< Job 18 >
1 Entonces Bildad el suhita respondió y dijo:
Ano ra ko Pirirara Huhi; i mea ia,
2 ¿Cuánto tiempo pasará antes de que hayas terminado de hablar? muestren entendimiento, y luego diremos lo que está en nuestras mentes.
Kia pehea te roa o ta koutou whakatakoto mahanga mo nga kupu? Kia whai mahara mai, muri iho ka korero matou.
3 ¿Por qué parecemos bestias y estúpidos ante tus ojos?
He aha matou i kiia ai he kararehe, i waiho ai hei mea poke ki ta koutou titiro mai?
4 Tu crees que en tu enojo, que te estás desgarrando con rabia, ¿la tierra será desierta por tu culpa, o se moverá una roca de su lugar?
Haea iho koe e koe ano, i a koe e riri ana. Mau koia ka mahue ai te whenua, ka nekehia ai te toka i tona wahi?
5 Porque la luz del pecador se apaga, y la llama de su fuego no brilla.
E pirau ano hoki te rama a te hunga kino, a e kore te mura o tana ahi e marama.
6 La luz está oscura en su casa, y la luz que brilla sobre él se apaga.
Ka pouri te marama i roto i tona teneti, ka pirau ano hoki tana rama i runga i a ia.
7 Los pasos de su fuerza se vuelven cortos, y caerá en su propia trampa.
Ka whakakikitia nga takahanga o tona kaha, ka kokiritia iho ano ia ki raro e tona whakaaro ake.
8 Sus pies lo llevan a la red, y él va caminando por las cuerdas.
No te mea ka maka ia e ona waewae ake ki te kupenga, ka haere hoki ia i runga i te reti.
9 Su pie es tomado en la red; él entra en su agarre.
Ka mau tona rekereke i te tawhiti, a ka hopukia ia e te mahanga.
10 La cuerda se pone secretamente en la tierra para atraparlo, y la cuerda se coloca en su camino.
Kei te huna ki te whenua te aho mona, te rore hoki mona ki te huarahi.
11 Lo superan los miedos por todos lados, lo persiguen a cada paso.
He whakamataku i nga taha katoa hei mea i a ia kia wehi, hei aruaru hoki i a ia i ona hikitanga rekereke.
12 Su fuerza es debilitada por la necesidad de comida, y la destrucción está esperando su paso.
Ko tona kaha ka hemo i te kai, a kei te whanga tonu te aitua ki tona tatunga.
13 Su piel es desperdiciada por una enfermedad, le devora la carne poco a poco; él primogénito de la muerte.
Ka pau i tera nga wahi o tona tinana, ae, ka pau ona wahi i te matamua o te mate.
14 Lo desarraigan de su tienda donde estaba a salvo, y se lo llevan al rey de los temores.
Ka hutia atu ia i roto i tona teneti, i whakamanawa ai ia, a ka kawea atu ia ki te kingi o nga whakamataku.
15 En su tienda se verá lo que no es suyo, azufre se deja caer sobre su casa.
Na ka noho ki tona teneti te mea ehara nei i a ia: a ka ruia iho te whanariki ki runga ki tona kainga.
16 Bajo la tierra, sus raíces están secas, y sobre ella se corta su rama.
Ka maroke ake ona pakiaka i raro, a i runga ka tapahia atu tona manga.
17 Su memoria se ha ido de la tierra, y en las calles no hay conocimiento de su nombre.
Ka ngaro atu te maharatanga ki a ia i runga i te whenua; e kore ano ia e whai ingoa i te huanui.
18 Él es enviado de la luz a la oscuridad; Él es obligado a salir del mundo.
Ka peia atu ano ia i roto i te marama ki te pouri, ka atiatia atu hoki i te ao.
19 No tiene descendencia ni familia entre su pueblo, y en su lugar de residencia no hay nadie de su nombre.
E kore ia e whai tama, e whai tama ranei a te tama, i roto i tona iwi, he morehu ranei i te wahi i noho ai ia.
20 A su destino, los del oeste se sorprenden, y los del este son vencidos por el miedo.
Miharo ana ki tona ra te hunga i muri i a ia, pera i te hunga i haere ra i mua, mau ana to ratou wehi.
21 En verdad, estas son las casas del pecador, y este es el lugar de aquel que no tiene conocimiento de Dios.
He pono ko nga nohoanga enei o te tangata kino, ko te wahi hoki tenei o te tangata kahore e mohio ki te Atua.