Job 27

1 Y Job nuevamente tomó la palabra y dijo:

Potem dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:

2 Por la vida de Dios, que me ha quitado el derecho; y del Todopoderoso, que ha amargado mi alma;

Jako żyje Bóg, który odrzucił sąd mój, a Wszechmocny, który gorzkości nabawił duszy mojej:

3 Mientras haya vida en mí, y el aliento de Dios en mi nariz;

Że póki staje tchu we mnie, i ducha Bożego w nozdrzach moich,

4 En verdad, no diré mentiras, y mi lengua no dice lo que es falso.

Nie będą mówiły wargi moje nieprawości, a język mój nie będzie powiadał zdrady.

5 ¡Que esté lejos de mí! ¡Ciertamente no diré que tienes razón! Moriré antes de renunciar a mi justicia.

Nie daj Boże, żebym was miał usprawiedliwiać; póki dech we mnie, nie odstąpię od niewinności mojej.

6 Me aferrare a mi justicia, y no lo dejaré ir; mi corazón no tiene nada que decir contra ninguna parte de mi vida.

Sprawiedliwości mojej trzymać się będę, a nie puszczę się jej; nie zawstydzi mię serce moje, pókim żyw.

7 Sea mi enemigo como el hombre malo, y el que viene contra mí, sea como el pecador.

Nieprzyjaciel mój będzie jako niezbożnik, a który powstaje przeciwko mnie, jako złośnik.

8 ¿Cuál es la esperanza del pecador por mucho que haya robado, cuando Dios le quita su alma?

Co bowiem za nadzieja jest obłudnika, który się w łakomstwie kocha, gdy Bóg wydrze duszę jego.

9 ¿Su grito llegará a los oídos de Dios cuando él esté en problemas?

Izali Bóg usłyszy wołanie jego, gdy nań ucisk przyjdzie?

10 ¿Se deleitará con el Todopoderoso hará su oración a Dios en todo momento?

Izaż się w Wszechmocnym rozkocha? a będzie wzywał Boga na każdy czas?

11 Te daré enseñanzas acerca del poder de Dios; No mantendré en secreto lo que está en la mente del Todopoderoso.

Uczę was, będąc w ręce Bożej, a jako idę z Wszechmocnym, nie taję.

12 En verdad, todos ustedes lo han visto; ¿Por qué entonces te has vuelto completamente tonto?

Oto wy to wszyscy widzicie; przeczże wżdy próżność mówicie?

13 Este es el castigo para el malvado departe de Dios Todopoderoso, y la herencia dada a los violentos.

Tenci jest dział człowieka bezbożnego u Boga, a toć dziedzictwo okrutnicy od Wszechmocnego wezmą.

14 Si sus hijos son mayores, son destinados a morir; y su descendencia no será saciado de pan.

Jeźli się rozmnożą synowie jego, pójdą pod miecz: a potomstwo jego nie nasyci się chleba.

15 Cuando los de su casa que todavía viven llegan a su fin por la enfermedad, y serán sepultados, y sus viudas no lloran por ellos.

Którzy po nim zostaną w śmierci pogrzebieni będą, a wdowy jego nie będą go płakały;

16 Aunque puede juntar plata como polvo, y preparar gran cantidad de ropa como el barro;

Choćby srebra nazgromadzał jako prochu, a nasprawiał szat jako błota:

17 Puede que los prepare, pero los rectos se los pondrán, y el que está libre del pecado repartirá la plata.

Tedy nasprawiać ich on, ale sprawiedliwy oblekać je będzie, a srebro ono niewinny dzielić będzie.

18 Su casa no tiene más fuerza, es como la casa de una polilla, o la tienda de un vigilante.

Zbuduje dom swój jako mól, a jako stróż budę wystawi.

19 Se va a descansar lleno de riqueza, pero lo hace por última vez al abrir los ojos, ya no la ve.

Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebiony; spojrzyli kto, alić go niemasz.

20 Los miedos lo asaltan como inundaciones; en la noche el viento de la tormenta se lo lleva.

Zachwycą go strachy jako wody, w nocy go porwie wicher.

21 El viento del este lo levanta y se va; es forzado a salir violentamente de su lugar.

Pochwyci go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher ruszył go z miejsca swego.

22 Dios se arrojará contra él sin piedad; aunque trate de huir de su poder.

Toć Bóg nań dopuści, a nie przepuści mu, choć przed ręką jego prędko uciekać będzie.

23 Los hombres batirán sus manos con señales de alegría por su ruina, sacándolo de su lugar con silbidos.

Klaśnie każdy nad nim rękoma swemi, i wysyka go z miejsca swego.