< Jueces 10 >

1 Después de Abimelec, Tola, hijo de Fúa, hijo de Dodo, de la tribu de Isacar, se convirtió en el salvador de Israel; vivía en Samir, en la región montañosa de Efraín.
Pea naʻe tuʻu hake ki mui ia ʻApimeleki ʻa Tola ko e foha ʻo Pua, ko e foha ʻo Toto, ko e tangata ʻo ʻIsaka, ke ne fakamoʻui ʻa ʻIsileli; pea naʻe nofo ia ʻi Samili ʻi he moʻunga ʻo ʻIfalemi.
2 Fue juez sobre Israel por veintitrés años; y en su muerte su cuerpo fue enterrado en la tierra en Samir.
Pea naʻa ne fakamaauʻi ʻa ʻIsileli ʻi he taʻu ʻe uofulu ma tolu, pea pekia ia, pea naʻe tanu ia ʻi Samili.
3 Y después de él, vino Jair el galaadita, que había sido juez de Israel durante veintidós años.
Pea naʻe hoko mo ia ʻa Saili ko e tangata ʻo Kiliati, pea ne fakamaau ʻe ia ʻa ʻIsileli ʻi he taʻu ʻe uofulu ma ua.
4 Y tuvo treinta hijos, que montaban treinta asnos; y tenían treinta ciudades en la tierra de Galaad, que hasta hoy se llaman ciudades de Jair.
Pea naʻe toko tolungofulu hono foha naʻa nau heka ʻi he ngaahi ʻasi mui ʻe tolungofulu, pea naʻe tolungofulu ʻenau kolo, ʻaia ʻoku ui ko e ngaahi kolo ʻo Saili, ʻo aʻu ki he ʻaho ni, ʻaia ʻoku ʻi he fonua ʻo Kiliati.
5 Y a la muerte de Jair su cuerpo fue enterrado en Camon.
Pea naʻe pekia ʻa Saili, pea tanu ia ʻi Kamoni.
6 Y nuevamente los hijos de Israel hicieron lo malo ante los ojos del Señor, adorando a los baales y Astarte, de Siria, de Sidón, de Moab, de Amón, de los filisteos; renunciaron al Señor y ya no le sirvieron más.
Pea naʻe toe fai kovi ʻe he fānau ʻa ʻIsileli ʻi he ʻao ʻo Sihova, ʻonau tauhi ʻa Peali mo ʻAsitelote, mo e ngaahi ʻotua ʻo Silia, pea mo e ngaahi ʻotua ʻo Saitoni, mo e ngaahi ʻotua ʻo Moape, mo e ngaahi ʻotua ʻoe fānau ʻa ʻAmoni, mo e ngaahi ʻotua ʻoe kau Filisitia, ʻonau liʻaki ʻa Sihova, pea naʻe ʻikai tenau tauhi ia.
7 Y se encendió la ira del Señor contra Israel, y los entregó en manos de los filisteos y en manos de los amonitas.
Pea naʻe tupu ai ke vela ʻae houhau ʻo Sihova ki ʻIsileli, pea ne fakatau kinautolu ki he nima ʻoe kau Filisitia, pea ki he nima ʻoe fānau ʻa ʻAmoni.
8 Y ese año los hijos de Israel fueron oprimidos bajo su yugo; durante dieciocho años, todos los hijos de Israel al otro lado del Jordán, en la tierra de los amorreos que se encuentra en Galaad, fueron oprimidos cruelmente.
Pea naʻe hongofulu taʻu mo e taʻu ʻe valu ʻi he kuonga ko ia mo ʻenau taʻomia ʻae fānau ʻa ʻIsileli: ʻae fānau kotoa pē ʻa ʻIsileli naʻe nofo ʻi he potu ki kō atu ʻi Sioatani ʻi he fonua ʻoe kau ʻAmoli, ʻaia ʻoku ʻi Kiliati.
9 Y los hijos de Amón cruzaron por el Jordán, para hacer guerra contra Judá y Benjamín y la casa de Efraín; e Israel estaba en un gran problema.
Naʻe ʻalu foki ʻae fānau ʻa ʻAmoni ʻo fokotuʻu atu ki he kauvai ʻe taha ʻo Sioatani ke tauʻi ʻa Siuta, pea mo Penisimani, pea mo e fale ʻo ʻIfalemi: ko ia naʻe mamahi lahi ai ʻa ʻIsileli.
10 Entonces los hijos de Israel, clamando al Señor, dijeron: Grande es nuestro pecado contra ti, porque hemos abandonado a nuestro Dios y hemos sido siervos de los baales.
Pea naʻe tangi ʻae fānau ʻa ʻIsileli kia Sihova, ʻo pehē, “Kuo mau fai angahala kiate koe, ko e meʻa ʻi heʻemau liʻaki homau ʻOtua, mo ʻemau tauhi foki ʻa Peali.”
11 Y él Señor dijo a los hijos de Israel: ¿No eran los egipcios y los amorreos y los hijos de Amón y los filisteos?
Pea naʻe pehē ʻe Sihova ki he fānau ʻa ʻIsileli, “ʻIkai naʻaku fakamoʻui ʻakimoutolu mei he kakai ʻIsipite, pea mei he kau ʻAmoli, pea mei he fānau ʻa ʻAmoni, pea mei he kau Filisitia?
12 Y los sidonios y Amalec y Madián que los oprimieron, y en respuesta a su clamor, ¿no fui yo quien los salvó de sus manos?
Pea naʻe taʻomia foki ʻakimoutolu ʻe he kau Saitoni, mo e kau ʻAmaleki, pea mo e kau Maoni: pea ne mou tangi kiate au, pea ne u fakamoʻui ʻakimoutolu mei honau nima.
13 Pero, por todo esto, me han abandonado y han adorado otros dioses: así que, ya no seré su salvador.
Ka kuo mou liʻaki au ke tauhi ʻae ngaahi ʻotua kehe: ko ia ʻe ʻikai te u kei fakamoʻui ʻakimoutolu.
14 Ve, envía tu clamor de ayuda a los dioses de tu elección; Que sean tus salvadores en el tiempo de tu problema.
‌ʻAlu ʻo tangi ki he ngaahi ʻotua ʻaia kuo mou fili: tuku kenau fakamoʻui ʻakimoutolu ʻi he ʻaho ʻo hoʻomou tuʻutāmaki lahi.”
15 Y los hijos de Israel dijeron al Señor: Somos pecadores; Haznos lo que te parezca bien: danos la salvación este día.
Pea naʻe pehē ʻe he fānau ʻa ʻIsileli kia Sihova, “Kuo mau fai angahala: ke ke fai ʻe koe ʻaia ʻoku lelei kiate koe kiate kimautolu: ka ʻoku mau kole kiate koe ke ke fakamoʻui ʻakimautolu he ʻaho ni.”
16 Entonces apartaron a los dioses extranjeros de entre ellos, para volver a adorar al Señor; y su alma ya no pudo soportar el sufrimiento de Israel.
Pea naʻa nau tukuange ʻiate kinautolu ʻae ngaahi ʻotua kehe naʻe ʻiate kinautolu, ʻonau tauhi ʻa Sihova: pea naʻe mamahi hono laumālie ʻi he mamahi ʻa ʻIsileli.
17 Entonces los hijos de Amón se reunieron y pusieron su ejército en posición en Galaad. Y los hijos de Israel se reunieron y pusieron su ejército en posición en Mizpa.
Pea naʻe fakakātoa fakataha ai ʻae fānau ʻa ʻAmoni, ʻonau ʻapitanga ʻi Kiliati. Pea naʻe fakakātoa fakataha ʻae fānau ʻa ʻIsileli, ʻonau ʻapitanga ʻi Misipa.
18 Y el pueblo de Israel se dijeron unos a otros: Quién sea el primero en atacar a los hijos de Amón, Le haremos jefe de los habitantes de Galaad.
Pea naʻe fepehēʻaki ʻe he kakai mo e houʻeiki ʻo Kiliati, “Ko hai ʻae tangata ʻe kamata ʻae tau ki he fānau ʻa ʻAmoni? ʻE hoko ia ko e ʻeiki ki he kakai kotoa pē ʻo Kiliati.”

< Jueces 10 >