< Job 33 >
1 Y ahora, oh Job, escucha mis palabras y toma nota de todo lo que digo.
“Na afei, Hiob, tie me nsɛm; yɛ aso ma biribiara a mɛka.
2 Mira, ahora mi boca está abierta, mi lengua da palabras.
Merebebue mʼano; me nsɛm aba me tɛkrɛma so.
3 Mi corazón está lleno de conocimiento, mis labios dicen lo que es verdad.
Me nsɛm fi koma a ɛteɛ mu; na mʼano de ahonim pa ka nea minim.
4 El espíritu de Dios me ha hecho, y el soplo del Todopoderoso me da vida.
Onyankopɔn Honhom na abɔ me; Otumfo no home ma me nkwa.
5 Si puedes, dame una respuesta; pon tu causa en orden y avanza.
Sɛ wubetumi a, ma me mmuae; siesie wo ho, na ka si mʼanim.
6 Mira, soy lo mismo que tú ante los ojos de Dios; Me formó del barro también.
Wo ne me nyinaa yɛ pɛ wɔ Onyankopɔn anim; me nso wɔbɔɔ me fii dɔte mu.
7 No te espantes de mi terror, y mi mano no te será dura.
Ɛnsɛ sɛ wusuro me, na ɛnsɛ sɛ me nsa yɛ den wɔ wo so.
8 Pero dijiste en mi oído, y tu voz llegó a mis oídos:
“Nanso woaka ama mate, mete saa nsɛm no, na wokae se,
9 Estoy limpio, sin pecado; Estoy lavado, y no hay mal en mí.
‘Meyɛ kronkron na minni bɔne; me ho tew na afɔdi biara nni me ho.
10 Mira, él está buscando algo contra mí; en sus ojos soy como uno de sus enemigos;
Nanso Onyankopɔn anya me ho mfomso wafa me sɛ ne tamfo.
11 Él ha puesto cadenas en mis pies; Él está observando todos mis caminos.
Ɔde me nan hyɛ mpokyerɛ mu; na nʼani wɔ mʼakwan nyinaa so.’
12 En verdad, al decir esto estás equivocado; porque Dios es más grande que el hombre.
“Nanso meka mekyerɛ wo se, eyi mu de woayɛ mfomso, efisɛ Onyankopɔn so sen ɔdesani.
13 ¿Por qué presentas tu causa contra él, diciendo: Él no responde a ninguna de mis palabras?
Na adɛn nti na wunwiinwii hyɛ no sɛ ommua onipa nsɛm biara ana?
14 Porque Dios da su palabra de una manera, incluso en dos, y el hombre no es consciente de ello.
Nanso Onyankopɔn kasa wɔ akwan ahorow so, na ebia nnipa nte.
15 En un sueño, en una visión de la noche, cuando el sueño profundo llega a los hombres, mientras descansan en sus camas;
Ɔkasa wɔ daeso ne anadwo anisoadehu mu, bere a nna afa nnipa na wɔada hatee wɔ wɔn mpa so no,
16 Entonces él deja sus secretos claros para los hombres, para que estén llenos de temor ante lo que ven;
otumi kasa gu wɔn asom na ɔde kɔkɔbɔ yi wɔn hu,
17 Para que el hombre pueda ser apartado de sus obras malvadas, y para que el orgullo le sea quitado;
sɛ ɔbɛdan onipa afi nneyɛe bɔne ho na watwe no afi ahantan ho,
18 Para alejar su alma del sepulcro, y su vida de la destrucción.
sɛ ɔmma ne kra nkɔ amoa mu na ɔnhwere ne nkwa wɔ afoa ano.
19 El dolor es enviado sobre él como un castigo, mientras él está en su cama; No hay fin para el problema en sus huesos;
Anaasɛ wotumi de mpa so yaw twe onipa aso nnompe mu yaw a ennyae da,
20 No desea comer, y su alma se ha apartado de su comida favorita;
kosi sɛ ne kɔn nnɔ aduan na ne kra nso po aduan a ɛyɛ akɔnnɔ pa ara;
21 Su carne está tan gastada, que puede no ser vista, y sus huesos que no se veían, aparecen.
ɔfɔn yɛ basaa, na ne nnompe a anka ɛho akata no, ho da hɔ.
22 Y su alma se acerca al inframundo, y su vida a la muerte.
Ne kra bɛn ɔda, na ne nkwa bɛn owu abɔfo.
23 Si ahora puede haber un ángel enviado a él, uno de los miles que habrá entre él y Dios, y aclarar al hombre lo que es correcto para él;
“Nanso sɛ ɔbɔfo bi wɔ nʼafa sɛ odimafo a, ɛyɛ apem mu baako, na ɔbɛkyerɛ no nea eye ma no,
24 Y si él tiene misericordia de él, y dice: “Que no descienda al sepulcro, le he dado redención.
obehu no mmɔbɔ na waka se, ‘Munnyaa no na wankɔ ɔda mu; na manya mpatade ama no,’
25 Entonces su carne se vuelve joven, y regresa a los días de su Juventud;
afei ne were yɛ foforo sɛ abofra; na esi ne dedaw mu yɛ sɛ mmerantebere mu de.
26 Él hace su oración a Dios, y tiene misericordia de él; ve el rostro de Dios con gritos de alegría; da noticias de su justicia a los hombres;
Ɔbɔ Onyankopɔn mpae na onya adom fi ne hɔ, ohu Onyankopɔn anim na ɔde ahosɛpɛw teɛ mu; na Onyankopɔn gye no bio sɛ ɔtreneeni.
27 Él hace una canción, diciendo: “Me equivoqué, volviéndome del camino recto, pero no me dio la recompensa de mi pecado”.
Afei ɔba nnipa mu bɛka se, ‘Meyɛɛ bɔne na mekyeaa nea ɛteɛ, nanso mannya nea ɛfata me.
28 Guardó mi alma del sepulcro, y mi vida ve la luz en su totalidad.
Ogyee me kra na wamma no ankɔ ɔda mu, enti mɛtena ase na madi hann no mu dɛ.’
29 En verdad, Dios hace todas estas cosas al hombre, dos veces y tres veces,
“Onyankopɔn yɛ eyinom nyinaa ma onipa, mprenu ne ne mprɛnsa so,
30 Retirando su alma del inframundo para que pueda ver la luz de la vida.
sɛnea ne kra renkɔ ɔda mu, na nkwa hann no ahyerɛn ne so.
31 Toma nota, Oh Job, escúchame; guarda silencio, mientras digo lo que tengo en mente.
“Yɛ aso, Hiob, na tie me; yɛ dinn na menkasa.
32 Si tienes algo que decir, dame una respuesta; porque es mi deseo que seas juzgado libre del pecado.
Na sɛ wowɔ biribi ka a, bua me; kasa, na mepɛ sɛ wobu wo bem.
33 Si no, ponme atención y guarda silencio, y yo te daré sabiduría.
Sɛ ɛnte saa nso a, ɛno de tie me. Yɛ dinn na mɛkyerɛ wo nyansa.”