Josué 5

1 Cuando llegaron las noticias a todos los reyes de los amorreos en el lado oeste del Jordán, y a todos los reyes de los cananeos que vivían junto al mar, cómo el Señor había secado las aguas del Jordán ante los hijos de Israel hasta que habían cruzado, sus corazones se acobardaron, y no había más valor en ellos, debido a los hijos de Israel.

I stało się, gdy usłyszeli wszyscy królowie Amorejscy, którzy mieszkali za Jordanem ku zachodowi, i wszyscy królowie Chananejscy, którzy mieszkali nad morzem, że wysuszył Pan wody Jordańskie przed syny Izraelskimi, aż się przeprawili, upadło serce ich, tak iż nie został więcej w nich duch przed oblicznością synów Izraelskich.

2 En ese momento el Señor le dijo a Josué: Hazte unos cuchillos de piedra y dale a los hijos de Israel la circuncisión por segunda vez.

Onegoż czasu rzekł Pan do Jozuego: Uczyń sobie noże ostre, a znowu obrzeż syny Izraelskie po wtóre.

3 Y Josué hizo cuchillos de piedra y dio a los hijos de Israel la circuncisión en el monte de aralot.

I uczynił sobie Jozue noże ostre i obrzezał syny Izraelskie na pagórku nieobrzezek.

4 Y esta es la razón por la que Josué lo hizo: todos los hombres de las personas que salieron de Egipto, todos los hombres guerreros, habían sido alcanzados por la muerte en las tierras baldías en el camino, después de que salieron de Egipto.

A tać była przyczyna, dla czego je obrzezał Jozue: Wszystek lud, który wyszedł z Egiptu, płci męskiej, wszyscy mężowie wojenni, pomarli byli na puszczy, w drodze, gdy wyszli z Egiptu.

5 Todas las personas que salieron fueron sometidas a circuncisión; pero no todas las personas cuyo nacimiento había tenido lugar en el desierto en su viaje desde Egipto.

Bo obrzezan był wszystek on lud, co wyszedł; ale wszystek lud, który się zrodził na puszczy, w drodze po wyjściu z Egiptu, nie był obrzezany.

6 Porque los hijos de Israel estuvieron vagando en el desierto durante cuarenta años, hasta que toda la nación, es decir, todos los hombres de guerra que habían salido de Egipto, estaban muertos, porque no escucharon la voz del Señor: a quienes el Señor dijo, con un juramento, que no les permitiría ver la tierra que el Señor había prometido a sus padres que les daría, una tierra que fluye con leche y miel.

(Albowiem przez czterdzieści lat chodzili synowie Izraelscy po puszczy, aż poginął wszystek on naród mężów wojennych, którzy byli wyszli z Egiptu, którzy nie słuchali głosu Pańskiego, którym przysiągł Pan, iż im nie miał okazać ziemi, o którą przysiągł Pan ojcom ich, iż nam ją dać miał, ziemię opływającą mlekiem i miodem.)

7 Y sus hijos, que subieron en su lugar, ahora fueron sometidos a la circuncisión por las manos de Josué, que no la habían tenido antes, porque no había habido circuncisión en el viaje.

Ale syny ich, które wystawił na miejsca ich, te obrzezał Jozue, bo byli w nieobrzezce; bo ich nie obrzezano w drodze.

8 Entonces, cuando toda la nación se había sometido a la circuncisión, se mantuvieron en sus tiendas hasta que estuvieron bien otra vez.

A gdy już wszystek lud był obrzezany, mieszkał na miejscu swem w obozie, aż się wygoili.

9 Y Él Señor dijo a Josué: Hoy se ha apartado de ti la vergüenza de Egipto. Así que ese lugar se llamaba Gilgal, hasta hoy.

Potem rzekł Pan do Jozuego: Dzisiajm zdjął pohańbienie Egipskie z was; i nazwano imię miejsca onego Galgal, aż do dnia tego.

10 Entonces los hijos de Israel levantaron sus tiendas en Gilgal; y celebraron la Pascua el día catorce del mes, por la tarde, en las tierras bajas de Jericó.

Tedy położyli się obozem synowie Izraelscy w Galgal, a obchodzili święto przejścia czternastego dnia miesiąca w wieczór na polach Jerycha.

11 Y el día después de la Pascua, tenían para su alimento el producto de la tierra, pasteles sin levadura y grano seco en el mismo día.

I jedli z urodzajów onej ziemi nazajutrz po święcie przejścia chleby przaśne, i kłosy prażone onegoż dnia.

12 Y no hubo más maná desde el día después de que tuvieran para su alimento el producto de la tierra; los hijos de Israel ya no tenían maná, pero ese año el producto de la tierra de Canaán fue su alimento.

I przestała manna nazajutrz, gdy poczęli jeść zboża onej ziemi; i nie mieli więcej synowie Izraelscy manny, ale jedli z urodzajów ziemi Chananejskiej onegoż roku.

13 Cuando Josué estaba cerca de Jericó, alzando los ojos, vio a un hombre delante de él, con la espada descubierta en la mano, y Josué se le acercó y le dijo: ¿Estás con nosotros o contra nosotros?

I stało się, gdy Jozue był u Jerycha, że podniósł oczu swych a ujrzał, a oto mąż stał przeciwko niemu, mając miecz swój dobyty w ręce swej; i przystąpiwszy do niego Jozue, rzekł mu: Z naszychżeś ty, czy z nieprzyjaciół naszych?

14 Y él respondió: No; pero he venido como capitán de los ejércitos del Señor. Entonces Josué, cayendo con su rostro hacia la tierra en adoración, dijo: ¿Qué tiene que decirle mi señor a su siervo?

A on rzekł: Nie; alem Ja hetman wojska Pańskiego, terazem przyszedł. Tedy upadłszy Jozue obliczem swem na ziemię, pokłonił się, i rzekł mu: Cóż Pan mój mówi do sługi swego?

15 Y el capitán del ejército del Señor le dijo a Josué: Quítate los zapatos de los pies, porque el lugar donde estás es santo. Y Josué lo hizo.

I rzekł hetman wojska Pańskiego do Jozuego: Zzuj obuwie twoje z nóg twoich, bo miejsce, na którem stoisz, święte jest; i uczynił tak Jozue.