< Job 32 >

1 Así que estos tres hombres no dieron más respuestas a Job, porque él parecía tener razón.
A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:
2 Y Eliu, el hijo de Baraquel el Buzita, de la familia de Ram, estaba enojado, ardiendo de ira contra Job, porque se parecía a sí mismo más justo que Dios;
Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.
3 Y estaba enojado con sus tres amigos, porque no habían podido darle una respuesta, y no habían dejado claro el pecado de Job.
Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.
4 Ahora Eliú había guardado silencio mientras Job estaba hablando, porque eran más viejos que él;
Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.
5 Y cuando Eliu vio que no había respuesta en la boca de los tres hombres, se enojó mucho.
Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.
6 Y Eliú, el hijo de Baraquel el Buzita, respondió y dijo: Soy joven, y tú eres muy viejo, así que tenía miedo, y evité poner mi conocimiento delante de ti.
I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.
7 Me dije a mí mismo: que los días hablarán y que muestren su sabiduría los muchos en años.
Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.
8 Pero en verdad es el espíritu del Todopoderoso en el hombre, lo que les da conocimiento.
Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 No son los viejos los que son sabios, y los que están llenos de años no tienen el conocimiento de lo que es correcto.
Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.
10 Por eso digo: “Escúchame, y expondré mi conocimiento”.
Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.
11 Esperaba tus palabras, escuchaba tus sabios dichos; mientras estabas buscando qué decir,
Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.
12 Estaba tomando nota; y verdaderamente ninguno de ustedes pudo aclarar el error de Job, o dar una respuesta a sus palabras.
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.
13 Cuida de no decir: Hemos encontrado la sabiduría; Dios puede vencerlo, pero no el hombre.
Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.
14 No propondré palabras como éstas, ni haré uso de tus palabras para responderle.
Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.
15 El miedo los ha vencido, no tienen más respuestas que dar; Han llegado a su fin.
Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.
16 ¿Y voy a seguir esperando mientras no tienen nada que decir? ¿Mientras se callan y no dan más respuestas?
Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.
17 Daré mi respuesta; Voy a presentar mis conocimientos.
Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.
18 Porque estoy lleno de palabras, el espíritu dentro de mi me constriñe.
Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.
19 Mi estómago es como el vino que no puede salir; Como las pieles llenas de vino nuevo, casi se rompe.
Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.
20 Déjame decir lo que tengo en mente, para que pueda consolarme; Déjame contestar con la boca abierta.
Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.
21 No permitas que respete a ningún hombre, o que le dé nombres de honor a ningún ser vivo.
Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.
22 Porque no puedo dar nombres de honor a ningún hombre; y si lo hiciera, mi Creador me llevaría rápidamente.
Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.

< Job 32 >