Job 3
1 Entonces, abriendo su boca y maldiciendo el día de su nacimiento,
Sonunda Eyüp ağzını açtı ve doğduğu güne lanet edip şöyle dedi:
2 Job dijo:
3 Perezca el día de mi nacimiento y la noche en que se dijo: Un niño es concebido.
“Doğduğum gün yok olsun, ‘Bir oğul doğdu’ denen gece yok olsun!
4 Que ese día, hubiera sido oscuro; y Dios no hubiera tomado nota de esto desde lo alto, y no hubiera resplandecido la luz del día;
Karanlığa bürünsün o gün, Yüce Tanrı onunla ilgilenmesin, Üzerine ışık doğmasın.
5 Deja que la oscuridad y la noche negra sea su redentor; deja que se cubra con una nube; Deja que las sombras oscuras del día te envíen miedo.
Karanlık ve ölüm gölgesi sahip çıksın o güne, Bulut çöksün üzerine; Işığını karanlık söndürsün.
6 En cuanto a esa noche que la oscuridad espesa la tome; Que no tenga gozo entre los días del año; Que no venga en el número de los meses.
Zifiri karanlık yutsun o geceyi, Yılın günleri arasında sayılmasın, Aylardan hiçbirine girmesin.
7 En cuanto a esa noche, que hubiera sido estéril; Que ninguna voz de alegría hubiera sonado en ella;
Kısır olsun o gece, Sevinç sesi duyulmasın içinde.
8 Que la maldigan los que ponen una maldición en el día; que están listos para despertar a Leviatán.
Günleri lanetleyenler, Livyatan'ı uyandırmaya hazır olanlar, O günü lanetlesin.
9 Sean oscuras sus estrellas de la mañana; Que esté buscando luz, pero que no la tenga; Que no vea los rayos del alba.
Akşamının yıldızları kararsın, Boş yere aydınlığı beklesin, Tan atışını görmesin.
10 Porque no cerró las puertas del vientre de mi madre, ni oculto los problemas de mis ojos.
Çünkü sıkıntı yüzü görmemem için Anamın rahminin kapılarını üstüme kapamadı.
11 ¿Por qué la muerte no me tomó cuando salí del cuerpo de mi madre, por qué no, cuando salí del vientre, entregue mi espíritu?
“Neden doğarken ölmedim, Rahimden çıkarken son soluğumu vermedim?
12 ¿Por qué hubo rodillas que me recibieron o por qué los pechos para que me den leche?
Neden beni dizler, Emeyim diye memeler karşıladı?
13 Porque entonces podría haber ido a mi descanso en silencio, y en el sueño, haber estado en paz,
Çünkü şimdi huzur içinde yatmış, Uyuyup dinlenmiş olurdum;
14 Con los reyes y los sabios de la tierra, que edificaron grandes casas para sí mismos;
Yaptırdıkları kentler şimdi viran olan Dünya kralları ve danışmanlarıyla birlikte,
15 O con los gobernantes que tenían oro, y cuyas casas estaban llenas de plata;
Evlerini gümüşle dolduran Altın sahibi önderlerle birlikte.
16 O como un aborto de niño que nunca podría haber existido; Como niños pequeños que no han visto la luz.
Neden düşük bir çocuk gibi, Gün yüzü görmemiş yavrular gibi toprağa gömülmedim?
17 Allí dejan de perturbar los malvados, y aquellos cuyas fuerzas han llegado a su fin tienen descanso.
Orada kötüler kargaşayı bırakır, Yorgunlar rahat eder.
18 Allí los prisioneros están en paz juntos. La voz del capataz no vuelve a sus oídos.
Tutsaklar huzur içinde yaşar, Angaryacının sesini duymazlar.
19 El pequeño y el grande están allí, y el siervo está libre de su amo.
Küçük de büyük de oradadır, Köle efendisinden özgürdür.
20 ¿Por qué le da luz al que está en problemas, y la vida al alma amarga;
“Niçin sıkıntı çekenlere ışık, Acı içindekilere yaşam verilir?
21 Para aquellos cuyo deseo es la muerte, pero no viene; que la buscan más que la riqueza secreta;
Oysa onlar gelmeyen ölümü özler, Onu define arar gibi ararlar;
22 ¿Que se alegran con gran gozo y se regocijan cuando llegan a su último lugar de descanso;
Mezara kavuşunca Neşeden coşar, sevinç bulurlar.
23 Pporque se le da luz a un hombre que no sabe por donde va, y que está acorralado por Dios?
Neden yaşam verilir nereye gideceğini bilmeyen insana, Çevresini Tanrı'nın çitle çevirdiği kişiye?
24 En lugar de mi comida tengo pena, y de mí salen gritos de dolor como agua.
Çünkü iniltim ekmekten önce geliyor, Su gibi dökülmekte feryadım.
25 Porque lo que estaba temiendo ha venido sobre mi y de lo cual tengo miedo me aconteció.
Korktuğum, Çekindiğim başıma geldi.
26 No tengo paz, ni silencio, ni descanso; nada más que el dolor viene sobre mí.
Huzur yok, sükûnet yok, rahat yok, Yalnız kargaşa var.”
