Job 6
1 Y Job respondió y dijo:
| آنگاه ایوب پاسخ داد: |
2 ¡Si solo pudiera medirse mi pena, y ponerla en la balanza contra mi problema!
| اگر می‌توانستید غصهٔ مرا وزن کنید، |
3 Porque entonces su peso sería más que la arena de los mares, debido a esto mis palabras han sido cortadas.
| آنگاه می‌دیدید که از شنهای ساحل دریا نیز سنگینتر است. برای همین است که حرفهای من تند و بی‌پرواست. |
4 Porque las flechas del Todopoderoso están dentro de mí, y su veneno bebe mi espíritu, su ejército de temores se pone en orden contra mí.
| خدای قادر مطلق با تیرهای خود مرا به زمین زده است. تیرهای زهرآلودش در قلب من فرو رفته است. یورشهای ناگهانی خدا مرا به وحشت انداخته است. |
5 ¿El asno de los campos emite su voz cuando tiene pasto? ¿O el buey hace sonidos sobre su comida?
| آیا من حق اعتراض ندارم؟ آیا خرِ وحشی با داشتن علف عَرعَر می‌کند؟ یا گاو با داشتن یونجه ماغ می‌کِشد؟ |
6 ¿Tomará un hombre comida que no tenga sabor sin sal? ¿O hay algún sabor en la clara del huevo?
| آیا انسان از بی‌نمک بودن غذا شکایت نمی‌کند؟ یا کسی سفیده تخم‌مرغ بی‌مزه را دوست دارد؟ |
7 Mi alma no desea tales cosas, son como enfermedades en mi comida.
| هنگامی که به چنین غذایی نگاه می‌کنم اشتهایم کور می‌شود و حالم به هم می‌خورد. |
8 ¡Si tan solo pudiera tener una respuesta a mi oración, y Dios me diera mi deseo!
| ای کاش خدا خواسته مرا به‌جا آورد و آرزوی مرا برآورده سازد. |
9 Si solo él se complaciera en terminar conmigo; ¡Y soltaría su mano para destruirme!
| ای کاش خدا مرا لِه می‌کرد، و دستش را دراز کرده، مرا می‌کشت. |
10 Por lo tanto, todavía tendría consuelo y gozaría con los dolores de la muerte, porque siempre he respetado las palabras del Dios Santo.
| آنگاه دستِ کم این مرا تسلی می‌داد که با وجود همه این دردها هرگز سخنان آن قدوس را انکار نکرده‌ام. |
11 ¿Tengo fuerzas para seguir esperando o tengo algún fin para estar esperando?
| من چطور می‌توانم این وضع را تحمل کنم؟ به چه امیدی به زندگی خود ادامه دهم؟ |
12 ¿Es mi fortaleza la fuerza de las piedras, o es mi carne de bronce?
| آیا من از سنگ ساخته شده‌ام؟ آیا بدنم از آهن است؟ |
13 No tengo ayuda en mí mismo, y la sabiduría se me ha ido por completo.
| کاری از دستم برنمی‌آید و کسی به دادم نمی‌رسد. |
14 El que tiene el corazón cerrado contra su amigo que sufre, ha renunciado al temor del Todopoderoso.
| انسان باید نسبت به دوست عاجز خود مهربان باشد، حتی اگر او خدای قادر مطلق را ترک گفته باشد. |
15 Mis amigos han sido desleales como un arroyo, como arroyos en los valles que llegan a su fin.
| ولی ای دوستان، من به دوستی شما اعتماد ندارم، زیرا مثل نهری هستید که در زمستان از برف و یخ پر است و در تابستان آب آن خشک و ناپدید می‌شود؛ کاروانها به کنار آن می‌روند تا عطش خود را فرو بنشانند؛ ولی آبی در آن نمی‌یابند؛ پس، از تشنگی هلاک می‌شوند. |
16 Que son oscuros por el hielo y la nieve que cae en ellos;
17 Bajo el ardiente sol se secan, y no llegan a nada debido al calor.
18 Las caravanas de camellos se desvían de su camino; van al vacío y son destruidos.
19 Las caravanas de camellos de Tema los buscaron y de Saba, los esperaban.
| وقتی که کاروانهای تیما و سبا برای نوشیدن آب در آنجا توقف می‌کنند، ناامید می‌شوند. من هم از شما قطع امید کرده‌ام. شما از دیدن وضع من می‌ترسید و حاضر نیستید کمکم کنید. |
20 Ellos vinieron, fueron avergonzados por su esperanza; y confundida su esperanza.
21 Así son ustedes ahora; Ven mi triste condición y tienen miedo.
22 ¿Dije, dame algo? o ¿Hacer un pago para mí de su riqueza?
| ولی چرا؟ آیا هرگز از شما کوچکترین چیزی خواسته‌ام؟ آیا درخواست هدیه‌ای کرده‌ام؟ |
23 ¿O me sacas del poder de mi enemigo? o ¿Dar dinero para que me rescaten del poder de los malvados?
| آیا تاکنون از شما خواسته‌ام مرا از دست دشمنان و ظالمان برهانید؟ |
24 Dame la enseñanza y estaré callado; Y hazme ver mi error.
| تنها چیزی که من از شما می‌خواهم یک جواب منطقی است، آنگاه ساکت خواهم شد. به من بگویید که چه خطایی کرده‌ام؟ |
25 ¡Qué agradables son las palabras rectas! ¿Pero qué prueba hay en tus argumentos?
| البته حقیقت دردناک است، اما انتقادهای شما دور از حقیقت است. آیا فقط به این دلیل که از فرط یأس و نومیدی بی‌اراده فریاد برآوردم می‌خواهید مرا محکوم کنید؟ |
26 Mis palabras pueden parecer malas, pero las palabras de quien no tiene esperanza son para el viento.
27 En verdad, ustedes echarían suerte sobre un huérfano, y capaz de vender a su propio amigo.
| شما حتی به یتیم هم رحم نمی‌کنید و حاضرید دوست خود را نیز بفروشید. |
28 Ahora pues, vuelvan sus ojos hacia mí, porque de verdad no diré lo que es falso en mi rostro.
| به چشمان من نگاه کنید. آیا من به شما دروغ می‌گویم؟ |
29 Deja que tu mente sea cambiada, y no tengas una mala opinión de mí; Sí, cambia, porque mi justicia todavía está en mí.
| مرا محکوم نکنید، چون بی‌گناهم. اینقدر بی‌انصاف نباشید. |
30 ¿Hay mal en mi lengua? ¿No puede mi paladar discernir destrucción?
| آیا فکر می‌کنید من دروغ می‌گویم و یا نمی‌توانم درست را از نادرست تشخیص دهم؟ |
