< Job 21 >
1 Entonces Job respondió y dijo:
Ano ra ko Hopa; i mea ia,
2 Presta atención con cuidado a mis palabras; y deja que este sea tu consuelo.
Ata whakarongo mai ki taku kupu, a hei tenei he kupu whakamarie mai ma koutou.
3 Déjame decir lo que tengo en mente, y después de eso, siguan burlándose de mí.
Tukua ahau, a ka korero hoki ahau; a ka mutu aku korero, haere tonu ta koutou tawai.
4 En cuanto a mí, ¿mi queja es contra el hombre? entonces para que preguntarse si mi espíritu está angustiado?
Ahau nei, ki te tangata koia taku amuamu? A he aha ahau te manawanui ai?
5 Toma nota de mí y llénate de maravilla, ponte la mano en la boca.
Titiro mai ki ahau, miharo ai; kopania atu te ringa ki te mangai.
6 Al pensarlo, mi carne tiembla de miedo.
Mahara kau ahau, ka wehi, mau pu te wehi o oku kikokiko.
7 ¿Por qué se da la vida a los malvados? ¿Por qué se vuelven viejos y fuertes en el poder?
He aha te hunga kino i ora ai, i koroheke ai, ae, i marohirohi ai to ratou kaha?
8 Su simiente están establecidos delante de ellos, y su descendencia delante de sus ojos.
Pumau tonu o ratou uri ki to ratou taha ki to ratou aroaro, a ko a ratou whanau kei ta ratou tirohanga atu.
9 Sus casas están libres de temor, y la vara de Dios no viene sobre ellos.
O ratou whare kei runga i te rangimarie, kahore he wehi, kahore hoki a te Atua patu ki a ratou.
10 Su buey engendra sin fallar; Su vaca da a luz, sin abortar.
E kaha ana tana puru ki te ekeeke, kahore hoki e he; ka whanau tana kau, kahore hoki he whakatahe.
11 Envían a sus pequeños como un rebaño, y sus hijos disfrutan bailando.
E tukua mai ana e ratou a ratou kohungahunga ano he kahui hipi, e pekepeke ana a ratou tamariki.
12 Hacen canciones a los instrumentos de música, y se alegran del sonido de las flautas.
He hunga hapai ratou i te timipera, i te hapa, e koa ana ki te tangi o te okana.
13 Sus días terminan sin problemas, y de repente bajan al sepulcro. (Sheol )
O ratou ra pau tonu i runga i te ahuareka, kitea rawatia ake kua heke ki te po. (Sheol )
14 Aunque dijeron a Dios: Aléjate de nosotros, porque no deseamos el conocimiento de tus caminos.
Koia ratou i mea ai ki te Atua, Mawehe atu i a matou; kahore hoki o matou hiahia kia matau ki ou ara.
15 ¿Quién es él Todopoderoso, para que podamos adorarlo? ¿Y de qué nos sirve hacer oración a él?
He aha ra te Runga Rawa e mahi ai matou ki a ia? He aha hoki te rawa ki a matou ki te inoi ki a ia?
16 En verdad, ¿no está su bienestar en su poder? El consejo de los malhechores está lejos de mí.
Nana, kahore he pai mo ratou i o ratou ringa ake: matara atu i ahau te whakaaro o te hunga kino.
17 ¿Con qué frecuencia se apaga la luz de los malhechores, o les vienen problemas? ¿Con qué frecuencia su ira les causa dolor?
Pehea te maha o nga matenga o te rama a te hunga kino? O nga panga mai ano hoki o to ratou aitua ki a ratou? O te tuwhanga mai a te Atua i nga mamae i a ia e riri ana?
18 ¿Con qué frecuencia son dispersados como paja ante el viento, o como la hierba arrebatada por el viento de tormenta?
E rite ai ratou ki te kakau witi i mua i te hau, ki te papapa e kahakina atu ana e te paroro?
19 Tú dices: Dios mantiene el castigo acumulado para sus hijos. ¡Que pague, para que sepa.
E mea ana koutou, E rongoatia ana e te Atua tona kino hei mea mo ana tamariki. Mana e utu tera ki a ia tonu, kia mohio ai ia.
20 ¡Que sus ojos vean su ruina, y que beba de la ira del Todopoderoso!
Tukua kia kite ona ake kanohi i tona hunanga, a tukua ia kia inu i te riri o te Kaha Rawa.
21 ¿Qué interés tiene él en su casa después de que muere, cuando se termina el número de sus meses?
He aha hoki tana manako ki tona whare i muri i a ia? ka poroa hoki ona marama i waenga?
22 ¿Alguien puede enseñar sabiduría a Dios? siendo él, el juez de los que están en lo alto.
E whakaako ianei tetahi i te Atua ki te matauranga? Ko te kaiwhakawa hoki ia mo te hunga whakakake.
23 Uno llega a su fin en completo bienestar, lleno de paz y tranquilidad:
Tenei tangata, mate iho ia, pakari rawa ano hoki ona kaha, ata takoto ana ana mea katoa, kahore hoki he raruraru.
24 Sus cubetas están llenos de leche, y no hay pérdida de fuerza en sus huesos.
Ki tonu ona u i te waiu, a e makuku ana ona wheua i te hinu.
25 Y otro llega a su fin con un alma amargada, sin haber probado el buen sabor.
Mate iho hoki tera tangata, kawa tonu tona wairua, kahore hoki he pai hei kai mana.
26 Juntos bajan al polvo, y son cubiertos por el gusano.
Ka takoto ngatahi raua ki te puehu, a ko te iro hei hipoki mo raua.
27 Mira, soy consciente de tus pensamientos y de tus propósitos violentos contra mí;
Nana, e mohio ana ahau ki o koutou whakaaro, ki ta koutou ngarahu nanakia ano hoki moku.
28 Porque dices: ¿Dónde está la casa del príncipe, y dónde está la tienda del que hace el mal?
E ki ana hoki koutou, Kei hea te whare o te rangatira? Kei hea hoki te teneti i noho ai te hunga kino?
29 ¿No has hecho la pregunta a los viajeros y no tomas nota de su experiencia?
Kahore ianei koutou i ui ki te hunga e haere atu ana i te ara? Kahore ranei koutou i mohio ki a ratou tohu?
30 ¿Cómo el hombre malo sale libre en el día de angustia, y tiene la salvación en el día de ira?
Kei te rongoa nei hoki te tangata kono mo te ra o te whakangaro; ka whakaputaina ratou i te ra o te riri.
31 ¿Quién se dirigirá a su cara? y si ha hecho algo, ¿quién lo castiga?
Ko wai e whakaatu i tona ara ki tona aroaro? Ko wai hoki hei hoatu i te utu mo tana mahi ki a ia?
32 Lo llevan a su último lugar de descanso y lo vigila.
Heoi ka kawea ia ki te urupa; kei te puranga he wahi mona.
33 La tierra del valle que cubre sus huesos es dulce para él, y todos los hombres vienen después de él, y antes de él han ido innumerables.
Ka reka ki a ia nga pokuru o te awaawa, ka whai mai ano hoki nga tangata katoa i a ia; e kore nei hoki e taea te tatau te hunga i mua i a ia.
34 ¿Por qué, entonces, me das consuelo con palabras en las que no hay ganancia, cuando ves que no hay nada en tus respuestas sino engaño?
He pehea ra ta koutou whakamarie tinihanga i ahau, e toe na hoki te he i roto i a koutou kupu e whakahoki mai na?