Lamentaciones 5
1 Ten en mente, oh Señor, lo que nos ha llegado; toma nota y ve nuestra vergüenza.
Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
2 Nuestra herencia se entrega a los hombres extranjeros, nuestras casas a aquellos que no son nuestros compatriotas.
Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
3 Somos hijos sin padres, nuestras madres son como viudas.
Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
4 Pagamos dinero por un vaso de agua, obtenemos nuestra madera por un precio.
Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
5 Nuestros atacantes están sobre nuestros cuellos; vencidos con cansancio, no tenemos descanso.
Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
6 Hemos dado nuestras manos a los egipcios y a los asirios para que podamos tener suficiente pan.
Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
7 Nuestros padres fueron pecadores y están muertos; y el peso de su maldad está sobre nosotros.
Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
8 Los siervos gobiernan sobre nosotros, y no hay nadie que nos libere de sus manos.
Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
9 Ponemos nuestras vidas en peligro para obtener nuestro pan, enfrentándonos a la espada del desierto.
Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
10 Nuestra piel se calienta como un horno, debido a la fiebre que nos causa la necesidad de alimentos.
Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
11 Tomaron por la fuerza a las mujeres en Sión, a las vírgenes en las ciudades de Judá.
Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
12 Los príncipes fueron colgados de las manos; los rostros de los ancianos no fueron honrados.
Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
13 Los jóvenes trituraban el grano y los niños caían bajo el peso de la leña.
Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
14 Los ancianos ya no están sentados en la puerta, y la música de los jóvenes ha llegado a su fin.
Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
15 El gozo de nuestros corazones ha terminado; Nuestro baile se transforma en dolor.
Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
16 La corona ha sido quitada de nuestra cabeza; el dolor es nuestro, porque somos pecadores.
Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
17 Por esto nuestros corazones son débiles; por estas cosas nuestros ojos son oscuros;
Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
18 Por la montaña de Sión que es una ruina; los chacales van y vienen.
Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
19 Tú, oh Señor, estás sentado como Rey para siempre; El asiento de tu poder es de generación en generación.
Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
20 ¿Por qué te olvidarás de nosotros para siempre? ¿Por qué has estado alejado de nosotros durante tanto tiempo?
Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
21 Haz que volvamos a ti, Señor, y volveremos; Renueva nuestros días como en el pasado.
Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
22 Pero nos has rechazado por completo; Estás lleno de ira contra nosotros.
Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
