ லோகாநாம்’ கர்ணகோ³சரே தாந் ஸர்வ்வாந் உபதே³ஸா²ந் ஸமாப்ய யதா³ கப²ர்நாஹூம்புரம்’ ப்ரவிஸ²தி
2 Y cierto capitán tenía un siervo que era muy querido para él; este sirviente estaba enfermo y casi muerto.
ததா³ ஸ²தஸேநாபதே: ப்ரியதா³ஸ ஏகோ ம்ரு’தகல்ப: பீடி³த ஆஸீத்|
3 Y cuando las noticias de Jesús llegaron a sus oídos, envió a él a los ancianos de los judíos, pidiéndole que viniera y sanara a su siervo.
அத: ஸேநாபதி ர்யீஸோ² ர்வார்த்தாம்’ நிஸ²ம்ய தா³ஸஸ்யாரோக்³யகரணாய தஸ்யாக³மநார்த²ம்’ விநயகரணாய யிஹூதீ³யாந் கியத: ப்ராச: ப்ரேஷயாமாஸ|
4 Y cuando llegaron a Jesús, le rogaron mucho, diciendo: es digno que le concedas esto;
தே யீஸோ²ரந்திகம்’ க³த்வா விநயாதிஸ²யம்’ வக்துமாரேபி⁴ரே, ஸ ஸேநாபதி ர்ப⁴வதோநுக்³ரஹம்’ ப்ராப்தும் அர்ஹதி|
5 Porque él ama nuestra nación, y él mismo ha puesto una sinagoga para nosotros.
யத: ஸோஸ்மஜ்ஜாதீயேஷு லோகேஷு ப்ரீயதே ததா²ஸ்மத்க்ரு’தே ப⁴ஜநகே³ஹம்’ நிர்ம்மிதவாந்|
6 Y Jesús fue con ellos. Y cuando él no estaba lejos de la casa, el hombre le envió amigos, diciéndole: Señor, no te molestes, porque no soy digno de que entres bajo mi techo;
தஸ்மாத்³ யீஸு²ஸ்தை: ஸஹ க³த்வா நிவேஸ²நஸ்ய ஸமீபம்’ ப்ராப, ததா³ ஸ ஸ²தஸேநாபதி ர்வக்ஷ்யமாணவாக்யம்’ தம்’ வக்தும்’ ப³ந்தூ⁴ந் ப்ராஹிணோத்| ஹே ப்ரபோ⁴ ஸ்வயம்’ ஸ்²ரமோ ந கர்த்தவ்யோ யத்³ ப⁴வதா மத்³கே³ஹமத்⁴யே பாதா³ர்பணம்’ க்ரியேத தத³ப்யஹம்’ நார்ஹாமி,
7 Por eso, no me atreví a ir a buscarte en persona: solo di la palabra y mi siervo sanará.
கிஞ்சாஹம்’ ப⁴வத்ஸமீபம்’ யாதுமபி நாத்மாநம்’ யோக்³யம்’ பு³த்³த⁴வாந், ததோ ப⁴வாந் வாக்யமாத்ரம்’ வத³து தேநைவ மம தா³ஸ: ஸ்வஸ்தோ² ப⁴விஷ்யதி|
8 Porque yo, yo soy un hombre puesto bajo autoridad, teniendo soldados bajo mis órdenes; y le digo a éste: Ve, y él va; y a otro, ven, y él viene; y a mi sirviente, haz esto, y él lo hace.
யஸ்மாத்³ அஹம்’ பராதீ⁴நோபி மமாதீ⁴நா யா: ஸேநா: ஸந்தி தாஸாம் ஏகஜநம்’ ப்ரதி யாஹீதி மயா ப்ரோக்தே ஸ யாதி; தத³ந்யம்’ ப்ரதி ஆயாஹீதி ப்ரோக்தே ஸ ஆயாதி; ததா² நிஜதா³ஸம்’ ப்ரதி ஏதத் குர்வ்விதி ப்ரோக்தே ஸ ததே³வ கரோதி|
9 Y cuando le dijeron estas cosas a Jesús, se sorprendió y, volviéndose a la multitud que lo seguía, dijo: No he visto tanta fe, no, no en Israel.
யீஸு²ரித³ம்’ வாக்யம்’ ஸ்²ருத்வா விஸ்மயம்’ யயௌ, முக²ம்’ பராவர்த்ய பஸ்²சாத்³வர்த்திநோ லோகாந் ப³பா⁴ஷே ச, யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி இஸ்ராயேலோ வம்’ஸ²மத்⁴யேபி விஸ்²வாஸமீத்³ரு’ஸ²ம்’ ந ப்ராப்நவம்’|
10 Y cuando los que fueron enviados regresaron a la casa, vieron que el siervo estaba sano.
ததஸ்தே ப்ரேஷிதா க்³ரு’ஹம்’ க³த்வா தம்’ பீடி³தம்’ தா³ஸம்’ ஸ்வஸ்த²ம்’ த³த்³ரு’ஸு²: |
11 Y sucedió que, pasado un tiempo, fue a un pueblo llamado Naín; y sus discípulos fueron con él, y un gran número de personas.
பரே(அ)ஹநி ஸ நாயீநாக்²யம்’ நக³ரம்’ ஜகா³ம தஸ்யாநேகே ஸி²ஷ்யா அந்யே ச லோகாஸ்தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ யயு: |
12 Cuando se acercó a la puerta de la ciudad, sacaron a un hombre muerto, el único hijo de su madre, que era viuda; y un gran número de personas del pueblo estaban con ella.
தேஷு தந்நக³ரஸ்ய த்³வாரஸந்நிதி⁴ம்’ ப்ராப்தேஷு கியந்தோ லோகா ஏகம்’ ம்ரு’தமநுஜம்’ வஹந்தோ நக³ரஸ்ய ப³ஹிர்யாந்தி, ஸ தந்மாதுரேகபுத்ரஸ்தந்மாதா ச வித⁴வா; தயா ஸார்த்³த⁴ம்’ தந்நக³ரீயா ப³ஹவோ லோகா ஆஸந்|
13 Cuando el Señor la vio, se apiadó de ella y le dijo: No llores.
ப்ரபு⁴ஸ்தாம்’ விலோக்ய ஸாநுகம்ப: கத²யாமாஸ, மா ரோதீ³: | ஸ ஸமீபமித்வா க²ட்வாம்’ பஸ்பர்ஸ² தஸ்மாத்³ வாஹகா: ஸ்த²கி³தாஸ்தம்யு: ;
14 Y llegando cerca, puso su mano en la camilla donde estaba el muerto, y los que lo llevaban se detuvieron. Y él dijo: Joven, a ti te digo, levántate.
ததா³ ஸ உவாச ஹே யுவமநுஷ்ய த்வமுத்திஷ்ட², த்வாமஹம் ஆஜ்ஞாபயாமி|
15 Y el muerto se levantó, y comenzó a hablar. Y él se lo dio a su madre.
தஸ்மாத் ஸ ம்ரு’தோ ஜநஸ்தத்க்ஷணமுத்தா²ய கதா²ம்’ ப்ரகதி²த: ; ததோ யீஸு²ஸ்தஸ்ய மாதரி தம்’ ஸமர்பயாமாஸ|
16 Y el temor vino sobre todos, y alabaron a Dios, diciendo: Un gran profeta está entre nosotros; y Dios ha visitado a su pueblo.
தஸ்மாத் ஸர்வ்வே லோகா: ஸ²ஸ²ங்கிரே; ஏகோ மஹாப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ மத்⁴யே(அ)ஸ்மாகம் ஸமுதை³த், ஈஸ்²வரஸ்²ச ஸ்வலோகாநந்வக்³ரு’ஹ்லாத் கதா²மிமாம்’ கத²யித்வா ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ ஜக³து³: |
17 Y esta historia acerca de él; extendió su fama por toda Judea y los lugares de alrededor.
தத: பரம்’ ஸமஸ்தம்’ யிஹூதா³தே³ஸ²ம்’ தஸ்ய சதுர்தி³க்ஸ்த²தே³ஸ²ஞ்ச தஸ்யைதத்கீர்த்தி ர்வ்யாநஸே²|
18 Y los discípulos de Juan le dieron cuenta de todas estas cosas. Y Juan llamó a dos de sus discípulos,
தத: பரம்’ யோஹந: ஸி²ஷ்யேஷு தம்’ தத்³வ்ரு’த்தாந்தம்’ ஜ்ஞாபிதவத்ஸு
19 Entonces Juan envió a dos de sus discípulos al Señor, diciendo: ¿Eres tú el que ha de venir, o esperamos otro?
ஸ ஸ்வஸி²ஷ்யாணாம்’ த்³வௌ ஜநாவாஹூய யீஸு²ம்’ ப்ரதி வக்ஷ்யமாணம்’ வாக்யம்’ வக்தும்’ ப்ரேஷயாமாஸ, யஸ்யாக³மநம் அபேக்ஷ்ய திஷ்டா²மோ வயம்’ கிம்’ ஸ ஏவ ஜநஸ்த்வம்’? கிம்’ வயமந்யமபேக்ஷ்ய ஸ்தா²ஸ்யாம: ?
20 Y cuando los hombres vinieron a él, le dijeron: Juan el Bautista nos ha enviado a ti, diciendo: ¿Eres tú el que ha de venir, o estamos esperando otro?
பஸ்²சாத்தௌ மாநவௌ க³த்வா கத²யாமாஸது: , யஸ்யாக³மநம் அபேக்ஷ்ய திஷ்டா²மோ வயம்’, கிம்’ ஸஏவ ஜநஸ்த்வம்’? கிம்’ வயமந்யமபேக்ஷ்ய ஸ்தா²ஸ்யாம: ? கதா²மிமாம்’ துப்⁴யம்’ கத²யிதும்’ யோஹந் மஜ்ஜக ஆவாம்’ ப்ரேஷிதவாந்|
21 En ese momento, liberó a varias personas de sus enfermedades y dolores, y de espíritus malos; y a otros que estaban ciegos les dio la vista.
தஸ்மிந் த³ண்டே³ யீஸூ²ரோகி³ணோ மஹாவ்யாதி⁴மதோ து³ஷ்டபூ⁴தக்³ரஸ்தாம்’ஸ்²ச ப³ஹூந் ஸ்வஸ்தா²ந் க்ரு’த்வா, அநேகாந்தே⁴ப்⁴யஸ்²சக்ஷும்’ஷி த³த்த்வா ப்ரத்யுவாச,
22 Y respondiendo Jesús, les dijo: Ve, y hazle saber a Juan de lo que has visto, y oído; los ciegos ahora ven, los cojos caminan, los leprosos son limpiados, los sordos oyen, los muertos son resucitados, y a los pobres es anunciado el mensaje de salvación.
யுவாம்’ வ்ரஜதம் அந்தா⁴ நேத்ராணி க²ஞ்ஜாஸ்²சரணாநி ச ப்ராப்நுவந்தி, குஷ்டி²ந: பரிஷ்க்ரியந்தே, ப³தி⁴ரா: ஸ்²ரவணாநி ம்ரு’தாஸ்²ச ஜீவநாநி ப்ராப்நுவந்தி, த³ரித்³ராணாம்’ ஸமீபேஷு ஸுஸம்’வாத³: ப்ரசார்ய்யதே, யம்’ ப்ரதி விக்⁴நஸ்வரூபோஹம்’ ந ப⁴வாமி ஸ த⁴ந்ய: ,
23 Y bienaventurado es aquel que no halle tropiezo en mí.
ஏதாநி யாநி பஸ்²யத²: ஸ்²ரு’ணுத²ஸ்²ச தாநி யோஹநம்’ ஜ்ஞாபயதம்|
24 Y cuando los hombres que fueron enviados por Juan, se habían ido, él dijo a la gente, acerca de Juan: ¿Qué salisteis a ver al desierto? un tallo alto moviéndose por el viento?
தயோ ர்தூ³தயோ ர்க³தயோ: ஸதோ ர்யோஹநி ஸ லோகாந் வக்துமுபசக்ரமே, யூயம்’ மத்⁴யேப்ராந்தரம்’ கிம்’ த்³ரஷ்டும்’ நிரக³மத? கிம்’ வாயுநா கம்பிதம்’ நட³ம்’?
25 ¿Pero qué salieron a ver? un hombre con ropa delicada? Mira ahora, aquellos que tienen ropa hermosa y comida deliciosa están en casas de reyes.
யூயம்’ கிம்’ த்³ரஷ்டும்’ நிரக³மத? கிம்’ ஸூக்ஷ்மவஸ்த்ரபரிதா⁴யிநம்’ கமபி நரம்’? கிந்து யே ஸூக்ஷ்மம்ரு’து³வஸ்த்ராணி பரித³த⁴தி ஸூத்தமாநி த்³ரவ்யாணி பு⁴ஞ்ஜதே ச தே ராஜதா⁴நீஷு திஷ்ட²ந்தி|
26 Pero, ¿qué salieron a ver? ¿un profeta? Sí, les digo, y más que un profeta.
தர்ஹி யூயம்’ கிம்’ த்³ரஷ்டும்’ நிரக³மத? கிமேகம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நம்’? ததே³வ ஸத்யம்’ கிந்து ஸ புமாந் ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோபி ஸ்²ரேஷ்ட² இத்யஹம்’ யுஷ்மாந் வதா³மி;
27 Este es aquel de quien se ha escrito: Mira, envío a mi siervo delante de ti, quien preparará tu camino delante de ti.
பஸ்²ய ஸ்வகீயதூ³தந்து தவாக்³ர ப்ரேஷயாம்யஹம்’| க³த்வா த்வதீ³யமார்க³ந்து ஸ ஹி பரிஷ்கரிஷ்யதி| யத³ர்தே² லிபிரியம் ஆஸ்தே ஸ ஏவ யோஹந்|
28 Les digo que entre los nacidos de mujeres, ninguno es mayor que Juan el bautista; pero el más pequeño en el reino de Dios es mayor que él.
அதோ யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி ஸ்த்ரியா க³ர்ப்³ப⁴ஜாதாநாம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ மத்⁴யே யோஹநோ மஜ்ஜகாத் ஸ்²ரேஷ்ட²: கோபி நாஸ்தி, தத்ராபி ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யே ய: ஸர்வ்வஸ்மாத் க்ஷுத்³ர: ஸ யோஹநோபி ஸ்²ரேஷ்ட²: |
29 Y todo el pueblo y los recaudadores de impuestos, que lo oyeron, reconocieron la justicia de Dios, siendo bautizados con el bautismo de Juan.
அபரஞ்ச ஸர்வ்வே லோகா: கரமஞ்சாயிநஸ்²ச தஸ்ய வாக்யாநி ஸ்²ருத்வா யோஹநா மஜ்ஜநேந மஜ்ஜிதா: பரமேஸ்²வரம்’ நிர்தோ³ஷம்’ மேநிரே|
30 Pero los fariseos y los maestros de la ley estaban en contra del propósito de Dios para ellos mismos, no siendo bautizados por Juan.
கிந்து பி²ரூஸி²நோ வ்யவஸ்தா²பகாஸ்²ச தேந ந மஜ்ஜிதா: ஸ்வாந் ப்ரதீஸ்²வரஸ்யோபதே³ஸ²ம்’ நிஷ்ப²லம் அகுர்வ்வந்|
31 Y dijo él Señor ¿Qué comparación debo hacer de los hombres de esta generación? cómo son?
அத² ப்ரபு⁴: கத²யாமாஸ, இதா³நீந்தநஜநாந் கேநோபமாமி? தே கஸ்ய ஸத்³ரு’ஸா²: ?
32 Son como niños que están sentados en el mercado, clamando unos a otros, y diciendo: Hicimos música para ti, pero no participaste en el baile; lanzamos gritos de dolor, pero no lloraste.
யே பா³லகா விபண்யாம் உபவிஸ்²ய பரஸ்பரம் ஆஹூய வாக்யமித³ம்’ வத³ந்தி, வயம்’ யுஷ்மாகம்’ நிகடே வம்’ஸீ²ரவாதி³ஷ்ம, கிந்து யூயம்’ நாநர்த்திஷ்ட, வயம்’ யுஷ்மாகம்’ நிகட அரோதி³ஷ்ம, கிந்து யுயம்’ ந வ்யலபிஷ்ட, பா³லகைரேதாத்³ரு’ஸை²ஸ்தேஷாம் உபமா ப⁴வதி|
33 Porque vino Juan el Bautista, que no comía ni bebía, y dicen: Él tiene espíritu malo.
யதோ யோஹந் மஜ்ஜக ஆக³த்ய பூபம்’ நாகா²த³த் த்³ராக்ஷாரஸஞ்ச நாபிவத் தஸ்மாத்³ யூயம்’ வத³த², பூ⁴தக்³ரஸ்தோயம்|
34 El Hijo del Hombre se fue de fiesta y ustedes dicen: Aquí hay un amante de la comida y el vino, un amigo de los publicanos y los pecadores.
தத: பரம்’ மாநவஸுத ஆக³த்யாகா²த³த³பிவஞ்ச தஸ்மாத்³ யூயம்’ வத³த², கா²த³க: ஸுராபஸ்²சாண்டா³லபாபிநாம்’ ப³ந்து⁴ரேகோ ஜநோ த்³ரு’ஸ்²யதாம்|
35 Mas la sabiduría es juzgada por todos sus hijos.
கிந்து ஜ்ஞாநிநோ ஜ்ஞாநம்’ நிர்தோ³ஷம்’ விது³: |
36 Y uno de los fariseos le pidió que comiera con él. Y él fue a la casa del fariseo y se sentó a la mesa.
பஸ்²சாதே³க: பி²ரூஸீ² யீஸு²ம்’ போ⁴ஜநாய ந்யமந்த்ரயத் தத: ஸ தஸ்ய க்³ரு’ஹம்’ க³த்வா போ⁴க்துமுபவிஷ்ட: |
37 Y había una mujer en la ciudad que era pecadora; y cuando tuvo noticias de que era un invitado en la casa del fariseo, tomó una botella de alabastro con perfume,
ஏதர்ஹி தத்பி²ரூஸி²நோ க்³ரு’ஹே யீஸு² ர்பே⁴க்தும் உபாவேக்ஷீத் தச்ச்²ருத்வா தந்நக³ரவாஸிநீ காபி து³ஷ்டா நாரீ பாண்ட³ரப்ரஸ்தரஸ்ய ஸம்புடகே ஸுக³ந்தி⁴தைலம் ஆநீய
38 Y entró y tomó su lugar detrás de él, cerca de sus pies, llorando, de modo que sus pies se lavaron con las lágrimas de sus ojos, y con su cabello los hizo secar, y besando sus pies ella colocó el perfume sobre ellos.
தஸ்ய பஸ்²சாத் பாத³யோ: ஸந்நிதௌ⁴ தஸ்யௌ ருத³தீ ச நேத்ராம்பு³பி⁴ஸ்தஸ்ய சரணௌ ப்ரக்ஷால்ய நிஜகசைரமார்க்ஷீத், ததஸ்தஸ்ய சரணௌ சும்பி³த்வா தேந ஸுக³ந்தி⁴தைலேந மமர்த³|
39 Cuando el fariseo en cuya casa estaba, lo vio, se dijo a sí mismo: Este hombre, si fuera profeta, sería consciente de qué clase de mujer es esta que le puso las manos encima, que es pecadora.
தஸ்மாத் ஸ நிமந்த்ரயிதா பி²ரூஸீ² மநஸா சிந்தயாமாஸ, யத்³யயம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ ப⁴வேத் தர்ஹி ஏநம்’ ஸ்ப்ரு’ஸ²தி யா ஸ்த்ரீ ஸா கா கீத்³ரு’ஸீ² சேதி ஜ்ஞாதும்’ ஸ²க்நுயாத் யத: ஸா து³ஷ்டா|
40 Y Jesús, respondiendo, dijo: Simón, tengo algo que decirte. Y él dijo: Maestro, continúa.
ததா³ யாஸு²ஸ்தம்’ ஜகா³த³, ஹே ஸி²மோந் த்வாம்’ ப்ரதி மம கிஞ்சித்³ வக்தவ்யமஸ்தி; தஸ்மாத் ஸ ப³பா⁴ஷே, ஹே கு³ரோ தத்³ வத³து|
41 Y él dijo: Dos hombres estaban en deuda con cierto hombre de negocios: uno tenía una deuda de quinientos denarios, y la otra de cincuenta.
ஏகோத்தமர்ணஸ்ய த்³வாவத⁴மர்ணாவாஸ்தாம்’, தயோரேக: பஞ்சஸ²தாநி முத்³ராபாதா³ந் அபரஸ்²ச பஞ்சாஸ²த் முத்³ராபாதா³ந் தா⁴ரயாமாஸ|
42 Cuando no pudieron hacer el pago, los liberó de sus deudas. ¿Cuál de ellos, ahora, tendrá mayor amor por él?
தத³நந்தரம்’ தயோ: ஸோ²த்⁴யாபா⁴வாத் ஸ உத்தமர்ணஸ்தயோ ர்ரு’ணே சக்ஷமே; தஸ்மாத் தயோர்த்³வயோ: கஸ்தஸ்மிந் ப்ரேஷ்யதே ப³ஹு? தத்³ ப்³ரூஹி|
43 Simón, en respuesta, dijo: Parece ser él, cuya deuda era mayor. Y él dijo: Tu decisión es correcta.
ஸி²மோந் ப்ரத்யுவாச, மயா பு³த்⁴யதே யஸ்யாதி⁴கம் ரு’ணம்’ சக்ஷமே ஸ இதி; ததோ யீஸு²ஸ்தம்’ வ்யாஜஹார, த்வம்’ யதா²ர்த²ம்’ வ்யசாரய: |
44 Y volviéndose a la mujer, le dijo a Simón: ¿Ves a esta mujer? Entré a tu casa; no me diste agua para mis pies, pero ella me lavó los pies con las lágrimas de sus ojos y los secó con su cabello.
அத² தாம்’ நாரீம்’ ப்ரதி வ்யாகு⁴ட்²ய ஸி²மோநமவோசத், ஸ்த்ரீமிமாம்’ பஸ்²யஸி? தவ க்³ரு’ஹே மய்யாக³தே த்வம்’ பாத³ப்ரக்ஷாலநார்த²ம்’ ஜலம்’ நாதா³: கிந்து யோஷிதே³ஷா நயநஜலை ர்மம பாதௌ³ ப்ரக்ஷால்ய கேஸை²ரமார்க்ஷீத்|
45 No me diste un beso, pero ella, desde el momento en que entré, ha seguido besándome los pies.
த்வம்’ மாம்’ நாசும்பீ³: கிந்து யோஷிதே³ஷா ஸ்வீயாக³மநாதா³ரப்⁴ய மதீ³யபாதௌ³ சும்பி³தும்’ ந வ்யரம்’ஸ்த|
46 No pusiste aceite sobre mi cabeza; mas ella puso perfume en mis pies.
த்வஞ்ச மதீ³யோத்தமாங்கே³ கிஞ்சித³பி தைலம்’ நாமர்தீ³: கிந்து யோஷிதே³ஷா மம சரணௌ ஸுக³ந்தி⁴தைலேநாமர்த்³தீ³த்|
47 Y así te digo, ella tendrá perdón por su gran número de pecados que son muchos, por su gran amor; pero el que tiene poca necesidad de perdón, da poco amor.
அதஸ்த்வாம்’ வ்யாஹராமி, ஏதஸ்யா ப³ஹு பாபமக்ஷம்யத ததோ ப³ஹு ப்ரீயதே கிந்து யஸ்யால்பபாபம்’ க்ஷம்யதே ஸோல்பம்’ ப்ரீயதே|
48 Y él le dijo a ella: Tus tus pecados te son perdonados.
தத: பரம்’ ஸ தாம்’ ப³பா⁴ஷே, த்வதீ³யம்’ பாபமக்ஷம்யத|
49 Y los que estaban sentados a la mesa con él, se dijeron a sí mismos: ¿Quién es éste que perdona pecados?
ததா³ தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ யே போ⁴க்தும் உபவிவிஸு²ஸ்தே பரஸ்பரம்’ வக்துமாரேபி⁴ரே, அயம்’ பாபம்’ க்ஷமதே க ஏஷ: ?
50 Y dijo a la mujer: Por tu fe tienes la salvación; ve en paz.
கிந்து ஸ தாம்’ நாரீம்’ ஜகா³த³, தவ விஸ்²வாஸஸ்த்வாம்’ பர்ய்யத்ராஸ்த த்வம்’ க்ஷேமேண வ்ரஜ|
