Job 36
1 Y Eliu continuó diciendo:
Elihu mówił jeszcze:
2 Dame un poco más de tiempo para declarar; porque todavía tengo algo que decir en defensa de Dios.
Poczekaj trochę, a pouczę cię, bo jeszcze przemówię za Boga.
3 Obtendré mi conocimiento de lejos, y le daré justicia a mi Hacedor.
Z daleka przyniosę swą wiedzę i uznam sprawiedliwość mego Stwórcy.
4 Porque verdaderamente mis palabras no son falsas; Uno que es perfecto en su conocimiento está hablando contigo.
Bo naprawdę moje słowa nie [są] kłamstwem, a [człowiek] z doskonałą wiedzą [stoi] przed tobą.
5 He aquí, Dios es grande, no aborrece, es poderoso en la virtud de su corazón.
Oto Bóg [jest] potężny, a nie gardzi [nikim]. On jest potężny w sile serca.
6 No perdona la vida al impio, y da a los oprimidos sus derechos;
Nie pozostawia niegodziwych przy życiu, a ubogim przyznaje prawa.
7 No apartará los ojos de los justos, hasta el trono de los reyes, los afirma para siempre, exaltandolos.
Nie odwraca swoich oczu od sprawiedliwego, ale sadza ich na wieki z królami na tronie – i są wywyższeni.
8 Y si han sido encarcelados en cadenas, y cautivos en cuerdas de aflicción,
A jeśli są związani okowami albo spętani powrozami utrapienia;
9 Entonces les deja claro lo que han hecho, incluso las obras malvadas de las que se enorgullecen.
Wtedy oznajmia im ich czyny i przestępstwa – to, że się wzmogły.
10 Su oído está abierto a su enseñanza, y él les da órdenes para que sus corazones se vuelvan del mal.
Otwiera im ucho, aby [przyjęli] karę, i każe im odwrócić się od nieprawości.
11 Si escuchan su voz y cumplen su palabra, entonces él les da larga vida y años llenos de placer.
Jeśli będą posłuszni i będą [mu] służyć, dopełnią swoich dni w dobrobycie, a swoich lat w rozkoszach.
12 Pero si no, perecerán a espada llegan y morirán sin conocimiento.
Ale jeśli nie usłuchają, zginą od miecza, umrą bez poznania.
13 Los que no temen a Dios mantienen la ira acumulada en sus corazones; No dan gritos de ayuda cuando son hechos prisioneros.
Lecz [ludzie] obłudnego serca gromadzą gniew, nie wołają, kiedy ich wiąże.
14 Llegan a su fin cuando aún son jóvenes, su vida es corta como la de aquellos que se usan con fines sexuales en la adoración de sus dioses.
Umierają w młodości, swoje życie spędzają wśród rozpustników.
15 Él salva al afligido en su aflicción, abriendo sus oídos en tiempos de opresión.
Wyrywa ubogiego z utrapienia i otwiera ich uszy w ucisku.
16 También te apartará de la boca de tus adversarios, a lugar espacioso libre de angustias; te asentará mesa llena de grosura.
Również ciebie wyrwałby z ciasnego miejsca na [miejsce] przestronne, gdzie nie ma ucisku, a [zastawiłby] twój stół pełnią tłuszczu.
17 Pero tú has cumplido el juicio del malvado, contra la justicia y el juicio que lo sustenta todo.
Ale ty zasłużyłeś na sąd niegodziwego, [dlatego] prawo i sąd będą cię trzymać.
18 Ten cuidado que en su ira no te quite con golpe, porque ni un gran rescate te libera.
Gniew [wisi], więc uważaj, by nie poraził cię karą, gdyż nie wybawił cię żaden okup.
19 Hará él estima de tus riquezas, ni tu oro ni la potencia de tu poder.
Czy będzie zważał na twoje bogactwa? [Nie], ani [na] złoto, ani [na] jakiekolwiek siły [lub] potęgi.
20 No anheles la noche cuando la gente asciende a su lugar.
Nie tęsknij za nocą, kiedy ludzie są porwani ze swojego miejsca.
21 Ten cuidado, de no volverte al pecado, porque has escogido el mal, en lugar de la miseria.
Strzeż się, abyś nie zważał na nieprawość; gdyż wybrałeś to sobie zamiast utrapienia.
22 Verdaderamente Dios es excelso en su potencia; ¿Quién es un maestro como él?
Oto Bóg jest najwyższy w swojej potędze, któż może tak nauczyć jak on?
23 ¿Quién alguna vez le dio órdenes, o le dijo, has hecho mal?
Kto mu wytyczył jego drogę? Albo kto mu powie: Popełniłeś nieprawość?
24 Mira que tienes que alabar su obra, sobre el cual los hombres hacen canciones.
Pamiętaj, abyś wysławiał jego dzieło, któremu przypatrują się ludzie.
25 Todas las personas la están mirando; él hombre la ve desde lejos.
Wszyscy ludzie je widzą, człowiek przypatruje się nim z daleka.
26 En verdad, Dios es grande, más grande que todo nuestro conocimiento; El número de sus años no pueden ser contados.
Oto Bóg [jest] wielki, a poznać [go] nie możemy, a liczba jego lat jest niezbadana.
27 Porque toma las gotas del mar; los envía a través de su niebla como lluvia,
On wyciąga bowiem krople wód, które padają z pary [jako] deszcz;
28 Que desciende del cielo y cae sobre los pueblos.
Który spuszczają chmury i [który] obficie spływa na ludzi.
29 ¿Y quién sabe cómo se extienden las nubes o los truenos de su tienda?
(A kto zrozumie rozmieszczenie chmur i grzmot jego namiotu?
30 Mira, él está extendiendo su niebla, cubriendo con ella las cimas de las montañas.
Oto rozciąga nad nim swoją światłość i okrywa głębiny morskie.
31 Porque por éstos da comida a los pueblos, y pan en plena medida.
Przez te rzeczy bowiem sądzi narody i daje pokarm w obfitości.
32 con las nubes encubre la luz, y le manda no brillar, interponiendo aquéllas.
Chmurami okrywa światłość i rozkazuje [jej ukrywać] się za wyznaczoną [chmurą]).
33 El trueno deja en claro su pasión, y la tormenta da noticias de su ira.
Grzmot daje o nim znać, a także bydło – o parze unoszącej się w górę.
