< Job 33 >
1 Y ahora, oh Job, escucha mis palabras y toma nota de todo lo que digo.
Tena ra, whakarongo, e Hopa, ki aku korero, kia whai taringa ki aku kupu katoa.
2 Mira, ahora mi boca está abierta, mi lengua da palabras.
Nana, kua puaki nei toku mangai, kei te korero toku arero i roto i toku mangai.
3 Mi corazón está lleno de conocimiento, mis labios dicen lo que es verdad.
Ma aku kupu e whakapuaki te tika o toku ngakau; ka korero pono oku ngutu i ta ratou e matau ana.
4 El espíritu de Dios me ha hecho, y el soplo del Todopoderoso me da vida.
He mea hanga ahau na te Wairua o te Atua, a na te manawa o te Kaha Rawa ahau i whai ora ai.
5 Si puedes, dame una respuesta; pon tu causa en orden y avanza.
Ki te taea e koe, whakahokia mai e koe he kupu ki ahau; whakatikaia au korero ki toku aroaro, e tu ki runga.
6 Mira, soy lo mismo que tú ante los ojos de Dios; Me formó del barro también.
Nana, ko toku anga ki te Atua he pena hoki i tau; he mea hanga nei ano hoki ahau ki te paru.
7 No te espantes de mi terror, y mi mano no te será dura.
Nana, e kore te wehi ki ahau e whakawehi i a koe; e kore ano hoki toku ringa e taimaha iho ki a koe.
8 Pero dijiste en mi oído, y tu voz llegó a mis oídos:
He pono kua hakiri oku taringa ki au kupu, a kua rongo atu ahau i te reo o au kupu, e mea ana,
9 Estoy limpio, sin pecado; Estoy lavado, y no hay mal en mí.
He ma ahau, kahore oku he; he harakore ahau, kahore hoki he kino i roto i ahau:
10 Mira, él está buscando algo contra mí; en sus ojos soy como uno de sus enemigos;
Na e rapu ana ia i te take riri ki ahau, e kiia ana ahau e ia he hoariri nona;
11 Él ha puesto cadenas en mis pies; Él está observando todos mis caminos.
E karapitia ana e ia oku waewae ki te rakau, e ata titiro ana ia ki oku hikoinga katoa.
12 En verdad, al decir esto estás equivocado; porque Dios es más grande que el hombre.
Nana, maku e whawhati tau kupu, ehara tenei mea au i te mea tika; nui atu hoki te Atua i te tangata.
13 ¿Por qué presentas tu causa contra él, diciendo: Él no responde a ninguna de mis palabras?
He aha koe i totohe ai ki a ia? E kore hoki e korerotia e ia te tikanga o tetahi o ana mea.
14 Porque Dios da su palabra de una manera, incluso en dos, y el hombre no es consciente de ello.
Kotahi hoki, ae ra, e rua korerotanga a te Atua, otiia kahore e maharatia e te tangata.
15 En un sueño, en una visión de la noche, cuando el sueño profundo llega a los hombres, mientras descansan en sus camas;
I te moe, i te putanga moemoea mai o te po, ina au iho te moe o te tangata, i nga moenga i runga i te takotoranga;
16 Entonces él deja sus secretos claros para los hombres, para que estén llenos de temor ante lo que ven;
Ko reira ia whakapuare ai i nga taringa o nga tangata, hiri ai hoki i te ako mo ratou;
17 Para que el hombre pueda ser apartado de sus obras malvadas, y para que el orgullo le sea quitado;
Kia whakanekehia ai te tangata i tana whakaaro, kia hipokina ai hoki te whakapehapeha o te tangata;
18 Para alejar su alma del sepulcro, y su vida de la destrucción.
E puritia ana e ia tona wairua kei tae ki te rua, tona ora kei riro i te hoari.
19 El dolor es enviado sobre él como un castigo, mientras él está en su cama; No hay fin para el problema en sus huesos;
E whiua ana hoki ia ki te mamae i runga i tona moenga, ki te ngau tonu hoki o ona wheua;
20 No desea comer, y su alma se ha apartado de su comida favorita;
A whakarihariha ana tona ora ki te taro, tona wairua ki te kai whakaminamina.
21 Su carne está tan gastada, que puede no ser vista, y sus huesos que no se veían, aparecen.
E honia ana ona kiko, a kore noa e kitea; a purero mai ana ona wheua kihai nei i kitea i mua.
22 Y su alma se acerca al inframundo, y su vida a la muerte.
Heoi e whakatata ana tona wairua ki te rua, tona ora ki nga kaiwhakamate.
23 Si ahora puede haber un ángel enviado a él, uno de los miles que habrá entre él y Dios, y aclarar al hombre lo que es correcto para él;
Ki te mea he karere tera kei a ia, he kaiwhakaatu tikanga tetahi i roto i te mano, hei whakaatu i tona tika ki te tangata:
24 Y si él tiene misericordia de él, y dice: “Que no descienda al sepulcro, le he dado redención.
Na ka tohu tera i a ia, a ka mea, Whakaorangia ia kei heke ki te rua, kua kitea hoki e ahau he utu.
25 Entonces su carne se vuelve joven, y regresa a los días de su Juventud;
Ko tona kiri ka ngawari atu i to te tamaiti; ka hoki iho ia ki nga ra o tona tamarikitanga:
26 Él hace su oración a Dios, y tiene misericordia de él; ve el rostro de Dios con gritos de alegría; da noticias de su justicia a los hombres;
Ka inoi ia ki te Atua, a ka manako tera ki a ia; heoi ka kite ia i tona mata i runga i te koa: a ka utua e ia te tika o te tangata.
27 Él hace una canción, diciendo: “Me equivoqué, volviéndome del camino recto, pero no me dio la recompensa de mi pecado”.
E waiata ana ia i te aroaro o nga tangata, e mea ana, Kua hara ahau, whakaparoritia ake e ahau te tika, a kahore he pai ki ahau:
28 Guardó mi alma del sepulcro, y mi vida ve la luz en su totalidad.
Kua whakaorangia e ia toku wairua kei riro ki te rua, a e kite toku wairua i te marama.
29 En verdad, Dios hace todas estas cosas al hombre, dos veces y tres veces,
Nana, e meatia ana enei mea katoa e te Atua, e tuaruatia ana, ae, e tuatorutia ana, ki te tangata,
30 Retirando su alma del inframundo para que pueda ver la luz de la vida.
Hei whakahoki mai i tona wairua i roto i te rua, kia whakamaramatia ai ki te marama o te ora.
31 Toma nota, Oh Job, escúchame; guarda silencio, mientras digo lo que tengo en mente.
Kia whai whakaaro mai, e Hopa, whakarongo mai ki ahau: kati tau, a ka korero ahau.
32 Si tienes algo que decir, dame una respuesta; porque es mi deseo que seas juzgado libre del pecado.
Ki te mea he kupu tau, utua mai taku: korero, ko taku hoki i pai ai kia whakatikaia tau.
33 Si no, ponme atención y guarda silencio, y yo te daré sabiduría.
Ki te kahore, whakarongo ki ahau: noho puku koe, a maku koe e whakaako ki te whakaaro nui.