< Lamentaciones 3 >

1 Soy el hombre que ha visto aflicción bajo la vara de su ira.
Ko ahau te tangata kua kite i te pouri, he mea na te rakau o tona riri.
2 Por él he sido llevado a la oscuridad donde no hay luz.
I arahina e ia, i meinga kia haere i te pouri, kahore i te marama.
3 Verdaderamente contra mí, su mano se ha vuelto una y otra vez todo el día.
He pono kua tahuri mai ia ki ahau, kua anga mai tona ringa ki ahau, a pau noa te ra.
4 Mi carne y mi piel han sido envejecidas por él y quebrantó mis huesos.
Kua meinga nei e ia oku kikokiko me toku kiri kia rite ki o te koroheke, mangungu kau i a ia oku wheua.
5 Él ha levantado una pared contra mí, encerrándome con una amarga pena.
Kua hanga e ia he patu moku; karapotia ana ahau ki te wai kawa, ki te raruraru.
6 Él me ha mantenido en lugares oscuros, como aquellos que han estado muertos hace mucho tiempo.
Kua meinga ahau e ia kia noho ki nga wahi pouri, kia pera me te hunga kua mate noa ake.
7 Me ha cercado un muro, de modo que no puedo salir; Él ha hecho grande el peso de mi cadena.
Kua oti ahau te taiepa mai e ia, te puta atu ahau; kua meinga e ia toku mekameka kia taimaha.
8 Incluso cuando envío un grito de auxilio, él mantiene mi oración en secreto.
Ae ra, i ahau e karanga ana, e hamama ana kia awhinatia, ka araia mai e ia taku inoi.
9 . Ha levantado un muro de piedras cortadas sobre mis caminos, torció mis caminos.
Kua oti ano oku ara te taiepa mai e ia ki te kohatu tarai, whakakopikopikoa ake e ia oku ara.
10 Él es como un oso esperándome, como un león en lugares secretos.
Ko tona rite ki ahau kei te pea e whanga ana, kei te raiona i nga wahi ngaro.
11 Por él, mis caminos se desviaron y me hicieron pedazos; me han asolado.
Whakangaua ketia ana e ia oku ara, haehaea putia iho ahau; meinga ana ahau e ia kia noho kau noa iho.
12 Con su arco inclinado, me ha hecho la marca de sus flechas.
Kua whakapikoa e ia tana kopere, a whakaturia ake ahau e ia hei koperenga pere.
13 Él ha soltado sus flechas en las partes más internas de mi cuerpo.
Kua meinga e ia nga pere o tana papa pere kia ngoto ki oku whatumanawa.
14 Me he convertido en la burla de todos los pueblos; Soy él objeto de su burla todo el día.
Kua waiho ahau hei katanga ma toku iwi katoa; hei waiata ma ratou a pau noa te ra.
15 Él ha hecho de mi vida nada más que dolor, amarga es la bebida que me ha dado.
Kua whakakiia ahau e ia ki nga mea kawa, whakainumia rawatia ana ahau e ia ki te taru kawa.
16 Por él, mis dientes se rompieron con piedras trituradas, y me cubrió de ceniza.
Kua whatiwhatiia ano hoki e ia oku niho ki te kirikiri, hipokina ana ahau e ia ki te pungarehu.
17 Mi alma es enviada lejos de la paz, no tengo más recuerdos del bien.
Kua nekehia atu e koe toku wairua kei tata ki te rangimarie; i wareware ahau ki te pai.
18 Y dije: Mi fuerza ha perecido, y mi esperanza en él Señor.
Ki tonu ake ahau, kua pirau toku kaha, kahore he tumanakohanga maku ki a Ihowa.
19 Ten en cuenta mi aflicción, mi vagar, el ajenjo y la amargura.
Mahara ki toku ngakau mamae, ki toku pouri, ki te taru kawa, ki te wai kawa.
20 Mi alma aún guarda el recuerdo de ellos; y se humilla dentro de mí.
Maharahara tonu toku wairua ki a ratou, piko tonu iho i roto i ahau.
21 Esto lo tengo en mente, y por eso tengo esperanza.
E whakahokia ake ana tenei e ahau ki toku ngakau, koia i tumanako ai ahau.
22 Es a través del amor del Señor que no hemos llegado a la destrucción, porque sus misericordias no tienen límites.
He mahi tohu na Ihowa te poto ai tatou, he kore no ana mahi aroha e mutu.
23 Son nuevas cada mañana; grande es su fidelidad.
E hou tonu ana ratou i tenei ata, i tenei ata; he nui tou pono.
24 Me dije: El Señor es mi herencia; y por eso tendré esperanza en él.
Ko Ihowa te wahi moku, e ai ta toku wairua; no reira ka tumanako ahau ki a ia.
25 El Señor es bueno para los que lo esperan, para el alma que lo está buscando.
He pai a Ihowa ki te hunga e tumanako ana ki a ia, ki te wairua e rapu ana i a ia.
26 Es bueno seguir esperando y esperando tranquilamente la salvación del Señor.
He pai ano kia tumanako te tangata, kia tatari marie hoki ki ta Ihowa whakaora.
27 Es bueno que un hombre se someta al yugo cuando es joven.
He pai ano mo te tangata kia amohia e ia te ioka i tona tamarikitanga.
28 Déjalo que se siente solo, sin decir nada, porque él Señor se lo ha puesto.
Me noho ia, tona kotahi, me whakarongo puku hoki, no te mea nana i uta ki a ia.
29 Que ponga su boca en el polvo, si por casualidad puede haber esperanza.
Me tuku e ia tona mangai ki te puehu; mehemea pea tera he tumanakohanga.
30 Vuelva su rostro hacia el que le da golpes; que se llene de vergüenza.
Me hoatu e ia tona paparinga ki te tangata e papaki ana i a ia: kia ki tonu ia i te tawai.
31 Porque el Señor no da para siempre al hombre.
E kore hoki e mau tonu ta Ihowa panga:
32 Porque aunque él envíe dolor, aun así tendrá lástima en toda la medida de su amor.
Ahakoa whakapouri ia, ka aroha ano ia, ka rite ki te nui o tana mahi tohu.
33 Porque no le agrada afligir y causar dolor a los hijos de los hombres.
Kahore hoki ona ngakau whiu, whakapouri ranei, i nga tama a te tangata.
34 Aplastar bajo sus pies a todos los prisioneros de la tierra,
Ko te kuru i nga herehere katoa o te whenua ki raro i ona waewae;
35 Privar del derecho de un hombre ante el Altísimo.
Ko te whakapeau ke i te tika o te tangata ina whakawakia i te aroaro o te Runga Rawa;
36 Defraudar a un hombre en su demanda, el Señor no le place.
Ko te whakariro ke i ta te tangata ina totohe, e kore tena e whakapaingia e te Ariki.
37 ¿Quién puede decir una cosa y darle efecto si no ha sido ordenado por el Señor?
Ko wai tenei hei ki mai, a ka oti, i te mea kihai i whakahaua e te Ariki?
38 ¿No sale mal y bien de la boca del Altísimo?
He teka ianei e puta mai ana te kino me te pai i roto i te mangai o te Runga Rawa?
39 ¿Qué protesta puede hacer un hombre vivo, incluso un hombre sobre el castigo de su pecado?
He aha te tangata ora i amuamu ai, te tangata ina whiua mo ona hara?
40 Hagamos una reflexión pongamos a prueba nuestros caminos, volviéndonos nuevamente al Señor;
E rapu tatou, e kimi i o tatou ara, a ka tahuri ano ki a Ihowa.
41 Levantando nuestros corazones con nuestras manos a Dios en los cielos.
Kia ara atu o tatou ngakau me o tatou ringa ki te Atua i te rangi.
42 Hemos hecho lo malo y hemos ido contra tu ley; No hemos tenido tu perdón.
I he matou, i whakakeke; kihai ano koe i muru i to matou he.
43 Cubriéndonos con ira, nos perseguiste, has matado, no perdonado;
Kua hipokina nei e koe ki te riri, tukinotia ana matou e koe: tukitukia ana e koe, kihai ano i tohungia e koe.
44 Cubriéndose con una nube, para que la oración no pase.
Hipokina ana e koe he kapua ki a koe, kei puta atu ta matou inoi.
45 Nos has hecho como basura y desecho entre los pueblos.
Kua meinga matou e koe hei paru tahinga, hei mea akiri i waenga i nga iwi.
46 Las bocas de todos nuestros enemigos se abren contra nosotros.
Kua hamama mai nga mangai o o matou hoariri katoa ki a matou.
47 El temor y trampas han venido sobre nosotros, desolación y destrucción.
Ko te wehi, ko te rua, kua tae mai kei a matou, te whakamoti me te wawahi.
48 Ríos de agua corren de mis ojos, por la destrucción de la hija de mi pueblo.
Kei te tarere nei nga awa wai i toku kanohi, mo te wawahanga o te tamahine a toku iwi.
49 Mis ojos están llorando sin parar, no tienen descanso,
Maturuturu ana te wai i toku kanohi, kahore hoki e mutu, te ai he pariratanga,
50 Hasta que el Señor nos mire, hasta que vea mi problema desde cielo.
Kia titiro mai ra ano a Ihowa, kia kite mai ra ano ia i runga i te rangi.
51 Mis ojos contristaron mi alma, por lo ocurrido a las hijas de mi pueblo.
E meatia iho ana toku ngakau e toku kanohi, mo nga tamahine katoa o toku pa.
52 Los que están contra mí sin causa me persiguen como si fuera un pájaro;
Kua whaia kinotia ahau ano he manu e ratou, e te hunga e hoariri ana ki ahau, kahore he take.
53 Han puesto fin a mi vida en la prisión, pusieron piedra sobre mi.
Ngaro iho i a ratou toku ara i roto i te poka, kua maka e ratou he kohatu ki runga ki ahau.
54 Aguas cubrieron mi cabeza; Dije, estoy muerto.
I rere nga wai i runga i toku mahunga: i mea ahau, kua motuhia ketia ahau.
55 Estaba orando a tu nombre, oh Señor, desde la prisión más baja.
I karanga ahau ki tou ingoa, e Ihowa, i roto i te poka i raro rawa.
56 Mi voz vino a ti; Que no se te cierre el oído a mi clamor, a mi llanto.
I rongo koe ki toku reo; kaua e huna tou taringa ki te tanga o toku manawa, ki taku karanga.
57 Llegaste el día en que te hice mi oración: dijiste: No temas.
I whakatata mai koe i te ra i karanga ai ahau ki a koe; i ki mai koe, Kaua e wehi.
58 Oh Señor, has tomado la causa de mi alma, has salvado mi vida.
Kua tohea e koe, e te Ariki, nga tohe a toku wairua; kua hokona e koe toku ora.
59 Oh Señor, has visto mi mal; sé juez en mi causa.
Kua kite koe, e Ihowa, i te he i mahia ki ahau: mau e whakarite taku whakawa.
60 Has visto todas las malas recompensas que me han enviado, y todos sus planes contra mí.
Kua kite koe i to ratou mauahara katoa, i o ratou whakaaro katoa moku.
61 Sus amargas palabras han llegado a tus oídos, oh Señor, y todos sus planes contra mí;
Kua rongo koe ki ta ratou tawai, e Ihowa, ki o ratou whakaaro katoa moku;
62 Los labios de los que subieron contra mí, y sus pensamientos contra mí todo el día.
Ki nga ngutu o te hunga i whakatika mai ki ahau, ki ta ratou tikanga moku, a pau noa te ra.
63 Toman nota de ellos cuando están sentados y cuando se levanten; Yo soy su objeto de burla.
Tirohia mai to ratou nohoanga iho, to ratou whakatikanga ake; ko ahau te waiatatia nei e ratou.
64 Les darás su recompensa, Señor, respondiendo a la obra de sus manos.
Hoatu he utu ki a ratou, e Ihowa, kia rite ki te mahi a o ratou ringa.
65 Dejarás que sus corazones se endurezcan con tu maldición sobre ellos.
Hoatu ki a ratou he ngakau pakeke, tau kanga ki a ratou.
66 Irás tras ellos con ira y les pondrás fin desde debajo de los cielos del Señor.
Whaia ratou i runga i te riri, whakangaromia atu ratou i raro i nga rangi o Ihowa.

< Lamentaciones 3 >