< Levítico 23 >

1 Y él Señor dijo a Moisés:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
2 Di a los hijos de Israel: Estas son las fiestas dedicadas al Señor, que llamaran reuniones santas: estas son mis fiestas.
Lea ki he fānau ʻa ʻIsileli, ʻo pehē kiate kinautolu, Ko e ngaahi kātoanga kia Sihova, ʻaia te mou fakahā ko e ngaahi fakataha māʻoniʻoni, ʻio, ko ʻeku ngaahi kātoanga ʻaʻaku ia.
3 En seis días se puede trabajar; pero el séptimo día es un día especial de descanso, un tiempo para la adoración; no pueden hacer ningún tipo de trabajo: es un día de reposo para el Señor donde quiera que estén viviendo.
Ko e ʻaho ʻe ono ʻe fai ai ʻae ngāue: ka ko hono fitu ʻoe ʻaho ko e Sāpate mālōlō ia, ko e fakataha māʻoniʻoni; ʻoua naʻa mou fai ai ha ngāue ʻe taha; he ko e ʻaho tapu ia ʻo Sihova ʻi homou ngaahi fale kotoa pē.
4 Estas son las fiestas dedicadas al Señor, los días santos de adoración que mantendrás en sus horarios regulares.
Ko e ngaahi kātoanga eni ʻa Sihova, ʻio, ʻae ngaahi kātoanga māʻoniʻoni, ʻaia te mou fanongonongo ʻi honau ngaahi faʻahitaʻu.
5 En el primer mes, el día catorce del mes al anochecer, es la Pascua del Señor;
‌ʻI he efiafi ʻo hono hongofulu ma fā ʻoe[ʻaho ]ʻoe ʻuluaki māhina, ko e Lakaatu ʻo Sihova ia.
6 Y a los quince días del mismo mes es la fiesta del pan sin levadura; Durante siete días, que tu alimento sea pan sin levadura.
Pea ʻi hono hongofulu ma nima ʻoe ʻaho ʻi he māhina ko ia, ko e kātoanga kai mā taʻefakalēvani kia Sihova; ke mou kai mā taʻefakalēvani ʻi he ʻaho ʻe fitu.
7 El primer día tendrán una reunión santa; Ustedes no pueden hacer ningún tipo de trabajo de campo.
Ke mou fai ʻae fakataha māʻoniʻoni ʻi he ʻuluaki ʻaho: ʻoua naʻa fai ha ngāue faʻiteliha ʻi ai.
8 Y cada día, durante siete días, darán un holocausto al Señor; y en el séptimo día habrá una reunión santa; Ustedes no pueden hacer trabajo de campo.
Ka mou ʻatu ʻae feilaulau kuo ngaohi ʻaki ʻae afi kia Sihova ʻi he ʻaho ʻe fitu: ko hono fitu ʻoe ʻaho ko e kātoanga māʻoniʻoni; ʻoua naʻa mou fai ha ngāue faʻiteliha ʻi ai.
9 Y él dijo a Moisés:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
10 Di a los hijos de Israel: Cuando hayan entrado a la tierra que les daré, y que hayan cosechado su grano de sus campos, tomen algunos de los primeros frutos del grano al sacerdote;
Lea ki he fānau ʻa ʻIsileli, ʻo pehē kiate kinautolu, ʻOka mou ka hoko atu ki he fonua ʻoku ou foaki kiate kimoutolu, pea ʻoku mou tuʻusi hono ngaahi fua, te mou toki ʻomi ʻae faluku ʻe taha ʻoe ʻuluaki fua ʻo hoʻo ngoue ki he taulaʻeiki:
11 Y que sea mecido el manojo de grano delante del Señor, para que sean aceptados; Al día siguiente del sábado, el sacerdote lo aceptará.
Pea ʻe taʻaloʻalo ʻaki ʻe ia ʻae faluku ʻoe koane ʻi he ʻao ʻo Sihova, ke maʻu ia koeʻuhi ko koe: ʻi he pongipongi ʻi he hili ʻae Sāpate ʻe taʻaloʻalo ʻaki ia ʻe he taulaʻeiki.
12 Y en el día que presentes él manojo del grano, darás un cordero macho del primer año, sin ningún defecto, como una ofrenda quemada al Señor.
Pea te mou ʻatu ʻi he ʻaho ko ia ʻoku mou taʻaloʻalo ʻaki ʻae faluku ʻoe koane, ʻae lami tangata taʻehanomele ʻi hono ʻuluaki taʻu, ko e feilaulau tutu kia Sihova.
13 Y que la ofrenda de la comida sea con dos décimas partes de un efa de flor de harina mezclada con aceite, una ofrenda quemada al Señor en olor grato; y la ofrenda de la bebida debe ser de vino, la cuarta parte de un hin.
Pea ko e feilaulau meʻakai ʻo ia ko e oma ʻe ua ʻoe mahoaʻa lelei mo e lolo, ko e feilaulau kuo ngaohi ʻaki ʻae afi kia Sihova, ko e meʻa namu kakala; pea ko e feilaulau inu ʻo ia ko e uaine, ko hono fā ʻoe vahe ʻoe hini.
14 Y no pueden tomar pan, grano seco o grano fresco como alimento hasta el mismo día en que haya dado la ofrenda a su Dios: esta es una regla para siempre a través de todas sus generaciones, dondequiera que vivan.
Pea ʻe ʻikai te mou kai ʻae mā pe ko e uite tunu, pe ko e fua mata, kaeʻoua ke hokosia ʻae ʻaho ko ia ʻoku mou ʻomi ai ha feilaulau ki homou ʻOtua: ko e fekau fai maʻu ia ʻi homou ngaahi toʻutangata ʻi homou ngaahi nofoʻanga kotoa pē.
15 Y que sean contadas siete semanas completas desde el día después del sábado, el día en que dan el grano para la ofrenda mecida;
Pea ke mou lau kiate kimoutolu mei he pongipongi ʻi he hili ʻae Sāpate, mei he ʻaho naʻa mou ʻomi ai ʻae faluku ʻoe feilaulau ke taʻaloʻalo ʻaki; ʻe kātoa ʻae Sāpate ʻe fitu:
16 Sean contados cincuenta días, hasta el día después del séptimo sábado; entonces deben dar una nueva ofrenda de trigo nuevo al Señor.
‌ʻIo, ʻo hoko mo e pongipongi ʻi he hili hono fitu ʻoe Sāpate ke mou lau ʻae ʻaho ʻe nimangofulu; pea ke mou ʻatu ʻae feilaulau foʻou ʻoe meʻakai kia Sihova.
17 Llevarán de sus casas dos tortas de pan, hechas de una quinta parte de un efa de la mejor harina, cocinada con levadura, para ser mecida como primicias al Señor.
Ke mou ʻomi mei homou ngaahi fale ʻae foʻi mā taʻaloʻalo ʻe ua ʻoe oma ʻe ua: ʻe ngaohi ʻaki ia ʻae mahoaʻa lelei; ʻe taʻo ia mo e lēvani; ko e ʻuluaki fua ia kia Sihova.
18 Y con el pan, toma siete corderos del primer año, sin defectos, y un becerro y dos carneros, serán una ofrenda quemada al Señor, con su ofrenda de comida y sus ofrendas de bebida, una ofrenda quemada de un olor grato al Señor.
Pea ke mou ʻatu fakataha mo e mā ʻae lami ʻe fitu taʻehanaumele, ʻi he ʻuluaki taʻu, mo e pulu mui ʻe taha, mo e sipitangata ʻe ua: ko e feilaulau tutu ia kia Sihova, fakataha mo ʻenau ngaahi feilaulau meʻakai, mo e feilaulau inu, ʻio, ko e feilaulau kuo ngaohi ʻaki ʻae afi, ko e meʻa namu kakala kia Sihova.
19 Y deben dar un macho cabrío por una ofrenda por el pecado y dos corderos del primer año por la ofrenda de paz.
Pea ke mou feilaulau ʻaki ʻae ʻuhikiʻi kosi ʻe taha ko e feilaulau maʻae angahala, mo e lami ʻe ua ʻoe ʻuluaki taʻu ko e feilaulau fakamelino.
20 Y estos serán mecidos por el sacerdote, con el pan de las primicias, como ofrenda al Señor, con los dos corderos; serán santos para el sacerdote del Señor.
Pea ʻe taʻaloʻalo ʻaki ia ʻe he taulaʻeiki fakataha mo e mā ʻoe ʻuluaki fua, mo e ongo lami ko e feilaulau taʻaloʻalo ʻi he ʻao ʻo Sihova; ʻe māʻoniʻoni ia kia Sihova maʻae taulaʻeiki.
21 Y el mismo día, celebrarán una reunión santa para ustedes; no puede realizar ningún trabajo de campo ese día; es una regla para siempre a través de todas sus generaciones, dondequiera que estén viviendo.
Pea ke mou fanongonongo ʻi he ʻaho pe ko ia, ke ʻiate kimoutolu ia ko e fakataha māʻoniʻoni; ʻoua naʻa mou fai ha ngāue faʻiteliha ʻi ai: ko e fekau fai maʻu ia ʻi homou ngaahi fale nofoʻanga kotoa pē ʻi homou toʻutangata kotoa pē.
22 Y cuando llegue el tiempo de cosechar, no permitan que se corte todo el grano en los bordes del campo, y no tome el grano que se ha caído en el campo; que sea para los pobres y para los extranjeros: Yo soy el Señor, tu Dios.
Pea ʻoka ke ka tuʻusi ʻae ngaahi fua ʻo ho fonua, ʻo ʻikai te ke fetuku ke ʻosi mei he ngaahi tuliki ʻo hoʻo ngoue ʻoka ke ka tuʻusi ia, pea ʻe ʻikai te ke tānaki ʻae toenga ʻo hoʻo fua: ka te ke tuku ia ki he masiva, pea ki he muli: Ko au ko Sihova ko homou ʻOtua.
23 Y Él Señor dijo a Moisés:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
24 Di a los hijos de Israel: En el séptimo mes, el primer día del mes, que haya un día especial de descanso para ustedes, un día de memoria, convocando por el soplar de trompetas, una reunión para rendir culto.
Lea ki he fānau ʻa ʻIsileli, ʻo pehē, ʻI hono fitu ʻoe māhina, ʻi he ʻuluaki [ʻaho ]ʻoe māhina, ʻe ʻiate kimoutolu ʻae Sāpate, ko e fakamanatu ʻoe ifi meʻa lea, ko e fakataha māʻoniʻoni.
25 No hagan trabajos de campo y den al Señor una ofrenda quemada.
‌ʻE ʻikai te mou fai ha ngāue faʻiteliha ʻi ai: ka te mou ʻatu ʻae feilaulau kuo ngaohi ʻaki ʻae afi kia Sihova.
26 Y él Señor dijo a Moisés:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
27 El décimo día de este séptimo mes es el día para quitar el pecado; Que sea un día santo de adoración, deben guardarse del placer y dar al Señor una ofrenda quemada.
‌ʻI hono hongofulu foki ʻoe [ʻaho ]ʻo hono fitu ʻoe māhina ni ʻe ai ʻae ʻaho ʻoe fakalelei: ko e ʻaho ia ʻoe fakataha māʻoniʻoni kiate kimoutolu; pea ke mou fakamamahi homou laumālie, pea ʻatu ha feilaulau kuo ngaohi ʻaki ʻae afi kia Sihova.
28 Y en ese día no harán ningún tipo de trabajo, porque es un día de quitar el pecado para que sean perdonados delante del Señor su Dios.
Pea ʻe ʻikai te mou fai ha ngāue ʻi he ʻaho ko ia: he ko e ʻaho ia ʻoe fakalelei, ke fai ai ʻae fakalelei maʻamoutolu ʻi he ʻao ʻo Sihova ko homou ʻOtua.
29 Para cualquier persona, quienquiera que sea, que no se afligiera ese día, será eliminado de su pueblo.
He ko ia ʻoku ʻikai fakamamahiʻi ia ʻi he ʻaho ko ia, ʻe motuhi ia mei hono kakai.
30 Y si cualquier persona, quienquiera que sea, en ese día hace algún tipo de trabajo, le enviaré la destrucción de entre su pueblo.
Pea ko ia ʻe fai ha ngāue ʻi he ʻaho ko ia, te u tāmateʻi ia mei hono kakai.
31 No pueden hacer ningún tipo de trabajo; esta es un orden para siempre a través de todas sus generaciones, dondequiera que estén viviendo.
‌ʻE ʻikai te mou fai ha momoʻi ngāue; ko e fekau fai maʻu ia ʻi homou ngaahi toʻutangata ʻi homou ngaahi nofoʻanga kotoa pē.
32 Que este sea un día de reposo especial para ustedes, y absténganse de todo placer; en el noveno día del mes, al caer la noche de la tarde a la noche, que se guarde este sábado.
‌ʻE ʻiate kimoutolu ia ko e Sāpate ʻoe mālōlō, pea te mou fakamamahi homou laumālie: ʻi hono hiva ʻoe[ʻaho ]ʻoe māhina ʻi he efiafi, mei he efiafi ʻo aʻu ki he efiafi, ke mou tauhi homou Sāpate.
33 Y él Señor dijo a Moisés:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
34 Di a los hijos de Israel: El día quince de este mes séptimo, que la fiesta de los tabernáculos que celebren durante siete días al Señor.
Lea ki he fānau ʻa ʻIsileli, ʻo pehē, Ko hono hongofulu ma nima ʻoe [ʻaho ]ʻa hono fitu ʻoe māhina ni ʻe hoko ia ko e kātoanga kia Sihova ʻoe ngaahi fale fehikitaki, ʻi he ʻaho ʻe fitu.
35 El primer día habrá una reunión santa. No hagan trabajo de campo.
‌ʻI he ʻuluaki ʻaho ke mou fai ʻae fakataha māʻoniʻoni; ʻoua naʻa mou fai ha ngāue faʻiteliha ʻi ai.
36 Todos los días durante siete días da una ofrenda encendida al Señor; y en el octavo día habrá una reunión santa, cuando darás una ofrenda quemada al Señor. Este es un día santo especial, no puede hacer trabajo de campo ese día.
Ko e ʻaho ʻe fitu ke mou ʻatu ai ʻae feilaulau kuo ngaohi ʻaki ʻae afi kia Sihova: ʻi hono valu ʻoe ʻaho ke mou fai ʻae fakataha māʻoniʻoni: pea te mou ʻatu ʻae feilaulau kuo ngaohi ʻaki ʻae afi kia Sihova: ko e fakataha mamalu: pea ʻe ʻikai te mou fai ha ngāue faʻiteliha ʻi ai.
37 Estas son las fiestas especiales del Señor, que deben ser guardadas por ustedes como días santos de adoración, para hacer una ofrenda por fuego al Señor; una ofrenda quemada, una ofrenda de comida, una ofrenda de sacrificio y ofrendas de bebida; cada uno en su día especial;
Ko e ngaahi kātoanga eni ʻa Sihova, ʻaia ke mou fakahā ko e ngaahi fakataha māʻoniʻoni, ke ʻatu ai ʻae feilaulau kuo ngaohi ʻaki ʻae afi kia Sihova, ko e feilaulau tutu, mo e feilaulau meʻakai, mo e feilaulau meʻainu, taki taha pe ʻi hono ʻaho:
38 Además de los sábados del Señor, y además de las cosas que dan y los juramentos que hacen y las ofrendas voluntarias al Señor.
Kaeʻumaʻā foki ʻae ngaahi Sāpate ʻo Sihova, pea mo hoʻomou ngaahi foaki, mo hoʻomou ngaahi fuakava, mo e ngaahi feilaulau ʻoku fai loto lelei pe, ʻaia ʻoku mou foaki kia Sihova.
39 Pero a los quince días del séptimo mes, cuando hayan obtenido todos los frutos de la tierra, celebrarán la fiesta del Señor durante siete días. El primer día será un día de reposo y el octavo día lo mismo.
Pea ʻi hono hongofulu ma nima foki ʻoe ʻaho ʻi hono fitu ʻoe māhina, hili hoʻomou tānaki ʻae fua ʻoe fonua, ke mou fai ha kātoanga kia Sihova ʻi he ʻaho ʻe fitu: ko hono ʻuluaki ʻaho, ko e Sāpate ia, pea ko hono valu ʻoe ʻaho ʻe Sāpate mo ia.
40 En el primer día, tome el fruto de los mejores árboles, ramas de palmeras y ramas de árboles gruesos y árboles de la ribera, y regocíjense ante el Señor durante siete días.
Pea te mou fili ʻekimoutolu ʻae ngaahi vaʻa ʻoe ʻakau matamatalelei, ʻae ngaahi vaʻa ponga, mo e ngaahi vaʻa ʻoe ʻakau lalahi, mo e ngaahi uilou ʻoe vaitafe; pea te mou fiefia ʻi he ʻao ʻo Sihova ko homou ʻOtua ʻi he ʻaho ʻe fitu.
41 Y que esta fiesta se mantenga delante del Señor durante siete días al año: es una regla para siempre de generación en generación; en el séptimo mes que se conserve.
Pea ke mou tauhi ia ko e kātoanga kia Sihova ʻi he ʻaho ʻe fitu ʻi he taʻu. Ko e fekau fai maʻu ia ʻi homou ngaahi toʻutangata: ke mou fai ia ʻi hono fitu ʻoe māhina.
42 Durante siete días vivirán en tiendas de campaña; todos aquellos que son israelitas de nacimiento deben hacer de las tiendas sus lugares de vida.
Ke mou nofo ʻi he ngaahi fale louʻakau ʻi he ʻaho ʻe fitu; ko kinautolu kotoa pē kuo fanauʻi ko e ʻIsileli ʻe nofo ia ʻi he fale louʻakau:
43 Para que las generaciones futuras puedan tener en cuenta cómo les di las tiendas de los hijos de Israel como lugares de vida cuando los saqué de la tierra de Egipto. Yo soy el Señor, tu Dios.
Koeʻuhi ke ʻilo ʻe homou ngaahi toʻutangata naʻaku puleʻi ʻae fānau ʻa ʻIsileli ke nofo ʻi he ngaahi fale fehikitaki, ʻi heʻeku ʻomi ʻakinautolu mei he fonua ko ʻIsipite: Ko au ko Sihova ko homou ʻOtua.
44 Y Moisés les explicó claramente a los hijos de Israel las órdenes acerca de las fiestas especiales dedicadas al Señor.
Pea naʻe fakahā ʻe Mōsese ki he fānau ʻa ʻIsileli ʻae ngaahi kātoanga ʻa Sihova.

< Levítico 23 >