< Job 28 >
1 Verdaderamente hay una mina de plata, y un lugar donde el oro es refinado.
He rua hoki to te hiriwa e puta mai ai, he wahi ano to te koura e whakarewaina ai.
2 El hierro es sacado de la tierra, y la piedra es convertida en bronce por el fuego.
He mea tango mai te rino no roto i te whenua; no te kamaka te parahi, he mea whakarewa.
3 El hombre pone fin a la oscuridad, buscando en el límite más profundo de las piedras, los lugares profundos de la oscuridad.
E whakatakotoria ana e te tangata he mutunga mai mo te pouri, e rapua ana e ia ki te tino tutukitanga atu nga kohatu o te pouri, o te atarangi o te mate.
4 Él hace una mina profunda lejos de aquellos que viven en la luz del día; cuando andan por la tierra, no tienen conocimiento de quienes están debajo de ellos, se secan luego, se van del hombre.
E pakaruhia mai ana e ia he rua i ko ake o nga nohoanga tangata; kua wareware ratou i te waewae e haere ana; he tawhiti i te tangata to ratou tarenga, e piu atu ana, e piu ana mai.
5 En cuanto a la tierra, de ella sale pan; pero debajo de ella se revuelve como por fuego.
Ko te whenua, e puta mai ana he taro i roto i a ia: a e hurihia ake ana a raro iho ano he ahi.
6 Sus piedras son el lugar de los zafiros, y tiene polvo de oro.
Hei wahi mo nga hapira ona kohatu, he puehu koura ano tona.
7 Ningún pájaro lo sabe, y el ojo del halcón nunca lo ha visto.
He ara tena kahore i mohiotia e te manu, kiano i kitea e te kanohi o te whatura.
8 Las grandes bestias no lo han revisado, y el cruel león no ha tomado ese camino.
Kahore nga kirehe whakahi kia takahi i taua ara kahore hoki a reira kia haerea e te raiona tutu.
9 El hombre extiende su mano sobre la roca dura, derribando montañas por las raíces.
E pa atu ana tona ringa ki te kiripaka; hurihia ake e ia nga take o nga maunga.
10 Él hace caminos profundos, corta a través de la roca, y su ojo ve todo lo que tiene valor.
E tapahia ana e ia he awa i roto i nga kamaka, a e kite ana tona kanohi i nga mea utu nui katoa.
11 Evita que las corrientes fluyan, y hace que las cosas secretas salgan a la luz.
E herea ana e ia nga awa kei maturuturu; e whakaputa mai ana hoki i nga mea ngaro ki te marama.
12 Pero, ¿dónde se puede ver la sabiduría? ¿Y dónde está el lugar de descanso del conocimiento?
E kitea ia ki hea te whakaaro nui? kei hea hoki te wahi o te mohio?
13 El hombre no ha visto el camino, y no está en la tierra de los vivos.
E kore te tangata e mohio ki tona utu, e kore ano taua hanga e kitea ki te whenua o te ora.
14 Las aguas profundas dicen: No está en mí; Y el mar dice: No está conmigo.
E ki ake ana te rire, Kahore i ahau; e ki mai ana hoki te moana, Kahore i ahau.
15 El oro no se puede dar por ello, o un peso de plata en pago por ello.
E kore e hokona ki te koura, e kore ano hoki e taea te pauna te hiriwa hei utu mona.
16 No puede ser valorado con el oro de Ofir, con el ónix de gran precio, o el zafiro.
E kore e taea te whakarite ki te koura o Opira, ki te onika utu nui, ki te hapira.
17 No puede evaluarse con oro y el vidrio, y no puede ser cambiado por joyas del mejor oro.
E kore e rite te koura, te kohatu piata ki a ia: e kore e hokona ki nga oko koura parakore.
18 No hay necesidad de decir nada acerca del coral o cristal; y el valor de la sabiduría es mayor que el de las perlas.
E kore e whakahuatia te kaoa, nga peara ranei; hira ake hoki te utu o te whakaaro nui i to te rupi.
19 El topacio de Etiopía no es igual a él, y no puede ser valorado con el mejor oro.
E kore te topaha o Etiopia e rite ki a ia, e kore e tau te koura parakore hei utu.
20 ¿De dónde, entonces, viene la sabiduría y dónde está el lugar de descanso del conocimiento?
Ka haere mai ra i hea te whakaaro nui? Kei hea te wahi o te matau?
21 Porque está oculto a los ojos de todos los vivos, sin ser visto por las aves del aire.
He mea huna atu na hoki i nga kanohi o nga mea ora katoa, ngaro rawa i nga manu o te rangi.
22 Destrucción y muerte dicen, solo hemos tenido noticias con nuestros oídos.
E ki ake ana te whakangaromanga raua ko te mate, i hakiri o maua taringa ki tona rongo.
23 Dios tiene conocimiento del camino hacia la sabiduría y de su lugar;
E mohio ana te Atua ki tona ara, kua kite ano ia i tona wahi.
24 Porque sus ojos van a los confines de la tierra, y él ve todo bajo el cielo.
E titiro ana hoki ia ki nga pito o te whenua, e kite ana ia i nga mea i raro i te rangi, a puta noa;
25 Cuando fijó un peso para el viento, nivela la amplitud de las aguas;
E mea ana i te whakataimaha mo te hau; ae, e mehua ana ia i nga wai ki te mehua.
26 Cuando hizo las leyes para la lluvia, y un camino para las truenos y relámpagos;
I a ia e whakatakoto ana i te tikanga mo te ua, i te huarahi mo te uira o te whatitiri,
27 Entonces vio la sabiduría, y la puso en el registro; Él la estableció, y la escudriño también.
Ka kitea e ia i reira, a whakapuakina mai ana; i whakaukia e ia, a ata rapua ana e ia.
28 Y dijo al hombre: En verdad, el temor del Señor es la sabiduría, y apartarse del mal es el camino a la inteligencia.
A ka mea ia ki te tangata, Na, ko te wehi ki te Ariki, ko te whakaaro nui tena; a ko te mawehe atu i te kino, koia te matauranga.