Job 4
1 Respondió Elifaz el temanita y dijo:
Elifaz van Teman nam het woord, en sprak:
2 Si alguien tratará de hablarte una palabra, ¿será molestia para ti? pero ¿quién es capaz de evitar decir lo que está en su mente?
Zullen wij het woord tot u richten, tot u, zo verslagen? Maar wie zou zijn woorden kunnen bedwingen?
3 En verdad, has ayudado a los demás y has fortalecido las manos débiles;
Zie, zelf hebt ge velen terecht gewezen, En slappe handen gesterkt;
4 El que estaba cerca de caer ha sido animado por tus palabras, y has dado fuerza al que está por caer.
Uw woorden hebben struikelenden opgericht, Knikkende knieën hebt ge spierkracht verleend:
5 Pero ahora ha venido sobre ti y es un cansancio para ti; Te conmueve y tu mente está turbada.
Maar nu het ú overkomt, nu zijt ge verslagen, Nu het ú treft, verbijsterd!
6 ¿No es tu temor de Dios tu apoyo y tu forma de vida recta tu esperanza?
Was dan uw vroomheid niet uw hoop, Uw onberispelijke wandel niet uw vertrouwen?
7 ¿Alguna vez has visto la destrucción llegar a un hombre recto? ¿O cuándo fueron destruidos los temerosos de Dios?
Denk eens na: wie kwam ooit onschuldig om, Of waar ter wereld werden rechtvaardigen verdelgd?
8 Lo que he visto es que aquellos que han sembrado los problemas, y el mal plantado, obtienen lo mismo para sí mismos.
Ik heb altijd gezien: Die onheil ploegen En rampspoed zaaien, die oogsten ze ook!
9 Por el aliento de Dios la destrucción los toma, y por el viento de su ira son destruidos.
Door Gods adem gaan ze te gronde, Door zijn ziedende gramschap komen ze om:
10 Aunque el ruido del león y el sonido de su voz pueden ser ruidosos, los dientes de los leones jóvenes son quebrantados.
Het gebrul van den leeuw en het gehuil van den luipaard verstomt. De tanden der leeuwenwelpen worden stuk gebroken;
11 El viejo león llega a su fin por necesidad de comida, y los cachorros de la leona van deambulando en todas direcciones.
De leeuwin komt om bij gebrek aan prooi, De jongen van de leeuwinnen worden uiteen gejaagd!
12 Una palabra me fue dada en secreto, y el sonido de ella llegó a mis oídos,
Eens drong een woord in het diepste geheim tot mij door En mijn oor ving er het gefluister van op.
13 Tuve una pesadilla cuando el sueño profundo llega a los hombres,
Het was in een nachtgezicht, uit dromen geboren, Wanneer een diepe slaap de mensen bevangt:
14 El temor se apoderó de mí, y mis huesos estaban llenos de problemas;
Schrik en siddering grepen mij aan, En al mijn beenderen rilden van angst;
15 Y una respiración se movía sobre mi cara; el cabello de mi carne se endureció.
Een ademtocht streek langs mijn gelaat, En deed mijn haren ten berge rijzen.
16 Algo estaba presente ante mí, pero no pude verlo claramente; había una forma ante mis ojos: una voz tranquila llegó a mis oídos, diciendo:
Daar stond er één voor mij, Wiens gelaat ik niet kon herkennen; Een gestalte zweefde voor mijn oog, En ik hoorde het fluisteren van een stem:
17 ¿Puede el hombre ser recto ante Dios? ¿O un hombre sea limpio ante su Hacedor?
Is een mens ooit rechtvaardig voor God, Een mensenkind rein voor zijn Schepper?
18 En verdad, no pone fe en sus siervos celestiales, y ve error en sus ángeles;
Zie, zelfs op zijn dienaars kan Hij niet bouwen, Zelfs in zijn engelen ontdekt Hij gebreken.
19 ¡Cuánto más los que viven en casas de barro, cuyas bases están en el polvo! Serán destruidos por la polilla;
Hoeveel te meer in hen, die lemen hutten bewonen, Wier fundament in het stof is gelegd, En die als motten worden doodgetrapt,
20 Entre la mañana y la tarde están completamente destruidos; Llegan a su fin para siempre, y nadie toma nota.
Van ‘s morgens tot ‘s avonds te pletter gedrukt; Die zonder dat men er acht op slaat, Voor eeuwig vergaan;
21 Si se les tira la cuerda de la tienda, ¿acaso no llegan a su fin y sin sabiduría?
Die, als hun tentpin wordt uitgerukt, Gaan sterven, eer zij het weten!
