Job 6

1 Y Job respondió y dijo:

Pagkatapos sumagot si Job at sinabing,

2 ¡Si solo pudiera medirse mi pena, y ponerla en la balanza contra mi problema!

“O, kung titimbangin lamang ang aking paghihirap, at susukatin ang lahat ng aking mga sakuna!

3 Porque entonces su peso sería más que la arena de los mares, debido a esto mis palabras han sido cortadas.

Sa ngayon mas magiging mabigat pa ito kaysa sa lahat ng buhangin sa dagat. Kaya nga naging padalos-dalos ako sa aking mga salita.

4 Porque las flechas del Todopoderoso están dentro de mí, y su veneno bebe mi espíritu, su ejército de temores se pone en orden contra mí.

Dahil ang mga palaso ng Makapangyarihan ay nakaabang sa akin, ang aking espiritu ay iniinom ang lason; ang mga kaparusahan ng Diyos ay nagsunod-sunod laban sa akin.

5 ¿El asno de los campos emite su voz cuando tiene pasto? ¿O el buey hace sonidos sobre su comida?

Ang isa bang mabangis na asno ay uungal kung marami namang damo? O ang mga baka ba ay uungal kung may dayami naman silang makakain?

6 ¿Tomará un hombre comida que no tenga sabor sin sal? ¿O hay algún sabor en la clara del huevo?

Ang isang pagkain ba na walang lasa ay makakain kung walang asin? O may kung anong lasa ba sa puti ng itlog?

7 Mi alma no desea tales cosas, son como enfermedades en mi comida.

Tumatanggi akong hawakan sila; tulad sila ng mga nakakapandiring pagkain sa akin.

8 ¡Si tan solo pudiera tener una respuesta a mi oración, y Dios me diera mi deseo!

O, sana matanggap ko na ang aking hinihiling, oh, ibigay na sana ng Diyos ang aking minimithi;

9 Si solo él se complaciera en terminar conmigo; ¡Y soltaría su mano para destruirme!

na malugod ang Diyos na durugin niya ako ng isang beses, na bitawan niya ako at putulin sa buhay na ito.

10 Por lo tanto, todavía tendría consuelo y gozaría con los dolores de la muerte, porque siempre he respetado las palabras del Dios Santo.

Sana ito na lang ang aking maging pampalubag-loob—kahit na magsaya ako sa hindi napapawing hapdi: na hindi ko sinuway ang mga salita ng Tanging Banal.

11 ¿Tengo fuerzas para seguir esperando o tengo algún fin para estar esperando?

Ano ba ang aking lakas, na kailangan ko pang maghintay? Ano ba ang aking katapusan, na kailangan kong pahabain ang aking buhay?

12 ¿Es mi fortaleza la fuerza de las piedras, o es mi carne de bronce?

Ang lakas ko ba ay kasing lakas ng mga bato? O ang aking mga kalamnan ay gawa sa tanso?

13 No tengo ayuda en mí mismo, y la sabiduría se me ha ido por completo.

Hindi ba totoo na hindi ko kayang tulungan ang aking sarili, at ang karunungan ay tinanggal sa akin?

14 El que tiene el corazón cerrado contra su amigo que sufre, ha renunciado al temor del Todopoderoso.

Para sa isang taong malapit nang mawalan ng malay, dapat ipakita ng kaniyang kaibigan ang katapatan; kahit na pinabayaan niya pa ang kaniyang takot sa Makapangyarihan.

15 Mis amigos han sido desleales como un arroyo, como arroyos en los valles que llegan a su fin.

Pero naging matapat ang mga kapatid ko sa akin, na tulad ng mga batis sa disyerto, na tulad ng mga daluyan ng tubig na natutuyo,

16 Que son oscuros por el hielo y la nieve que cae en ellos;

na dumidilim dahil sa mga yelong tumatakip sa mga ito, at dahil sa mga niyebe na ikinukubli ang sarili sa kanila.

17 Bajo el ardiente sol se secan, y no llegan a nada debido al calor.

Kapag sila ay natunaw, sila ay mawawala; kapag ang panahon ay mainit, nalulusaw sila sa kanilang kinalalagyan.

18 Las caravanas de camellos se desvían de su camino; van al vacío y son destruidos.

Ang mga karawan ay gumigilid para maghanap ng tubig, nagpapaikot-ikot sila sa tuyong lupain at saka mamamatay.

19 Las caravanas de camellos de Tema los buscaron y de Saba, los esperaban.

Ang mga karawan mula sa Tema ay pinagmamasdan sila, gayun din sa pangkat ng mga taga-Sheba na umaasa sa kanila.

20 Ellos vinieron, fueron avergonzados por su esperanza; y confundida su esperanza.

Sila ay nabigo dahil umaasa sila na makakahanap ng tubig; pumunta sila roon pero sila ay nilinlang.

21 Así son ustedes ahora; Ven mi triste condición y tienen miedo.

Kaya ngayon, kayong mga kaibigan ko ay wala nang halaga sa akin; nakita ninyo ang aking kaawa-awang kalagayan pero kayo ay natatakot.

22 ¿Dije, dame algo? o ¿Hacer un pago para mí de su riqueza?

'Sinabi ko ba sa inyo na bigyan ninyo ako ng kahit ano?' 'O, regaluhan ninyo ako mula sa inyong kayamanan?'

23 ¿O me sacas del poder de mi enemigo? o ¿Dar dinero para que me rescaten del poder de los malvados?

O, 'Iligtas ako mula sa kamay ng aking kalaban?' O, 'Tubusin ako sa kamay ng mga nang-aapi sa akin?'

24 Dame la enseñanza y estaré callado; Y hazme ver mi error.

Ituro ninyo sa akin, at ako ay mananahimik, ipaintindi ninyo sa akin kung saan ako nagkamali.

25 ¡Qué agradables son las palabras rectas! ¿Pero qué prueba hay en tus argumentos?

Sadya ngang napakasakit ng katotohanan! Pero ang inyong mga sinasabi, paano ba nito ako maitutuwid?

26 Mis palabras pueden parecer malas, pero las palabras de quien no tiene esperanza son para el viento.

Balak ba ninyong hindi pansinin ang aking mga sinasabi, ituring ito ang salita ng isang tao na parang ito ay hangin?

27 En verdad, ustedes echarían suerte sobre un huérfano, y capaz de vender a su propio amigo.

Totoo nga, pinagpupustahan ninyo ang naulila sa ama, at pinagtatalunan ang inyong kaibigan na tulad ng isang kalakal.

28 Ahora pues, vuelvan sus ojos hacia mí, porque de verdad no diré lo que es falso en mi rostro.

Subalit ngayon, tingnan ninyo ako at papatunayan ko sa inyo na hindi ako nagsisinungaling.

29 Deja que tu mente sea cambiada, y no tengas una mala opinión de mí; Sí, cambia, porque mi justicia todavía está en mí.

Pigilan ninyo ang inyong sarili, parang awa ninyo na; maging makatarungan kayo, maghunos-dili kayo dahil nasa tamang panig ako.

30 ¿Hay mal en mi lengua? ¿No puede mi paladar discernir destrucción?

May kasamaan ba sa aking dila? Hindi ba malalaman ng aking bibig ang malisyosong mga bagay?