< Job 23 >
1 Y Job respondió y dijo:
A odpowiadając Ijob rzekł:
2 Incluso hoy mi clamor es amargo; Su mano es pesada a pesar de mi gemido.
Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?
3 ¡Ojalá tuviera conocimiento de dónde podría ser visto, para que pudiera llegar incluso a su asiento!
Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.
4 Pondría mi causa en orden delante de él, y mi boca estaría llena de argumentos.
Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.
5 Vería cuáles serían sus respuestas y sabría lo que me diría.
Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.
6 ¿Usaría su gran poder para vencerme? No, pero él me prestaría atención.
Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.
7 Allí un hombre recto podría poner su causa delante de él; y estaría libre para siempre de mi juez.
Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.
8 Mira, voy hacia delante, pero él no está allí; y de vuelta, pero no lo entiendo;
Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.
9 Lo estoy buscando en la mano izquierda, pero no hay rastro de él; y girando a la derecha, no puedo verlo.
Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,
10 Porque él sabe él camino donde voy; Después de que me haya probado, saldré como oro.
Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.
11 Mis pies han ido en sus pasos; Me he mantenido en su camino, sin girarme a un lado ni al otro.
Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.
12 Nunca he ido en contra de las órdenes de sus labios; Las palabras de su boca han sido almacenadas en mi corazón.
Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.
13 Pero su propósito es fijo y no hay cambio en él; y da efecto al deseo de su alma.
Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:
14 Porque lo que me fue ordenado por él será hecho hasta el final, y su mente está llena de tales cosas.
Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.
15 Por esta causa tengo miedo delante de él, mis pensamientos sobre él me superan.
Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.
16 Porque Dios ha debilitado mi corazón, y mi mente está turbada ante él Dios Todopoderoso.
Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.
17 Porque no fui destruido por las tinieblas, ni la oscuridad cubrió mi rostro.
Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.