< Lamentaciones 3 >
1 Soy el hombre que ha visto aflicción bajo la vara de su ira.
Εγώ είμαι ο άνθρωπος, όστις είδον θλίψιν από της ράβδου του θυμού αυτού.
2 Por él he sido llevado a la oscuridad donde no hay luz.
Με ώδήγησε και έφερεν εις σκότος και ουχί εις φως.
3 Verdaderamente contra mí, su mano se ha vuelto una y otra vez todo el día.
Ναι, κατ' εμού εστράφη· κατ' εμού έστρεψε την χείρα αυτού όλην την ημέραν.
4 Mi carne y mi piel han sido envejecidas por él y quebrantó mis huesos.
Επαλαίωσε την σάρκα μου και το δέρμα μου· συνέτριψε τα οστά μου.
5 Él ha levantado una pared contra mí, encerrándome con una amarga pena.
Ωικοδόμησε κατ' εμού και με περιεκύκλωσε χολήν και μόχθον.
6 Él me ha mantenido en lugares oscuros, como aquellos que han estado muertos hace mucho tiempo.
Με εκάθισεν εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιωνίους.
7 Me ha cercado un muro, de modo que no puedo salir; Él ha hecho grande el peso de mi cadena.
Με περιέφραξε, διά να μη εξέλθω· εβάρυνε τας αλύσεις μου.
8 Incluso cuando envío un grito de auxilio, él mantiene mi oración en secreto.
Έτι και όταν κράζω και αναβοώ, αποκλείει την προσευχήν μου.
9 . Ha levantado un muro de piedras cortadas sobre mis caminos, torció mis caminos.
Περιέφραξε με πελεκητούς λίθους τας οδούς μου, εστρέβλωσε τας τρίβους μου.
10 Él es como un oso esperándome, como un león en lugares secretos.
Έγεινεν εις εμέ άρκτος ενεδρεύουσα, λέων εν αποκρύφοις.
11 Por él, mis caminos se desviaron y me hicieron pedazos; me han asolado.
Παρέτρεψε τας οδούς μου και με κατεσπάραξε, με κατέστηαεν ηφανισμένην.
12 Con su arco inclinado, me ha hecho la marca de sus flechas.
Ενέτεινε το τόξον αυτού και με έστησεν ως σκοπόν εις βέλος.
13 Él ha soltado sus flechas en las partes más internas de mi cuerpo.
Ενέπηξεν εις τα νεφρά μου τα βέλη της φαρέτρας αυτού.
14 Me he convertido en la burla de todos los pueblos; Soy él objeto de su burla todo el día.
Έγεινα γέλως εις πάντα τον λαόν μου, άσμα αυτών όλην την ημέραν.
15 Él ha hecho de mi vida nada más que dolor, amarga es la bebida que me ha dado.
Με εχόρτασε πικρίαν· με εμέθυσεν αψίνθιον.
16 Por él, mis dientes se rompieron con piedras trituradas, y me cubrió de ceniza.
Και συνέτριψε τους οδόντας μου με χάλικας· με εκάλυψε με σποδόν.
17 Mi alma es enviada lejos de la paz, no tengo más recuerdos del bien.
Και απέσπρωξα, από ειρήνης την ψυχήν μου· ελησμόνησα το αγαθόν.
18 Y dije: Mi fuerza ha perecido, y mi esperanza en él Señor.
Και είπα, Απωλέσθη η δύναμίς μου και η ελπίς μου υπό του Κυρίου.
19 Ten en cuenta mi aflicción, mi vagar, el ajenjo y la amargura.
Ενθυμήθητι την θλίψιν μου και την έξωσίν μου, το αψίνθιον και την χολήν.
20 Mi alma aún guarda el recuerdo de ellos; y se humilla dentro de mí.
Η ψυχή μου ενθυμείται ταύτα ακαταπαύστως και είναι τεταπεινωμένη εν εμοί.
21 Esto lo tengo en mente, y por eso tengo esperanza.
Τούτο ανακαλώ εις την καρδίαν μου, όθεν έχω ελπίδα·
22 Es a través del amor del Señor que no hemos llegado a la destrucción, porque sus misericordias no tienen límites.
Έλεος του Κυρίου είναι, ότι δεν συνετελέσθημεν, επειδή δεν εξέλιπον οι οικτιρμοί αυτού.
23 Son nuevas cada mañana; grande es su fidelidad.
Ανανεόνονται εν ταις πρωΐαις· μεγάλη είναι η πιστότης σου.
24 Me dije: El Señor es mi herencia; y por eso tendré esperanza en él.
Ο Κύριος είναι η μερίς μου, είπεν η ψυχή μου· διά τούτο θέλω ελπίζει επ' αυτόν.
25 El Señor es bueno para los que lo esperan, para el alma que lo está buscando.
Αγαθός ο Κύριος εις τους προσμένοντας αυτόν, εις την ψυχήν την εκζητούσαν αυτόν.
26 Es bueno seguir esperando y esperando tranquilamente la salvación del Señor.
Καλόν είναι και να ελπίζη τις και να εφησυχάζη εις την σωτηρίαν του Κυρίου.
27 Es bueno que un hombre se someta al yugo cuando es joven.
Καλόν εις τον άνθρωπον να βαστάζη ζυγόν εν τη νεότητι αυτού.
28 Déjalo que se siente solo, sin decir nada, porque él Señor se lo ha puesto.
Θέλει κάθησθαι κατά μόνας και σιωπά, επειδή ο Θεός επέβαλε φορτίον επ' αυτόν.
29 Que ponga su boca en el polvo, si por casualidad puede haber esperanza.
Θέλει βάλει το στόμα αυτού εις το χώμα, ίσως ήναι ελπίς.
30 Vuelva su rostro hacia el que le da golpes; que se llene de vergüenza.
Θέλει δώσει την σιαγόνα εις τον ραπίζοντα αυτόν· θέλει χορτασθή από ονειδισμού.
31 Porque el Señor no da para siempre al hombre.
Διότι ο Κύριος δεν απορρίπτει εις τον αιώνα·
32 Porque aunque él envíe dolor, aun así tendrá lástima en toda la medida de su amor.
Αλλ' εάν και θλίψη, θέλει όμως και οικτειρήσει κατά το πλήθος του ελέους αυτού.
33 Porque no le agrada afligir y causar dolor a los hijos de los hombres.
Διότι δεν θλίβει εκ καρδίας αυτού ουδέ καταθλίβει τους υιούς των ανθρώπων.
34 Aplastar bajo sus pies a todos los prisioneros de la tierra,
Το να καταπατή τις υπό τους πόδας αυτού πάντας τους δεσμίους της γης.
35 Privar del derecho de un hombre ante el Altísimo.
Το να διαστρέφη κρίσιν ανθρώπου κατέναντι του προσώπου του Υψίστου·
36 Defraudar a un hombre en su demanda, el Señor no le place.
Το να αδική άνθρωπον εν τη δίκη αυτού· ο Κύριος δεν βλέπει ταύτα.
37 ¿Quién puede decir una cosa y darle efecto si no ha sido ordenado por el Señor?
Τις λέγει τι και γίνεται, χωρίς να προστάξη αυτό ο Κύριος;
38 ¿No sale mal y bien de la boca del Altísimo?
Εκ του στόματος του Υψίστου δεν εξέρχονται τα κακά και τα αγαθά;
39 ¿Qué protesta puede hacer un hombre vivo, incluso un hombre sobre el castigo de su pecado?
Διά τι ήθελε γογγύσει άνθρωπος ζων, άνθρωπος, διά την ποινήν της αμαρτίας αυτού;
40 Hagamos una reflexión pongamos a prueba nuestros caminos, volviéndonos nuevamente al Señor;
Ας ερευνήσωμεν τας οδούς ημών και ας εξετάσωμεν και ας επιστρέψωμεν εις τον Κύριον.
41 Levantando nuestros corazones con nuestras manos a Dios en los cielos.
Ας υψώσωμεν τας καρδίας ημών και τας χείρας προς τον Θεόν τον εν τοις ουρανοίς, λέγοντες,
42 Hemos hecho lo malo y hemos ido contra tu ley; No hemos tenido tu perdón.
Ημαρτήσαμεν και απεστατήσαμεν· συ δεν μας συνεχώρησας.
43 Cubriéndonos con ira, nos perseguiste, has matado, no perdonado;
Περιεκάλυψας με θυμόν και κατεδίωξας ημάς· εφόνευσας, δεν εφείσθης.
44 Cubriéndose con una nube, para que la oración no pase.
Εκάλυψας σεαυτόν με νέφος, διά να μη διαβαίνη η προσευχή ημών.
45 Nos has hecho como basura y desecho entre los pueblos.
Μας έκαμες σκύβαλον και βδέλυγμα εν μέσω των λαών.
46 Las bocas de todos nuestros enemigos se abren contra nosotros.
Πάντες οι εχθροί ημών ήνοιξαν το στόμα αυτών εφ' ημάς.
47 El temor y trampas han venido sobre nosotros, desolación y destrucción.
Φόβος και λάκκος ήλθον εφ' ημάς, ερήμωσις και συντριμμός.
48 Ríos de agua corren de mis ojos, por la destrucción de la hija de mi pueblo.
Ρύακας υδάτων καταβιβάζει ο οφθαλμός μου διά τον συντριμμόν της θυγατρός του λαού μου.
49 Mis ojos están llorando sin parar, no tienen descanso,
Ο οφθαλμός μου σταλάζει και δεν σιωπά, διότι δεν έχει άνεσιν,
50 Hasta que el Señor nos mire, hasta que vea mi problema desde cielo.
Εωσού ο Κύριος διακύψη και ίδη εξ ουρανού.
51 Mis ojos contristaron mi alma, por lo ocurrido a las hijas de mi pueblo.
Ο οφθαλμός μου καταθλίβει την ψυχήν μου, εκ πασών των θυγατέρων της πόλεώς μου.
52 Los que están contra mí sin causa me persiguen como si fuera un pájaro;
Οι εχθρευόμενοί με αναιτίως με εκυνήγησαν ακαταπαύστως ως στρουθίον.
53 Han puesto fin a mi vida en la prisión, pusieron piedra sobre mi.
Έκοψαν την ζωήν μου εν τω λάκκω και έρριψαν λίθον επ' εμέ.
54 Aguas cubrieron mi cabeza; Dije, estoy muerto.
Τα ύδατα επλημμύρησαν υπεράνω της κεφαλής μου· είπα, Απερρίφθην.
55 Estaba orando a tu nombre, oh Señor, desde la prisión más baja.
Επεκαλέσθην το όνομά σου, Κύριε, εκ λάκκου κατωτάτου.
56 Mi voz vino a ti; Que no se te cierre el oído a mi clamor, a mi llanto.
Ήκουσαν την φωνήν μου· μη κλείσης το ωτίον σου εις τον στεναγμόν μου, εις την κραυγήν μου.
57 Llegaste el día en que te hice mi oración: dijiste: No temas.
Επλησίασας καθ' ην ημέραν σε επεκαλέσθην· είπας, Μη φοβού.
58 Oh Señor, has tomado la causa de mi alma, has salvado mi vida.
Εδίκασας, Κύριε, την δίκην της ψυχής μου· ελύτρωσας την ζωήν μου.
59 Oh Señor, has visto mi mal; sé juez en mi causa.
Είδες, Κύριε, το προς εμέ άδικον· κρίνον την κρίσιν μου.
60 Has visto todas las malas recompensas que me han enviado, y todos sus planes contra mí.
Είδες πάσας τας εκδικήσεις αυτών, πάντας τους διαλογισμούς αυτών κατ' εμού.
61 Sus amargas palabras han llegado a tus oídos, oh Señor, y todos sus planes contra mí;
Ήκουσαν, Κύριε, τον ονειδισμόν αυτών, πάντας τους διαλογισμούς αυτών κατ' εμού·
62 Los labios de los que subieron contra mí, y sus pensamientos contra mí todo el día.
Τους λόγους των επανισταμένων επ' εμέ και τας μελέτας αυτών κατ' εμού όλην την ημέραν.
63 Toman nota de ellos cuando están sentados y cuando se levanten; Yo soy su objeto de burla.
Ιδέ, όταν κάθηνται και όταν σηκόνωνται· εγώ είμαι το άσμα αυτών.
64 Les darás su recompensa, Señor, respondiendo a la obra de sus manos.
Κάμε, Κύριε, εις αυτούς ανταπόδοσιν κατά τα έργα των χειρών αυτών.
65 Dejarás que sus corazones se endurezcan con tu maldición sobre ellos.
Δος εις αυτούς πώρωσιν καρδίας, την κατάραν· σου επ' αυτούς.
66 Irás tras ellos con ira y les pondrás fin desde debajo de los cielos del Señor.
Καταδίωξον εν οργή και αφάνισον αυτούς υποκάτωθεν των ουρανών του Κυρίου.