< Job 30 >

1 Pero ahora los que son más jóvenes que yo; se burlan de mi, aquellos cuyos padres aborrecería poner con los perros de mis rebaños.
Hatei, atuteh kai hlak ka camo e naw ni Kai na pathoe awh. A napanaw hah kai ni ka panuet teh, kaie tuhu ka ring e uinaw koe patenghai bawk van hoeh.
2 ¿De qué sirve la fuerza de sus manos para mí? toda fuerza se ha ido de ellos.
A thaonae hah kai hanelah bangmaw cungkeinae kaawm. A thayung tawn awh hoeh toe.
3 Se desperdician por la necesidad de comida, mordiendo la tierra seca; Su única esperanza de vida está en la tierra baldía.
Takangnae hoi voutthoup dawk a kamsoe awh teh, kahrawngum kingdinae hmuen koe tang a yawng awh.
4 Ellos están arrancando verdolagas de la maleza, y comían raíces de árboles.
Pho um e angmai hna a la awh teh, samphokung e a tangpha hah rawca hanelah a tai awh.
5 Ellos eran rechazados de entre los habitantes de sus ciudades, los hombres gritan contra ellos como ladrones.
Ahnimouh teh, tami koehoi pâlei awh teh, tamru patetlah a hramsin awh.
6 Moraban en valles de terror; Tienen que vivir en las cuevas, en los barrancos y las rocas.
Tangkom thung hoi lungngoum thung o hanelah doeh ao awh. Talai hoi talung kâko dawk ao awh.
7 Bramaban entre la maleza; Se juntan bajo las espinas.
Caprapum vah a hram awh teh, pâkhingum vah a tabo awh.
8 Son hijos de vergüenza, y de hombres sin nombre, que han sido expulsados de su pueblo.
Ahnimouh teh tamipathu e canaw doeh. Bang pato patang hoeh e canaw doeh. Ram thung hoi hrek e naw doeh.
9 Y ahora me he convertido en su canción, y soy la burla de todos.
Atu teh la lah na sak awh hanelah ka o toe. Na pathoe e lah ka o toe.
10 Les soy asqueroso; Se alejan de mí y me escupen en la cara.
Na panuet awh teh kai hoi kâhlat lah na o awh. Ka minhmai na tamthawi awh.
11 Porque ha desatado el cordón de mi arco, y me ha afligido; Él los enviado y se han desenfrenado delante de mí.
Bangkongtetpawiteh, lirui hah a rasu awh teh, na ka pacekpahlek awh. Ka hmalah kammoumrui a rasu awh.
12 A mi diestra se levantaron los jóvenes, empujaron mis pies, se pusieron en orden y alzaron sus caminos de destrucción contra mí:
Kaie aranglah nawsainaw a kangdue teh, ka khok hah a phen awh. A rawkphainae lamthung hah kai taranlahoi a sak awh.
13 Han destruido mis caminos, se benefician a causa de mi destrucción; aprovechan que nadie los detiene.
Ka lamthung hah a raphoe awh. Kai ka tâlaw nahanelah a kâyawm awh. Ahnimouh kâhruetcuet ka poe hane apihai awm hoeh.
14 A través de un agujero en la pared como un portillo, se avalanchan contra mi.
Ka kaw poung e kâko dawk hoi a tho awh teh, ningkatim rahim vah na kalup awh.
15 Me ha venido él temor. Mi esperanza se ha ido como el viento, y mi bienestar como una nube.
Takithopoung e ka lathueng vah a pha. Bari lah ka onae hah kahlî patetlah a pâlei awh. Ka tawn e naw hah tâmai patetlah a kahma.
16 Pero ahora mi alma se vuelve agua en mí, me superan días de problemas.
Ka kângairunae ni ka hringnae teh a rabawk toe. Ka khangnae hninnaw ni khak na kuet.
17 El dolor penetra mis huesos, y no me dieron descanso; No hay fin a mis dolores.
Karum lah ka hru hah koung a thut teh, ka tharui patawnae ni roum thai hoeh.
18 Con gran fuerza desfigura mi ropa, me ciñe como cuello de mi túnica.
Ka patawpoung e ni hnicu hoi kayo e patetlah na kayo teh, angki lahuen patetlah na katek.
19 En verdad, Dios me ha rebajado hasta la tierra, y me he vuelto como el polvo.
Tangdong dawk na tâkhawng teh, hraba hoi vaiphu patetlah ka o toe.
20 No respondes a mi clamor, y no tomas nota de mi oración.
Nama koe ka hram, hateiteh, na pato hoeh. Ka kangdue teh na khet.
21 Te has vuelto cruel conmigo; la fuerza de tu mano me aborrece.
Hatei, kai hanelah ka pahngawpahrak e lah na o. Na kut thasainae ni na taran.
22 Levantándome, me haces ir en las alas del viento; Estoy deshecho por la tormenta.
Kahlî dawk na tawm teh, a lathueng vah na kâcui sak.
23 Porque estoy seguro de que me llevarás a la muerte y al lugar de reunión ordenado para todos los vivos.
Bangkongtetpawiteh, nama ni duenae dawk na ceikhai hane hah ka panue. Hringnae katawnnaw pueng hanelah, na pouk pouh tangcoung e im dawkvah.
24 ¿No se ha extendido mi mano para ayudar a los pobres? ¿No he sido para él un salvador en su apuro?
BAWIPA ni a kut a dâw torei teh, a kâhei nakunghai, banglah tho hoeh toe. A raphoe torei teh, a hram nakunghai hawinae awm hoeh toe.
25 ¿No he llorado por los oprimidos? ¿Y no estaba mi alma triste por el necesitado?
Runae ka kâhmonaw hanlah ouk ka ka nahoehmaw. Karoedengnaw hanlah lungreithai hoi kaawm boihoeh maw.
26 Cuando buscaba el bien, vino el mal; Estaba esperando la luz, y se oscureció.
Hateiteh, hawinae ka tawng navah, hno kahawihoehe hah ka lathueng vah a pha. Angnae ka ring navah hmonae a pha.
27 Mis sentimientos están fuertemente conmovidos, y no me dan descanso; Los días de angustia me han sobrepasado.
Ka lungthin a tâsue teh roum thai hoeh. Ka khangnae hninnaw ni na tho sin.
28 Ando en ropa oscura, incómodo; Me levanto en el lugar público, pidiendo ayuda.
Panuinae koelah tho hoeh niteh, lungmathoe koelah ka cei. Kamkhuengnaw rahak vah, ka kangdue teh, kabawpnae ka hei teh ka hram.
29 Me he convertido en un hermano de los chacales, y voy en compañía de avestruces.
Kahrawnguinaw e hmaunawngha lah ka o. Kalauk tavanaw hoi huiko lah ka o.
30 Mi piel es negra y se me cae; y mis huesos arden con el calor de mi enfermedad.
Ka vuen teh hoehoe a tamang teh kai koehoi a bo, Ka hrunaw teh puenghoi a kâan
31 Y mi arpa se ha convertido en luto, y el sonido de mi flauta en el ruido de lamento.
Ka ratoung teh ka lungmathoenae lah a coung, ka tamawi teh kâlawk lah a coung.

< Job 30 >