Job 19

1 Y Job respondió y dijo:

Wtedy Hiob odpowiedział:

2 ¿Cuánto tiempo harás mi vida amarga, y me quebrantas con palabras?

Jak długo będziecie dręczyć moją duszę [i] miażdżyć mnie słowami?

3 Diez veces me has escarnecido; no te da vergüenza de hacerme mal.

Już dziesięć razy znieważyliście mnie. Nie wstyd wam, [że] tak się znęcacie nade mną?

4 Y, en verdad, si he estado en error, el efecto de mi error es solo en mí.

A niech tak będzie, że zbłądziłem, błąd zostaje po mojej stronie.

5 Si se Han engrandecido contra mí, usando mi castigo como un argumento en mi contra,

A jeśli rzeczywiście chcecie się wynosić nade mną i dowodzić mi mojej hańby;

6 Asegúrate de que es Dios quien me hizo mal y me tomó en su red.

Wiedzcie, że to Bóg mnie powalił i swoją siecią mnie otoczył.

7 En verdad, hago un clamor contra el hombre violento, pero no hay respuesta: grito pidiendo ayuda, pero nadie toma mi causa.

Oto wołam o krzywdę, ale nikt nie słucha; krzyczę, ale nie ma sądu.

8 Mi camino está amurallado por él para que no pueda pasar, ha oscurecido mis caminos.

Zagrodził mi drogę, abym nie mógł przejść, i na moich ścieżkach rozpostarł ciemność.

9 Él ha quitado mi gloria de mí, y ha quitado la corona de mi cabeza.

Odarł mnie z mojej chwały i zdjął koronę z mojej głowy.

10 Estoy destruido por él por todos lados, y me he ido; Mi esperanza es arrancada como un árbol.

Zniszczył mnie ze wszystkich stron i ginę; moją nadzieję wyrwał jak drzewo.

11 Su ira arde contra mí, y yo soy para él como uno de sus enemigos.

Zapłonął przeciwko mnie swoim gniewem i uważa mnie za swego wroga.

12 Sus ejércitos se juntan, hacen su camino alto contra mí y levantan sus tiendas alrededor de la mía.

Przyszły razem jego oddziały, utorowały przeciw mnie swoją drogę i rozbiły obóz dokoła mojego namiotu.

13 Él ha alejado a mis hermanos de mí; Han visto mi destino y se han vuelto extraños para mí.

Moich braci oddalił ode mnie, a moi znajomi ode mnie stronią.

14 Mis relaciones y mis amigos cercanos me han abandonado, y los que viven en mi casa me sacaron de la cabeza.

Opuścili mnie moi bliscy, a moi przyjaciele o mnie zapomnieli.

15 Soy extraño para mis sirvientas, y me parece que son de otro país.

Przebywający w moim domu i moje służące uważają mnie za obcego. Stałem się cudzoziemcem w ich oczach.

16 Ante mi clamor, mi siervo no me responde y tengo que rogarle.

Wołałem na swego sługę, ale on się nie odzywa, chociaż go błagam swoimi ustami.

17 Mi aliento es extraño para mi esposa, y desagradable para la descendencia del cuerpo de mi madre.

Moim oddechem brzydzi się moja żona, choć błagam ze względu na synów z mojego ciała.

18 Incluso los niños pequeños no me tienen ningún respeto; cuando me levanto me dan la espalda.

Nawet małe dzieci mną gardzą; gdy powstaję, urągają mi.

19 Todos los hombres de mi círculo se alejan de mí; y los que me son queridos se vuelven contra mí.

Brzydzą się mną wszyscy moi najbliżsi; ci, których kocham, stanęli przeciw mnie.

20 Mis huesos están unidos a mi piel, y me he salido con la carne entre los dientes.

Moje kości przylgnęły do mojej skóry i do mego ciała; pozostała tylko skóra wokół zębów.

21 ¡Ten piedad de mí, ten piedad de mí, mis amigos! porque la mano de Dios está sobre mí.

Zlitujcie się nade mną, zlitujcie się nade mną, moi przyjaciele, bo ręka Boża mnie dotknęła.

22 ¿Por qué eres cruel conmigo, como Dios, porque siempre has dicho mal contra mí?

Czemu mnie prześladujecie jak Bóg? Czy nie dość wam mojego ciała?

23 ¡Si tan solo mis palabras pudieran ser grabadas! ¡Si pudieran ponerse por escrito en un libro!

Oby teraz zostały zapisane moje słowa! Oby je w księdze utrwalono!

24 ¡Y con una pluma de hierro y plomo córtate para siempre en la roca!

Oby rylcem z żelaza i ołowiem zostały na wieczną pamiątkę wyryte na skale!

25 Pero estoy seguro de que mi redentor está vivo, y que, en el futuro, tomará su lugar en la tierra;

Wiem bowiem, że mój Odkupiciel żyje i że [w] ostateczny [dzień] stanie na ziemi.

26 Después de que los gusanos destruyan mi piel, aun en mi propia carne veré a Dios;

A [choć] moja skóra się rozłoży, to w swoim ciele ujrzę Boga.

27 A quien veré de mi lado, y no como a nadie extraño. Mi corazón se rompe con el deseo.

Ujrzę go ja sam, ujrzą go moje oczy, a nie kto inny, choć moje nerki zniszczały w moim wnętrzu.

28 Si dicen: ¡Como lo perseguiremos! porque la raíz del pecado está claramente en él.

Powinniście mówić: Czemu go prześladujemy? Gdyż we mnie znajduje się korzeń sprawy.

29 Teme por la espada, porque la espada es el castigo por tales cosas, para que puedas estar seguro de que hay un juez.

Wy sami lękajcie się miecza, bo gniew za nieprawość sprowadza miecz, abyście wiedzieli, że jest sąd.