Job 32
1 Así que estos tres hombres no dieron más respuestas a Job, porque él parecía tener razón.
A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
2 Y Eliu, el hijo de Baraquel el Buzita, de la familia de Ram, estaba enojado, ardiendo de ira contra Job, porque se parecía a sí mismo más justo que Dios;
Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
3 Y estaba enojado con sus tres amigos, porque no habían podido darle una respuesta, y no habían dejado claro el pecado de Job.
Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
4 Ahora Eliú había guardado silencio mientras Job estaba hablando, porque eran más viejos que él;
Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
5 Y cuando Eliu vio que no había respuesta en la boca de los tres hombres, se enojó mucho.
Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
6 Y Eliú, el hijo de Baraquel el Buzita, respondió y dijo: Soy joven, y tú eres muy viejo, así que tenía miedo, y evité poner mi conocimiento delante de ti.
I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
7 Me dije a mí mismo: que los días hablarán y que muestren su sabiduría los muchos en años.
Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
8 Pero en verdad es el espíritu del Todopoderoso en el hombre, lo que les da conocimiento.
Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 No son los viejos los que son sabios, y los que están llenos de años no tienen el conocimiento de lo que es correcto.
Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
10 Por eso digo: “Escúchame, y expondré mi conocimiento”.
Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
11 Esperaba tus palabras, escuchaba tus sabios dichos; mientras estabas buscando qué decir,
Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
12 Estaba tomando nota; y verdaderamente ninguno de ustedes pudo aclarar el error de Job, o dar una respuesta a sus palabras.
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
13 Cuida de no decir: Hemos encontrado la sabiduría; Dios puede vencerlo, pero no el hombre.
I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
14 No propondré palabras como éstas, ni haré uso de tus palabras para responderle.
Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
15 El miedo los ha vencido, no tienen más respuestas que dar; Han llegado a su fin.
Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
16 ¿Y voy a seguir esperando mientras no tienen nada que decir? ¿Mientras se callan y no dan más respuestas?
Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
17 Daré mi respuesta; Voy a presentar mis conocimientos.
Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
18 Porque estoy lleno de palabras, el espíritu dentro de mi me constriñe.
Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
19 Mi estómago es como el vino que no puede salir; Como las pieles llenas de vino nuevo, casi se rompe.
Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
20 Déjame decir lo que tengo en mente, para que pueda consolarme; Déjame contestar con la boca abierta.
Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
21 No permitas que respete a ningún hombre, o que le dé nombres de honor a ningún ser vivo.
Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
22 Porque no puedo dar nombres de honor a ningún hombre; y si lo hiciera, mi Creador me llevaría rápidamente.
Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.
