Job 27

1 Y Job nuevamente tomó la palabra y dijo:

Kaj Ijob daŭrigis siajn sentencojn, kaj diris:

2 Por la vida de Dios, que me ha quitado el derecho; y del Todopoderoso, que ha amargado mi alma;

Kiel vivas Dio, kiu rifuzis al mi miajn rajtojn, Kaj la Plejpotenculo, kiu afliktas mian animon:

3 Mientras haya vida en mí, y el aliento de Dios en mi nariz;

Tiel longe, kiel mia animo estas en mi Kaj la spiro de Dio en mia nazo,

4 En verdad, no diré mentiras, y mi lengua no dice lo que es falso.

Miaj lipoj ne eldiros malĝustaĵon, Kaj mia lango ne diros malveraĵon.

5 ¡Que esté lejos de mí! ¡Ciertamente no diré que tienes razón! Moriré antes de renunciar a mi justicia.

Malproksime estas de mi, Rigardi vin kiel pravajn; Ĝis mia morto mi ne ĉesos rigardi min kiel senkulpan.

6 Me aferrare a mi justicia, y no lo dejaré ir; mi corazón no tiene nada que decir contra ninguna parte de mi vida.

Mian pravecon mi tenas forte, kaj mi ne ellasos ĝin; Dum mia tuta vivo mia koro ne faros al mi riproĉon pri tio.

7 Sea mi enemigo como el hombre malo, y el que viene contra mí, sea como el pecador.

Mia malamiko estu rigardata kiel malvirtulo, Kaj mia kontraŭulo kiel malpiulo.

8 ¿Cuál es la esperanza del pecador por mucho que haya robado, cuando Dios le quita su alma?

Ĉar kio estas la espero de hipokritulo, Kiam Dio faras al li finon, elŝiras lian animon?

9 ¿Su grito llegará a los oídos de Dios cuando él esté en problemas?

Ĉu lian kriadon Dio aŭskultos, Kiam trafos lin malfeliĉo?

10 ¿Se deleitará con el Todopoderoso hará su oración a Dios en todo momento?

Ĉu li povas havi ĝuon de la Plejpotenculo, Voki al Dio en ĉiu tempo?

11 Te daré enseñanzas acerca del poder de Dios; No mantendré en secreto lo que está en la mente del Todopoderoso.

Mi instruos vin pri la mano de Dio; Mi ne kaŝos antaŭ vi tion, kio estas ĉe la Plejpotenculo.

12 En verdad, todos ustedes lo han visto; ¿Por qué entonces te has vuelto completamente tonto?

Jen vi ĉiuj mem vidis; Kial do vi parolas senenhavaĵon?

13 Este es el castigo para el malvado departe de Dios Todopoderoso, y la herencia dada a los violentos.

Tia estas la sorto de malbona homo ĉe Dio, Kaj la parto, kiun tiranoj ricevas de la Plejpotenculo:

14 Si sus hijos son mayores, son destinados a morir; y su descendencia no será saciado de pan.

Se li havos multe da filoj, ili iros sub la glavon; Kaj lia devenantaro ne havos sate panon.

15 Cuando los de su casa que todavía viven llegan a su fin por la enfermedad, y serán sepultados, y sus viudas no lloran por ellos.

Tiujn, kiuj restos ĉe li, enterigos la morto; Kaj liaj vidvinoj ne ploros.

16 Aunque puede juntar plata como polvo, y preparar gran cantidad de ropa como el barro;

Se li kolektos arĝenton kiel polvon Kaj pretigos al si vestojn kiel argilon,

17 Puede que los prepare, pero los rectos se los pondrán, y el que está libre del pecado repartirá la plata.

Tiam li pretigos, sed justulo metos sur sin la vestojn, Kaj senkulpulo dividos la arĝenton.

18 Su casa no tiene más fuerza, es como la casa de una polilla, o la tienda de un vigilante.

Li konstruas sian domon kiel tineo, Kaj kiel gardisto, kiu faras al si laŭbon.

19 Se va a descansar lleno de riqueza, pero lo hace por última vez al abrir los ojos, ya no la ve.

Li kuŝiĝas riĉa, kaj nenion kunportas; Li malfermas la okulojn, kaj jam nenio ekzistas.

20 Los miedos lo asaltan como inundaciones; en la noche el viento de la tormenta se lo lleva.

Teruro superfalos lin kiel akvo; En la nokto forportos lin ventego.

21 El viento del este lo levanta y se va; es forzado a salir violentamente de su lugar.

Levos lin vento orienta, kaj foriros, Kaj forblovos lin de lia loko.

22 Dios se arrojará contra él sin piedad; aunque trate de huir de su poder.

Li tion ĵetos sur lin senkompate; De Lia mano li kuros kaj kuros.

23 Los hombres batirán sus manos con señales de alegría por su ruina, sacándolo de su lugar con silbidos.

Oni kunfrapos pri li la manojn, Kaj oni fajfos pri li sur lia loko.