Job 31

1 Hice un acuerdo con mis ojos; ¿Cómo podrían mis ojos estar mirando a una virgen?

Gözlərim üçün əhd etmişəm, Gözüm bir qıza baxarmı?

2 ¿Cuál es la recompensa de Dios desde lo alto, o la herencia dada por él Todopoderoso desde el cielo?

İnsan yuxarıdan – Allahdan nə pay alır? İnsana ucalardan – Külli-İxtiyardan nə irs qalır?

3 ¿No es problema para el pecador, y destrucción para los que hacen el mal?

Məgər haqsızların başına fəlakət gəlmir? Məgər fitnəkarların başına bəla gəlmir?

4 ¿No ve él mis caminos, y mis pasos no están todos numerados?

Məgər O, yollarıma baxmır? Məgər O hər addımımı saymır?

5 Si he ido por caminos falsos, o mi pie se apuró rápido a engaño;

Əgər yalançı olaraq gəzmişəmsə, Ayağım fırıldaq üçün qaçıbsa,

6 Déjame ser medido en escalas rectas, y deja que Dios vea mi justicia.

Qoy Allah məni haqq tərəzisində çəksin, Kamil olduğumu görsün.

7 Si mis pasos han sido apartados, o si me dejado llevar por la codicia, o si la propiedad de otro está en mis manos;

Yolumda əyri addım atmışamsa, Gözlərimin ardınca qəlbimi sürükləmişəmsə, Əllərimi ləkələmişəmsə,

8 Si siembro mi semilla en la tierra para que otro tenga su fruto, y deja que mi producto sea arrancado de raíz.

Əkdiyimi yadlar yesin, Qoy əkinim kökündən çıxarılsın.

9 Si mi corazón iba tras la esposa de otro hombre, o si esperaba en acecho la puerta de mi vecino;

Əgər qəlbim başqa bir qadına meyl edibsə, Qonşumun qapısını pusmuşamsa,

10 Entonces deja que mi esposa dé placer a otro hombre y que otros usen su cuerpo.

Qoy arvadım başqasının taxılını üyütsün, Qoy onunla başqa kişilər yatsın.

11 Porque eso sería un crimen; sería un acto por el cual los jueces medirían el castigo:

Axı bu bir xəcalət olardı, Məhkəməyə veriləsi bir günah sayılardı.

12 Sería un fuego que arderá hasta la destrucción, y que me quitaría todo lo que tengo.

Çünki bu Həlak yerinədək yandırıb-yaxan bir alovdur. Bu bütün barımı kökündən çıxarardı.

13 Si he desdeñado el derecho de mi sirviente, o mi sirvienta, cuando contendieron conmigo;

Əgər mənimlə çəkişəndə Nökərlərimin və kənizlərimin Haqqını yemişəmsə,

14 ¿Qué haré cuando Dios venga como mi juez? ¿Y qué respuesta puedo dar a sus preguntas?

Allah ayağa qalxanda Mən nə edə bilərəm? Məni yoxlayanda nə cavab verərəm?

15 ¿No lo hizo Dios tan bien como yo? ¿No nos dio vida en los cuerpos de nuestras madres?

Anamın bətnində məni yaradan Onu yaratmayıbmı? Bətndən bizə quruluş verən O olmayıbmı?

16 Si retenía el deseo de los pobres; o he hecho desfallecer los ojos de la viuda;

Əgər yoxsulların istədiklərini bir kənara qoymuşamsa, Dul qadının ümidini qırmışamsa,

17 Si me guardaba la comida y no le daba un poco al huérfano;

Bir tikəmi özüm yeyib Yetimə verməmişəmsə,

18 Porque desde mi juventud él creció conmigo como un padre, desde mis primeros días; y a la viuda la guié desde mi niñez;

Gəncliyimdən bəri yetimlərə atalıq etməmişəmsə, Doğulandan bəri dul qadına yol göstərməmişəmsə,

19 Si he visto a alguien cercano a la muerte por necesidad de ropa, y a los pobres sin nada que los cubriera;

Paltarı olmadığı üçün canı ağrıyan, Ya örtüyə möhtac qalan yoxsulları görəndə

20 Si su espalda no me dio una bendición, y la lana de mis ovejas no lo calentó;

Qoyunlarımın yunu ilə onları isitməmişəmsə, Onlar da mənə ürəkdən alqış etməyiblərsə,

21 Si mi mano había sido levantada contra él justo, cuando vi que los jueces me apoyaban;

Məhkəmədə sözü keçən olduğum üçün Yetimə əl qaldırmışamsa,

22 Que mi brazo sea arrancado de mi cuerpo, y que sea roto desde su base.

Qollarım qırılıb çiyinlərimdən düşsün, Qoy qolum lüləsindən sınsın.

23 Porque el temor de Dios me retuvo, y debido a su poder no podría hacer tales cosas.

Çünki Allahın bəlasından qorxuram, Əzəməti qarşısında dayana bilmərəm.

24 Si hice del oro mi esperanza, o si alguna vez dije al mejor oro, he puesto mi fe en ti;

Əgər qızıla ümid bağlamışamsa, Saf qızıla “ümidim sənsən” demişəmsə,

25 Si me alegrara porque mi riqueza era grande, y porque mi mano había reunido mucho;

Əgər bol sərvətimə görə, Əlimin gəlirinin çoxluğuna görə sevinmişəmsə,

26 Si, cuando vi el sol brillando, y la luna moviéndose en su camino brillante,

Əgər parlayan günəşə, İşıq saçaraq dövran edən aya baxıb,

27 Un sentimiento secreto de adoración entró en mi corazón, y mi boca besó mi mano;

Könlümün meylini gizlicə azdırıb, Sitayiş etmək üçün əlimlə onlara Öpüş yollamışamsa,

28 Ese hubiera sido otro pecado para ser recompensado con el castigo de los jueces; porque habría sido falso a Dios en lo alto.

Bu da məni ittiham edən günah sayılardı, Çünki ucalarda olan Allahı danmış olardım.

29 Si me alegré en la destrucción de mi aborrecedor, y grité de alegría cuando el mal lo alcanzó;

Əgər düşmənlərimin bədbəxtliyinə sevinmişəmsə, Başına bəla gəldi deyə fərəhlənmişəmsə,

30 Porque no dejé que mi boca cediera al pecado al poner una maldición sobre su vida?

Kiminsə canına qarğış yağdıraraq Dilimə günah işlətməyə yol vermişəmsə,

31 Si los hombres de mi tienda dijeran: ¿Quién no ha comido toda su carne, no se saciaría?

Evimdəki insanlar “Əyyubun verdiyi ətlə Qarnını doyurmayan varmı?” deyə soruşmayıblarsa,

32 El viajero no tomó su descanso nocturno en la calle, y mis puertas estaban abiertas para cualquier persona en un viaje;

– Heç bir yadelli gecəni küçədə keçirməzdi, Qapım həmişə yoldan keçənlərin üzünə açıq idi –

33 Si mis malas obras cubiertas como Adan, y mi pecado en el secreto de mi pecho,

Əgər təqsirimi gizlətmişəmsə, Adəm kimi üsyankarlığımı ört-basdır etmişəmsə,

34 Por temor al gran grupo de personas, o por temor a que las familias me despreciarán, para que me quede callado y no salga por mi puerta;

Camaatdan qorxduğum üçün, El qınağından dəhşətə gəldiyim üçün Dinməzcə bayıra çıxmamışamsa…

35 ¡Si solo Dios me escuchara, y él Todopoderoso me contestara! ¡O si lo que él tiene contra mí se hubiera puesto por escrito!

Kaş məni bir eşidən olaydı! Bu sözümü təsdiq edirəm, Qoy Külli-İxtiyar mənə bir cavab versin! Əleyhdarım bunu tumara yazıb əlimə versin.

36 En verdad tomaría el libro en mis hombros; sería para mí como una corona;

Şübhəsiz, bu tumarı çiynimdə gəzdirərdim, Başıma tac edərdim.

37 Dejaría claro el número de mis pasos, ¡lo pondría ante él como un príncipe! Las palabras de Job se acaban.

Onda atdığım hər addımı Allaha bildirərdim, Mən bir şahzadə kimi Onun yanına gedərdim.

38 Si mi tierra ha clamado contra mí, o los surcos ha estado triste;

Torpağım da məndən fəryad edirsə, Kotanın açdığı yarıqlar əlimdən bir ağızdan ağlayırsa,

39 Si he tomado su producto sin pago, causando la muerte de sus dueños;

Pulunu vermədən məhsulu yemişəmsə, Buranın sakinlərinin ürəyini qırmışamsa,

40 Luego, en lugar de grano, salen espinas, y en lugar de cebada, plantas malolientes. Las palabras de Job han terminado.

Qoy sahəmdə buğda yerinə tikan, Arpa yerinə alaq bitsin». Əyyubun söhbəti sona yetdi.