< Juan 9 >

1 Y cuando se fue, en el camino vio a un hombre ciego de nacimiento.
Jisu tumkhoom ih adi, mih wasiit edook ih dongtup arah japtupta.
2 Y sus discípulos le hicieron una pregunta, diciendo: Maestro, ¿fue por el pecado de este hombre, o el pecado de su padre y su madre, que ha estado ciego de nacimiento?
Heliphante loong ah ih cheng rumta, [Nyootte, o rangdah thoidi arah mih ah edook eh dongtupta? Heh teewah tam henuwah rangdah thoidi dongta?]
3 Jesús dijo en respuesta: No fue por su pecado, ni por causa de su padre o su madre; era para que las obras de Dios se manifiesten abiertamente en él.
Jisu ih ngaakbaat rumta, [Heh mikdook ah heteewah rangdah nyia heh nuwah rangdah thoidi tah angka. Heh mikdookla abah Rangte chaan ah heh jun ih noisok suh ba angta.
4 Si bien es de día debemos hacer las obras del que me envió: llega la noche en que no se puede hacer ningún trabajo.
Rang mathan ih wu ah nga daapkaatte wah mootkaat ah sen loong ah ih moot etheng jaatjaat ang ah; rangphe thok taha noobah o uh tami mokaka.
5 Mientras estoy en el mundo, soy la luz del mundo.
Ngah mongrep nah tong pootdoh, mongrep raang ih ngah weephaak.]
6 Diciendo estas palabras, puso la tierra, mezclada con saliva, en los ojos del hombre,
Erah jengta lidi, Jisu ih hah dowa paak ah toon ano heh took ih phota; eno edook mih adi hut,
7 y le dijo: Ve y lávate la cara en el estanque de Siloé (que significa, Enviado). Así que se fue y, después de lavarse, volvió viendo.
eno Jisu ih baatta, [Kah uh Siloom juutum adoh an the ah metkaat uh.] (Siloom ah [ekaatthuk[ suh liita.) Dookwah rah ih heh the ah metkaat kano heh mih ah dongsingta eno ngaakwangta.
8 Entonces los vecinos y otros que lo habían visto antes en la calle, con su mano en busca de dinero, dijeron: ¿No es este el hombre que obtuvo dinero de la gente?
Hekhung hetok jaatang nyia kunma warah japtupte loong ah chengmui rumta, [A mih ah bitthaangte ah tanih angka?]
9 Algunos dijeron: Es él; otros dijeron: No, no es, pero él se parece a él. Él dijo: Yo soy él.
Mararah ih liita, [Erah mih ah ju,” rukho loong ah ih liita, [Heh tah angka; heh likhiik.] Erah thoidi heteewah ih baat rumta, [Ngah laangbo aleh.]
10 Entonces le dijeron: ¿Cómo, pues, te fueron abiertos los ojos?
[Amadi an ih mamah mi tup hu leh?] Miloong ah ih cheng rumta.
11 Su respuesta fue: El hombre que se llama Jesús puso la tierra mezclada con saliva en mis ojos, y me dijo: Ve y lávate en Siloé: así que me fui y, después del lavado, ahora puedo ver.
Heh ih ngaakbaat rumta, [Mih wasiit Jisu ngeh angta, eno paak ah seemphoh ano nga mik ni hut tahang, heh ih baat tahang Siloom juutum adoh kah uno an the ah metkaat uh. Eno kah angno nga the met damdam ih dongtup tang.]
12 Y ellos le dijeron: ¿Dónde está él? Su respuesta fue: no lo se.
[Heh mani ah leh?] Miloong ah ih cheng rumta. [Tajatkang,” edook ah ih ngaakbaat rumta.
13 Lo llevaron delante de los fariseos, este hombre que había sido ciego.
Erah lih adi miloong ah ih edook angta wah rah Pharisi loong taang ni siitkaat rumta.
14 El día en que Jesús hizo lodo y lo puso en los ojos del hombre y le devolvió la vista fue el día de reposo.
Jisu ih paak ah hut ano dookwah deesiitta ja Jehudi naangtongsa angta.
15 Entonces los fariseos le hicieron más preguntas acerca de cómo se habían abierto sus ojos. Y él les dijo: Puso el lodo sobre mis ojos, me lavé y ahora puedo ver.
Heh mih ah mamah mi siingta erah Pharisi loong ah ih edook asuh we cheng rumta. Heh ih ngaakbaat rumta, [Nga mik ni paak amasah hut tahang; Ngaathe ngaakhoh met kangno, amadi tup ehang.]
16 Entonces algunos de los fariseos dijeron: Que el hombre no ha venido de Dios, porque no guarda el día de reposo. Otros decían: ¿Cómo es posible que un pecador haga tales milagros? Entonces hubo una división entre ellos.
Pharisi loong marah marah ih liita, [A reeta mih abah Rangte re nawa bah tah angka, heh ih Jehudi Naangtongsa hootthe banlam ah takapka.] Enoothong, rukho loong ah ih liita, [Rangdah mina ih a likhiik paatjaajih mamah mi re ah?] Eno neng laktung ni daan jengmui rumta.
17 Otra vez le dijeron al ciego: ¿Qué tienes que decir sobre él; puesto te ha devuelto la vista? Y él dijo: Él es un profeta.
Erah raangtaan ih Pharisi loong ah ih erah mih asuh jaasiit we dopcheng rumta, [an ih liihu heh ih an mik edook angtu ah singsiit taho—ese ju, enoobah an ih heh suh o ngeh ih liihu?] Heh ih ngaakbaatta, heh ah [khowah.]
18 Ahora bien, los judíos no creían en la declaración de que había sido ciego y ahora podía ver, hasta que enviaron a buscar al padre y la madre del hombre cuyos ojos habían sido abiertos,
Enoothong Jehudi ngoong awang loong ah ih heh edook ang arah amadi etup we eha ngeh ih hanpi suh tanook rumta, neng ih henuwah ah poon ano
19 y les preguntaron, diciendo: ¿Es este tu hijo, de quien dices que era ciego al nacer? ¿cómo es que ahora él puede ver?
amah maang chengcheng ah, [Arah sen sah tam ah? Sen ih li han heh edook angta; enoobah, amadi heh ih mamah mi tup ha?]
20 En respuesta, su padre y su madre dijeron: Estamos seguros de que este es nuestro hijo y que él era ciego al nacer:
Heh nuwah ih ngaakbaat rumta, [Seng ih jat ih hi arah seng sah, nyia edook eh dongtup arah ngeh ah.
21 Pero cómo es que ahora puede ver, o quién abrió los ojos, no sabemos; pregúntenle a él; él es lo suficientemente mayor para dar una respuesta por sí mismo.
Enoothong seng ih tajatke amadi heh ih mamah mi tup ha, nyia edook ang arah o ih deesiitta. Heheh suh cheng anba; heh mihak tanih angka, heh teewah ih miibaat laang ejan!]
22 Dijeron esto por temor a los judíos, porque los judíos habían llegado a un acuerdo de que si alguno decía que Jesús era el Cristo, sería expulsado de la sinagoga.
Erah langla, henuwah ah Jehudi ngoong awang loong raacho ih jeng rumta, tiimnge liidi jaakhoni kakham rumta o ih Kristo ngeh ih li ano hanpi ah erah mih ah Jehudi rangsoomnok nawa dokphan etheng.
23 Esa fue la razón por la que dijeron: Él es lo suficientemente mayor; preguntale a el.
Erah thoidi henuwah ih li rumta, [Heh mihak tanih angka; heh suh cheng anba ngeh ah!]
24 Entonces enviaron una segunda vez al hombre que había sido ciego, y le dijeron: Da gloria a Dios; tenemos claro que este hombre es un pecador.
Erah liidi neng ih heh nuh mong nawa edook eh tupta warah we ngaakpoon rumta, eno li rumta, [Rangte ngathong nah thoomhoon uno amiitiit ah baat uh! Seng ih jat edi arah an deesiitte wah rah rangdah mina.]
25 Él dijo en respuesta, no tengo conocimiento si él es un pecador o no, pero de algo estoy seguro; Estaba ciego, y ahora veo.
[Ngah ih tajatkang heh ah rangdah mina elang tam tah lang koja, ] edook wah rah ih ngaakbaatta. [Ngah ih jaatsiit baajat ang: Ngah edook angtang ah amadi dongtup ehang.]
26 Entonces ellos le dijeron: ¿Qué te hizo? ¿cómo te dio el uso de tus ojos?
[Heh ih an tiimjih taho?] neng ih cheng rumta. [An edook ah heh ih mamah mi deesiit taho?]
27 Su respuesta fue: lo he dicho antes, pero tenían los oídos cerrados: ¿por qué quieren que vuelva a decirlo? ¿Desean convertirse en sus discípulos?
[Ngah ih jaakhoni dook jen baat ih rum taha,” heh ih ngaakli rumta, [eno sen ih tah boichaat tan. Sen ih tiim esuh we bootchaat suh li han? Sen uh, heliphante angsuh enook nih lan?]
28 Y se enojaron con él, y le dijeron: Tú eres su discípulo, pero nosotros somos discípulos de Moisés.
Neng ih thaangju kaanse lam ih li rumta, [an baalek heliphante angkoju; seng bah Moses liphante.
29 Estamos seguros de que Dios le dio su palabra a Moisés: pero en cuanto a este hombre, no sabemos de dónde viene.
Seng ih bah Rangte ih Moses suh baatta ah ba jat ih, enoothong, Jisu ah manawa ra taha erah botseh tajatke!]
30 El hombre dijo en respuesta: ¡Por qué, aquí hay algo extraño! Ustedes no saben de dónde viene, aunque me dio el uso de mis ojos.
Eno edook angta deeta warah ih li rumta, [Erabah epaatja etheng laang angla nih! Nga mikdook botseh deesiit tahang ah, heh manawa ra taha ah tawe jatkan nih!
31 Tenemos conocimiento de que Dios no presta oído a los pecadores, pero si alguno adora a Dios y le agrada, para él los oídos de Dios están abiertos.
Seng ih jaat ehi Rangte ih rangdah mina loong jeng ah taboichaat ka; heh ih heh jeng chaatchaat ih reete nyia heh choopjootte mina jeng ah ba chaat ah.
32 En todos los años, nadie ha visto jamás los ojos de un hombre ciego de nacimiento recobrar la vista. (aiōn g165)
Hah phangsongta dowa ih edook eh dongtup arah kaasiit arah mongrep ni tathaak chaatke. (aiōn g165)
33 Si este hombre no vino de Dios, no podría hacer nada.
Erah mih ah Rangte jiin nawa lara taha bah, tiim uh tala jenre thengtaaja.]
34 Su respuesta fue: Tú naciste por el pecado; ¿te haces nuestro maestro? Y lo sacaron de la sinagoga.
Neng ih ngaakbaatta, [Tup taho dowa ih an rangdah mong ni hak uno—an ih seng suh nyoot kachung hu?] Eno neng ih Jehudi rangsoomnok nawa dokphan rumta.
35 Llegaron a oídos de Jesús que lo habían sacado, y al encontrarlo, le dijo: ¿Tienes fe en el Hijo del Hombre?
Jisu ih erah japchaatta adoh, dookwah rah japtup ano chengta, [An ih Mina Sah ah hanpi tam ih hu?]
36 Él dijo en respuesta: ¿Y quién es él, Señor? Di, para que pueda tener fe en él.
Erah wah rah ih ngaakbaatta, [Chuupha, baat weehang heh ah o angla, enooba ngah ih heh jen hanpi ang!]
37 Jesús le dijo: Tú lo has visto; es él quien te está hablando.
Jisu ih ngaak baatta, [An ih heh jen japtup etu, amadi marah an damdi waan hala erah warah ah.]
38 Y él dijo: Señor, creo. Y él le dio culto. Y él lo adoró.
Erah warah ih liita, [Ngah ih hanpi ehang Teesu!] Eno Jisu ngathong ni heh lakuh ni chooktongta.
39 Y Jesús dijo: Yo vine a este mundo para ser juez, para que los que no ven puedan ver, y los que ven se queden ciegos.
Jisu ih liita, [Ngah arah mongrep ni dande esuh ra halang, edook ah ih tup toom ih ah nyia mikka ah edook toom ehoon ah ngeh ah.]
40 Estas palabras llegaron a oídos de los fariseos que estaban con él, y le dijeron: ¿Somos nosotros, entonces, ciegos?
Jisu reeni Pharisite mararah eje ang rumta, erah japchaat rum ano Jisu suh cheng rumta, [Seng suh uh edook miimi tamli hali?]
41 Jesús les dijo: Si fueran ciegos, no tendrían pecado; pero ahora que dicen: Nosotros vemos; sus pecados permanece todavía.
Jisu ih ngaakbaat rumta, [Sen loong ah edook lek angtan bah, sen loong tamoong thengtan; enoothong sen ih tup ehi chaang thoidi amadi uh sen emoong elan.]

< Juan 9 >