< Juan 11 >

1 Y cierto hombre llamado Lázaro estaba enfermo; él era de Betania, la ciudad de María y su hermana Marta.
Lino umwi mwalumi walikutegwa Lazalo wakalikuchiswa. Wakali kuzwa ku Bbetani, igunzi mwakali kukkala Meli a amuchizi wakwe Maata.
2 María cuyo hermano Lázaro estaba enfermo, era la María que le puso aceite perfumado al Señor y le hizo secar los pies con el pelo.
Meli nguwe oyo iwakananika Mwami amuunde akumusinda mawulu akwe amasusu, ngula mukulana Lazalo wakachisidwe.
3 Entonces las hermanas le enviaron diciendo: Señor, tu querido amigo está enfermo.
Bachizi bakananizya mulumbe kuli Jesu kabaamba kuti, 'Mwami, Langa, ooyo ngoyandisya wachiswa.”
4 Cuando esto llegó a sus oídos, Jesús dijo: El fin de esta enfermedad no es muerte, sino la gloria de Dios, para que el Hijo de Dios tenga gloria por causa de ella.
Jesu nakamvwa eezi, wakati, “Óku kuchiswa tekwakufwa pe, pesi nkwabulemu bwa Leza kuti akonzye kulemekwa kuli nzizyo.”
5 Ahora Jesús tenía amor en su corazón por Marta, su hermana y Lázaro.
Lino Jesu wakali kuyandisya Maata, mwanike wakwe, a Lazalo.
6 Y cuando le llegó la noticia de que Lázaro estaba enfermo, no fue del lugar donde estuvo por dos días.
Nakamvwa kuti Lazalo wachiswa, Jesu wakakkala kwamazuba aabili lubo kubusena oobo nkwakabede.
7 Luego, después de ese tiempo, dijo a sus discípulos: Vayamos a Judea otra vez.
Mpawo nikwakiinda eezi, wakati kuli basikwiiya bakwe, “Tubwede lubo ku Judiya.”
8 Los discípulos le dijeron: Maestro, el otro día los judíos intentaron apedrearte, ¿y volverás allí otra vez?
Basikwiya bakati kuli nguwe, “Muyiisyi, lino lino bama Juda balokwezezya kuti bakutulule alimwi uyanda kubweda luubo?”
9 Entonces Jesús dijo en respuesta: ¿No hay doce horas en el día? Un hombre puede andar en el día sin caer, porque ve la luz de este mundo.
Jesu wakavwila, “Taakuli mahoola alikkumi aabili na amumuuni mubuzuba bumwi? Na umwi weenda izuba kaliliwo, takonzyi pe kuti aligubbule, nkambo unobona amumuni wenyika.
10 Pero si un hombre anda por la noche, puede caer porque la luz no está en él.
Nikuba boobo, kuti weenda mansiku, ulawaa nkambo mudima tuli anguwe.”
11 Estas cosas dijo él: y después de eso les dijo: Lázaro nuestro amigo está en reposo; pero voy para que pueda hacerlo salir de su sueño.
Wakaamba zintu ezi, nakamana kwamba ezi, wakati kuli mbabo, imuzyalwama Lazalo ulookona, pesi njankuko kuchitila kuti nkamubusye kuzwa mukoona.”
12 Entonces sus discípulos le dijeron: Señor, si está descansando, se pondrá bien.
Basikwiya mpawo bakati kuli nguwe, “Mwaami na kali ulokoona, ulabuka.”
13 Jesús, sin embargo, estaba hablando de su muerte, pero tenían la idea de que estaba hablando de descansar en sueños.
Lino Jesu wakalaambide akufwa kwakwe, pesi bakayeya aanga wakali kwambula akoona kwakulyokezya.
14 Entonces Jesús les dijo claramente: Lázaro está muerto.
Mpawo Jesu wakabambila kanzambwenene kuti, “Lazalo wafwa.
15 Y por su causa me alegro de no haber estado allí, para que tengan fe; pero vayamos a él.
Ndabotelwa, nkambo kandinywe, kuti tendaliwope pe kuchitila kuti musyome. Twende kulinguwe.
16 Entonces Tomás, que le llamaban el gemelo, dijo a los otros discípulos: Subamos para que podamos estar con él en la muerte.
Tomasi, ooyo walikwitwa kuti Didimasi, wakati kuli basikwiyanyina “Twiinke andiswe kuchitila kuti tukafwe a Jesu.”
17 Cuando Jesús vino, descubrió que Lázaro había sido sepultado cuatro días antes.
Nakasika Jesu wakajana kuti Lazalo wakali mukabanda kwamazuba aane.
18 Ahora bien, Betania estaba cerca de Jerusalén, a unos tres kilómetros de distancia;
Lino Bbeteli yakali afwifwi a Jelusalema, mweelwe walikusika kumamayila obile.
19 Y algunos judíos habían venido a Marta y María para consolarlas acerca de su hermano.
Bama Juda biingi bakalizide kuli Maata a Meli, kuzobaambulizya atala amuchizi wabo.
20 Cuando Marta tuvo la noticia de que Jesús estaba en camino, ella salió a buscarlo, pero María no se fue de la casa.
Eelyo Maata, nakamvwa kuti Jesu wasika, wakayinka wakuswanana awe, pesi Meli wakali kkede mungánda.
21 Entonces Marta le dijo a Jesús: Señor, si hubieses estado aquí, mi hermano no estaría muerto.
Mpawo Maata wakati kuli Jesu, “Mwami, aanoli wakaliwo, mukulana wangu tayinofwa pe.
22 Pero estoy segura de que, incluso ahora, cualquier solicitud que hagas a Dios, Dios te la dará.
Nikuba lino, ndilizi kuti kufumbwa nchokumbila kuli Leza, ulakupa.
23 Jesús le dijo: Tu hermano volverá a la vida.
Jesu wakati kulinguwe, “Mukulana wako ulabuka lubo.”
24 Marta le dijo: Estoy seguro de que volverá a la vida cuando todos vuelvan de entre los muertos en el último día.
Maata wakati kulinguwe, “Ndizi kuti ulabuka lubo kububuke muzuba lyakumamanino.”
25 Jesús le dijo: Yo soy la resurrección y la vida; el que tiene fe en mí tendrá vida aunque esté muerto;
Jesu wakati kulinguwe, “Ndendime bubuke abuumi, Ooyo uusyoma mulindime nikuba kuti wafwa, uyopona;
26 Y nadie que viva y tenga fe en mí verá la muerte. ¿Es esta tu fe? (aiōn g165)
alimwi kufumbwa oyo upona akusyoma mulindime takoyofwa pe. Ulazisyoma na eezi?” (aiōn g165)
27 Ella le dijo: Sí, Señor; mi fe es que tú eres el Cristo, el Hijo de Dios, que había de venir al mundo.
Wakati kulinguwe, “Iyii, Mwami, ndilasyoma kuli nduwe Kkilisito, Mwana wa Leza, ooyo utazosike munyika.”
28 Y habiendo dicho esto, ella se fue y le dijo en secreto a su hermana María: El Maestro está aquí y te ha enviado a buscar.
Naakamba ezi wakazwa waya kukwita Meli chakusisilikizya. Wakati, “Muyiisyi ulaano alubo ulokukwiita.”
29 Y María, al oír esto, se levantó rápidamente y fue hacia él.
Mpakamvwa ezi, wakanyampuka achakufwambana akwinka kulinguwe.
30 Ahora bien, Jesús no había entrado en este momento en la ciudad, sino que todavía estaba en el lugar donde Marta lo había visto.
Li no Jesu takalina kusika pe mumunzi pesi wakachili kubusena ooko Maata nkwakamuswene.
31 Entonces los judíos que estaban con ella en la casa, consolándola, cuando vieron a María levantarse rápidamente y salir, la siguieron con la creencia de que ella iría al lugar de los muertos y lloraría allí.
Mpawo awo ba Juda, bakalanguwe mungánda bakali kumumbulizya nibakabona Meli kanyampuka chakufwambana kaaya aanze bakamutobela kabayeeya aanga wakali kuya kuchuumbwe kukuyolila.
32 Cuando María llegó donde Jesús estaba y lo vio, se postró a sus pies, diciendo: Señor, si hubieses estado aquí, mi hermano no estaría muerto.
Meli nakasika abusena aawo Jesu mpakabede akumubona wakawida kundyato zyakwe akwamba kuti, “Mwami aanoli walaano, Mukulana wangu natafwide pe.”
33 Y cuando Jesús la vio llorar, y vio a los judíos que lloraban que venían con ella, su espíritu se conmovió y se turbó,
Jesu nakamubona kalila, abaJuda mbakazide aabo kabalila, wakeetelela, wakatazikana akujatwa mumoyo wakwe.
34 y dijo: ¿Dónde lo has puesto? Dijeron: Ven y mira, Señor.
Wakati, “nkokuli nkumwakakumulazika?” Bakati kuli nguwe, “Mwami, boola uzobone.”
35 Y Jesús mismo estaba llorando.
Jesu wakalila.
36 Entonces los judíos dijeron: ¡Mira cuán querido era para él!
Mpawo ba Juda bakati, “Boona kuti Lazalo walikumuyanda biyeni!”
37 Pero algunos de ellos dijeron: Este hombre, que abrió los ojos del ciego, ¿no fue capaz de guardar a su amigo de la muerte?
Pesi bamwi baabo bakaamba kuti, “Talikukonzya na ooyu mwalumi wakajula meso amuntu moofu, kuchitila kuti ooyu muntu atafwi?”
38 Entonces Jesús, trastornado de corazón, vino al lugar de los muertos. Era un agujero en la roca, y una piedra estaba sobre la abertura.
Mpawo Jesu, kachizwide kukatazikana mulinguwe, wakayinka kuchuumbwe. Lino chumbwe yakali mpako, nkabela kwakasinkidwe ibbwe mpawo.
39 Jesús dijo: Toma la piedra. Marta, la hermana de él que estaba muerto, dijo: Señor, para entonces el cuerpo estará oliendo, porque ha estado muerto cuatro días.
Jesu wakati, “Mugwisye ibbwe, “Maata muchizi wa Lazalo, ooyo iwakafwide wakati kuli Jesu, “Mwami, kuli eechi chiindi mubili unoli wabola, nkambo waba amazuba aane kafwide.
40 Jesús le dijo: ¿No te he dicho que si tuvieras fe, verías la gloria de Dios?
Jesu wakati kulinguwe, “Tendakwambila na kuti, wasyoma ulabona bulemu bwa Leza?”
41 Entonces quitaron la piedra. Y Jesús, mirando al cielo, dijo: Padre, te alabo por haberme oído.
Mpawo bakagwisya ibbwe balibikka kumbali. Jesu wakalanga kujulu akwamba kuti, “Taata, ndakulumba kuti wandiswilizya.
42 Estaba seguro de que tus oídos están abiertos para mí en todo momento, pero lo dije por estos que están aquí, para que crean que me enviaste.
Ndalizi kuti ulandiswilizya chiindi choonse, pesi nkambo kankamu yabantu bayimvwi akati kangu nchindamba eezi, kuchitila kuti basyome kuli nduwe nuwakandituma.”
43 Entonces dijo en voz alta: ¡Lázaro, sal fuera!
Nakamana kwambula ezi, wakawompolola ajwi lilaajulu, “Lazalo, zwida aanze!”
44 Y salió el que estaba muerto, con vendas de lino dobladas alrededor de sus manos y pies, y un paño alrededor de su rostro. Jesús les dijo: Libérenlo y déjenlo ir.
Mwalumi wakafwide wakazwida aanze, mawulu akwe amaboko akali zambilidwe asila. Jesu wakati kuli mbabo, “Amumuzambanune mumuleke ayeende.”
45 Entonces algunos de los judíos que habían venido a María y habían visto las cosas que Jesús hizo, creyeron en él.
Mpawo bamaJuda biingi bakazide kuli Meli akubona ezyo Jesu nzyakachita, bakasyoma mulinguwe;
46 Pero algunos de ellos fueron a los fariseos con la noticia de lo que Jesús había hecho.
pesi bamwi baabo bakaya kuba Falisi bakubabuzya izintu Jesu nzyakali wachita.
47 Entonces los sumos sacerdotes y los fariseos se encontraron y dijeron: ¿Qué estamos haciendo? Este hombre está haciendo una serie de milagros.
Mpawo bapati babapayizi abaFalisi bakabungania bwendelezi amwi akwamba kuti, “Niinzi nchitutachite? Ooyu mwalumi uchita zitondezyo zyiingi.
48 Si lo dejamos continuar de esta manera, todos creerán en él y los romanos vendrán y quitarán nuestro lugar y nuestra nación.
Kuti tumusiye alikke kali boobu, boonse balasyoma kuli nguwe; ma Loma balaza akututolela busena bwesu achisi chesu.”
49 Pero uno de ellos, Caifás, que era sumo sacerdote aquel año, les dijo: No sabéis nada;
Nikuba oobo, umwi mwalumi akati kabo, Kkeyifasi, wakali mupayizi mupati ooyo munyaka, wakati kuli mbabo, Taakwe nchimuzi pe.
50 Ustedes no saben ni se dan cuenta que les conviene que un hombre muera por la gente, para que toda la nación no llegue a la destrucción.
Tamulangisisyi na kuti nchibotu kuli ndinywe kuti kufwe umwi muntu kafwida bantu kwinda kuti nyika yoonse ifwidilile.”
51 No dijo esto por sí mismo, sino que siendo el sumo sacerdote ese año, dijo, como profeta, que Jesús sería ejecutado por la nación;
Lino eechi wakachaamba kachitazwide mulinguwe anukuti wakali mupayizi mupati oyo munyaka, wakasinsima kuti Jesu welede kufwida nyika;
52 Y no solo para esa nación, sino con el propósito de unir en un solo cuerpo a los hijos de Dios en todo el mundo.
kutali chisi luzutu, pesi kuchitila kuti baana baLeza abo basanseene babunganisigwe aamwi babe umwi.
53 Y desde ese día pensaban juntos cómo matarlo.
Mpawo kuzwa eelyo izuba kaziya kunembo bakalangula inzila yakuti Jesu bamujaye.
54 Entonces Jesús ya no andaba en público entre los judíos, sino que se fue de allí a la tierra cerca del desierto, a un pueblo llamado Efraín, donde estuvo algún tiempo con los discípulos.
Jesu takachili kweenda antanganana pe akati kaba Juda, pesi wakeenda wazwa waya kuli imwi inyika afwifwi akunkaanda mudolopo litegwa Efulemu. Nkuko nkwakakkala abasikwiiya bakwe.
55 Y estaba cerca la Pascua de los judíos, y muchas personas de los pueblos se dirigian a Jerusalén para purificarse antes de la Pascua.
Lino ipasika lyabama Juda lyakali lyaba afwifwi, mpawo biingi bakaya ku Jelusalema kabazwa kuzisi bayinka kuti bakalisalazye beni.
56 Ellos estaban buscando a Jesús y diciéndose unos a otros mientras estaban en el Templo, ¿Cuál es su opinión? ¿No va a venir a la fiesta?
Bakali kuyandula Jesu, kabalo kwambula umwi awumwi kabayimvwi muchikombelo, “Muyeyayi loko? kuti ulaleka kusika kupobwe?”
57 Los jefes de los sacerdotes y los fariseos habían dado órdenes para que, si alguien supiera dónde estaba, les diera noticias, para que lo arrestaran.
Lino bapayizi bapati aba Falisi bakali bapa malayilile akuti kufumbwa muntu unoli ulizi ooko Jesu nkwanobede, uyelede kuzyamba kuchitila kuti bamujate.

< Juan 11 >