Job 33
1 Y ahora, oh Job, escucha mis palabras y toma nota de todo lo que digo.
Aŭskultu do, Ijob, miajn parolojn, Kaj atentu ĉiujn miajn vortojn.
2 Mira, ahora mi boca está abierta, mi lengua da palabras.
Jen mi malfermis mian buŝon, Parolas mia lango en mia gorĝo.
3 Mi corazón está lleno de conocimiento, mis labios dicen lo que es verdad.
Ĝuste el mia koro estas miaj paroloj, Kaj puran scion eldiros miaj lipoj.
4 El espíritu de Dios me ha hecho, y el soplo del Todopoderoso me da vida.
La spirito de Dio min kreis, Kaj la spiro de la Plejpotenculo min vivigas.
5 Si puedes, dame una respuesta; pon tu causa en orden y avanza.
Se vi povas, respondu al mi; Armu vin kontraŭ mi, kaj stariĝu.
6 Mira, soy lo mismo que tú ante los ojos de Dios; Me formó del barro también.
Jen mi simile al vi estas de Dio; Mi ankaŭ estas farita el argilo.
7 No te espantes de mi terror, y mi mano no te será dura.
Vidu, vi ne bezonas timi min, Kaj mia ŝarĝo ne pezos sur vi.
8 Pero dijiste en mi oído, y tu voz llegó a mis oídos:
Vi parolis antaŭ miaj oreloj, Kaj mi aŭdis la sonon de tiaj vortoj:
9 Estoy limpio, sin pecado; Estoy lavado, y no hay mal en mí.
Mi estas pura, sen malbonagoj; Senkulpa, mi ne havas pekon;
10 Mira, él está buscando algo contra mí; en sus ojos soy como uno de sus enemigos;
Jen Li trovis ion riproĉindan en mi, Li rigardas min kiel Lian malamikon;
11 Él ha puesto cadenas en mis pies; Él está observando todos mis caminos.
Li metis miajn piedojn en ŝtipon; Li observas ĉiujn miajn vojojn.
12 En verdad, al decir esto estás equivocado; porque Dios es más grande que el hombre.
Sed en tio vi ne estas prava, mi respondas al vi; Ĉar Dio estas pli granda ol homo.
13 ¿Por qué presentas tu causa contra él, diciendo: Él no responde a ninguna de mis palabras?
Kial vi havas pretendon kontraŭ Li pro tio, Ke Li ne donas al vi kalkulraporton pri ĉiuj Siaj faroj?
14 Porque Dios da su palabra de una manera, incluso en dos, y el hombre no es consciente de ello.
Cetere Dio parolas en unu maniero kaj en alia maniero, Sed oni tion ne rimarkas.
15 En un sueño, en una visión de la noche, cuando el sueño profundo llega a los hombres, mientras descansan en sus camas;
En sonĝo, en nokta vizio, Kiam sur la homojn falis dormo, Kiam ili dormas sur la lito,
16 Entonces él deja sus secretos claros para los hombres, para que estén llenos de temor ante lo que ven;
Tiam Li malfermas la orelon de la homoj, Kaj, doninte instruon, sigelas ĝin,
17 Para que el hombre pueda ser apartado de sus obras malvadas, y para que el orgullo le sea quitado;
Por deturni homon de ia faro Kaj gardi viron kontraŭ fiereco,
18 Para alejar su alma del sepulcro, y su vida de la destrucción.
Por ŝirmi lian animon kontraŭ pereo Kaj lian vivon kontraŭ falo sub glavon.
19 El dolor es enviado sobre él como un castigo, mientras él está en su cama; No hay fin para el problema en sus huesos;
Ankaŭ per malsano sur lia lito Li avertas lin, Kiam ĉiuj liaj ostoj estas ankoraŭ fortaj.
20 No desea comer, y su alma se ha apartado de su comida favorita;
Kaj abomenata fariĝas por li en lia vivo la manĝaĵo, Kaj por lia animo la frandaĵo.
21 Su carne está tan gastada, que puede no ser vista, y sus huesos que no se veían, aparecen.
Lia karno konsumiĝas tiel, ke oni ĝin jam ne vidas; Kaj elstaras liaj ostoj, kiuj antaŭe estis nevideblaj.
22 Y su alma se acerca al inframundo, y su vida a la muerte.
Kaj lia animo alproksimiĝas al la pereo, Kaj lia vivo al la mortigo.
23 Si ahora puede haber un ángel enviado a él, uno de los miles que habrá entre él y Dios, y aclarar al hombre lo que es correcto para él;
Sed se li havas por si anĝelon proparolanton, Kvankam unu el mil, Kiu elmontrus pri la homo lian pravecon,
24 Y si él tiene misericordia de él, y dice: “Que no descienda al sepulcro, le he dado redención.
Tiam Li indulgas lin, kaj diras: Liberigu lin, ke li ne malsupreniru en la tombon, Ĉar Mi trovis pardonigon.
25 Entonces su carne se vuelve joven, y regresa a los días de su Juventud;
Tiam lia korpo fariĝas denove freŝa, kiel en la juneco; Li revenas al la tagoj de sia knabeco.
26 Él hace su oración a Dios, y tiene misericordia de él; ve el rostro de Dios con gritos de alegría; da noticias de su justicia a los hombres;
Li preĝas al Dio, Kaj ĉi Tiu korfavoras lin, Kaj montras al li Sian vizaĝon kun ĝojo, Kaj rekompencas la homon laŭ lia virteco.
27 Él hace una canción, diciendo: “Me equivoqué, volviéndome del camino recto, pero no me dio la recompensa de mi pecado”.
Li rigardas la homojn, kaj diras: Mi pekis, la veron mi kripligis, Kaj Li ne repagis al mi;
28 Guardó mi alma del sepulcro, y mi vida ve la luz en su totalidad.
Li liberigis mian animon, ke ĝi ne iru en pereon, Kaj mia vivo vidas la lumon.
29 En verdad, Dios hace todas estas cosas al hombre, dos veces y tres veces,
Ĉion ĉi tion Dio faras Du aŭ tri fojojn kun homo,
30 Retirando su alma del inframundo para que pueda ver la luz de la vida.
Por deturni lian animon de pereo Kaj prilumi lin per la lumo de vivo.
31 Toma nota, Oh Job, escúchame; guarda silencio, mientras digo lo que tengo en mente.
Atentu, Ijob, aŭskultu min; Silentu, kaj mi parolos.
32 Si tienes algo que decir, dame una respuesta; porque es mi deseo que seas juzgado libre del pecado.
Se vi havas, kion diri, respondu al mi; Parolu, ĉar mi dezirus, ke vi montriĝu prava.
33 Si no, ponme atención y guarda silencio, y yo te daré sabiduría.
Se ne, tiam aŭskultu min; Silentu, kaj mi instruos al vi saĝon.
