Job 32

1 Así que estos tres hombres no dieron más respuestas a Job, porque él parecía tener razón.

Toen deze drie mannen het hadden opgegeven, Job te antwoorden, omdat hij zich in hun ogen gerechtvaardigd had,

2 Y Eliu, el hijo de Baraquel el Buzita, de la familia de Ram, estaba enojado, ardiendo de ira contra Job, porque se parecía a sí mismo más justo que Dios;

ontbrandde de toorn van Elihoe den zoon van Barakel, den Boeziet, uit het geslacht van Ram. Tegen Job ontbrandde zijn toorn, omdat hij zich tegenover God in het gelijk had gesteld;

3 Y estaba enojado con sus tres amigos, porque no habían podido darle una respuesta, y no habían dejado claro el pecado de Job.

tegen zijn drie vrienden ontbrandde zijn toorn, omdat zij het juiste antwoord niet hadden gevonden, en daardoor God hadden beschuldigd.

4 Ahora Eliú había guardado silencio mientras Job estaba hablando, porque eran más viejos que él;

Zolang zij met Job spraken, had Elihoe gewacht, omdat zij ouder waren dan hij.

5 Y cuando Eliu vio que no había respuesta en la boca de los tres hombres, se enojó mucho.

Maar nu Elihoe bemerkte, dat er uit de mond van de drie mannen geen antwoord meer kwam, ontbrandde zijn toorn.

6 Y Eliú, el hijo de Baraquel el Buzita, respondió y dijo: Soy joven, y tú eres muy viejo, así que tenía miedo, y evité poner mi conocimiento delante de ti.

En Elihoe, de zoon van Barakel, den Boeziet, nam het woord en sprak: Ik ben jong van dagen, En gij zijt bejaard; Daarom was ik beschroomd en bevreesd, U mijn mening te zeggen.

7 Me dije a mí mismo: que los días hablarán y que muestren su sabiduría los muchos en años.

Ik dacht: Laat de ouderdom spreken, De hoge leeftijd de wijsheid verkonden!

8 Pero en verdad es el espíritu del Todopoderoso en el hombre, lo que les da conocimiento.

Maar het is Gods geest in den mens, De adem van den Almachtige, die hem inzicht verleent;

9 No son los viejos los que son sabios, y los que están llenos de años no tienen el conocimiento de lo que es correcto.

Het zijn dus niet de bejaarden, die wijs zijn, Niet de grijsaards, die weten wat recht is.

10 Por eso digo: “Escúchame, y expondré mi conocimiento”.

Daarom zeg ik: Luistert naar mij; Ik zal u verkonden, wat ik weet.

11 Esperaba tus palabras, escuchaba tus sabios dichos; mientras estabas buscando qué decir,

Zie, ik heb gewacht op wat gij zoudt zeggen, En geluisterd naar uw betoog; Tot gij de juiste woorden zoudt vinden,

12 Estaba tomando nota; y verdaderamente ninguno de ustedes pudo aclarar el error de Job, o dar una respuesta a sus palabras.

Heb ik u al mijn aandacht gewijd. Maar zie, niemand van u heeft Job weerlegd, Niemand zijn betoog beantwoord!

13 Cuida de no decir: Hemos encontrado la sabiduría; Dios puede vencerlo, pero no el hombre.

Zegt nu niet: We zijn op de wijsheid gestuit God, geen mens kan hem verslaan!

14 No propondré palabras como éstas, ni haré uso de tus palabras para responderle.

Tegen mij heeft hij nog geen bewijzen gebracht, En met de uwen weerleg ik hem niet.

15 El miedo los ha vencido, no tienen más respuestas que dar; Han llegado a su fin.

Zij zijn verslagen, weten niets meer te zeggen, De woorden laten hen in de steek.

16 ¿Y voy a seguir esperando mientras no tienen nada que decir? ¿Mientras se callan y no dan más respuestas?

Ik heb gewacht, maar zij spreken niet, Ze staan daar, en hebben geen antwoord meer;

17 Daré mi respuesta; Voy a presentar mis conocimientos.

Nu wil ik antwoorden op mijn beurt, Wil ik verkonden, wat ik weet!

18 Porque estoy lleno de palabras, el espíritu dentro de mi me constriñe.

Want ik ben geladen met woorden, En de geest in mijn binnenste prest mij er toe.

19 Mi estómago es como el vino que no puede salir; Como las pieles llenas de vino nuevo, casi se rompe.

Zie, mijn geest is als wijn, die niet kan gisten, En die nieuwe zakken doet bersten;

20 Déjame decir lo que tengo en mente, para que pueda consolarme; Déjame contestar con la boca abierta.

Ik moet spreken, om wat lucht te krijgen, Mijn lippen openen, en antwoord geven.

21 No permitas que respete a ningún hombre, o que le dé nombres de honor a ningún ser vivo.

Ik wil niemand naar de ogen zien, En niemand vleien, wie het ook is;

22 Porque no puedo dar nombres de honor a ningún hombre; y si lo hiciera, mi Creador me llevaría rápidamente.

Want ik heb geen verstand van vleierij: Mijn Schepper rukte mij dan aanstonds weg!