Job 29

1 Y Job nuevamente tomó la palabra y dijo:

ایوب به سخنان خود ادامه داده، گفت:

2 ¡Si pudiera volver a ser como estaba en los meses pasados, en los días en que Dios me estaba cuidando!

ای کاش روزهای گذشته بازمی‌گشت، روزهایی که خدا، نگهدار من بود

3 Cuando su luz brillaba sobre mi cabeza, y cuando por su luz podía andar en la oscuridad.

و راهی را که در پیش داشتم روشن می‌ساخت و من با نور او در دل تاریکی قدم برمی‌داشتم!

4 Cuando yo estaba en los días de mi juventud, cuando mi tienda fue cubierta por la mano de Dios;

بله، در آن روزها کامران بودم و زیر سایهٔ خدا زندگی می‌کردم.

5 Cuando él Todopoderoso estaba todavía conmigo, y mis hijos me rodeaban;

خدای قادر مطلق همراه من بود و فرزندانم در اطراف من بودند.

6 Cuando mis pies se lavaron con leche, y ríos de aceite fluían de la roca para mí.

من پاهای خود را با شیر می‌شستم و از صخره‌ها برای من چشمه‌های روغن زیتون جاری می‌شد!

7 Cuando salía a la puerta, para subir al pueblo y tomar asiento en el lugar público.

در آن روزها به دروازهٔ شهر می‌رفتم و در میان بزرگان می‌نشستم.

8 Los jóvenes me vieron y se escondían, y los ancianos se levantaron de sus asientos;

جوانان با دیدن من با احترام کنار می‌رفتند، پیران از جا برمی‌خاستند،

9 Los gobernantes se callaron, y se pusieron las manos en la boca;

ریش‌سفیدان قوم خاموش شده، دست بر دهان خود می‌گذاشتند

10 Los jefes bajaron su voz, y sus lenguas se les pegaba al paladar de sus bocas.

و بزرگان سکوت اختیار می‌کردند.

11 Porque cuando llegó a sus oídos, los hombres dijeron que yo era verdaderamente feliz; Y cuando vieron sus ojos, me dieron testimonio;

هر که مرا می‌دید و حرفهایم را می‌شنید از من تعریف و تمجید می‌کرد؛

12 Porque yo era un salvador de los pobres cuando él clamaba por ayuda, y por huérfano que no tenía ayuda.

زیرا من به داد فقرا می‌رسیدم و یتیمانی را که یار و یاور نداشتند کمک می‌کردم.

13 La bendición de aquel que estaba cerca de la destrucción vino sobre mí, y puse una canción de alegría en el corazón de la viuda.

کسانی را که دم مرگ بودند یاری می‌دادم و ایشان برایم دعای خیر می‌کردند و کاری می‌کردم که دل بیوه‌زنان شاد شود.

14 Me puse la justicia como mi ropa, y estaba llena de ella; Las decisiones correctas fueron para mí una bata y un tocado.

هر کاری که انجام می‌دادم از روی عدل و انصاف بود؛ عدالت جامه من بود و انصاف تاج من.

15 Yo era ojos para los ciegos, y pies para el que no tenía poder para caminar.

برای کورها چشم و برای لنگان پا بودم؛

16 Yo era un padre para los pobres, examinaba la causa que no conocía.

برای فقرا پدر بودم و از حق غریبه‌ها دفاع می‌کردم.

17 Por mí se rompieron los grandes dientes del malvado, y le hice renunciar a lo que había quitado violentamente.

دندانهای ستمگران را می‌شکستم و شکار را از دهانشان می‌گرفتم.

18 Entonces dije: Terminaré con mis hijos a mi alrededor, mis días serán como la arena en número;

در آن روزها فکر می‌کردم که حتماً پس از یک زندگی خوش طولانی به آرامی در جمع خانوادۀ خود خواهم مرد.

19 Mi raíz estará abierta a las aguas, y él rocío de la noche estará en mis ramas,

زیرا مانند درختی بودم که ریشه‌هایش به آب می‌رسید و شاخه‌هایش از شبنم سیراب می‌شد.

20 Mi gloria será siempre nueva, y mi arco se renueva fácilmente en mi mano.

پیوسته افتخارات تازه‌ای نصیبم می‌شد و به قدرتم افزوده می‌گشت.

21 Los hombres me escucharon, esperando y guardando silencio para mis sugerencias.

همه با سکوت به حرفهایم گوش می‌دادند و برای نصیحت‌های من ارزش قائل بودند.

22 Después de haber dicho lo que tenía en mente, se quedaron callados y dejaron que mis palabras se adentren en sus corazones;

پس از اینکه سخنانم تمام می‌شد آنها دیگر حرفی نمی‌زدند، زیرا نصایح من برای آنها قانع کننده بود.

23 Me esperaban como a la lluvia, abriendo la boca como a las lluvias de primavera.

آنها مانند کسی که در زمان خشکسالی انتظار باران را می‌کشد، با اشتیاق در انتظار سخنان من بودند.

24 Cuando yo les sonreía, cuando no tenían esperanza, y la luz de mi cara nunca fue nublada por su miedo.

وقتی که دلسرد بودند، با یک لبخند آنها را تشویق می‌کردم و بار غم را از دلهایشان برمی‌داشتم.

25 Tomé mi lugar como jefe, guiándolos en su camino, y fui como rey entre su ejército cuando estaban tristes yo los consolaba.

مانند کسی بودم که عزاداران را تسلی می‌دهد. در میان ایشان مثل یک پادشاه حکومت می‌کردم و مانند یک رهبر آنها را راهنمایی می‌نمودم.